Share

THE HEARTLESS : 29 (2/2)

last update Last Updated: 2025-06-27 10:36:08

@บ้านตรีทรัพย์

“พ่อนึกว่าหนูจะไม่มาซะแล้ว”

พอเข้ามาในห้องโถงกลางบ้านท่านทูตก็โผเข้ากอดลูกสาว หอมหัวฟอดใหญ่ด้วยความโหยหา ผมเข้าใจว่าท่านคงรออยู่ โรสที่มีท่าทีงงๆ ในตอนแรก ก็เหมือนจะเข้าใจแล้วว่าผมพาเธอมาที่นี่ทำไม

“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ค่ะคุณพ่อ...” โรสผละออกแล้วเอ่ยอวยพรผู้เป็นบิดาเสียงหวานด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วเขาก็คุยกันตามประสาพ่อลูกผมก็เลยเดินเลี่ยงออกมาทางสวนข้างบ้าน ปล่อยให้ครอบครัวเขาอยู่ด้วยกันไปจะดีกว่า

ผมทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้พลางหยิบมือถือขึ้นมาเล่นคั่นเวลา แก้เบื่อ...จะว่าไปผมก็สงสัยนะว่าทำไมโรสถึงไม่มาหาท่านทูตทั้งที่วันนี้เป็นวันเกิดของท่านแท้ๆ เพียงเพราะตรงกับวันเกิดของผมงั้นเหรอ...ไม่น่าใช่

อ่ะฮึ่มๆ

ผมสะดุ้งเล็กน้อยพลางคว่ำหน้าจอมือถือลงกับโต๊ะแล้วหันไปหาต้นเสียง ปรากฏร่างหนาของว่าที่พ่อตายืนจ้องผมตาเขม็ง

“แอบคุยกะสาวที่ไหน กล้านอกใจลูกสาวฉันงั้นเรอะ” ท่านพูดทีเล่นทีจริงพลางเลื่อนเก้าอี้ออกมานั่งลงข้างผม

“ผมไม่เคยทำแบบนั้นครับ” ผมตอบกลับเสียงหนักแน่นและจร

Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 30 (1/2)

    ​“ธามเขาไปไหนเหรอคะ คุณพ่อ” ฉันเอ่ยถามคุณพ่อที่ยืนมองรถสปอร์ตคันหรูของธามแล่นออกไปจากบ้านด้วยความเร็วแบบไม่สบอารมณ์เท่าไหร่นัก สองคนนี้เขาทะเลาะอะไรกันอีกรึเปล่านะ“พ่อก็ไม่รู้ อยู่ดีๆ มันก็ลุกพรวดพราดออกไปเลย ไม่บอกอะไรสักคำ”“ทะเลาะกันรึเปล่าคะ”“ก็เปล่านะ ตอนแรกก็ยังคุยดีๆ อยู่เลย แต่พอพ่อพูดเรื่องเมื่อสี่ปีก่อน มันกะ..”“ฮะ! อะ...อะไรนะคะ” ฉันโพล่งขึ้นแทรกประโยคของคุณพ่อด้วยความตกใจ เมื่อได้ยินว่าท่านพูดเรื่องเมื่อสี่ปีก่อน ท่านพูดให้ธามฟังยังงั้นเหรอ ไม่ได้นะ มันต้องไม่เป็นแบบนั้นสิ ใจฉันแทบหยุดเต้น แขนขาไร้เรี่ยวแรง เบ้าตาร้อนผ่าว มองคุณพ่อด้วยแววตาสั่นระริก“นี่มันเรื่องอะไรกัน” คุณพ่อถามขึ้นด้วยน้ำเสียงและสีหน้าที่ตกใจไม่แพ้กัน“คุณพ่อ ฮึก บอกเขาทำไม คุณพ่อบอกเขาทำไมกันเล่า ฮือๆๆๆ” ฉันหมดแรงทรุดตัวลงนั่งกับพื้น ปล่อยร้องไห้โฮออกมาอย่างไม่อาย ทั้งคุณพ่อและคุณนายท่านทูตดูตกใจไม่น้อย ก่อนคุณพ่อจะย่อตัวลงนั่งดึงฉันเข้าไปกอดแน่น“หนู พ่อขอโทษ&

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 29 (2/2)

