6 - A Kiss For The Mission

SHIVANI IVELLE SINCLAIR

Nagising ako nang maramdaman umaalog ang kamang hinihigaan ko kung kaya’t napabalikwas ako kaagad at doon ko lang napagtantong nasa eroplano na ako.

Mabilis akong tumayo pero muling kumirot ang sugat sa tagiliran ko.

Hindi ko na pinansin iyon at lumabas ng silid para puntahan ang mga kasama ko at magtanong kung bakit nasa loob na kami ng eroplano gayong hindi pa tapos ang misyon namin.

Paglabas ko ay nakita ko sina Dark, Lion, John at Lewis na naglalaro ng pusoy—or maybe nag-uunggoy-unggoyan dahil puno na ng lipstick ang mga mukha nila.

Samantalang nasa table naman nakaupo si Mildred kasama si Lila na busy sa kanilang mga laptop.

“You’re awake,” saad ni Miko mula sa likuran ko kaya nang linungin ko siya ay nakita kong naghahanda na siya ng makakain.

Inirapan ko siya, pero umupo rin sa upuang malapit sa kanya. “Hindi. Tulog pa ako. Kita mo namang gising na hindi ba?”

Natawa siya pero patuloy pa rin siya sa paghahanda ng makakain.

I watched his back as he smoothly roamed around the kitchen with such ease, na para bang sanay na sanay na siya.

Medyo malaki ang pangangatawan ni Miko. Matipuno, matangkad at moreno. May kagwapuhang taglay at higit sa lahat matalino. Siya lang naman ang utak ng grupo naming ‘to.

“How’s your wounds?” Tanong niya nang humarap ito sa’kin na may dalang vege-fried rice at mukhang carrot shake.

Napasimangot ako.

Muling natawa si Miko. “Kainin mo ‘yan. Para makabawi ka ng lakas.”

“Mas makakabawi ako ng lakas, Miko, kung puro karne ang nasa harapan ko,” sabay ismid pero kinuha na rin ang pagkaing bitbit niya.

Hindi naman kasi ako makakain ng maayos sa hotel kanina dahil sa mga titig ng manyakis na iyon! Argh! Kapag naaalala ko ang nangyari simula’t noong nakilala ko siya ay hindi na siya maalis sa utak ko dahil sa mga pang-iinis at paninira niya sa mga misyon ko!

I swear, if I saw him again hindi lang iyon ang maabutan niya. Baka hindi na siya tuluyang makalakad pa sa oras na muling magkita kaming dalawa.

“Do you know that man?” Kalmado ang kanyang boses pero napansin ko ang paggalaw ng kanyang panga.

“No.” Maikling sagot ko at sumubo na ng pagkain.

Kahit na ayaw na ayaw ko ng gulay ay mapapakain talaga ako lalo na’t kung si Miko lang din ang magluluto. Napakasarap niya kasing magluto kaya walang tapon talaga mga pagkaing iniihain niya sa lamesa.

“Then why did you trust him?” Tanong ni Miko na may makabuluhang tingin.

Tinaasan ko siya ng kilay. “I don’t. I just leave with no choice.”

Tinapatan ko ang titig ni Miko saka napahalukipkip at sumandal sa kinauupuan ko. Mabilis naman siyang napaiwas ng tingin sa’kin at tumalikod.

“Paano mo nalamang nasa floor ako na ‘yon?” Usisa ko sa kanya.

“I traced you,” mabilis na tugon ni Miko.

“What?” Gulat kong tanong sa kanya. “How? That guy told me he already threw my clothes. Naroon ang tracker, hindi ba? Paano mo ako nahanap, Miko?”

Mabilis naman siyang napaharap sa’kin dahil sa sinabi ko. “Threw your clothes?” aniya na may pigil na galit sa kanyang boses. Kumunot ang kanyang noo. “Did that ‘man’ touch you?”

Bumuga ako ng hangin saka napairap muli. “Just answer my f*cking question, Miko. Paano mo ako nahanap?”

“The tracker was still there, Red. Mukhang hindi pa naitatapon ng lalaking iyon ang damit mo,” singit ni Mildred na para bang pinapatay ang tensyong namumuo sa pagitan naming dalawa ni Miko.

I gritted my teeth. That guy. He lied to me.

Kung nagsinungaling siya sa’kin… Does he knows who am I?

Imposible. Hindi kilala ni Miko ang lalaking iyon kaya alam kong hindi siya miyembro ng organization.

Then who the hell is that man?

Palagi na lang siyang nasa misyon ko. Palaging sinisira ang mga plano namin.

Gumalaw ang panga ko nang maalala ang nangyari sa museum ko nang gabing iyon.

