Pustaka
Cari
Beranda / วัยรุ่น / THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ / THE HEARTLESS : 19 (2/2)

Share

THE HEARTLESS : 19 (2/2)

Penulis: ฮวายอน
last update Terakhir Diperbarui: 2025-06-04 18:37:56

Tanin Talk

ผลัวะ!!!

“ไอ้เหี้ยยู นี่ของกู”

ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้เพื่อนรักสองตัวนั่นมันทะเลาะกันแย่งขนมเป็นเด็กๆ พลางส่ายหน้าไปมาแบบเอื้อมๆ คือเมียแม่งก็มีแล้ว ไอ้ดินนี่ก็กำลังจะเป็นพ่อคน แต่แม่งยังปัญญาอ่อนกันอยู่เลย สงสารลูกเมียพวกแม่งนี่จริงๆ

“กูก็เพื่อนมึงปะ ขอแดกหน่อย” ไอ้ยูนี่ก็วอนมือวอนหนึ่ง หาแต่เรื่องแย่ไอ้ดินไปเรื่อย

“ไม่ได้ ไอ้สัส เอาคืนมา” ไอ้เหี้ยดินนี่ก็ขี้หวงจัง ไอ้เวร แค่ขนมห่อเดียว ตั้งแต่เมียมันท้องนี่ขี้หวงของฉิบหาย ไม่รู้เกี่ยวกันปะ แต่เมื่อก่อนมันก็ไม่เป็นขนาดนี้นะ

“งั้น เป่ายิงฉุบ” ไอ้ยูเสนอ ทางเลือกมันแม่งโคตรปัญญาอ่อน

“ยิงฉุบ พ่อง! เอาปืนมาเป่ากะะบาลมึงแทนดีปะ” ไอ้ดินสวนขึ้นทันควันก่อนจะแย่งถุงขนมไปไว้ในครอบครองได้สำเร็จ

“โห่...ไอ้มาเฟียเหี้ย ขู่กูจัง กูจะฟ้องนายหญิง ว่ามึงแต๊ะอั๋งหญิง” ไอ้ห่ายูแม่งก็ไม่หยุด กูว่าเดี๋ยวโดนอีก

ผลัวะ!!

นั้นไง...ไม่ทันขาดคำ จัดไปอีกที หัวเกือบทิ่มไหมล่ะมึง สม! อยู่ไม่ว่าดี ผมได้แ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 20 (1/2)

    ร่างหนากดจูบลงมาด้วยสัมผัสร้อนแรงจนแทบจะละลาย มือเล็กกำคอเสื้อคนตรงหน้าไว้แน่นแทนที่จะดันเขาออกไป เปลือกตาค่อยๆ ปิดลง ฝ่ามือหนาเลื่อนขึ้นประคองสันกรามฉันให้แหงนขึ้นเล็กน้อยเพื่อรับจูบที่เขามอบให้ได้อย่างเต็มที่ศีรษะฉันเย็นวูบในเวลาอันรวดเร็ว สติสัมปชัญญะถูกกระชากล่องลอยไปพร้อมๆ กับเรียวลิ้นร้อนที่แทรกเข้ามาตวัดเกี่ยว หยอกล้อเล่นในโพลงปากเล็กอย่างเหนือชั้น ฉันไม่สามารถควบคุมอะไรได้อีกต่อไป มันเผลอไผลไปกับการชักจูงของเขาจนหมดสิ้น“อื้ออออ”เสียงครางถูกเปล่งออกมาอย่างห้ามไม่ได้เมื่อริมฝีปากหนาถอนจูบออกและไล่ลงขบเม้มตามซอกคอขาว จนมันรู้สึกจี๊ดๆ เจ็บแสบ และฉันคิดว่ามันต้องเป็นรอยแน่ๆ รอยที่เขาตั้งใจสร้างมันขึ้นมาธามผละออกยันตัวขึ้นเล็กน้อย มองสบตาฉันด้วยนัยน์ตาที่คล้ายกับเสือกำลังจะขย้ำเหยื่อยังไงยังงั้น ก่อนจะใช้นิ้วมือเรียวเพียงข้างเดียวไล่ปลดกระดุมเสื้อนอนของตัวเองออกที่ละเม็ดอย่างละเมียดละไม ราวกับเขากำลังเย้ายวน และประเด็นคือฉันหวั่นไหวไปกับภาพตรงหน้า ใจเต้นระส่ำ ลมหายใจติดขัดไปหมด อุณหภูมิวิ่งขึ้นไปรวมอยู่บนใบหน้า ไม่สิ...ไม่ใช่ ต้องบอกว่าวิ่งพล่านไปทั่วร่างกายเสื้อตัวนั้นถูกถอดออ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 19 (2/2)

