TGM 2

"Snow!" inis na sigaw ko sa kapatid kong babae. Dalawa lang kaming magkakapatid. Patay na ang mga magulang namin, dahil parehong may sakit na Asthma ang mga ito.

"Wait lang po, ate!" 

Nakasimangot naman ako nakatingin rito. Labing pitong taon na ito at nasa ikalawang taon na ito sa kolehiyo. Sabay kami araw-araw umaalis ng bahay. Ang sinasakyan kong taxi ay nadadaanan din ang university na pinapasukan ni Snow. Sa Crimson University siya pumapasok. Kahit malaki ang tuition, pinipilit kong makatapos sa magandang university ang kapatid ko.

"Ang bagal mo talaga! Ma-late na ako sa trabaho ko."

"Ate naman eh, naliligo pa lang ako!"

Inirapan ko naman ito. Palabas na kami sa inuupahang bahay namin na may limang lalaki ang nakaabang sa labas.

"Kath Antonio?" tanong ng malaking lalaki na marami itong tattoo.

"Ate, ikaw ang hinahanap." bulong ni Snow sa akin.

Napangibit naman ako. "Y-Yes. Bakit po?" 

"Sumama ka sa amin." maawtoridad na saad niya.

"B-Bakit naman ako sasama!" galit-galitan na saad ko.

Nanlalaki ang mga mata namin ni Snow na bumunot ito ng baril.

"A-Ate." napakapit ang kapatid ko sa aking braso.

"H-Huwag! S-Sasama na ako. P-Pero ang kapatid ko, huwag niyo idamay." nanginginig na saad ko.

"Ate!"

Humarap ako kay Snow. "Sige na, pumasok ka na. Hindi naman nila ako sasaktan. Baka isa ito sa mga tauhan na inutangan ko." 

"B-Basta Ate, umuwi ka ha."

Ngumiti naman ako rito. Pumara muna ako ng taxi at pinasakay ang kapatid ko.

Humarap ako sa limang lalaki. "S-Sino ang nag-utos sa inyo?" tanong ko rito habang inalalayan nila ako sumakay sa van.

"Malalaman mo mamaya kapag nakarating na tayo sa mansion ng boss namin," aniya ng lalaking nagmamaneho.

Nakasuot pa naman ako ng maiksing skirt at blouse na kulay puti. Hindi naman ako katangkaran. Sa edad kong bente syete, wala pa talaga akong nobyo. Mas priority ko muna si Snow. Gusto ko makatapos ito ng pag-aaral at may magandang trabaho.

Napamangha ako ng sobra sa napakalaking mansion kung saan pumasok ang van sa loob ng higanteng gate.

"Baba na, Miss," aniya sa aking ng may tattoo. 

Inayos ko muna ang skirt ko at bumaba na sa van.

"Tara sa loob, kanina pa naghihintay si Boss."

Huminga muna ako ng dalawang beses. Habang naglalakad, sobrang kinakabahan talaga ako. Hindi ako mapakali.

Pagkapasok namin may lalaking sobrang tangkad na nakatalikod ito sa amin. Likod pa lang, halata an very masculine ito. Halatang maganda ang pangangatawan. 

Hinila ako ng isang lalaki palapit sa misteryosong lalaki.

"Boss, nandito na siya."

"Leave." diin na saad ng Boss na tinatawag nila.

Napasunod ako ng tingin sa limang lalaki na lumabas ito.

"H-Hi? B-Bakit mo nga pala ako pinapatawag? Ikaw ba iyong bombay na inutangan ko?'' kinakabahang tanong ko rito.

Parang slow motion itong humarap sa akin. Agad sumalubong sa akin ang kan'yang berdeng mga mata. Amg guwapo niyang mukha, ang kulay niyang labi at sobrang kapal niyang kilay.

"Remember me?" aniya na nakangisi ito sa akin.

Napalunok naman ako. "I-Ikaw?

"Yes. Ako nga."

Parang bigla ako naninigas sa aking kinatatayuan. Parang bigla rin ako naputulan ng dila.

