BAD BOY MEETS GOOD GIRL

SUMMER POV: 

“Pero sir, hindi po ako babaing—”

….kaladkarin.

“I’m here to bed a woman.” Singhal niya. “At hindi barya lang ang pinakawalan ko dahil sa ‘yo. 21 thousand pesos yon! Kung hindi mo kayang bayaran ngayon din, ibabalik kita sa loob!”

Talaga ba?

Over my very delicious body!

“Wala kang puso! Isa kang mapagsamantala!” Tinatagan ko ang binti ko at ipinadyak ko gaya ng batang nagrerebelde sa ama. “Sa halagang 21 thousand pesos, tatakutin mo ako nang ganyan? Wala ka bang kapatid na babae? Hindi mo ba nirerespeto ang iyong ina? Anong sasabihin sa yo ng mga abuelas mo ganyang wala kang words of wisdom na nakuha sa mga sinabi nila!”

Lumabas ang lalaki ng kotse, galit din. Tumungo sa akin na parang kakainin ako nang buhay.

“Bakit naman nadamay na ang ibang tao sa pagitan natin? Siraulo ka ba? It was only between us!”

“There’s no us!” Narinig ko lang yon sa movie lines! “Ano ka sinuswerte?”

Alam kong maganda ako, nakulele na nga ang tenga ko. At kasakdalang magpakasal ako sa matandang ermitanyo sa bayan ng San Luis, gagawin ko huwag masangkot sa ganitong klase ng tao.

Babayaran ko siya hanggang sa huling sentimo!

Lahat naman tayo may pinagdadaanan, pero puedeng piliin na maging mabuti pa rin sa huli.

Mahirap bang gawin yon?

May bayad ba yon?

Dinukot ko ang wallet ko na nasa bulsa ng mini-skirt ko. Inihagis ko sa kanya ang nakarolyong paper bills sa loob ng native woven wallet. “Ten thousand pesos yan. Walang labis at walang kulang.” Na hindi niya sinalo kaya pinulot ko dahan-dahan, sideview dahil makikita ng sangkatauhan ang bacon panty ko. Isinalpak ko sa kamay niya. “ Yong kabuuan  sa kulang babayaran ko sa probinsya namin. Gaya ng sabi ko kanina may alaga pa akong mga manok. 27 pieces din yon. At hindi po ako pulubi. May bahay at lupa kami. Isasanla ko maibalik lang ang pera mo. 11k. Gawin na nating 12k, pambili mo rin ng gamot! Ito na rin ang IDs ko. Hinding-hindi kita tatakasan!” Ibinigay ko na lahat-lahat ng dala ko sa kanya kasama na yong pouch.

Nakanganga lang sa harap ko ang lalaki, hindi makapaniwala o ngayon lang natanggihan at nasupalpal.

Alien ka, kuya?

“Puede na ba akong umalis?” Dugtong ko dahil sumakay na yata travel machine ang utak niya. Dinala siya sa year 1800 at inabandona na dahil masama ang ugali. Manyakis pa! Itinuro ko ang direksyon kung saan ako pupunta. “Puede na ba akong bumalik sa hotel ko?”

Kumuyom ang mga kamay niya sa perang ibinigay ko.

Parang sandaling nag isip kung anong taktika ang gagamitin sa akin: diplomasya o pandaraya. At pinili niya ang una. 

“I own a place near here, ibinabalik niya sa akin ang pera at ang pouch ko. “Doon ka na lang tumuloy. Even just for a night. At kunin mo na itong pera mo. Marami ako nito.”  Umangat ang kilay ko kaya nagpumilit pa siya. “Kunin mo na. Makokonsensiya ako.”

Konsensiya? Sa anong parte? Kung tingnan niya ang dibdib ko, ang balakang, ang mahahaba kong binti at ang aking mukha, dapat kasuhan siya ng sexual harassment!

Anong akala niya sa akin, tanga?

Neknek mo.

“Mukhang pagdating sa pera, wala kang awa, Sir. Ayoko rin ng utang na loob sa gaya mo. Kung marami nga lang akong pera, babayaran kita ngayon din. Triple pa diyan at bukal sa puso. Iniligtas mo ako sa mga bastos na lalaking yon kaya tinatanaw kong malaking utang na loob.”Tinapunan ko uli ng tingin ang pera.

Ngayon ko lang naisip na wala pala akong naitabing pamasahe.

Paano pa ako uuwi?

Mamalimos?

Magpapanggap na nadukutan?

Lalapit sa pulitiko?

Mag apply na tagahugas ng plato o

Sabihin sa lalaking ito ang totoo?

Nakatulala na naman siya sa akin, hinihingal na parang sinasapian ng kamunduhan.

Wait, bakit ang daming maniac sa mundo?

Kaya ako uli ang nagsalita: “Ganito na lang, next time, kapag nakatulong ka sa ibang tao na mas kapuspalad kesa sa yo, huwag mong gamitin ang pera mo para samantalahin sila. Ang sabi mo, ako ang dapat pumalit sa babaing ikakama mo kasi ginastusan mo ako. Mali yon. Hindi kita pinilit. Nagkusa ka. Kahit tingnan mo ang buong katawan ko, wala silang makukuhang kutsilyo na tinutukan o tinakot kita.” Inayos ko ang sarili ko, pinagpagan ang damit kong nabasa. Saka ako nagkrus ng mga braso ko sa tapat ng aking dibdib, kailangan ko nang umalis. “Nasa yo na, Sir, ang IDs ko. Tawagan mo ako mga tatlong araw mula ngayon. Nakasulat po ang phone number ng kapitbahay ko diyan. Kagawad yon sa barangay. Mag iipon ako ng pera at ipapadala ko agad sa money transfer, okay?”

Tinalikuran ko na siya.

“Sandali lang,” nasa puno ng balikat ko ang kamay niya, mabigat ang pagkabagsak. Kaya nagulat ako, dinakma ko rin iyon at binuhat ko ang bigat niya sa kanan kong balikat at patihaya ko siyang naibalibag sa matigas na semento. Nakalimutan ko ang tawag do’n, pero binibigyan ako ni tatay ng perfect ‘A’ dahil doon.

Napasigaw ng guwapong lalaki. 

“Naku, sorry po! Hindi ko sinasadya! Nagulat talaga ako kasi hindi ako sanay nang basta hinahawakan!” Nilapitan ko siya, inalalayan kong tumayo. “Tutulungan kita.”

“Damn it!” Nagmura siya sunod-sunod. Malulutong at may mga shit at PI. “I can’t move my legs!”

Hindi ko alam ang gagawin ko. Gusto kong tumakbo sa iba’t ibang dereksyon pero hindi ko alam kung saan ang hospital. 

Paano kung mabalda siya?

Susunod ba ako kay tatay sa kulungan?

Diyos ko po naman!

Lumuhod ako sa harap niya at nakita kong napatitig siya sa pagitan ng hita ko. Nakita niya ang bacon panty ko pero hinayaan ko na kasi kailangan ko siyang tulungan. Inipit ko na lang nang todo ang flower ko. “Hindi ko alam kung saan ang hospital. Tawagan mo na lang kaya ang family doctor mo, mukha ka namang rich kid!”