Naalingpungatan naman ako sa tunog na narinig ko at napatul ang masarap na pagkakatulog ko.Ano ba iyon…?” patanong na bulong ko sa aking isipan.Narinig ko kasi ang pag wang-wang ng mga sasakyan. Saan na naman kaya patungo ang mga iyon. Sa Ilang sandali pa nga ay nawala na ang tunog napatingin naman ako sa labas ng bintana. Napansin ko na taghali na pala kaya naman pala sumasakit na ang tiyan ko dahil wala pa itong laman.Kaya naman bumangon na ako at lumabas ng bahay nakapambahay lang ako ng suot habang pababa ng hagdan. Pakusot kusot pa ako ng mata habang naglalakad. Ka agad naman akong nakalabas ng apartment at naghanap ng makakainan dahil tinatamad akong magluto.Sakto naman dahil sa kabilang kalsada lang ay may nakita akong canteen kaya naman mabilis akong tumawid at nagtungo sa karenderya.Nakita ko naman na masasarap ang mga lutong ulam nila kaya medyo natakam ako at excited na malasahan ito.“Manang magkano ang tinda ninyo ulam pabili po ako at dito na rin po ako kakain,” sa
KASALUKUYAN naman akong nasa hallway ng unit na inuupahan ko habang umiinom ng isang tasang kape medyo maaga pa ang mga oras na ito. Tumingin ako sa paligid at pinagmamasdan lang mga dumaadaan taoNakita naman ako ng isang babae na umuupa rin sa apartment na ito at magkatabi lang kami ng unit.Ngumiti ito sa akin nang tumingin din ako sa kanya, mayamaya pa ay bigla itong lumapit sa akin at nagpakilala.“Hi bago ka lang ba rito sa lugar na ito kasi ngayon lang kita nakita?” tanong ng babae sa akin.“Ahmmm--- oo bago lang ako rito kagabi lang ako umupa sa unit na ito,” sagot ko rito. “Ganoon ba? By the way, I’m Roxane,” pakilala nito sa akin sabay ngiti nito habang inaabot niya ang palad niya sa akin.Kinuha ko naman ito at nakipag-shake hand na rin at nakipagkilala rin ako sa babaeng kaharap ko.“Nice meeting you Roxane, ako pala si Nathalie kinagagalak kitang makilala,” sambit ko.Matapos namin makilala ang isa’t isa ay nagkwentuhan kami ng kunti. At magtanong ako sa kanya kung mat
Nakabilik na naman ako sa apartment ko matapos ko dalahin sa hospital ang lalaking tinulungan ko. Bahala na ang mga doctor sa kanya, nag-iwan naman ako ng pera para sa pambayad sa hospital at pambili ng gamot. Naghabilin rin ako sa nurse na huwag ito ilalabas hangang hindi pa bumabalik ang lakas niya. Baka kasi pag-tripan na naman siya ng gang.Umakyat na nga ako sa hagdan at pumasok ako sa loob ng unit ko. Naupo mo na ako at nagpahinga.Naisipan ko naman na tawagan si Palpak kinuha ko ang cellphone ko saka nag-ring ang kabilang linya. Agad naman itong sinagot ni palpak.“Miss Nathalie, napatawag ka? Nasaan ka ngayon bakit hindi kita nakikita rito sa black stone? Pumunta ka na ba sa mission mo?” tanong nito. “Tatawag na lang kita kapag kailangan ko ng back up. Kaya maghanda ka n, Palpak---" “Lagi akong nakahanda, Miss Nathalie,” sagot nito sa akin. Magsasalita pa sana ako nang bigla akong napatingin sa dulong bahagi kalsada. Para kasing nakita ko roon si Mr. Frank Smith? Kaya
KASALUKUYAN naman akong nasa park habang nakatamabay lang nagbabakasaling makita ko ang babaeng lumapit sa akin noong unang araw ko pa lang dito sa lugar. Patingin-tingin ako sa paligid baka narito lang siya. Napansin ko rin sa relo kong pambisig na magalas- sais na nang gabi ngunit hindi ko pa siya nakikita. Kaya naman naisipan kong libotin ang lugar ilan sandali pa nga ay napansin ko ang isang kasama ang mga kabataan na nag- nag-iipon-ipon. At parang may binibenta sa mga kabataan. Lumapit ako sa mga kabataan na nag-uumpukan. Nagulat naman ang babae nang makita ako at bigla na lang itong umalis sa harap ng mga kabataan, normal siya hindi tulad ng una ko siyang makita parang wala siya sa sarili. Pero nagmamadali itong humakbang na tila takot na takot nang makita niya ako. Binilisan ko naman ang lakad at mabilis kong nahawakan ang balikat nito. “Teka lang muna Miss huwag kang matakot may gusto lang akong malaman tungkol sa binibenta mo, dahil alam kong marami kang alam sa pan
