Papunta na kami ngayon sa building ng College of Business Administration. Malayo pa lang kami, nakikita na namin 'yung mga booth doon sa may baba. Nang makarating kami, nasilayan namin ang iba't ibang produkto na ibinebenta nila. Mayroong mga sabon, shampoo, mga kung anek-anek sa bahay, pero karamihan ay mga pagkain."Juness!" sigaw ni Angelica sa 'di kalayuan. Nagtatakbo siya papalapit sa amin sabay beso sa 'min isa-isa."Akala ko hindi na kayo makararating," dagdag pa niya. "Sabi naman kasi ni Amos na okay lang kahit hindi na ako tumulong sa kanila, sa inyo na lang daw. May diskarte naman na raw na nagawa 'yung mga kasama niya," turan ko."Oo nga, nasabi niya 'yan sa 'kin kanina. Mabuti nga sila malapit nang makaubos ng paninda," aniya."Wow, ang galing naman ng grupo nila. Anong klaseng tactics ba ang ginawa nila?" tanong ni Gela."Alam mo naman kapag mga kababaihan... libreng pa-selfie ang tactics nila sa mga bibili," tugon niya."Ay iba, ginamit talaga ang itsura para makakuha n
Tuwang-tuwa sila sa uwi kong mga pagkain. Habang kumakain kami, una talagang naubos 'yung ube halaya, e. Masarap kasi talaga saka texture niya ay talagang makunat, nahalo siya nang maigi. Ako lang ang pumansin sa spaghetti habang sina Januarius at Ate Aprilyn do'n sa may carbonara."Sino nagbigay ng ube halaya, anak?" tanong ni Mama."Si Angelica po," sambit ko."Wow, pakisabi sa kaniya na salamat. Masarap talaga 'yung ube, bitin lang," ani Mama."Sige, Ma. Paayuda lang po niya 'yan sa 'min nina Gela at Osang dahil tinulungan namin sila sa may event nila kanina," pahayag ko."Ah, akala ko siya o kaya parents niya ang gumawa. Still, masarap pa rin," aniya.---After naming kumain ay tumungo na ako sa aking silid. Naalala ko si Yatco dahil wala naman akong lakad bukas. Isa pa, heto na rin 'yung pagkakataon para mapaglapit ko silang dalawa ni Osang. Dali-dali akong nag-open ng messenger para i-chat siya, mabuti na nga lang at naka-online siya.Me: Hello, magandang gabi! Mukhang makapupun
Kinabukasan, maaga akong gumayak para tumungo na muna sa palengke. Simple lang naman ang sinuot ko, kulay pink na t-shirt na medyo loose saka fitted na black jeans. Tinernuhan ko lang ito ng sapatos kong itim na rubber shoes. Nag-pony tail naman ako ng aking buhok dahil medyo mainit ang panahon.Nasa baba pa si Mama, hindi pa ako nagpapaalam sa kaniya na pupunta kami sa birthday. Kapag kasama ko naman kasi si Osang or Gela, wala namang litaniya si Mama. Tiwala talaga siya sa dalawa kong kaibigan. Kaya 'yon, nag-video call na ako kay Osang dahil nag-chat siya kanina na nakabihis na raw siya."Osang!" bungad ko nang sagutin niya ang tawag ko. Nakaharap lang siya sa may camera ng phone niya habang naglalagay ng lip tint sa kaniyang labi."Ayan, mukhang laban na laban ka ngayon, ah?" komento ko. Tumayo siya sa harap ng camera para makita ko nang buo ang outfit niya pagkatapos niyang maglagay ng lip tint. Nakasuot siya ng puting blouse at fitted na maong pants. Sa paa niya, sandals na kul
Naghintay kami ni Osang nang ilang saglit pa at nagsimula naman na ang kasiyahan. Tamang bati lang ng mga kamag-anak at kanta kay Lola Anita at binuksan na nila ang kainan. Tila nga fiesta ang naging ganap dahil marami talaga handa rito sa piging. Maski ako, hindi ko alam kung ano ang uunahin kong kainin basta pumila na lang kami ni Osang.Nang time na namin para kumuha, hindi na ako kumuha ng kanin para matikman ko talaga 'yung mga putahe. Kumuha ako ng kare-kare, lengua, afritada, estofado, at menudo. Sa gulay naman, mixed vegetables, at chopsuey. Kumuha rin ako ng pasta katulad ng carbonara, pansit, at pansit malabon. Punong-puno na halos ang pinggan ko pero wala pa akong dessert kaya isiniksik ko talaga sa may gilid ang isang scoop ng beans at 1/4 yata ng isang llanera ng leche 'yung nakuha ko. Pagkarating ko sa may dulo, nandoon 'yung tipak ng lechon. Kumuha lang ako ng kaunting laman at tatlong hiwa ng balat. S'yempre, pinaliguan ko ito ng gravy para mas masarap. Medyo nakakahi
