Share

CHAPTER 10

KHIAN James shut the door of his room with his foot and never breaking their kiss. It seemed that the man was very eager for that opportunity. He really forgotten his plan to leave to unwind.

Minutes later, Diane's heart was racing when his kiss down to her neck and licked it. She couldn't stop the moans from slipping out as she gasped for air.

"Khian," anas niya pagdaka habang hinahagod ng kanyang palad ang likod nito. "Nakikiliti ako... ang sarap... huwag kang tumigil, Khian James. Huwag... please!"

Ipinagpatuloy nga nito ang paghalik sa kanyang leeg at bahagya pang bumaba sa may dibdib niya. Sanhi para lalo pa siyang humalinghing dahil sa kiliti.

But the man suddenly stopped for what he was doing. He looked at her with a smile and started to undress her. Hindi naman siya tumutol bagkus ay nagpaubaya pa. Kaya tuluyan siyang nahubaran nito hanggang sa lumantad ang itim niyang bra, na kakulay din at katulad ng kanyang lace na panty.

Bigla niyang naramdamang tila nilamig siya. Para namang wala itong pakialam na basta na lang itinapon sa sahig ang kanyang damit. Saka siya tinitigan ng matagal kaya muli niyang nausal ang pangalan nito.

Khian James shook his head while still staring at her. He told her that she is sexy and for him, she still beautiful eventhough her face is bandaged. That words gave her a happy feeling and proud. Kaya naman sa kabila ng kiliting nag-uumapaw sa kanyang damdamin ay nagpasalamat siya rito. Maluwang namang ngiti ang itinugon nito, na hindi maitatanggi ang pagnanasang naghuhumiyaw sa mga mata.

Then, he completely removed her bra and started licking the tip of her nipple. She gasped at that unexpected action of his. She could feel the heat pooling between her legs while his hard dick pressing against her, encouraging her to grind her hips.

He let out a low growl, an actual growl. Proof that he is also enjoying for what is happening.

Khian James quickly took off his clothes. Then, he carefully laid her down on the soft bed. She closed her eyes and waited for what would happen next.

At naramdaman na nga niyang dumapa ito sa kanyang ibabaw. Bagama't may kabigatan ito ay balewala lang sa kanya dahil mas sabik siya sa susunod pa nitong hakbang, na alam niyang makapagpapaligaya sa kanya.

The man did move and entered her easily, going slowly. She immediately felt the pleasure especially when it twitched quickly. She moaned in pleasure... with great happiness!

Khian James closing his eyes tightly while continously pumping in and out. Something that gave them so much pleasure. Until he finally stopped moving because of the first orgasm. From her body, he came down and lay beside her on the bed. His breathing is a little faster than usual while she is continued to pant and lay beside him blissfully.

"Happy?" Maya-maya ay tanong ni Khian James ay Diane. Tumingin ito sa kanya na ngiting-ngiti. "Did you enjoy it?"

"Of course," tugon niyang ibinaling ang katawan sa gawi nito at yumakap dito. "Thank you for the happiness, Khian."

"It's a good thing that I didn't leave because I was happier with you now. Ako ang dapat magpasalamat sa 'yo, Diane."

"Nasiyahan din naman ako," tugon niya. "The truth is... I was happy because you didn't leave. Your stay here is my pleasure. Really."

Humarap ito sa kanya at gumanti ng yakap. Mas mahigpit. "So, puwede bang makaisa pa?"

"What..?"

"One more round, Diane... please!"

Humagikhik siya. "Go!"

"LASING ka na naman," sabi ng asawa ni Rex na si Liza nang salubugin siya. "Ano ka ba, Rex? Talaga bang hindi mo kayang iwasan iyan?"

May sarili siyang susi sa unahang pintuan ng kanilang bahay kaya nakapasok siya. Galing siya sa Bachelor's Bar kasama sina Redlee at David at madaling araw na ng linggo siya nakauwi. Hindi niya inaasahan na lalabas ang kanyang asawa mula sa kanilang kuwarto. Siguro ay talagang hinihintay siya at agad na naramdamang dumating kaya sumalubong.

"Naka-inom lang, sweetheart," tugon niyang niyakap ito at hinalikan sa pisngi. "Hindi ako lasing. Ito nga at nakauwi ako ng ligtas. Nakapagmaneho pa ako ng maayos."

Bahagya siya nitong itinulak. "Tigilan mo ako, Rex!"

"Sweetheart, naman," aniyang muli itong niyakap. Nilambing. "Alam mo namang ito lang ang libangan ko. At tangi naming kasiyahan nina sir Redlee at David."

Paulit-ulit siya nitong siniko para lumayo pero patuloy niya itong niyakap. Kaya naman lalo itong nanggalaiti habang nagrereklamo dahil amoy alak siya.