Mabilis naman natapos ang buong magdamag nabulabog naman ang pagkakatulog ko nang bigla kong maranig na may kumakatok sa pintuan ng unit ko.Kaya naman napaisip ako at dali-dali akong bumangon sa pagkakahiga ko at marahan akong lumapit sa pinto hinawakan ko ng mahigpit ang doorknob at unti-unti ko itong pinihit sumilip ako sa maliit na bukas ng pinto. Nagulat ako at napahinga ng maluwag nang makita ko ang mukha ni Roxane.“Ahmmmm---ikaw pala Roxane halika mo na sa loob.” Hindi naman ito nagdalawang isip at ka agad itong pumasok sa unit ko at pinaupo ko mo na ito sa sofa.“Siya nga pala bakit ka kumakatok sa pinto ng unit ko ano ang kailangan mo,” tanong ko sa babae.“Ahmmm--- yayain sana kitang mamasyal para naman makapag enjoy ka rin day off ko kasi kaya gusto ko maglakad-lakad,” sambit nito.Nagdalawang isip naman ako sa pagyaya sa akin ni Roxane.Pero naisipan ko rin na magrelax-relax hindi ‘yong puro na lang mission ang ginagawa ko. Kaya naman ay sumang-ayon na rin ako sa babae
Makalipas ang isang lingo. Ngayon ay maaga akong umalis ng bahay dahil gusto kong bumalik sa abandonadong gusali sa pinagtataguan ng mga kalaban ko. Kumuha ako ng maraming pera upang magamit ko para sa aking plano. Agad kong nilagay sa bag na aking dadalhin. Kailangan ko ulit bumili ng droga para mas lalo akong pagkatiwalaan ng mga kalaban ko. Aalamin ko rin kung saan ang laboratory nila na pinaggagawan ng producto. Dahil hawak sila ng makapangyarihan tao sa bansang ito. Nakakatiyak ako na mayroon sila rito na pagawaan kaya dapat kong malaman kung saan iyon at dapat ko rin alamin kung sinong General ang kasabwat nila.Siguro naman ay ‘di magtataka ang kalaban ko at muli akong bibigyan ng producto dahil isang lingo na ang nakalipas at ang pagkakaalam din nila ay ibebenta ko ang producto sa ibang lugar. Mabilis akong lumabas ng bahay at nagpatuloy na akong maglakad patungo sa daan na dating dinaanan ko. Hindi na naman ako naligaw dahil mabilis kong matandaan ang isang lugar kapa
KASALUKUYAN akong nakikipaglalaban sa mga gangster na naka-away ko dahil niligtas ko ang lalaking binubog nila kanina. Kahit magmakaawa na ang lalaki ay hindi nila pinakinggan at patuloy lang nilang sinasaktan.Hindi ko alam kong anong dahilan o kung ano ang punot dulo ng lahat ng pag-aaway nila. Ngunit hindi ko kayang manood na lang at hayaan saktan ang lalaki. Higit sa lahat ayaw kong makakita ng taong inaapi lalo na sa aking harapan. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na hindi tumulong. Kaya naman ay nilapitan ko ang mga ito kaya narito ako sa harap ng maraming lalaki habang nakikipaglaban.Medyo nahirapan naman ako sa pakikipaglaban dahil ang iba sa kanila ay may kaalaman pagdating sa karati at mabilis nila akong napupuruhan.May mga dala din silang baseball bat at parang nasisiyahan sila na makipaglaban sa akin dahil nag-iisa lang ako.Kaya naman kinuha ko ang tubo nang isang lalaki hawak ko. Ginamit kong armas ito para madali ko matalo ang kalaban ko.Napansin ko naman na ma
Mga ilang araw rin na nasa loob lang ako unit ko dahil nagpagaling ako sa bugbog na natamo ko. Medyo tuyo na rin ang mga sugat ko at malapit na ring bumalik ang lakas ng katawan ko.Lumabas ako ng pinto ng unit ko sumilip sa labas tapos nagpahingin na rin. Napansin ko agad ang mga taong naglalakaran at mga ingay ng mga sasakyan na dumadaan. Ngunit bigla kong naalala si Boss Niel. Kailangan ko nga pala itong tawagan, lalo at wala akong update tungkol dito sa mission ko dahil narito lang ako sa bahay nagpapagaling.Kinuha ko na ang cellphone ko at tinawagan ito. Nagring naman sa kabilang linya at ka agad sinagot ng boss ko.“Nathalie, bakit ngayon ka lang tuwag, ah? Ilang araw rin na hindi ka magparamdam. Are you okay?” tanong nito. “Pasensya na, boss Niel. Nagkasakit kasi ako kaya ngayon lang ulit nakatawag. Sa ngayon ay hindi pa rin ako makakabalik sa lumang gusali. Siguro ay bukas na lang. Kapag malakas na Ang katawan ko,” anas ko. “ Ano bang ano ba ang nangyari sa ‘yo, Nath