Nagkukuwentuhan kami ngayon sa ilalim ng punong mangga since vacant naman namin. Two hours ang pagitan ng susunod naming subject kaya tumambay muna kami rito sa IPM. Si Osang ang humada para ikuwento kay Gela ang naganap sa birthday noong Sabado."Kumusta naman ang pamilya ni Yatco?" tanong ni Gela."Okay na okay sila, napakabait. Wala akong masabi," turan ni Osang."Pinag-sharon pa nga nila kami ni Juness. Sa sobrang dami kong inuwi no'ng Sabado, umabot pa 'yon hanggang hapunan namin ng Sunday," dagdag pa niya."Wow, ang sasarap siguro ng pagkain do'n," wika ni Gela."True, the best 'yung crispy kare-kare ni Lola Anita," pahayag ko."Basta, lahat ay masarap. Maski si Yatco," saad ni Osang na wari mo'y kilig na kilig."Kumusta naman kayo ni Yatco? Nagkaroon na ba kayo ng one on one talk?" tanong pa ni Gela."Oo, medyo nagkaroon kami ng time na magkausap noong pauwi na kami. Paano ba naman, hinatid pa niya kami sa kaniya-kaniya naming bahay," turan pa ni Osang."Ay, winner ka riyan, gi
Mabilis na lumipas ang mga araw, Sabado na naman ngayon. Inanyayahan ako ni Zerudo sa kanilang tahanan. Heto na yata ang moment of truth para ipakilala niya ako sa pamilya niya. Excited ako na kinakabahan. Hindi ko alam kung magugustuhan ba ako ng parents niya, sana mababait sila. Agad akong nag-chat sa gc naming magkakaibigan para humingi ng tulong. Pagka-chat ko pa lang ay agad namang nag-seen si Osang. Pinindot ko agad 'yung video call."Girl!" bungad ko nang sagutin ni Osang ang call."Bakit, girl? Ano'ng mayroon?" tanong niya."Hindi mo 'to kakayanin. Inimbitahan lang naman ako ni Zerudo sa bahay nila!" naghuhuramentado kong sambit."Hala, seryoso?" gulat na tanong ni Osang. Mayamaya pa ay dumating na rin si Gela dito sa call namin."Hi, girls! Ano'ng ganap ngayon?" saad niya."Si Zerudo, inimbitahan siya sa bahay nila!" ani Osang.Nanlaki rin ang mata ni Gela na wari mo'y 'di makapaniwala. Kaming tatlo ay speechless talaga, ibig sabihin ba nito ay seryosong-seryoso talaga si Ze
Binuhat ako ni Zerudo na para bang pang kasal. Nakayuko lamang ako, hindi ko siya matingnan nang mata sa mata. Makalipas ang ilang minuto, nakarating na kami sa kaniyang silid. Dahan-dahan niya akong ibinaba sa ibabaw ng kaniyang kama."Akala ko, ipapakilala mo 'ko sa pamilya mo," sambit ko."Wala naman akong sinabi na gano'n. Sabi ko lang, punta ka rito sa bahay," tugon niya.Nalungkot akong bigla sa tugon niyang 'yon. Nag-expect pa naman ako na meet and greet ang mangyayari ngayon with his family pero mali pa ako ng akala. Disappointed, malungkot, at kinakabahan ako ngayon. Wala pa namang ibang tao rito sa bahay nila.Mayamaya pa, lumapit siya sa 'kin at pinunasan niya ang aking mukha gamit ang kaniyang daliri. Hindi ko napansin na may luha na palang dumadaloy sa aking mukha. "Huwag ka nang umiyak, hindi ka dapat malungkot ngayon. Dapat nga ay masaya ka kasi kasama mo 'ko," wika niya."Paano ako sasaya---" Hindi ko na natapos pa ang aking sasabihin nang bigla niyang sakupin ang aki
"Ikaw ba si Juness?" tanong niya pa."Yes po," sambit ko na may kasama pang pagtango."Ah, I see. Ikaw pala 'yung bagong girlfriend ng kapatid ko," saad niya na wari mo'y kinikilatis niya ako mula ulo hanggang paa."Ano naman ang nagustuhan mo sa kapatid ko?" mapang-usisa niyang tanong.Kinabahan ako nang kaunti sa tanong niya. "Bukod sa pagiging guwapo, mabait naman po siya saka maintindihin," tugon ko. Napahawak na lamang ako sa aking dibdib dahil hindi ko alam kung tama ba 'yung nasabi ko."Nice, I like your answer, direct to the point," nakangiti niyang sambit."Ate, nand'yan ka na ba?" tanong ni Amos mula sa kusina. Sumilip siya nang bahagya, nang makita niya 'yung ate niya ay dali-dali siyang nagpunas ng kaniyang kamay at lumapit siya sa 'min. "Yep," anito."Huwag kang matakot sa 'kin, ako lang 'to. Kumalma ka lang," ani ng Ate ni Amos. Ramdam niya siguro ang kaba ko, hindi ko maiwasan kasi."Sige po," turan ko."Huwag nga tayong tumayo rito, maupo tayo sa sala," dagdag pa ng A