Nakapamewang ako habang nakaupo sa tapat ng guidance counselor. Sa harapan ko, si Villaflor—nakayuko, nagpapakaawa, kunwari’y isang biktima. Samantalang ako? Nandito lang, tahimik pero halatang iritable, kasi alam kong mali ang pagkakaupo ko rito.
"Call your parents," malamig na sabi ng guidance counselor president, habang ang assistant naman niya ay nakatitig sa akin na para bang ako ang pinaka-malaking problema sa mundo.Napangisi ako. "Pag tinawagan ko si Daddy, expect niyo na na ititigil niya ang pag-invest sa paaralang ito." Diretsahan kong sagot, walang kaba, walang alinlangan.Nakita ko kung paano nagpalitan ng tingin ang mga nasa silid. Kahit si Villaflor, napatingin bigla sa akin. Alam niyang totoo ang sinabi ko—hindi lang basta mayaman ang pamilya ko, may kapangyarihan din."Miss Smith, we don't tolerate that kind of attitude here—""Then don't," putol ko sa sinasabi ng presidente. "Pero hindi ako papayag na ako lang ang masisisPakiramdam ko’y sinuntok ako sa sikmura sa narinig ko. Alam kong ginamit ako ni Mr. Dark para makalapit kay Cheska, pero hindi ko pa rin kayang tanggapin na posibleng may mas masahol pa siyang balak. Ang sakit isipin na ang mga yakap, halik, at kahit ang mga titig niyang punong-puno ng emosyon ay maaaring kasinungalingan lang.Nakita kong lumalim ang kunot sa noo ni Tito Jai. "Kung totoo ngang ginagamit ka lang ni Yhlorie, hindi natin pwedeng hayaang magtagumpay siya," madiin niyang sabi. "Kailangan nating gumawa ng plano. At higit sa lahat, kailangan nating hanapin ang tunay na taong responsable sa pagkamatay ng ama niya.""At paano natin gagawin ‘yon, Daddy?!" sagot ni Cheska, naniningkit ang mga mata. "Habang wala pang ebidensya, ako at si Quice ang target niya! Wala siyang ibang pagkakatiwalaan kundi ang sarili niya!"Hindi ako nakapagsalita. Totoo ang sinabi ni Cheska. Sa ngayon, ako lang ang pinakamalapit kay Mr. Dark. Ako lang ang puwedeng magtanim
Pagdating namin sa bahay nila Cheska, agad akong nakaramdam ng matinding kaba. Ang bahay nila ay kasing-grandioso pa rin ng dati—malaki, elegante, at may halong bigat ng alaala sa bawat sulok. Kahit ilang beses na akong nakapunta rito, ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong klaseng tensyon.Pinagbuksan si Cheska ng yaya nila, isang matandang babae na halatang matagal nang naglilingkod sa kanila. Nang makita niya kami, agad siyang ngumiti pero napansin ko ang pag-aalalang lumitaw sa kanyang mukha nang makita si Red sa likuran namin."Where’s Daddy?" tanong ni Cheska, diretso at walang pag-aalinlangan sa boses niya."Nasa loob po," sagot ng yaya, itinuro ang direksyon kung saan matatagpuan si Tito Jai.Napalunok ako habang sinusundan si Cheska papasok. Hindi ko maalis sa isip ko ang lahat ng sinabi ni Red kanina. Hindi ko rin mapigilan ang bumigat ang pakiramdam ko habang patuloy kong inaalala ang posibilidad na…Ginamit lang ako ni Mr. Dar
