7 - Obsession

This chapter contains intimate scenes that may not be suitable for all readers. Please proceed with discretion.

AZRAEL NIKOLAI MORDECAI

My secretary, Gabriel, rushed me to the hospital as soon as he entered my hotel room and saw me lying on the table, crying in pain.

Fvck that woman!

Ano ba siya? Beast? How could she lift and throw a man like me—at lalo na may sugat siya sa tagiliran niya? That should’ve slowed her down, weakened her even just a little. Pero hindi.

Gusto kong magalit sa mga pinaggagawa niyang pananakit sa’kin—mula sa unang pagkikita namin hanggang ngayon, every time I try, I always catch myself smiling like a crazy jerk.

Dmn. This is dangerous.

“She did this to you, didn’t she?” Gabriel asked habang kinakaladkad ako papunta sa emergency room. “You just had to provoke her, didn’t you?”

Napatawa ako kahit ramdam ko ang kirot sa katawan ko. “Of course, I did. Worth it naman, eh.”

Gab groaned in frustration. “Boss, for the love of everything holy, this isn’t normal. You’re enjoying getting your ass kicked by a woman who literally threw you across the room!”

“Have you seen her eyes, Gab?” I cut him off, my smirk never leaving my lips. “The way she glares at me, full of fire and defiance? It’s fcking mesmerizing.”

Gab stared at me like I’d completely lost my mind. Maybe I had.

Pero may isang bagay akong sigurado—she’s dangerous, unpredictable, and an absolute pain in the ass.

And yet, I’ve never been this intrigued in my entire damn life.

Muli akong napangiti, hindi dahil sa mga sipa, tulak at pagtapon niya sa katawan ko sahig o sa lamesa, kun’di dahil sa malambot at matamis niyang labi 

“Tinamaan ka na yata,” saad ni Gab nang makabalik ito na may bitbit na paper bags na naglalaman ng mga damit na ipapalit ko.

Inismiran ko ang lalaki at kinuha ang isa na may lamang damit at mabilis ako nagpalit ng damit kahit pa na sobrang sakit pa ng katawan ko dahil sa ginawa ng babaeng iyon.

“Tinamaan? That will never happen, John.” Muli kong inismiran si Gab. “Ako? Tatamaan? Asa. Mukhang wala rin naman balak ang babaeng iyon na magustuhan ako. Ang laki-laki ng galit sa’kin. Inaano ba siya?” 

Natawa naman si Gab sa reklamo ko. “Well, kinulong mo lang naman siya. You don’t even know her name tapos gusto mong angkinin siya ng gano’n-gano’n na lang? Ba? Delulu lang?” 

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. “Delulu? I don’t even know what delulu is.” 

“Ikaw. Delusional.” Mariin niyang tugon sa’kin.

Napaismid muli ako sa sinabi niya. 

Minsan, kung hindi ko lang kaibigan itong si Gab at kung hindi lang magaling sa trabaho niya, e baka matagal na siyang nawalan ng trabaho.

“The x-ray results are good, Niko. Walang dapat ikabahala.” 

“Sayang,” bulong ko sa kanya. “Gusto ko pa naman managot siya sa oras na magkita kami ulit.” 

“Managot? Baka angkinin mo na naman, malala ka na.” 

Ningisihan ko si Gab. “Am I crazy?” bulas ko na akala ko e tinanong ko lang sa isip ko.

“Oo, baliw na delulu pa.” 

Binato ko ng unan si Gab at hindi na siya pinansin pa.

Good thing hindi bumaon ang mga bubog sa katawan ko dahil mananagot talaga ang babaeng iyon sa oras na makita ko siya ulit.

Umuwi ako ng Pinas sakay ang private plane ko. I was about to visit Mom’s house dahil nagwawala na naman ito dahil sa kapatid kong babae.

“Kuya Niko!” Iyak na salubong sa’kin ni Lea.

“Azalea Nicaella!” sigaw ni Mommy mula sa second floor ng mansyon.

Nagtago sa likod ko si Lea at ramdam ko ang mahigpit niyang pagkakakapit sa damit ko.

Marahan akong napatawa, pero sumeryoso rin nang makitang pababa si Mommy ng hagdan na sobrang namumula sa galit.

“Anong nangyayari?” Tanong ko.

“Anong nangyayari? Your sister is pregnant!” Namumulang saad ni Mommy.

Nilingon ko si Lea at nag peace sign naman siya sa’kin with a sly smile.

“Who’s the father?” Seryoso kong tanong sa kanya.

Lea is just twenty, for Pete’s sake. Sht. 

Gumalaw ang panga ko at hinawakan ang braso ni Lea para mapaharap siya sa’kin. Tumulo naman ang luha niya kaya nabigla ako.

But mom was about to pull her away from me at handa na sanang sampalin ang kapatid ko nang mabilis kong hinawakan ang braso niya.

“Don’t you dare hurt her, Mom!” 

“Ano? Kakampihan mo ‘yang kapatid mo?! She’s just twenty, Niko! Fvking twenty!” 

Nasamid ako sa sinabi niya. “Why? Hindi ba’t pa-twenty ka rin noong pinagbuntis mo ako?” Natawa ako. “Like mother, like daughter ba?” 

