Chapter 10

Alex's Pov

Nakangiwi ang mukha ko habang sinisipat ko sa harapan ng salamin ang aking noo na siyang mas napuruhan ng hamba nang pintuan. Ang ilong ko na bumangga rin sa pintuan ay hindi gaanong nasaktan at hindi katulad sa aking noo na pulang-pula ang hitsura.

"Ba't kasi hindi ka nag-iingat, Alex? Nagmukha ka tuloy katawa-tawa sa harapan ng aroganteng lalaki iyon," sermon ko sa aking sarili habang nakaharap sa salamin. Napatingin ako sa pintuan ng aming silid nang pumasok si Uriel. Agad kong iniiwas sa kanya ang aking paningin. Alam ko kasi na pinagtatawanan niya ako sa kanyang isipan dahil sa pagiging clumsy ko.

"Ilagay mo 'to sa noo mo para mabawasan ang pamumula at hindi mamaga," kausap niya sa akin. Hindi ko namalayan na lumapit pala siya sa aking tabi. Para kasi itong ninja kung maglakad. Masyadong magaan ang mga yabag na parang hindi ito malaking tao.

"Ano naman iya—" humarap ako sa kanya para itanong kung ano iyong ibinibigay niya sa akin ngunit naudlot ang aking pagsasalita n