Napapaisip na tuloy akong umuwi na ng Pilipinas. Kakausapin ko na lang ang parents ko at magtatayo ng sarili kong business ng sa gayun ay makalimot ako sa pait ng nangyari sa akin. Panay din ang message ni Karla at Levie tungkol sa bahay na inaalok nila sa akin. Well mas okay na din yun. Kung makukuha ko ang bahay na yun magkakaruon na ako ng dahilan kay Kuya Xavier para tumanggi pag inimbitahan nila ako sa nalalapit na kaarawan ng kanilang ama. Nahihiya na talaga akong humarap sa kanilang lahat lalo na at alam na nila ang tungkol sa nangyari sa amin ni Elliot. Malamang na maging sentro na lang ako ng asaran pag nagkataon. Ayokong sirain ang mahalagang araw na yun para sa pamilya nila at lalong ayokong ipahiya ang pamilya nila. “Karla, let me think about it.” maiksi kong reply. Sa totoo lang napapagod na din ako sa araw-araw na paglilipat ng mga gamit ko mula sa trabaho papunta sa kung saang apartelle ako mag-i-stay.Makalaipas ang isang araw na nakakapagod sa opisina, nawala sa i
“Kamusta naman ang unang gabi sa apartelle na to?Naging komportable ka naman ba?” tanong niya habang papaakyat siya sa kaniyang napaka gandang LEXUS car. “OMG , ang mga lalaki talaga sobrang adik sa mga sasakyan. Ito yung latest model ng LEXUS hindi ba?” namamangha kong tanong sa kaniya. Pero mas nagulat siya sa kaysa sa akin.“Well, you impress me. Para sa isang babae bilang lang ang may alam ng mga ganitong bagay. Hindi lahat ay may interes sa sasakyan, hehe pero hindi na ako nagulat. Para sa mga mayayamang tao , madali nilang malaman ang mga top of the line na sasakyan.” sabi niya sabay kindat na may pang asar na ngiti.“Ewan ko sayo John” sagot ko ng nakangiti din. “Pero seryoso, ang ganda ng sasakyan mo!, isa sa gusto kong brand ng sasakyan ang LEXUS pero para kasing hindi worth it kung bibili ako” sabi ko pa.“Hmp.. actually, praktikal thinking , maganda ang LEXUS. Low maintenance kasi dito isa yan sa mga brands na pinopromote nila. At hindi ako masyadong nagpapagawa. Hindi k
“Elliot! Pumasok ka sa kwarto mo, wag kang lalabas.” sigaw ni Mommy, pero awang awa ako sa itsura niya, gulo gulo na ang kaniyang buhok at ang kaniyang labi ay pumutok sa pagkakasampal ng lalaki sa kaniya.“Biatawan niyo ang Mommy ko! Mga salbahe kayo!” malakas kong sigaw sa mga lalaki at pilit kong inaalis sila sa pagkakapalibot nila kay Mommy. “Punyeta kang bata ka! Umalis ka dito” sabi ng isa sabay kapit sa mga payat kong braso at inihagis ako sa sahig. Napaupo at napahawak sa aking puwitan dahil sa lakas ng impak. “Hahaha ibang bagay ang gusto namin sayo! Tutal ang tarantado mong asawa , winalangya kami. At dahil ayaw mo siyang ilabas, ikaw ang magbabayad ng pagkaka utang niya sa amin.” sabay turo ng isang lalaki sa hiwa niya sa tagiliran. “Hahaha, okay na okay kang kabayaran!” sabi nito sabay dila sa pisngi ni Mommy. “Punyeta Elliot sinabi ng pumunta ka sa kwarto mo at mag lock ka ng pintuan mo. buksan mo ang TV mo at lakas mo ang tunog! NGayon na!” sigaw ni Mommy ng galit na
“Ano ba Elliot! Kailan ka pa naging bastos na ganito! Tandaan mong hindi mo ito pamamamahay, kaya matuto kang gumalang sa may ari ng bahay!Baka akalain ng mga tao kung inaano ka na namin!” saway ni Kuya Xavier at nakikita kong inaawat siya ni Ate Jessa ng pasimple. Alam kong mali ako pero galit ako, mainit ang ulo ko hanggang ngayon walang paramdam si Zia. “Eh yang mga kupal na yan!Bakit ngayon lang ba sila nakakita ng taong malakas ang boses! Palibhasa mga tsismoso! Buhay ng may buhay pinapakielaman!” malakas kong sabi, sinigurado kong maririnig ito ng mga tao. Ang iba ay napa ismid pa.“Ewan ko sayo!Nahihibang ka na sa sarili mong multo!Sana magtanda ka na sa nagawa mo!” sabi ni Kuya Xavier bago niya tuluyang sinarado ang gate at naiwan akong nakatayo sa harapan nuon.” “Tangina!” Sigaw ko habang pabalik-balik akong naglalakad sa tapat ng gate. “Ano?!” sigaw kong muli sa mga tao “anong tinitingin tingin niyo!” pagkasabi noon ay mabilis na akong sumakay sa kotse ko.Pagkasakay
Pagkasabi noon ay bumaling siya sa akin ng tanong. “Teka Ikaw? Dito ka na ba talaga mag-i-stay?Wala pa akong naririnig tungkol sayo?Napakatahimik ng buhay mo, pwera na lang ang tungkol sa inyo ni Elliot.”Ngumiti ako ng mapait. “Sa ngayon hindi ko pa masabi. Pero plano ko talagang lumipat din ng UK kung magkakaruon ng chance. Kaya lang dahil sa alam din ni Elliot ang gusto kong iyon ay baka hindi na lang ako sa UK maghahanap ng bagong malilipatan, baka sa ibang lugar na malayong malayo dito.”“Then Go. ang lawak pa ng maari mong galawan Zia, napaka bata mo pa. Huwag mong ikulong ang sarili mo sa isang taong kagaya ni Elliot, sorry ahh. Pero nakikita namin kung gaano kontrolin ni Elliot ang mga desisyon mo sa buhay. Mas mainam sigurong mag travel ka, for vacation. Basta less than 90 days ay nakabalik ka na dito para hindi mawala ang visa mo, im sure na hindi ka naman tututulan ni Luke kung magpapaalam kang magta travel ka.Sa nakikita ko sayo, malayo pa ang maabot mo sa buhay. And
“Ano ka ba? Maniwala ka sakin gusto ka talaga ni Luke dahil isinama ka sa lakad nating tatlo!“Huh bakit Tatlo?” tanong ko, medyo confused.“Actually, apat pala tayo. Ako, ikaw, Luke, at si Marcel.”“Ah… parang hindi namna kasi nabanggit sakin ni Luke na may iba pang kasama. Nahihiya kasi akong mag usisa sa kaniya tungkol sa mga bagay bagay lalo na at misman nonsence ang tanong ko.Minsan napapaisip ako. Sana lahat ng magagandang nangyayari sakin sa company ay dahil talaga sa kakayahan ko at hindi lang dahil sa family friend nila Luke sila Elliot.hindi ko alam na pupunta rin si Marcel”“Actually hindi siya makakalakad sa event na iyon ng wala ka hihi just kidding”Napangiti lang ako. “Alam ko. Eh ikaw naman John? Bakit ka sasama?” tanong ko, tapos bigla akong natauhan sa pagiging pasmado ng bibig ko. “Ay teka, ano ba yang tanong ko. Ibig kong sabihin, hindi ba business partner ka ni Mr. Luke , I get it pero bakit biglang sasama ka sa isang conference na medyo hindi naman na ganuon ka