"Alam mo ba ang kahihiyan na ginawa mo sa akin."

"P-Pasensiya na. A-Akala ko kasi ikaw iyong-."

"Nakabuntis sa kaibigan mo?"

Yumuko ako at panay ang kurot ko sa aking palad.

"Ikaw ang unang babaeng pinahiya ako sa maraming tao, alam mo ba ang kaparusahan sa isang katulad mo?"

Nanlalaki ang mga mata ko na tumingin sa lalaking kulay berde ang mga mata.

"H-Huwag mo ako patayin! M-May kapatid pa ako nag-aaral!" natatarantang pakiusap ko rito.

Nakangisi ito sa akin at nakatingin ito sa aking hita.

"Then you need to stay here," aniya na seryosong nakatingin sa akin.

"Stay? Hindi puwede!" napasigaw naman ako. 

"It's up to you." nakangising saad niya sumenyas ito sa lalaking kasama ko kanina. Lumapit ito sa amin.

"Yes, Boss?"

"Kunin niyo ang kapatid niya-."

No! No! H-Huwag niyo idamay ang kapatid ko! P-Payag na ako." 

"Good. Be my bed warming, after a week, kakalimutan ko ang ginawa mo. Back to reality. Hindi mo ako kilala, at hindi rin kita kilala." 

"A-Anong bed warming?" natatarantang tanong ko rito.

"Fuck buddy. Sex partner. Sex slave or whatever na puwede itawag." 

"Ano! Ayoko!" galit na sigaw ko sa kan'ya.

"So, ang kapatid mo puwede?" 

"Hindi! Please, iba na lang. Kung gusto, maging kasambahay mo ako ng isang linggo."

"Huwag mo ako diktahan kung ano ang dapat kong gawin! Just choose. You will stay and be my sex slave or your sister-."

"I'll stay! Huwag mo idamay ang kapatid ko, please!"

"Madali ka naman pala kausap," aniya at humarap ito sa kan'yang tauhan. "Huwag niyo siya palabasin sa bahay. Then, ang kapatid niya, papuntahan mo kay Alejandro."

"A-Ano ang gagawin niyo sa kapatid ko?" agad ako lumapit rito at hinawakan ang kan'yang braso. Humarap ito sa akin.

"Don't worry, may isang salita ako. Walang mangyayaring masama sa kapatid basta, sumunod ka lang sa gusto ko."

Nanlumo akong napaupo sa sahig. Bakit ang malas-malas ko! Hindi ko sukat akalain na sobrang yaman at nakakatakot ang lalaking pinahiya ko noong nakaraang linggo.

"Dalhin mo siya sa silid ko. May pupuntahan lang ako. Pakitawagan si Conrad na ngayong alas otso ng gabi ang shipment."

Agad naman lumapit sa akin ang lalaking may tattoo at inalalayan ako patayo. Lumapit sa akin ang lalaking tinatawag nilang boss. Sinalubong ko ng tingin ang kaniyang kulay berdeng mga mata.

"I'll be back. Be ready," aniya at tumalikod na ito.

Nakasunod lang ako ng tingin rito habang palabas ito.

"Ihatid na kita sa silid ni Boss Dos."

"Boss Dos? Dos ang pangalan niya?" tanong ko sa lalaking may tattoo.

"Huwag na maraming tanong. Halika ka na!" 

Agad niya ako hinila at pumunta sa elevator. Ngayon lang ako nakakita ng bahay na may elevator. Hindi pala ito bahay. Mansion pala ito. Pagdating namin sa taas. Lumiko kami sa kanan. Tumigil kami sa kulay gold na pinto. 

"Pumasok ka na sa loob. Bawal ka lumabas hangga't hindi dumadating si Boss. Hahatiran ka lang ng katulong ng pagkain mo."

"I-Iyong kapatid ko! Baka hahanapin ako at wala iyon-." pero tumalikod na ang lalaking may tattoo.

