Pumasok ang apat na bata sa isang bakanteng silid ng restaurant. Naupo sila roon, at bakas sa kanilang mga mukha ang kagustuhang mapag-usapan ang kanilang sitwasyon.
"I think all of us have guessed what was going on. We, very likely, are quadruplets," panimula ni Clayton. "Ang kwento ni Mommy sa amin ay ako raw ang panganay. Ang pangalan ko ay Clayton Perez." Itinuro niya si Nico. "Ikaw ang pangalawa." At saka bumaling kay Natasha. "Siya naman ang pangatlo." Pagkatapos ay tumingin siya kay Callie. "Her name is Callie. Siya naman ang bunso sa ating magkakapatid."Tumango si Nico at kung umasta ay parang binata na sa harap ng kaniyang kuya. "My name is Nico Fuentabella and she is Natasha.""I am very glad to meet you, Nico, Natasha," sabi ni Clayton."Oo nga! Akala namin ay patay na talaga kayo," ani nang matining na boses ni Callie.Umiling si Nico. "Not true. Sabi ni Daddy, nang mamatay si Mommy ay binigay lang kami sa kaniya. Hindi namin alam na may mga kambal pa pala kami."Hindi nagustuhan ni Clayton ang narinig. Bakit kailangan magsinungaling ng Daddy nila? Gusto ba talaga nitong isipin ng mga kapatid niya na patay na ang Mommy nila? Did he even love their Mommy?"Siguro ay may nangyaring hindi maganda sa pagitan nina Mommy at Daddy kaya ganito ang nangyari," ani Nico.Pilit na ngumiti si Clayton. "It doesn't matter. Ang mahalaga ay nagkita na tayong apat. Mommy isn't dead, Nico. She's alive and we live with her.""Yes!" segunda ni Callie. "Mommy misses the two of you very much. Sabi niya ay noong pinanganak tayo ay sinabihan siya ng doktor na namatay kayo. Palagi niya kayong naiisip. Palagi rin siyang nalulungkot dahil miss niya kayo. But it turns out that Daddy took you away from us!""Is that true?" Manghang tanong ni Nico."Yes!" Tango ni Callie.Hindi maiwasan ni Nico ang magalit. Simula nang magkamuwang sila ay wala ni isa sa mansyon ng mga Fuentabella ang nangahas na banggitin ang pangalan ng Mommy nila sa harap nila ni Natasha.Naririnig lang nila noon mula sa mga lihim na usap-usapan ng mga katulong na masama ang ugali ng kanilang Mommy... na sinaktan nito ang Sophia De Guzman na iyon noon. But something in him didn't believe any of those baseless rumors at all. Kaya naman lakas-loob niyang tinanong ang kanilang Daddy. Naaalala niya pa kung paano sabihin ng kanilang Daddy sa malamig na boses na patay na ang Mommy nila...Pero ngayon na alam na niyang buhay pa ito at miss na miss na sila ni Natasha. Hindi niya mapigilan ang maging masaya..."Gusto niyo ba kay Mommy? Gusto niyo siya makasama rin?"Mabilis na tumango si Nico. Nang hagkan sila ng Mommy nila kanina ay naramdaman niya na mapagkalinga ito. He likes her very much.Tumingin siya kay Natasha na naglabas naman ng notebook at pencil mula sa kaniyang cute na kulay pink na bag."I want Mommy too," sulat ni Natasha sa papel.Kahit pa hindi makapagsalita ito ay kita ang kislap sa mga mata nito. Gusto rin nitong makasama ang kanilang Mommy.Natawa si Nico. "Mukhang gusto rin makasama ni Natasha si Mommy."Bumungisngis naman si Natasha.Samantala ay hindi naman mapigilan nina Clayton at Callie na obserbahan si Natasha."Natasha can't really talk?" kuryosong tanong ni Clayton.Umiling naman si Nico. "She has aphasia.""I see. Kaya pala shocked si Daddy kanina when I spoke. I