A U T U M N
Pumunta kami si Poirot’s pagkatapos ng pasok namin. Kailangang magtrabaho ni Ty at Colton samantalang marami naman kaming pag-uusapan ng girls. Umupo kami sa lamesa namin sa may bintana. Nagtsaa si Mey at Norma, nag-cappuccino naman si Jess, at nag-order ako ng hot chocolate.
Paparating na ang period ko; nararamdaman ko. Sa oras na nag-crave na ako ng tsokolate at matatamis na mga bagay, alam kong paparating na iyon. Maging si Jess na alam ‘yon ay napansin ang hot chocolate at tiramisu ko. “Coming soon?”
“Soon enough,” I groaned. Ayaw ko talaga ng periods. Sino ba ang may gusto? Ito ‘yong panahon kung saan kahit anong bagay, kahit ‘yong pinakamaliit ay nakakapagpainis sa akin. Mabilis akong mainis at magalit lahat ng oras. Oh, at huwag niyo akong simulan tungkol sa cramps. Ang hirap ng sakit sa puson, kasing sakit ng toothache.
“Kumusta ka?” tanong ni Mey pagkatapos um
C H A P T E R 4 2 : W H E N T H E H E A R T B R E A K ST Y L E R“Alam kong ikaw ‘yon.”Napatitig ako sa maliit na Asian na babaeng nakatayo tatlong metri ang layo sa akin at nag-isip ng susunod kong gagawin. Iniisip ko kung ano ang alam niya. Imposibleng alam niya ang lahat kaya nagpanggap ako na walang alam. “Uy, Mey, ‘di ba?” Pinilit ko ang sarili na ngumiti. “Anong ibig mong sabihin?”“Huwag kang magpanggang na hindi mo alam! Ikaw si Villain X!” Lumapit siya sa akin. “Bakit mo ginagawa ‘to? Duda talaga ako sa ‘yo pero akala ko mahal mo si Autumn.”Nawala ang ngiti ko sa oras na malaman ko kung gaano siya kalapit sa katotohanan. Malapit, pero hindi sakto. “Hindi ako si Villain X.”“Huh.”
Special Chapter: Mey and Art of Deceit (1)NOTE: If you have purchased (16) Mey and Friendship or (18) Mey and the Guilty Plead in The Asian Potterhead and the Lovestruck Bad Boy, kindly skip this one. The reason I included this here is to enhance the plot. This is reserved for those who did not read TBNB and went ahead with Asian Potterhead and the Lovestruck Bad Boy. So that they know what was happening when Ty and Autumn left. Thank you so much for your love and support for TBNB Series! It means a great deal to me! ^^*⚯͛ I am jealous of every girl that has ever hugged him because, for that short seconds, she held my entire world. — Unknown ⚯͛M E Y W A N G | The Asian Potterhead
Special Chapter: Mey and Art of Deceit (2)NOTE: If you have purchased (19) Mey and Art of Deceit in The Asian Potterhead and the Lovestruck Bad Boy, kindly skip this one. The reason I included this here is to enhance the plot. This is reserved for those who did not read TBNB and went ahead with Asian Potterhead and the Lovestruck Bad Boy. So that they know what was happening when Ty and Autumn left. Thank you so much for your love and support for TBNB Series! It means a great deal to me! ^^*The best of us must sometimes eat our words. — Albus Dumbledore, Harry Potter and the Chamber of SecretsM E Y W A N G | The Asian PotterheadHindi pa rin ako mapalagay sa naging pag-uusap namin ni Hunter. Higit sa lahat, nakaramdam ako ng konsensya dahil nagpanggap akong kaibigan niya par
It hurt because it mattered. — John GreenA U T U M NKinalma ko ang sarili para maitanong ang pinakamahalagang bagay. “Bakit?”Wala akong pakialam kung anong ginawa niya. O kung nakikipagtrabaho siya sa isang psychopath. Ang mahalaga lang sa akin--ang kailangan ko--ay malaman kung bakit niya ‘yon ginawa, kung bakit niya ako gustong saktan. Kailangan kong malaman para maintindihan ko.Hindi siya bumitaw ng tingin hanggang sa umiling siya. “I’m sorry pero hindi ko puwedeng sabihin sa ‘yo.”Iyon na ang breaking point. Hindi niya ako mabigyan ng panghahawakan; hindi niya masabi sa akin ang dahilan kung bakit niya ito nagawa. It broke my heart that he couldn't tell me because it meant that I wasn't worth telling, that I wasn't worth the truth.Nanlabo ang mga mata ko sa luha. Kumurap ako