Habang si Mr. Dark ay nanatili sa kanyang lugar, iniwas ko na lang ang mga mata ko sa kanya, ramdam ko na hindi pa tapos ang lahat ng ito. Sa kabila ng pagpapanggap ni Cheska, at ng pag-pilit ni Mr. Dark na magtago ng mga lihim, nag-iisa ako sa gitna ng maraming tanong sa aking isipan."Mauna na ako sa inyo," sabi ni Mr. Dark, ang boses niya ay may halong pagka-distant at malamig, parang hindi na niya kayang magtagal pa sa presensya namin. Tumango kami ni Cheska, at kahit hindi kami sigurado sa mga nangyayari, pinili na lang naming ipagpatuloy ang mga normal na galak ng araw.Hindi ko maipaliwanag kung bakit, ngunit nang siya ay maglakad palayo, nagkaroon ako ng pakiramdam na parang may iniwasan siya—o baka may tinatago. Bawat hakbang niya papalayo ay parang may gustong itagong kabigatan. At sa bawat segundo na siya ay lumayo, hindi ko na kayang pigilan ang mga katanungan na nagsimulang mag-ikot sa aking isipan. Ano ba talaga ang layunin ni Mr. Dark? Bakit ganito a
Nagtago si Red sa likod ng isang maliit na pader sa silid, at ako naman ay nagtangkang kalmahin ang sarili ko nang marinig ko ang malalakas na katok sa pinto. Hindi ko na kayang pigilan ang takot na umaabot sa aking dibdib. Isang matinding kaba ang pumuno sa aking katawan habang pinipilit kong kalmahin ang aking isip. Hindi ko alam kung anong mangyayari, at kung paano ko haharapin ang lalapit na si Mr. Dark.Kahit nanginginig ang mga kamay ko, pinilit ko pa ring buksan ang pinto. Nang bumangon ako at iniwasang magpahalata, nahulog na lang ang tingin ko kay Mr. Dark.Siya ay nakatayo sa tapat ng pinto, ang katawan niya ay matikas at naglalabas ng isang presensyang hindi maipaliwanag. Ang mga mata niya ay puno ng galit, at ang bibig niya ay parang naipasok ang isang matalim na piraso ng yelo.“Sinong Red?” tanong niya, at ang boses niya ay tila nakakatakot, puno ng kabang nararamdaman ko sa aking dibdib. Hindi ko alam kung bakit siya galit na galit, pero ang
Ngunit nanatili siyang matatag, walang alinlangan sa kanyang boses. "Alam kong mahirap paniwalaan, pero totoo ito, Quice. Ginamit ka niya. Alam niyang matalik kang kaibigan ni Cheska, kaya mas madali siyang makakalapit sa kanya. At ngayon, nandiyan ka na sa kamay niya. Hindi ka na makakatakas."Naramdaman ko ang pangangatog ng mga kamay ko. Ang lahat ng sandali namin ni Mr. Dark—ang mga tingin niya, ang mga halik niya, ang mga bulong niyang akala ko'y totoo—biglang nagbago ng kahulugan."Tama na..." mahina kong sabi, pero hindi tumigil si Red."Alam mo bang marami na siyang pinatay, Quice?" Tumigil ang paghinga ko sa sinabi niya. "Akala mo ba simpleng tao lang siya? Akala mo ba mabuting guro lang siya? No. Mafia siya. At kung hindi ka lalayo sa kanya ngayon, baka ikaw ang sunod niyang sirain."Hindi ko na napigilan. Napaupo ako sa sofa ni Cheska, hawak-hawak ang ulo ko. Parang sasabog ang utak ko sa dami ng impormasyon. Hindi... Hindi ko matanggap
Napatingin ako kay Cheska, kita ko sa mukha niya ang pagtataka. Bago pa man ako makasagot, sumilip siya sa loob ng kwarto ko at agad na napakunot ang noo niya nang makita si Mr. Dark na nakahiga sa kama ko, pawisan at mukhang nilalagnat."Para sa kanya?" Lumakas ang boses niya habang nakaturo kay Mr. Dark.Napabuntong-hininga ako. "Cheska, lasing siyang dumating dito kanina. Hindi ko naman siya pwedeng pabayaan sa labas, lalo na’t ganito ang lagay niya ngayon," paliwanag ko, sabay pasok sa kwarto upang ilagay ang planggana sa bedside table.Sumunod si Cheska at tumayo sa gilid ng kama, nakapameywang. "Alam mo bang kasalanan niya kung bakit ka nasa ganyang sitwasyon ngayon? At ngayon, ikaw pa ang nag-aalaga sa kanya?"Hindi ko na siya sinagot. Dinampot ko ang basang panyo at marahang pinunasan ang pawisang noo ni Mr. Dark. Nanginginig pa rin siya at hindi mapakali sa higaan.Huminga nang malalim si Cheska bago muling nagsalita. "Q, hindi k