All Chapters of THE BILLIONAIRE'S SUBSTITUTE WIFE: Chapter 1 - Chapter 10

Alex PovHindi ako magkandatuto sa pag-iistima sa mga customers na pumapasok sa pinagtatrabahuhan kong coffee shop sa Ermita. Dalawa kasi kaming waitress ngunit hindi pumasok ngayon si Lorna kung kailan mas dumagsa ang mga taong pumasok para magkape at mag-meryenda. Hindi naman kalakihan ang coffee shop na pinagtatrabahuhan ko ngunit madalas ay maraming tao ang pumapasok sa loob dahil na rin sa matao ang lugar na kinatitirikan ng shop. Katulad ngayon, marami na namang customers ang pumasok kaya parang hilong talilong na ako. Tawag dito, tawag doon. Deliver dito, deliver do'n ang ginagawa ko. Masungit pa naman ang may-ari ng shop na siya ring tumatayong cashier. Pinagtitiyagaan ko na lamang ang trabahong ito dahil wala naman akong ibang mapasukang trabaho. Saan ba naman kasi magtatrabaho ang isang katulad ko na graduate lamang ng high school?"Alex,, ano ka ba? Huwag ka ngang babagal-bagal diyan at marami pang customers ang naghihintay sa order nila," masungit na sita sa akin ng boss ko

Alex PovSa pangalawang pagkakataon ay nagising ako sa loob ng hindi pamilyar na kuwarto. Napangiwi ako nang maalala ko ang huling nangyari bago ako nawalan ng malay. Tiyak na pinagtatawanan ako ngayon ng mga taong nakakita sa mga pangyayari. Ako lang yata kasi ang bride na biglang hinimatay sa part ng "you may kiss the bride." Hindi pa nga niya ako nahahalikan ay bigla na akong hinimatay. Nakakahiya ang ginawa ko.Bumangon ako sa pagkakahiga sa kama at naupo na lamang sa gilid ng kama. Nagugutom na kasi ako ngunit nahihiya naman akong lumabas para humingi ng makakain. Pakiramdam ko ay hindi ko kayang humarap sa maraming tao. Nangangapal ang mukha ko sa hiya.Naalarma ako nang makarinig ako ng mga yabag ng sapatos na papunta sa kuwartong kinaroroonan ko. Mabilis akong bumalik sa pagkakahiga at nagkunwaring wala pa ring malay. Hindi ko kasi alam kung paano ko ipapaliwanag kung bakit ako biglang hinimatay.Itinodo ko na ang pag-arte ko na tulog kahit ramdam ko ang pagtitig sa akin ng tao

Alex's POVHindi ko maitago ang biglang pamumutla ng aking mukha sa babaeng kaharap ko na nagsasabing matalik siyang kaibigan ng kakambal ko. Kung totoo nga na best friend ito ni Alexa ay tiyak na mahahalata niya agad na hindi ako ang kaibigan niya dahil siguradong kilalang-kilala niya ang kakambal ko. Kaya walang silbi kung itago ko man sa kanya ang totoo."Nasaan ang kaibigan ko? Ano ang ginawa mo sa kanya?" prangkang tanong niya sa akin.Hindi ko naiwasan ng magpalingon-lingon sa paligid sa takot na baka may ibang tao na nakarinig sa kanyang mga sinabi. Kahit paano ay nakahinga ako ng maluwag nang makita kong walang bisita na malapit sa amin at lahat ng mga bisita ay busy sa kani-kanilang mga kausap."Hindi nga ako si Alexa pero huwag kang mag-alala dahil wala akong ginawang masama sa kanya," sagot ko sa kanya pagkatapos ay agad kong ipinabasa sa kanya ang sulat ni Alexa na natagpuan ko sa aking kamay nang magising ako."OMG! Kung ganoon ay totoo talaga na may kakambal siya. Ikaw

Alex's POVMataas na ang araw nang magising ako. Agad kong iniligpit ang hinigaan ko at inilagay sa ilalim ng kama ni Uriel. Pinagbawalan ni Uriel ang may edad nitong katiwala na pumasok sa loob ng kuwarto namin at kahit ang maglinis sa loob ay hindi na rin nito gagawin. Dahil ako na raw ang maglilinis ng kuwarto namin magmula ngayon. Alam ko naman kung bakit ito ginawa ni Uriel. Para hindi malaman ng mga kasama namin sa bahay na hindi kami magkatabing matulog sa kama. Mautak talaga ang Uriel na ito. Napasimangot ako nang maalala ko ang lalaking iyon. Napaka-ungentleman nito. Talagang sa ibaba ako pinatulog habang ito ay masarap ang pagkakahiga sa malambot na kama. Hindi naman sa nag-iinarte ako dahil sanay naman akong matulog sa matigas na sahig ngunit bilang lalaki ay dapat magpaubaya siya at ako na lamang ang patulugin sa kama niya. Pero ano nga ba ang aasahan ko sa isang taong katulad niya? Hindi naman pala niya mahal ang kakambal ko kaya niya ito pinakasalan kundi dahil may cont

Alexa's Pov"Ginabi ka yata sa pamamasyal, Sweetheart," malambing na kausap sa akin ni Uriel matapos niya akong halikan sa mga labi. Malambing ang tinig niya ngunit alam ko na kung wala lamang sa harapan niya ang kanyang ina ay tiyak na galit na niya akong sinalubong ng sermon."Sorry, Sweetheart. Medyo nalibang kami ng mommy mo sa pagkukuwentuhan kaya hindi namin napansin ang oras," malambing ang aking tinig na sagot ko sa kanya ngunit nakasimangot naman ang expression ng aking mukha. Hindi naman nakikita ng mommy ni Uriel ang aking mukha kaya libre akong magsimangot sa harapan niya para ipakita sa kanya na hindi ko nagustuhan ang ginawa niyang paghalik sa akin."Huwag mo nang pagalitan ang asawa mo, Uriel. Totoo ang sinabi niya na masyado kaming nalibang sa pagkukuwentuhan kaya hindi namin napansin ang oras," pagtatanggol sa akin ng aking biyenan. Inirapan ko si Uriel pagkatapos ay humarap ako sa mommy niya na may matamis na ngiti sa aking mga labi. "Sa tingin ko ay hindi na mauuli