That guy can’t stop staring at me. Kung kaya’t hindi ako nakapagpokus ng maayos sa misyon namin na dapat ibebenta ang art sa isang bilyonaryo na pinaghihinalaan na drug lord.

We put a tracker on it to locate it wherever it goes and it led us to Italy. We followed and our guts are right. He’s one of the biggest drug lords in the whole world.

We’re about to take them down but fortunately, Lion and Dark movements are too noticeable, making the security and his men alerted.

The package was secured, but I got injured on my way to escape.

Nakarating kami ng Pilipinas na puno ng pagkabigo kahit na bitbit namin ang package na ipapadala sa headquarters.

“Location?” Tanong ko kay Mildred habang nagmamasid sa paligid ng bar while dancing to avoid suspicious.

“At your four o’clock, Red. Don’t be too suspicious, someone at your eight is watching over you. Be careful.”

Ganda ko naman para pagmasdan. Titigan ko rin kaya nang mahulog?

I closed my eyes and moved my body to the rhythm of the music while sensing their presence, who are not too far away from me.

I’m an art dealer, but not the typical kind. I go by the name “Red” in the underground world, selling paintings to syndicates, mafias, criminals, and drug lords. It’s a risky business, but that’s what makes it interesting.

Some of the pieces I sell are stolen, others are high-quality forgeries, and a few have hidden messages meant for the right people. Art isn’t just decoration in this world—it’s a way to launder money, send threats, or flex power.

I deal with dangerous people, but I know how to handle myself. Trust doesn’t exist in this business, and one wrong move can get you killed. But I didn’t get into this world just for the money—there’s something bigger I’m after. Until then, I’ll keep playing my role, making deals, and staying one step ahead of the game.

It’s been two weeks after I deal with Mr. Torillo, isa sa miyembro ng Black Panther Syndicate ng bansa.

He’s not just a member, isa din siya sa may pinakamalaking posisyon sa Black Panther Syndicate. He’s more into human trafficking than drug transactions.

Kaya ikinagulat ko kung bakit bumibili siya ng mga paintings, not just one but five paintings at lahat ng iyon ay ipininta ko mismo—too similar from the original kaya halos hindi na alam kung saan sa dalawa ang original.

Habang nasayaw ako at tahimik na pinagmamasdan ang paligid, ay biglang may humawak sa bewang ko at nang linungin ko iyon ay muntikan ko nang mahalikan ang kanyang labi sa sobrang lapit ng kanyang ulo.

Fck. Bakit na naman siya nandito? Minsan iisipin ko na talaga na malaki talaga ang galit ng d’yos sa’kin.

Una, pamilya ko. Pangalawa, ang mga pangarap ko. At ngayon, lagi niyang pinapadala ang lalaking ito sa tuwing may misyon ako. Laging sinisira ang mga plano ko.

“Found you again after fcking two weeks, Red,” bulong niya na tama lang ako ang makakarinig kahit na sobrang ingay ng paligid.

Inismiran ko siya at handa na sanang alisin ang kamay ng lalaki sa magkabilang gilid ko nang mapansin kong nakatingin sa’kin ang isang guwardiya ni Mr. Torillo.

Oh, sheez.

I seductively smiled at him and to avoid the suspicion, hinila ko ang kamay ng lalaki para mapapunta siya sa harapan ko at pinatong ko sa magkabilang balikat niya ang kamay ko.

“Alam mo, para kang kabute,” wika ko sa lalaki habang nagmamasid pa rin sa paligid. I can’t afford to lose track, not now in my important mission.

“Gwapong kabute ba?” Saad niya na punong-puno sa sarili at may nakakainis pang ngiti.

Humigpit ang lalamunan ko at siyang paggalaw ng panga ko.

I swear, if I could take him down right now, ginawa ko na sana. But I don’t want to create chaos that might alert Mr. Torillo’s men. Not until I gathered information from them.

Ningitian ko ang lalaki pero agad nabaling ang atensyon ko sa entrada ng bar nang makita kong pumasok si Mr. Torillo na kasama ang limang guwardiya.

“Bingo,” I muttered.

Pero nagulat ako nang hapitin ng lalaki ang bewang ko papalapit sa kanya kung kaya’t ilang dangkal na lang ang lapit ng mukha naming dalawa.

“Bingo? So you admit that I’m handsome? Sana pala sinabi mo nang may gusto ka sa’kin, pagbibigyan naman kita agad,” nakangisi niyang saad pero hindi ko siya pinansin.

Nakita kong naglakad papuntang VIP room si Mr. Torillo.

“Hey,” tawag-pansin niya sa’kin kaya napalingon ako sa kanya. “Don’t you dare to look up at another man, Red, when I’m already in front of you.”

