KINAKABAHANG UMUPO siya sa tapat ni Nickolas. Mali ang gagawin niya pero kailangan. Paano sila magkakaanak kung wala namang nangyayari sa kanila. Kaya kailangan niyang gumawa ng paraan.
Namatanda siya ng mapatingin rito. Grabe talaga ang angking kagwapuhan ni Nick, walang kupas. Ang sarap titigan. Tumikhim ito kaya nag iwas siya ng tingin. “Darating daw sila lolo. Bakit hindi mo ako tinawagan? Where’s mom?” Tanong nito. Halatang nagtataka ito dahil hindi ito tinawagan ni mommy o kahit isa man sa pamilya nito. Kaya sumagot agad siya at nagdahilan dito. “B-baka nakalimot lang sila mommy. A-alam mo naman na marami siyang ginagawa latelet. P-Parating na sila. Uhm, buti pa ay uminom ka muna. Tikman mo. Diba paborito mo ‘to?“ pag iiba niya ng usapan. Kinuha niya ang wine na paborito nito at nilapitan ito, pagkataposIyak siya ng iyak habang naglalakad sila. Napakasama ng loob niya sa mga sinabi sa kanya. Mabuti nalang at umalis sila. Kahit papano ay gumaan ang dibdib niya sa ginawa nito. Lumuwag ang hawak ni Nick sa braso niya. “Go to your room and rest. Stop crying because it’s irritating.” Sinubukan niyang kumalma pero lalo lang siyang naiyak. Halos hindi siya makahinga sa sobrang sama ng loob niya. Bukod sa pang iinsulto sa pamilya niya, ininsulto din siya bilang asawa. Kaya sinong hindi maluluha. Alam naman niya na hindi siya gusto ng mga ito. Pero dahilan ba ‘yon para gawin ito sa kanya? Akala niya ay aalis na ito dahil naiirita ito pero nagulat siya ng buksan nito ang pintuan. Walang salita na pumasok siya. Hindi parin ito umalis, bagkus ay sumunod ito sa kanya. Kung hindi siguro siya emosyonal dahil sa mga nangyari ay baka gumagawa na siya ng hakbang
Lumapit si mommy Kalea sa kanya at bumes0, ngunit bukod dito ay wala ng ibang bumati sa kanya. Para magpakita ng paggalang ay siya na ang lumapit sa mga ito at bumati, ngunit ismid lang ang natanggap niya sa mga ito, lalo na sa dalawang pinsan ng asawa niyang sina Katy at Daisy, samantalang ang lolo nito ay malamig lang na tingin ang binigay sa sa kanya. Ramdam niya ang pagkadisgusto ng mga ito sa kanya kagaya ng asawa niya. Buti nalang nandito si mommy Kalea, kahit paano ay gumagaan ang pakiramdam niya sa kabila ng kaba at panliliit niya. Simula kasi ng ma-bankrupt ang pamilya nila at bumagsak ay lumamig ang trato ng mga ito sa kanya. Buti nalang nangyari iyon pagkatapos nilang ikasal ni Nick. Kasi kung hindi ay baka hindi na natuloy ang kasal nila. Kinabahan siya bigla. Paano kung umepekto ang gamot kay Nick sa mga sandaling ito? “Iha, paan
KINAKABAHANG UMUPO siya sa tapat ni Nickolas. Mali ang gagawin niya pero kailangan. Paano sila magkakaanak kung wala namang nangyayari sa kanila. Kaya kailangan niyang gumawa ng paraan. Namatanda siya ng mapatingin rito. Grabe talaga ang angking kagwapuhan ni Nick, walang kupas. Ang sarap titigan. Tumikhim ito kaya nag iwas siya ng tingin. “Darating daw sila lolo. Bakit hindi mo ako tinawagan? Where’s mom?” Tanong nito. Halatang nagtataka ito dahil hindi ito tinawagan ni mommy o kahit isa man sa pamilya nito. Kaya sumagot agad siya at nagdahilan dito. “B-baka nakalimot lang sila mommy. A-alam mo naman na marami siyang ginagawa latelet. P-Parating na sila. Uhm, buti pa ay uminom ka muna. Tikman mo. Diba paborito mo ‘to?“ pag iiba niya ng usapan. Kinuha niya ang wine na paborito nito at nilapitan ito, pagkatapos
“Catherina,” ginanap nito ang kamay niya. “Hindi ako pwedeng mangialam sa desisyon ni Nick pagdating sa bagay na ‘yan. Ang totoo, hindi ako naghahangad ng apo sa ngayon. Mga bata pa naman kayo, at isa, kung gagawin at sasabihin ko sa anak ko iyan, baka lalong lumayo ang loob niya sayo. We both know him, iha. Hindi siya madaling imanipula o utusan… hindi ko magagawa ang bagay na iyan kagaya ng kanyang ama. Kung nabubuhay sana ang daddy niya baka may magawa tayo sa bagay na ‘yan.” Nanlulumo siyang yumuko. Tama ito, hindi si Nick ang tipo ng tao na madaling imanipula. At saka paano nga kung lumayo lalo ang loob nito sa kanya? Ngayon pa nga lang ay nahihirapan na siya. Paano pa kapag mas lalo itong nadagdagan sa kanya. ‘Baka hindi ko na matibag ang pader na ihaharang niya sa pagitan naming dalawa’
Bumuntonghininga siya habang nakatingin sa bakanteng mesa ng asawa niya. May mali ba siyanh nasabi? Simula kasi ng sabihin niya iyon ay hindi na umuwi ulit si Nick, hindi rin ito pumasok sa opisina. Nalaman niya na pumunta ito ng Quinn restaurant sa Tagaytay. Bago umalis ay naging malamig—hindi, mas malamig pa ang trato nito sa kanya. Pagkatapos ng trabaho ay hinanda na niya ang mga gamit sa pag alis. Pero bago ‘yon ay pinuntahan muna niya sila Jasmine para personal na tanggihan ang alok ng mga ito sa kanya na lumabas at uminom. Pinilit lang kasi niyang bumalik sa trabaho kahit pinagbawalan pa siya nila Athena. Gusto niya kasing makita si Nickolas at makausap. Oo, kakausapin niya ito. Wala naman mali sa sinabi niya. Mag asawa sila kaya normal lang na bumuo sila ng sariling pamilya. At anak nalang ang kulang sa kanila. Naisip niya lang kasi, kung wala iyon sa isip ni Nickolas, bakit hindi pa siya nito n
“Kung uubusin mo.” Tumahip ng husto ang dibdib niya sa maikling sagot nito. Totoo ba ‘to? Si Nick kinakausap siya ng magaan ngayon? Hindi nakasigaw o galit? Wala siya sa sarili hanggang sa bumalik si manang Selya. Tinudyo tuloy siya nito ng tinudyo. Kung nakikita lang daw siya ni nana Lydia ay baka pagtawanan siya. Kanina pa kasi nakaalis si Nick pero heto siya at tulala sa sobrang kilig. Para siyang naestatwa at naengkanto. Pero na-discharge nalang siya ay hindi na bumalik si Nick. Kaya naman sobrang lungkot niya habang pauwi sila. “Ate, wag ka ng magtaka na tutupad sa usapan niyo ang Nick na ‘yon. Kung may pakialam siya sayo, eh di sana noon pa niya pinakita. Nagkataon lang siguro na napadaan siya sa hospital kahapon.”