A L C O H O L D O E S N ' T M E N D A B R O K E N H E A R T A U T U M NGreat. Lunes na Lunes at ang pinakauna kong nakita ay si Tyler dahil pareho kami ng klase, Dati, nae-excite ako kasi ibig sabihin noon ay makikita ko siya, ngayon, kailangan kong tiisin ang makasama siya sa iisang kuwarto. Pumasok si Mrs. Fletcher na bitbit ang kanyang makapal na Math book sa isang kamay at Starbucks cup naman sa kabila.“Oh, akala ko pa naman sumuko ka na sa Math pero heto ka, Miss Summers.” Pasimpleng niyang pinaalam sa lahat na lumipat ako ng puwesto na dati ay nasa likod lagi ni Tyler.Ngumiti ako kahit nanggigigil. Damn. Kailangan ko nanamang itaas ulit ang score ko para iwan niya akong mag-isa.Lumipat ang atensyon niya nang makita si Ty. “Mr. Vincent.” M
It rained for days after you left me as if the sky itself shared my grief. John Mark Green. ( A C H R I S T M A S S T O R Y ) Chocolate milk. Magmula noong four years old ako at dinalhan ako ni Mom nito noong araw ng Pasko, palagi na akong umiinom ng chocolate milk tuwing Pasko. Alam kong hindi na bagay sa akin ang uminom noon dahil wala na akong kasamang mag-celebrate, pero pakiramdam ko may kulang pag hindi ko iyon ginagawa. Huminga ako nang malalim at pinigil ang sarili na makaramdam ng inis at lungkot. Hindi naman mahalagang okasyon sa akin ang Pasko magmula noong magloko si Mom at ginaya ni Dad. Ngayong taon, buong araw na nasa talk shows si Steven at uuwi lang mamayang gabi. Dahil hindi na ako nagdiriwang ng Christmas kasama ang mga magulang ko, hindi ko alam kung nasaan sila. Maski si Alberta na katulong namin ay umuwi sa pamilya niya. In short, mag-isa a
A U T U M NKagagaling ko lang sa school at papunta sa bus stop nang makita ko siya. Matagal na rin noong huli kaming mag-usap."Hey, Autumn!" isinigaw niya ang pangalan ko at tumakbo papunta sa akin.His smile brought up the first genuine smile I had today. "Hey, Ash."Hindi maganda ang araw na ‘to. Pagkatapos ng klase namin sa Math, kinailangan kong tiisin ang makita si Tyler sa cafeteria. Nakatingin siya sa akin at kita ang sakit sa kanyang mga mata at gustuhin ko mang tumakbo papunta sa kanya para yakapin siya, hindi ko magawa. Nasaktan niya ako. Kasalanan niya kung bakit siya nasasaktan ngayon. Kasalanan niya kung bakit hindi na kami ngayon.Hinawakan ako ni Ash sa braso at nakita ko ang pag-aalala sa mukha niya. “Okay ka lang?”Huminga ako nang malalim at nagkibit-balikat. “Oo, siguro.”“Hi
Truth is, I miss you. All the time, every second, every minute, every hour, every day. — UnknownA U T U M N“Anong ginagawa mo rito?” Ipinkit ko ang mga mata ko at pagbukas ko nandoon pa rin siya. Hindi pa nga talaga ako nananaginip ng gising. Hindi ako makapaniwala dahil kahit saan ay nakikita ko siya nitong nakaraan: sa likod ng school kung saan kami unang naghalikan, sa parking lot, sa English class kung saan iniligtas niya ako mula kay Joe, sa kalsada, sa bus; sa lahat ng lugar na nagkasama kami.Naningkit ang mga mata niya sa pagdududa. “Anong tanong: anong ginagawa mo rito--nagpapakalasing?” Humigpit ang pagkakahawak niya sa akin. Sinubukan kong lumayo pero hinala niya ako palapit. “Anong ginagawa mo rito, Autumn?”“Baby, anong problema? Kilala mo ba siya?” Hinawakan ng babaeng blonde at may