pretended to be a little dumb," ani Callie at saka inabot ang kamay ni Natasha. "It's okay. Don't worry because Mommy is a doctor. She is very good in medicine. For sure, she can cure you!"Ngumiti si Natasha kay Callie, sabik na makasama ang Mommy nila.Ilang sandali pa ay nagsimula nang magplano ang apat na bata. Seryoso ang mukha ni Clayton at tiningnan ang tatlo niyang kambal. "Callie and I will pretend to be the two of you and will go to Daddy's side. Nico and Natasha, you should go to Mommy's side so you can bond with her.""Can't we just tell Mommy that Natasha and I are alive?" tanong ni Nico."Sasabihin natin, pero hindi muna ngayon." Saad ni Clayton. "Kapag nalaman ni Mommy ngayon ang totoo, magagalit siya at gagawin ang lahat para makuha kayo kay Daddy. At kapag nalaman naman ni Daddy na may dalawa pa siyang anak, he might take the opportunity to take this to the court to win his custody on us. Sa tingin ko, maliit ang chance na manalo si Mommy kay Daddy. Kaya let's take this slow. Hindi dapat malaman ni Mommy ang totoo niyong identity.""I get it," sabi ni Nico. "Ganito ang gagawin natin..."Samantala, habang nag-uusap ang apat na bata ay napansin ni Klaire na hindi pa nakababalik ang kaniyang mga anak galing sa banyo. Dahil sa pag-aalala ay minabuti niyang sundan na ang mga ito.Sa kabilang silid, nagpasya naman si Alejandro na sundan na ang mga anak dahil sa matagal ang mga itong bumalik. He walked to the hallway that would lead him to the bathroom. Ngunit natigil siya sa paglalakad nang makita ang isang pamilyar na pigura ng babae hindi kalayuan sa kinatatayuan niya.The woman looked like... Klaire.His ex-wife!Muling nagbalik sa alaala niya ang pamilyar na mukha ng babae. His face suddenly turned pale and cold. Hindi niya makalilimutan ang pag-alis nito at pag-iwan ng isang nakakainsultong sulat.Hindi lang iyon. Tinago pa nito sa kaniya ang pagbubuntis niya at inabandona ang mga anak nila sa harap ng kanilang mansyon! She treated their children like trash!Dahil doon ay mas lalong lumalim ang galit ni Alejandro para sa dating asawa. Kaya naman sa tuwing magtatanong ang mga anak nila kung nasaan ang Mommy ng mga ito ay palagi niyang sinasagot na patay na ito.But the woman he buried in his past dared to come back!Nagtagis ang bagang ni Alejandro at walang pag-aalinlangan na naglakad papalapit sa babae upang kumpirmahan kung ito nga ang kaniyang dating asawa.Habang palinga-linga ay natigil naman ang mga mata ni Klaire sa pamilyar na lalaki na papalapit sa kaniya. His familiar figure and appearance are outstanding and the most dazzling existence in the crowd. Mabilis na naghuramentado ang puso ni Klaire. Nanlalamig ang buong katawan niya habang nakatingin sa lalaking ni sa panaginip ay ayaw niyang makita!"Ali..." bulong niya.Humakbang paatras ang kaniyang mga paa. Suminghap si Klaire at pagkatapos ay tumalikod. Nagmadali siyang makalayo sa lalaki dala ng takot na makaharap ito.Patakbo niyang sinuyod ang kabilang hallway at mabilis na pinasok isang banyo sa dulo nito. Nagtago siya sa loob ng cubicle at lihim na nanalangin na sana ay hindi siya nasundan ng dating asawa.She doesn't want to have anything to do with her past, at kasama roon si Alejandro. Higit sa lahat ay ayaw niyang malaman nito na may dalawa silang