Nanlisik ang mga mata ni Mommy dahil sa sinabi ko. “Don’t you dare talk to me like that, Niko! Ako pa rin ang Mommy mo!” 

“But you never act as one, Mom.” 

Natahimik si Mommy. Ramdam ko naman ang panginginig ng katawan ni Lea sa likuran ko nang itaga ko siya roon ng muntikan na siyang masampal ni Mommy.

“Ako na bahala kay Lea. H’wag kang mag-aalala, Mom, that will not ruin your reputation as a ‘good mom’.” 

I brought my sister to my mansion. Iyak pa rin siya ng iyak. She told me what happened at hindi niya alam kung sino ang ama ng dinadala niya. 

Napakagat ako ng labi nang ma-realize kong ginagaya ako ng kapatid ko. But it’s too late to stop now. She’s already pregnant.

Pinunta ko na lang sa bar ang inis ko hindi dahil sa nalaman kong nabuntis si Lea, kun’di dahil hindi ko namalayan na nakasunod na pala sa yapak ko ang kapatid ko.

Worst is, she started doing that thing when she was sixteen. Galit na galit ako sa sarili ko. Not just that, galit na galit rin ako sa mga magulang ko.

“Aga ka namang tumutunggab d’yan?” 

Nilingon ko si Flavio at inabutan agad siya ng alak.

“Problema mo?” Tanong niya saka inabot ang alak.

“Imposibleng babae problema niyan, maraming isda sa dagat,” singit ni Romeo.

“Babae nga,” tugon ko sa kanila.

Sabay-sabay silang napalingon sa’kin maging sina Asher at Top ay natigilan nang makapasok sa loob ng bar nang mapansing napakatahimik naming tatlo nina Romeo at Flavio.

“That’s new,” wika ni Top.

Nakatinginan naman sina Romeo at Asher, at sandali lang ay nagpalitan ng ngisi ang dalawa saka nilingon si Flavio na ngayon ay nakasimangot na.

“Five million,” wika ni Asher.

“Amin na,” tawang-tawa na saad ni Romeo saka nilahad ang palad kay Flavio.

“Tnagina mo, Niko! Mawawalan pa ata ako ng sampung milyon dahil sa’yo!” Singhal ni Flavio sa’kin.

“Oh? May pustahan pala kayo? Sana sinabi niyo nang madagdagan ko,” sarkastikong saad ko sa kanila saka tinunggab ang baso.

Magtatalo na sila dahil sa pera dahil hindi nilang inaasahan na magkakaroon ako ng problema dahil sa babae.

“Buntis si Lea,” wika ko dahilan muling napatigil ang mga kaibigan ko.

“What?” gulat na tanong ni Flavio.

Flavio clenched his jaw and looked away, avoiding my gaze like a coward.

I knew Flavio has a thing to my sister. I just turned a blind-eye on them since I have trust on him. Pero ngayong buntis ang kapatid ko, wala akong ibang maisip na lalaki ang pwedeng bumuntis sa kanya.

“Tangina, Flav…” mariin kong wika, pinipigilan ang galit na unti-unting sumisikip sa lalamunan ko. “Ikaw, ‘di ba?”

Hindi siya sumagot.

That silence was enough.

Mabilis akong tumayo at iniwan sila. I wanted to hurt him. To kill him.

But he’s the father of my sister’s child. At alam kong mahal din siya ni Lea kaya ayaw niyang sabihin sa’kin ang nangyari sa kanila.

Fiftteen years ang agwat ng dalawa. Lea is still too young to become a mother.

I was so f-cking drunk that I kissed every woman inside the club.

Nasa loob ako ng pribadong room na may dalawang babaeng pinapaligaya ako.

I want to release my stress. And this is the only way.

Kahalikan ko ang isang babae habang ang isang babae naman ay nilalaro ang pagkal*laki ko nang dumapo ang paningin ko sa wall glass and through it, I saw her.`

Biglang nanlambot ang hawak kong baso. The alcohol burned my throat, but it wasn’t enough to shake off the sudden rush of emotions that hit me like a damn train.

Red.

She moved like she owned the place—like every step she took, every turn, every flick of her fingers, ay sinadya para akitin ang kahit sinong tumingin sa kanya. But I knew better. Red wasn’t the type to seduce just for fun. No, she moved with purpose. Laging may dahilan ang bawat kilos niya.

My grip on my drink tightened.

Ano bang meron sa kanya?

I had been with countless women. Some were breathtaking, others unforgettable. Pero wala ni isa sa kanila ang nagparamdam sa’kin ng ganito. This hunger. This… obsession.

She twirled, her red dress hugging every curve of her body perfectly. Her eyes flicked in my direction—saglit lang—pero sapat para bumilis ang tibok ng puso ko.

Sh*t.

“Hey, baby. What’s wrong?” bulong ng babaeng kahalikan ko kanina, trying to get my attention back. Kasabay noon, ramdam ko pa rin ang kamay ng isa pang babae na patuloy sa paglalaro sa’kin.

Pero wala na akong nararamdaman.

Because the moment I saw her, the rest of the world blurred into nothing.

Red.

She was the only thing I could see.

The only one I wanted.