    @บ้านตรีทรัพย์“พ่อนึกว่าหนูจะไม่มาซะแล้ว”พอเข้ามาในห้องโถงกลางบ้านท่านทูตก็โผเข้ากอดลูกสาว หอมหัวฟอดใหญ่ด้วยความโหยหา ผมเข้าใจว่าท่านคงรออยู่ โรสที่มีท่าทีงงๆ ในตอนแรก ก็เหมือนจะเข้าใจแล้วว่าผมพาเธอมาที่นี่ทำไม“แฮปปี้เบิร์ดเดย์ค่ะคุณพ่อ...” โรสผละออกแล้วเอ่ยอวยพรผู้เป็นบิดาเสียงหวานด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วเขาก็คุยกันตามประสาพ่อลูกผมก็เลยเดินเลี่ยงออกมาทางสวนข้างบ้าน ปล่อยให้ครอบครัวเขาอยู่ด้วยกันไปจะดีกว่าผมทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้พลางหยิบมือถือขึ้นมาเล่นคั่นเวลา แก้เบื่อ...จะว่าไปผมก็สงสัยนะว่าทำไมโรสถึงไม่มาหาท่านทูตทั้งที่วันนี้เป็นวันเกิดของท่านแท้ๆ เพียงเพราะตรงกับวันเกิดของผมงั้นเหรอ...ไม่น่าใช่อ่ะฮึ่มๆผมสะดุ้งเล็กน้อยพลางคว่ำหน้าจอมือถือลงกับโต๊ะแล้วหันไปหาต้นเสียง ปรากฏร่างหนาของว่าที่พ่อตายืนจ้องผมตาเขม็ง“แอบคุยกะสาวที่ไหน กล้านอกใจลูกสาวฉันงั้นเรอะ” ท่านพูดทีเล่นทีจริงพลางเลื่อนเก้าอี้ออกมานั่งลงข้างผม“ผมไม่เคยทำแบบนั้นครับ” ผมตอบกลับเสียงหนักแน่นและจร

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 29 (1/2)

    อ๊อดดดด~ อ๊อดดด~ผมรู้สึกตัวตื่นขึ้นเพราะเสียงที่ดังรัวๆ จากด้านนอก มือหนาควานหามือถือหัวเตียงมากดดูเวลา แม่งเอ๊ยยย! เที่ยงคืนเนี่ยนะ ใครวะมาตอนนี้ แล้วเสียงก็ดังขึ้นกดดันผมไม่หยุด ต้องได้ลุกจากที่นอนไปเปิดประตูจนได้“แฮปปี้เบิร์ดเดย์แอนด์แฮปปี้วาเลนไทน์”ฮึบบบบ...พอประตูเปิดเสียงหวานของผู้มาเยือนก็ดังขึ้นพร้อมกับกระโดดขึ้นกอดคอ ขาเรียวเล็กเกี่ยวรอบเอวผมแน่น จนผมเซถอยไปนิดหนึ่ง ก่อนจะตั้งตัวได้เอาแขนขึ้นรองก้นคนตัวเล็กไว้กันตก ใช้เท้าดันประตูปิดลงและเดินพาร่างเล็กที่เกาะผมเป็นลูกลิงมานั่งลงบนโซฟาจุ๊บ...จุ๊บ…จุ๊บ“โรสรักธามนะ รักธามคนเดียวและจะรักตลอดไปด้วย”โรสระดมจูบผมไปทั่วใบหน้าก่อนจะบอกรักผมเสียงหวาน โผเข้าสวมกอดผมแน่นไม่ยอมปล่อย ความหงุดหงิดจากการโดนปลุกกลางดึกเมื่อกี้หายไปจนหมดสิ้น ผมหลุดยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ แต่คือมาเซอร์ไพรส์ตอนเที่ยงคืนเนี่ยนะ ก็ตรงเวลาเกินไป ถึงว่าทำไมเมื่อคืนไม่ยอมมานอนด้วย“ไหนบอกรักเราคนเดียว” ผมแกล้งถาม ผมชอบแกล้งเธอนะ ชอบเวลาเธอทำหน้าเอ๋อๆ งงๆ แบบตา

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 28 (2/2)

    Rungsita Talkธามขับรถมาจอดตรงข้างทางที่ไหนสักที่ ซึ่งมันมีร้านไอศกรีมเล็กๆ อยู่บริเวณนั้นด้วย บรรยากาศเหมือนร้านที่เคยไปนั่งกินแถวหน้าโรงเรียนตอนมัธยมอะไรประมาณนั้น ธามจูงมือฉันเข้าไปนั่งโต๊ะว่างแล้วพี่คนขายเขาก็เอาเมนูมาให้ดู หน้าตามันก็คล้ายๆ กับสเวนเซ่นส์แต่อาจไม่สวยและก็ไม่ได้มีหลากหลายเท่าแค่นั้นเอง“อันนี้ค่ะ” เพราะฉะนั้น ฉันเลยเลือกอันใหญ่สุด พี่คนขายรับออเดอร์เสร็จเขาก็เดินกลับไป“กินให้หมด” ธามว่า“หมดอยู่แล้ว” ฉันตอบกลับทันควัน อยากกินมาหลายวันแหละ จัดหนักๆ ไปเลย กินให้จับไข้ไปเลย ฉันมองไปรอบๆ ร้าน ที่นี่เขาแต่งได้สวยดีนะ มีไฟแบบสลัวๆ เงียบๆ ดีด้วย“โรส”จู่ๆ ธามก็เรียกฉัน เรียกเหมือนมีอะไรจะถาม ฉันเลยหันไปมองหน้าเขา“หืม”“ตอนโรสอยู่เมกา ได้ไปเที่ยวไหนบ้างป่ะ” ฉันชะงักไปกับคำถามของผู้ชายตรงหน้านิดหนึ่ง ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติแล้วจำใจโกหกเขาออกไป“ก็ไปนะ ตามประสาแหละ”แล้วฉันก็ทำหันมองนู่นนี่นั่นต