anak.Kapag nalaman ni Alejandro ang totoo ay magugulo ang buhay niya at ng mga bata. Hindi gugustuhin ni Klaire na masira ang buhay ng mga anak niya dahil lamang sa kanilang walang kwentang ama!Samantala ay tumayo naman si Alejandro sa harap ng women's bathroom. Kunot ang noo, at patuloy ang pagtatagis ng bagang nito. Gayunpaman, sinubukan nitong pakalmahin ang sarili at tahimik na naghintay sa labas.He needed to confirm if that woman he saw was really his ex-wife or not.But ten minutes have passed, and no woman who looked like his ex-wife showed up...Was he hallucinating?ISANG malakas na suntok ang natamo ni Laurence mula sa ama ni Julia. Kahit na nasa mid 50’s na ito ay makikitaan pa rin ito ng lakas, hindi nasisindak sa kahit na ano at walang kinatatakutan. Marahil dahil na rin isa ito sa mga lider ng organisasyon na lihim na gumagawa ng ilegal na negosyo sa bansa. Julia’s family name was quite famous but they shined more in the underground business. Bagay na nililihim ng mga Acosta. “Isang bagay lang ang gusto kong gawin mo pero hindi mo ba nagawa? Alam mo ba kung gaano pinag-uusapan ang auction na ‘yon? It was supposed to be our medium to attract investors–na kapag nalaman nilang nag-acquire tayo ng business property ay kusa silang lalapit sa atin ngunit anong ginawa mo? Nagpatalo ka sa isang Consunji? Wala kang bay@g!” Dumagundong sa malaking mansyon ang galit ng isang Julian Acosta, na pinipigilan ni Julia na makalapit pa kay Laurence. Natatakot siyang baka tuluyang mabugbog ang mapapangasawa. Dinilaan ni Laurence ang dugo sa gilid ng kaniyan
HINDI maipinta ang mukha ni Laurence nang marinig ang mga sinabi niya. Halos magdiwang ang puso ni Callie dahil alam niyang natamaan niya ang ego ng dating asawa. Isa pa ay totoo naman ang sinasabi niya. Julia wouldn’t try to harm herself if she loved her baby. “L-Laurence, huwag kang makikinig sa kaniya. She’s brainwashing you para pag-awayin tayo,” iyak ni Julia. Ngumisi lamang si Callie at saka ikinawit ang kamay sa matipunong braso ni Vincenzo. “Love, I think we’re done here,” malambing niyang wika sa asawa at nag-angat ng tingin dito. “Let’s go home and celebrate our wins.” Tumango naman si Vincenzo at marahang hinaplos ang pisngi niya. Natural na natural ang pagpapanggap nito sa harap ng maraming tao na kahit si Callie ay nabibigla sa mga akto nito. Bahagya siyang napakurap nang maramdaman ang pag-iinit ng pisngi. “Alright, love,” ani Vincenzo at binalingan ng tingin si Laurence. “But I’m not done with the both of you. I’ll see to it that you’ll receive the CCTV footage on
MABILIS na sumagi sa isipan ni Callie ang kwento ng kaniyang Mommy, kung paano ito na-frame up ng karibal na si Sophia na sinadyang magpatihulog sa hagdan, na nagresulta sa pagkamuhi ng mga tao sa kaniyang ina sa loob nang mahabang taon.Adrenaline rushed through her veins. Not wanting to have the same fate as her Mom’s, she immediately grabbed Julia’s arm and pulled her up, preventing the woman from falling downstairs. Malakas ang tibok ng kaniyang puso nang mahigit ang babae at hinila ito palayo sa hagdan. “Nababaliw ka na ba?!” singhal niya habang mahigpit na hawak ang braso nito. Ramdam niya ang matinding galit na nanunuot sa kaniyang kaibuturan. “Ano sa tingin mo ang iniisip mo? Magpapatihulog ka sa hagdan? Hindi mo naisip ang baby sa sinapupunan mo?” “You were trying to hurt me!” sigaw ni Julia at nagsimulang maglikot ang mga mata, nagpalinga-linga at nagbabaka sakaling may mga matang nakakita sa ginagawa sa kaniya ni Callie. “You are trying to kill my baby!” Napailing si Cal
