ตอนที่72

เมื่อคืนหลินแทบนอนไม่หลับเลย เธอเอาหนังสือนิตยสารที่ซื้อมาจากสนามบินออกมาอ่าน แค่เห็นเรื่องราวของชายหนุ่ม และรูปของเขาที่ลงในหนังสือ รูปที่ลงซะเต็มใบหน้านั้น น้ำตาของหญิงสาวก็ค่อย ๆ ไหลรินลงมาอาบแก้มนวลอย่างไม่ขาดสาย

“พี่พีคคะ หลินรักพี่พีคนะคะ” เสียงบอกรักเขาดังก้องอยู่ข้างในหัวใจ

"ฉันรักเขา แต่เขาไม่ได้รักฉันเลย" เธอรู้สึกน้อยใจชายหนุ่มเอามาก ๆ

"อย่างน้อยถ้าพี่พีคจะทิ้งกันไป บอกหลินสักคำก็ได้ค่ะ ทำไมทำกับหลินอย่างนี้" เธอสะอื้นในอก ตัวสั่นสะท้าน หญิงสาวรู้สึกว่ามันหนาวใจจนบอกไม่ถูก เข้าใจหัวอกคนที่โดนทิ้งเลยว่ามันเป็นอย่างไร

"เธอมันช่างไร้ค่านัก ยายหลิน โง่ด้วยนะ ที่ไปหลงรักเขาเข้าไปได้ยังไง ทั้ง ๆ ที่เธอก็รู้อยู่แก่ใจ ว่าเขาไม่ได้รักเธอ มันเป็นแค่ความใคร่ เธอมันก็แค่นางบำเรอในยามที่เขาต้องการเท่านั้น" ความคิดตอกย้ำตัวเองผุดขึ้นมาเรื่อย ๆ

เธอได้แต่เอานิ้วลูบไล้ไปตามรูปถ่ายของพีคที่อยู่ในนิตยสาร เธอมองจ้องใบหน้านั้น จูบลงไปบนรูปภาพนั้นเบา ๆ นึกถึงรอยสัมผัสที่เคยได้รับจากชายหนุ่ม ความรู้สึกตอนนี้คือ รักมาก

เธอเฝ้าถามตัวเองว่า "โกรธเขาไห