Napairap ako pero hindi ako nagpahalata. This guy is seriously getting on my nerves. Bakit ba lagi kaming pinagtatagpo ng lalaking ito?

“I wasn’t looking at him that way,” sagot ko, pilit pinapakalma ang sarili.

Damn it, focus, Red. Hindi ko kailangang makipagtalo sa lalaking ‘to ngayon, lalo na’t may mas mahalagang bagay akong kailangang gawin.

Pero imbes na tantanan ako, mas hinapit niya pa ako palapit. Halos magdikit na ang mga labi namin. His breath was warm, laced with amusement, and maybe something else I didn’t want to name.

Hindi totoong mabaho ang kanyang hininga. Sobrang bango nga. Sobrang linis at puti rin ng mga ngipin niya na para bang araw-araw nasa dentista.

“Really?” He smirked, eyes gleaming with mischief. “Then why do I feel like I’m losing your attention?”

Oh, for fxck’s sake.

Mabilis akong ngumiti at hinaplos ang dibdib niya gamit ang dulo ng mga daliri ko—isang kilos na alam kong hindi niya aasahan. His smirk faltered for a second, at doon ako nakahanap ng pagkakataon.

I leaned in, just enough for my lips to brush against his ear. “Because unlike you, sweetheart, I actually have a job to do.”

Then, just as swiftly, I pushed him away at lumakad papunta sa bar counter—eyes still locked on my real target.

Game on.

Pero hindi pa ako nakakalayo ay mabilis niyang hinatak ang braso ko na para bang papel lang kanyang hinahawakan.

Pilit ko sanang kumawala sa pagkakahawak niya pero nang makita kong papunta siya sa VIP area ay nagpahila na lang ako sa kanya.

Napansin kong pumasok sa room four sina Mr. Torillo. I need to gather information… But how?

Pinapasok agad kami dahil may pinakita ang lalaki sa mga guwardiya ng lugar. VIP area is not really for anyone. Mahirap pasukin ang VIP area na ito at tanging bilyonaryo lang ang nakakapasok—wait, does that mean this man is a billionaire?

Lalagpasan na sana namin ang room four nang bigla kong hinatak ang lalaki at siyang pagsandal ng katawan ko sa dingding ng VIP 4. Ngunit wala akong marinig mula sa kwarto.

“Woah,” gulat na wika nito, pero hindi maitago ang pagkamangha sa kanyang mga mata.

Fck. I don’t fvking want this, but for the sake of my mission, I have no choice.

Hinila ko ang kwelyo niya at tuwang-tuwa naman siyang napalapit sa’kin sabay buhat ng hita ko at pinatong sa gilid ng bewang niya.

As he pressed against me, I could feel his growing arousal—hotter, harder, and wilder than I expected.

Sorry, Mister. Kailangan kitang gamitin.

“Hindi ko inaasahan na ganito ka pala ka wild, Red. Gusto ko ‘yan—” hindi ko na siya pinatapos pa sa pagsasalita nang ilapat ko ang labi ko sa labi niya.

Naramdaman ko naman ang pananabik ng lalaki at sinunggaban ang halik ko na puno ng pagnanasa.

His free hands roamed freely into my body and I let him, while doing my business.

May kinuha akong special device na nakatago sa ilalim ng dress kong suot kasama ang baril na nakaibit sa hita ko.

It was a small microphone device dumidikit sa kahit anong surface. It was already connected to Mildred’s computer. At kaya ng microphone na ito na marinig ang mga pinag-uusapan kahit na nasa labas ito ng soundproofed room.

Itinaas ko ang kamay ko at medyo umangat pa para idikit iyon sa pinaka-itaas na bahagi ng dingding.

Nang matapos ako ay mabilis kong tinulak ang lalaki lalo nang maramdaman kong handa na niya sana isilid ang kanyang kamay sa dress na suot ko. Sa hita kung nasaan nakatago ang baril ko.

“Hands-off,” mabilis kong wika.

Napatawa ang lalaki. “You’re really interesting, Miss Red.”

“Really? Then let’s keep your night interesting then, Mister.” I seductively said while tapping my fingers into his firm chest.

Lumawak ang ngisi niya saka niya hinawakan ang baba ko, para iangat ang ulo ko at matignan siya. “Yeah? Will you make my night interesting then? How about in bed?”

Tila kumulo ang dugo ko sa sinabi niya. Just as I thought so. May gusto siyang makuha sa’kin.

“Yeah, probably a nice idea,” I whispered.

Lumapit ako sa kanya at idinampi ang labi ko sa tenga niya. “Let’s do that,” I whispered. “In hell, Mister.” Dugtong ko sabay tinuhod ang pagkal*laki niya at mabilis na naglakad papalabas ng bar.

“Connected. Thanks, Red. Now, umalis ka na diyan.”