AGAD na iniiwas ni Callie ang tingin sa nanunubok na mga mata ni Vincenzo nang magsalita ang host ng auction. Ilang saglit pa ay nagsimula na ang aktibidad at kita sa mga mayayamang naroon ang kasiyahan sa pagbi-bid sa mga real estate property na binibenta ng mga mayayamang angkan. Dumating ang waiter at nag-abot ng drinks sa kanilang table. Kinuha ni Callie ang wineglass at sinimsiman ang alak niyon. She couldn’t help but frown as she observed the people inside the event hall. Kung mag-bid ay animo’y barya lamang ang ilang daang milyon sa mga ito. Napansin niya ang kalmadong si Vincenzo sa kaniyang tabi. Kumpara kanina na para bang nakikipaglaro ito sa kaniya, ngayon naman ay tahimik itong nagmamatiyag–sisilay ang multong ngiti sa labi at kung minsan ay mapapailing. “Why aren’t we bidding yet?” kuryoso niyang tanong sa asawa. “I’m waiting for your ex-husband and his lover to bid,” sagot nito at bahagyang tinagilid ang ulo. “Seven hundred million pesos,” rinig nilang wika ng isan
HALOS papalubog na ang araw nang makarating sina Callie at Vincenzo sa New World Manila Hotel kung saan gaganapin ang nasabing pinaka-inaabangang at pinakamalaking land auction. Ang mga mayayamang pamilya o clan, respetadong negosyante at mga pulitiko ang karaniwang nagbebenta ng mga real estate properties sa aktibidad na ito. Pagkapasok pa lamang sa event hall kung saan gaganapin ang auction ay ramdam na agad ni Vincenzo ang malalagkit na tingin ng mga lalaking negosyanteng naroon sa kaniyang asawa, habang wala namang ka-ide-ideya si Callie na tila namamangha pa sa lugar. Nauuna si Callie sa paglalakad, naghahanap ng bakanteng mesa kung saan sila maaaring maupo nang biglang harangin ito ng isang matandang lalaki na sa tingin ni Vincenzo ay nasa mid 50’s na. Malapad ang ngiti ng lalaki nang magsalita, “Sinasabi ko na nga ba’t hindi ako nagkamali ng pagpunta rito. Are you alone, Miss—” “She’s with her husband,” agad na turan ni Vincenzo at lumapit sa likuran ni Callie. He held Cal
“Anak ka pala ng isang mayamang pamilya!” gulat na pahayag ng kaibigang si Monique nang muli siyang pumasok sa Consunji Mall. “Grabe ang ganda-ganda mo sa TV, Callie. Para kang reyna ng boss natin sa kasal niyo!”Sa pagpasok pa lang kaninang umaga sa Mall ay marami ng empleyado ang gulat at masayang makita siya. Hindi na nagtataka pa si Callie lalo na’t naging headline sa balita ang nangyaring kasalan nila ni Vincenzo. Alam na rin niyang sa pagkakataong ‘yon ay hindi na niya maitatago pa ang totoong identidad sa mga taong nakasama niya sa trabaho, lalo na kay Monique na kaibigan niya. Matipid na nginitian ni Callie ang kaibigan. “Nagulat ka ba? Pasensya ka na kung naglihim ako ha.” Mabilis na tumango si Monique, ang mga mata ay puno ng tuwa. “Malamang, magugulat talaga ako! Kunwari ka pang hindi kilala ng boss natin, ‘yon pala ay mapapangasawa mo na.” Tumawa ito. “Speechless nga rin iyong supervisor natin saka iyong mga alipores niyang may inis sa iyo. Malamang ay nagngingitngit na