    Tanin Talkผลัวะ!!!“ไอ้เหี้ยยู นี่ของกู”ผมเงยหน้าขึ้นมองไอ้เพื่อนรักสองตัวนั่นมันทะเลาะกันแย่งขนมเป็นเด็กๆ พลางส่ายหน้าไปมาแบบเอื้อมๆ คือเมียแม่งก็มีแล้ว ไอ้ดินนี่ก็กำลังจะเป็นพ่อคน แต่แม่งยังปัญญาอ่อนกันอยู่เลย สงสารลูกเมียพวกแม่งนี่จริงๆ“กูก็เพื่อนมึงปะ ขอแดกหน่อย” ไอ้ยูนี่ก็วอนมือวอนหนึ่ง หาแต่เรื่องแย่ไอ้ดินไปเรื่อย“ไม่ได้ ไอ้สัส เอาคืนมา” ไอ้เหี้ยดินนี่ก็ขี้หวงจัง ไอ้เวร แค่ขนมห่อเดียว ตั้งแต่เมียมันท้องนี่ขี้หวงของฉิบหาย ไม่รู้เกี่ยวกันปะ แต่เมื่อก่อนมันก็ไม่เป็นขนาดนี้นะ“งั้น เป่ายิงฉุบ” ไอ้ยูเสนอ ทางเลือกมันแม่งโคตรปัญญาอ่อน“ยิงฉุบ พ่อง! เอาปืนมาเป่ากะะบาลมึงแทนดีปะ” ไอ้ดินสวนขึ้นทันควันก่อนจะแย่งถุงขนมไปไว้ในครอบครองได้สำเร็จ“โห่...ไอ้มาเฟียเหี้ย ขู่กูจัง กูจะฟ้องนายหญิง ว่ามึงแต๊ะอั๋งหญิง” ไอ้ห่ายูแม่งก็ไม่หยุด กูว่าเดี๋ยวโดนอีกผลัวะ!!นั้นไง...ไม่ทันขาดคำ จัดไปอีกที หัวเกือบทิ่มไหมล่ะมึง สม! อยู่ไม่ว่าดี ผมได้แ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 19 (1/2)

    ช่วงเย็นของวันต่อมา…“โคตรไม่อยากให้จบคลาสนี้เลยวะ”ฉันเงยหน้าขึ้นจากหนังสือหันไปทางต้นเสียง เห็นนนท์มองตามอาจารย์สาวแสนสวยที่กำลังจะเดินออกจากห้องไปจนเลี้ยวหลัง แต่ความจริงไม่ใช่แค่นนท์หรอกผู้ชายทั้งห้องต่างหาก“แลดูตั้งใจเรียน พ่อแม่คงภูมิใจ” ฉันพูดทีเล่นทีจริงใส่เพื่อนตัวเองก่อนจะหันมาเก็บของบนโต๊ะเข้ากระเป๋า“โห่...เดี๋ยวนี้เล่นแรง”“....” ฉันเงียบแต่หันไปยักคิ้วให้เขาทีหนึ่ง และลุกเดินออกมาจากเก้าอี้ นนท์ลุกตามหลังฉันออกมาทันที“ไปเอาเชื้อกวนตีนนิ่งๆ มาจากรุ่นพี่ธามเหรอ”“โฮะ...นี่นนท์ว่าธามกวนตีน เราบอกเขาแน่”“ห่าเอ๊ย! คนพูดวิ่งไปโน่นแหละ” นนท์สบทออกมาคล้ายกำลังหัวเสียสุดและทำท่าเหมือนจะวิ่งตามคนที่เขาสมมุติขึ้นมาไปอีกทาง ฉันได้แต่โคลงศีรษะไปมาแบบเอื้อมๆ ยังกล้าเล่นเนอะ…“จะว่าไป เราก็ใช่ย่อยนะ หลอมน้ำแข็งขั้วโลกเหนือแบบนั้นได้อะ เห็นมาเงียบๆ ที่ไหนได้แอบเล่นของสูง ไม่ใช่สูงอย่างเดียวนะ ยากมั๊กมากด

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 18 (2/2)

    “ราม!!!”เมี้ยววว~~“รามจริงๆ ด้วย งื้อออ โรสคิดถึง คิดถึงมากเลยรู้ไหม” ฉันโผล่เข้ากอดแมวตัวสีเทาแต้มขาวที่นั่งอยู่บนโซฟาทันทีที่เจ้าแมวน้อยขานรับ ว่าเขาคือ ราม แมวที่ฉันเคยเก็บมาเลี้ยงเมี้ยวว~ เมี้ยววว~“โรสขอโทษ ขอโทษที่ทิ้งรามไว้แบบนั้น ฮึก” ฉันร้องไห้อีกแล้ว น้ำตาฉันมันไหล่บ่อยเกินไปแล้วนะ แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ฉันนึกว่ารามตายไปแล้วซะอีก แต่ธามกลับเป็นคนไปเอาเจ้ารามมาเลี้ยงไว้ ทั้งๆ ที่เขาไม่ชอบแมวเลยด้วยซ้ำฉันโอบกอดเจ้าแมวน้อยของฉันไว้แน่นไม่ยอมปล่อยและมันเองก็เหมือนจะจำฉันได้นะ ดูจากการที่มันคลอเคลียอยู่กับแก้มฉันไปมาและส่งเสียงร้องเหมียวๆ ตลอดเวลา“ร้องไห้อีกแล้ว” ธามย่อตัวลงนั่งชันเข่าข้างหนึ่งแล้วใช่มือขึ้นเกลี่ยเช็ดน้ำตาบนแก้มฉันทั้งสองข้างสลับกัน ก่อนจะลุกไปนั่งบนโซฟาแล้วยกร่างฉันลอยขึ้นกลางอากาศมานั่งลงบนตักแกร่งของเขา ฉันตกใจจนเผลอปล่อยรามออกจากอ้อมกอด“อ๊ะ ธาม ทำอะไรเนี่ย” ฉันพยายามจะขยับตัวลงแต่ธามไม่ยอม แถมเลื่อนแขนโอบกอดเอวฉันไว้อีก“นั่งนี่แหละ&