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 28 (1/2)

    ผมเดินวนไปวนมาหน้าห้องแต่งตัวอยู่สักพักพลางถอนหายใจออกซ้ำๆ หงุดหงิดฉิบหาย ทำไมโรสไม่คิดจะบอกผมสักที เธอจะปิดไปจนถึงเมื่อไหร่ ผมแม่งโคตรอยากตะโกนบอกเธอดังๆ เลยว่าผมรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว เลิกทำเหมือนมันเป็นความลับสักที แต่ก็ไม่ได้ไง เดี๋ยวเฮียหมอมันจะเสียหมา โอ๊ยยย...อึดอัดโว้ยผมออกแรงถีบเก้าอี้ที่วางซ้อนกันเป็นชั้นๆ ด้านข้างจนล้มระเนระนาดเพื่อระบายความอึดอัด แต่ลืมคิดไปว่าพวกเฮียวาโยนั่งอยู่บริเวณนั้น ดีที่มันลุกทันไม่งั้นเก้าอี้ทับคอมันตายห่าแน่โครมมมม…“ไอ้ธาม!! ไอ้เด็กเหี้ย!!” เฮียวาโยตะคอกด่าผมสุดเสียง จนดังก้องไปทั่ว สงสัยได้ยินไปถึงชั้นบนสุดของโรงแรมแล้วมั้ง ห่าเอ๊ย! ดีที่เสียงมันไม่แหลมเหมือนผู้หญิง ไม่งั้นได้มีแก้วหูแตกกันบ้างล่ะ“โทษ!”ผลัวะ!!“โทษ~ โทษ~ โทษพ่อง! ไอ้ห่า เก้าอี้เกือบทับกูตาย” มันพุ่งมาตบหัวผมอย่างแรงเสียงดังลั่น ผมทำได้แค่ตวัดตามองมันพลางเอามือลูบหัวตัวเองป้อยๆ มือหนักฉิบหาย และนั่นเป็นจังหวะเดียวกับที่โรสรีบวิ่งเข้ามาหาผมหน้าตาตื่น จับๆ คลำๆ ที่หัวผม ก่อนจะหันไปโวยวายใส่เฮ

  • THE HEARTLESS ทวงรักร้าย...นายไร้ใจ   THE HEARTLESS : 27 (2/2)

    แล้วเสียงซุบซิบก็ดังขึ้นอย่างสนุกปาก ฉันก็หันมองหน้าธามแบบงง ส่วนธามนั่นเขาไม่ดูไม่ค่อยอะไรเป็นปกติอยู่แล้ว“เกินอะไรขึ้น” เสียงเข้มของคุณอาตะวันดังมาแต่ไกลและมาหยุดอยู่ตรงฉันกับธาม“อ๋อ...คือพี่ซันเขาออกไปเคลียร์ธุระส่วนตัวนิดหน่อยน่ะค่ะ” ฉันตอบกลับผู้เป็นบิดาของพี่ซัน สายตายังคงมองตามหลังลูกชายตัวเองออกไปด้วยความสงสัย และคุณพ่อกับคุณนายท่านทูตก็เดินตามมาสมทบ“ธุระอะไรของมัน งานจะเริ่มอยู่แล้ว” ท่านบ่นพึมพำพลางยกข้อมือขึ้นดูเวลา สีหน้าเคร่งเครียด ฉันก็เลยเลือกที่จะเงียบ แต่มีคนพูดแทนจนได้“เรื่องผู้หญิงครับ”ฉันกระทุ้งศอกซ้ายไปใส่หน้าท้องธามเบาๆ แล้วหันไปถลึงตาใส่ จะพูดทำไมเนี่ย ทีเวลาอยากให้พูดไม่พูด เวลาไม่ต้องการนี่พูดดีจัง แต่ดูเหมือนจะไม่ทันแล้วเพราะคุณอาตะวันรีบเร่งฝีเท้าตามพี่ซันออกไปทันที ดูเหมือนงานจะเข้าพี่ซันนะส่วนผู้ชายสองคนที่อยู่ตรงนี้ก็ใช่ย่อยยืนจ้องหน้ากันเขม็ง ฉันนี่กุมขมับเลย ไม่นานคุณอาตะวันก็เดินกลับเข้ามาท่าทางกระฟัดกระเฟียดในมือกำมือถือแน่น“หายหัวไปไหนของมั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status