Gusto ko umiyak sa inis at galit sa demonyong Dos na iyon! Ang isang sampal na ginawa ko sa kan'ya, sobra-sobra naman ang kapalit. Kainis! Kailangan makatakas ako dito. Pero paano? Halos napalibutan ng armadong lalaki ang mansion.

Napabuntong hininga naman ako. Humarap ako sa pinto at dahan-dahang pinihit ang seradura.

Nakanganga akong hinagod ang tingin ang kabuuan ng silid.

Ang ganda!

Very manly.

Grabe parang hari ang nakatira.

Inikot ko ang buong silid. Hindi maipagkaila na hari talaga ang Dos na iyon. Binuksan ko ang closet. Sa brand pa lang ng mga gamit niya, halatang malaking halaga na.

Hinubad ko ang aking heels at humiga sa kama. Sobrang lambot at ang sarap humiga. Parang dinuduyan ako habang nakahiga. 

"Sobrang misteryoso niya. Ang guwapo- ay kainis!" napasabunot ako sa aking buhok. 

Sa sobrang sarap ng paghiga ko, hindi ko namalayan nakatulog na ako. Nagulat ako na may kumatok at pumasok ang isang may edad na babae. Hinatiran ako ng tanghalian. 

"Puwede po ba lumabas ako?" tanong ko kay manang.

"Pasensiya ka na, Ineng. Mahigpit na sinabi ni Sir Tristan na huwag ka palabasin sa mansion."

"Pero manang, ang kapatid ko po."

"Hindi mo pa yata kilala ng lubusan si Sir Tristan. Wala akong maitulong sa'yo, Ineng. Pasensiya ka na," aniya ni manang na lumabas na ito.

Hindi ko napigilang umiyak. Mas nag-alala ako sa kapatid ko. Natatakot ako baka kung ano ang gagawin nila. Napatingin ako pagkain na dinala ni manang. Kahit wala akong ganang kumain, pinilit ko pa rin ang aking sarili. After ko kumain may pumasok ulit na katulong at kinuha ang pinagkainan ko. Buong maghapon nasa silid lang ako. Wala akong ginawa kun'di umikot sa loob ng silid at nanuod ng TV. Bandang alas sais, hinatiran ulit ako ng pagkain. Binigyan rin ako ng bagong underwear at bra. Pero walang damit.

"Kailangan ko po ng damit," saad ko sa katulong. 

"Kumuha na lang daw po kayo sa closet ni Sir Tristan."

"Po? B-Baka magalit po."

"Hindi po. Sabi ni Sir, sa damitan niya daw ikaw kumuha."

Nakakunot naman ang noo ko. After ko kumain ng hapunan agad din kinuha ng katulong ang plato. Pumasok ako sa loob ng shower at maliligo sana. Naalangan ako gumamit ng mga sabon. Hinubad ko ang damit ko at nilabhan ito. Mabilisan din ang pagligo ko. Kumuha ako ng puting t-shirt na sa closet. Halos nasa kalahati ng hita ko ito. Sinampay ko muna ang mga saplot ko sa loob din ng banyo. 

Nakahiga na ako sa kama na may nagbukas ng pinto.

"Good. Hindi mo pinag-isipan nq tumakas," aniya ni Tristan o Dos ang tawag nila dito sa mansion.

Napaismid naman ako. Paano ako makakatakas kung buong mansion niya may bantay.

"P-Puwede ba bukas, uuwi na ako? I-Iyong kapatid ko kasi-."

"One week. You'll stay in one week."

"W-What! Hindi puwede."

Humarap ito sa akin. "How many times I told you. If you want to leave, ang kapatid mo ang kukunin ko." diin na saad niya.

Napatigil naman ako.

"I'll take a shower. Be ready," Aniya at dumiretso na ito sa shower room.

Sobrang lakas ng kabog ng aking dibdib. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Hindi ako mapakali.

Sa edad kong bente syete, birhen pa rin ako. No boyfriend since birth pa talaga ako. Tonight, kukunin na ng lalaking hindi ko pa tuluyan kilala ang aking Iniingatang dangal.