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 18 (1/2)

    ​@บ้านตรีทรัพย์“หนูโรสจ๊ะ”ฉันสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อคุณนายท่านทูตเอ่ยเรียกพลางเอื้อมมือมาจับแขน เพราะจิตใจฉันมันไม่ได้อยู่บนโต๊ะอาหาร และไม่รู้เลยว่าพวกท่านคุยอะไรกันบ้าง“คะ?” ฉันหันกลับมาขานรับท่านตามมารยาท ก่อนจะสลัดเรื่องของธามออกจากหัว บ้าจริง...ฉันมัวแต่นั่งคิดว่าจะบอกเรื่องธามกับคุณพ่อยังไง จะเริ่มจากตรงไหนก่อนดี“เป็นอะไรรึเปล่า อาหารไม่ถูกปากเหรอจ๊ะ”“เปล่าค่ะ อาหารอร่อยมากเลยค่ะ” ฉันพูดไปไม่ใช่เพราะเอาใจคุณนาย แต่แม่ครัวของคุณพ่อฝีมือดีมากจริงๆ แล้วฉันก็หันไปสนใจอาหารตรงหน้าต่อ“งั้นหนูก็มากินข้าวกับพ่อบ่อยๆ ซิ” คุณพ่อพูดขึ้นน้ำเสียงจริงจัง ท่านไม่ได้แค่แซว แต่อยากให้ฉันมาหาบ่อยๆ นั้นคือเรื่องจริง ท่านคงจะเหงาเพราะคุณนายก็ไม่มีลูก ในบ้านก็เลยมีแค่ท่านสองคน“ผมอาสารับส่งให้ฟรีเลยครับ” พี่ซันออกหน้ารับทันที ก่อนที่ฉันจะเงยหน้ามองเขาแบบอึ้งๆ ส่วนคุณพ่อก็เสริมทัพ“ดีเลย พ่อยิ่งไม่อยากให้หนูขับรถอยู่ด้วย”“พ่อ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 17 (2/2)

    ปัจจุบัน...ผมปาดเช็ดน้ำตาแบบลวกๆ ก่อนจะสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และปล่อยมันออกพรืดใหญ่ เพื่อปรับอารมณ์ในร่างกาย ใจจริงผมก็อยากจะถามเธอตรงๆ ไปเลยเหมือนกันนะ แต่ถ้าโรสคิดจะบอก คงไม่เก็บเป็นความลับมาตั้งสี่ปี เพราะฉะนั้น ผมเลยต้องไปหาอีกคนที่น่าจะให้คำตอบผมได้มากกว่า@โรงพยาบาลครืดดดดพรึบบบผมเลื่อนประตูเปิดอย่างถือวิสาสะแล้วเดินเข้ามาโยนซองสีน้ำตาลที่เอาออกมาจากห้องโรสลงบนโต๊ะทำงานเฮียหมอไวน์อย่างแรง“อะไรของมึงวะ” เฮียหมอไวน์มองเอกสารตรงหน้าก่อนจะเลิกคิ้วถามขึ้นด้วยความสงสัย“อธิบายมา” ผมพูดขึ้นเสียงเข้มพร้อมกับเลื่อนเก้าอี้ที่เตรียมไว้สำหรับคนไข้ที่มาเข้าตรวจ ออกมาทิ้งตัวลงเหมือนคนหมดสภาพ เฮียหมอไวน์เปิดซองเอกสารและหยิบมันออกมาดูอย่างพินิจ ก่อนจะเบิกตากว้างมองผมด้วยความตกใจ“มึงไปเอามาจากไหน”“ที่เฮียเคยบอกว่าการรักษาต่อเนื่อง มันคือรักษาตา ให้กลับมามองเห็นอีกครั้งใช่มะ” ผมมั่นใจมากว่าโรสเคยตาบอดแน่ๆ เพราะของที่อยู่ในกล่องนั่นและผมคิดว่าในซองต้องมีเ

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status