"Don't worry, sweetheart," sabi pa ni Rex ng nagawang hawakan ang dalawa nitong kamay. Ibinaba niya iyon sabay yakap ng mahigpit kaya hindi na siya nasiko. "Hindi naman ako nambababae kaya walang problema kahit nag-iinom ako."

"Siguruhin mo lang, Rex!"

"Oo, naman. Honest ako sa iyo, Liza. Talagang pag-iinom lang ang libangan namin nina sir Redlee. Masaya na kami sa ganoon."

"Naku, Rex," pigil ang galit na sabi ng asawa niya, "umayos ka! Huwag na huwag ka lang mambababae at talagang hindi kita mapapatawad."

"Ito talagang sweetheart ko." Hinalikan niya ito sa pisngi. "Wala sa plano ko ang magloko. Mamamatay akong tapat sa 'yo, Liza. Tandaan  mo iyan."

Masuyong niyakap ni Liza si Rex. Garalgal ang boses nito nang magsalita, na tiniyak kung totoo ang kanyang sinabi.

"Oo, naman," tugon niyang hinagod ang likod nito. Seryoso pa siyang nagsalita para talagang maniwala ito sa kanya. Totoo ang pangako niya dito dahil wala talaga sa plano niya ang magtaksil. Hinding-hindi siya manliligaw ng ibang babae dahil ito lang ang kanyang minahal. "Kaya huwag na huwag kang mag-iisip ng hindi maganda, sweetheart. Ipanatag mo na ang iyong loob. Okay?"

Nang tumingala ito ay nalaglag isa-isa ang butil ng mga luha. Ganoon pa man ay ngumiti ito at nagpasalamat sa kanya. Ramdam niya na wala itong pag-aalinlangan kaya natuwa siya dahil naniwala ito sa kanyang sinabi, na totoo at wagas.

KANINA pa napansin ni Redlee na sumusunod sa kanya ang isang kotse habang pauwi siya. Ang kutob niya ay ito ang may masamang balak sa kanya -- ang sasakyang gusto sumagasa sa kanya!

Ano kaya ang problema sa akin ng taong ito? sa isip-isip niya habang sinusulyapan ang sasakyan sa overhead mirror. Hindi talaga ito titigil hangga't hindi ako napapatay.

Bigla niyang iniliko pakanan ang sariling kotse. Sadyang nag-iba siya ng daan para hindi nito malaman kung saan ang bahay niya.  Hindi niya gustong may madamay sa masama nitong balak, lalo na si Kriza na walang kaalam-alam sa nangyayari.

"Huwag lang si Kriza," bulong niya, na minsan pang sinulyapan ang sasakyan. "Talagang pagbabayaran mo sa akin kapag ginawan mo siya ng masama!"

Lalo niyang napatunayan na sinusundan siya ng kotse iyon dahil lumiko rin ito. Nagtiim ang mga bagang niya at nakadama ng galit, sa kung sino mang nilalang ito.

"Ulol! Huwag ko lang makilala kung sino ka dahil mananagot ka sa akin. Hindi rin kita patatahimikin, na higit pa sa ginagawa mo sa akin!"

Sinadya niyang ihinto ang sariling kotse sa tapat ng gate ng isang malaking bahay, na hindi niya alam kung sino ang may-ari. Balak niyang bumaba at lumabas para malaman ang binabalak ng nilalang na nagmamaneho ng estrangherong sasakyan.

"Subukan mo lang na gumawa ng hindi maganda," bulong niyang kinuha mula sa ilalim ng katabing front seat ng kotse ang .45 caliber. Ikinasa niya ito saka bumaba at inilagay sa likuran ang hawak na baril. "Hindi ka sasantuhin ng baril ko!"

Tumayo siya sa hulihan ng sasakyan niya na kunwari ay magbubukas ng compartment. Pero inihanda niya ang sarili sa ano mang mangyayari. Hindi siya papayag na masaktan o makanti man lang nito.

Nasaksihan niya na halos tatlong dipa palang ang layo ng kotseng ito ay ibinaba na nang nagmamaneho ang tinted na bintana sa driver's seat. Nang malapit na ito ay naglabas ng hawak na baril at iniumang sa kanya.

Nagpaputok ito!

Dalawang beses!

Mabilis niyang ikinubli ang sarili sa gilid ng kanyang kotse, saka kinalabit din ang gatilyo ng sariling baril. Tumama iyon sa hulihang bintana ng humahagibis na sasakyan.

"Shit!" anas niya na lumabas mula sa pinagkublihan at muling kinalabit ng dalawang beses ang gatilyo ng kanyang baril. "Talagang papatayin ako ng lalaking iyon!"

Nabatid niyang lalaki ang nilalang na gustong pumatay sa kanya pero dahil madilim ay hindi niya ito nakilala.

Hindi niya namukhaan!

Sino ka? tanong ng isip niya. Anong dahilan at gusto mo akong patayin? Ah! Sana ay tinamaan ka ng bala para matakot ka at maisip mo na hindi mo ako kaya!

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status