LOGININAANTOK na tumayo si Catherina ng makarinig ng katok. 'Teka gabi na, sino naman kaya 'to?' Hindi na niya ginising si nana Lydia at siya na ang nagbukas ng pinto.
"Ano'ng ginagawa mo dito?" Tanong niya kay Penelope. "Pwede ka bang makausap?" Nang mapatingin ito sa tiyan niya ay nagulat ito. "So ikaw nga 'yung nakita ko sa hospital. I saw you talking with Nick. Pwede ba layuan mo na siya? One of these days ay darating na ang annulment paper niyong dalawa. He's doing his best to cut ties with you asap, kaya wag ka na maghabol! I doubted that child was his, we both know na hindi ka papatulan ni Nick. Kung may plano kang gamitin ang batang dinadala mo mag isip-isip ka!" Nawala ang antok niya sa mga sinabi nito. Talagang pinuntahan pa siya nito para lang mang insulto.“Sandali nga. Wag mong sabihin na inuna mong puntahan ako kaysa ang gamutin ang sugat mo?”Kumuha siya ng panlinis ng sugat at nilinis ang mga sugat nito. Halos hindi nito maidilat ang isang mata.“Bakit kasi pumayag kang mabugbog? Tingnan mo ang panget mo na tuloy. Lalo kang nagmukhang matanda.”“Really?” Natawa siya ng humawak ito sa mukha. Conscious din pala ito sa itsura.“So, alam mong gwapo ka?” “Not really. Pero marami ang nagsabi. I don’t care about my look. Pero kung iiwan mo ako kapag pumanget ako. Aalagaan ko na ang mukhang ito.” Hinawakan niya ang mukha nito. Ang totoo niloloko lang niya ito. Kahit ilang galos, pasa o sugat yata ang nasa mukha nito ay hindi mababawasan ang angking kagwapuhan nito. “Napakagwapo mo, kalbo nga lang.” Nalukot ang mukha nito. Hindi na daw ito magpapakalbo sa susunod. Habang nililinis ang sugat nito ay napansin niya ang matamang titig nito sa kanyang mukha, especially sa kanyang mata. “You’re beautiful, Mira…” makapagil-hiningang puri nito
Pero mukhang hindi magiging madali ang lahat para sa kanila ni Prime. Dahil hindi matanggap ng lolo at daddy niya na nagpakasal sila ng walang basbas ng mga ito. Sinamantala daw ni Prime ang kabataan niya. Gusto sana niyang sumama kay Prime pero mukhang magkakagulo dahil mariing tumanggi ang lolo at daddy niya. "So, ano ang plano ngayon, Mira? Mukhang wala silang balak pagsamahin kayo ni Tito kahit kasal na kayo. Ano kaya kung... magka-baby na kayo? Baka matanggap na nila si tito.” "Bata pa ako para magka-baby noh. Saka babalik na ako sa pag aaral next month. Siguro nabigla lang sila sa nalaman nila. Kahit nga ako nagulat kasi kasal na pala kami ng tito mo." Nakaalis na ang lahat, kasama si Prime. Alam niyang nagpaiwan ito para usisain siya. Nakwento din sa kanya nito ang nangyari kina Viena. Hindi pala tunay na kapatid ito ng stepmother ni Prime. Nakakagulat dahil nagawa agad itong iwanan ng daddy ni Prime. Ayon kasi sa mga narinig niya noon ay mahal na mahal ito ng ama ni Prime.
"He what?!" Malakas na binagsak ng kanyang ama ang kamao sa mesa. Madilim na tumayo ito ng marinig ang sinabi ni Anzel. Nawala ang kalmadong ekspresyon nito. Tama ba ang narinig niya? May lalaking nagpakilala na asawa niya? Kumabog ang dibdib niya. Awang ang labi na tumingin siya labas ng pintuan. Nagpakilala ito na asawa niya? I-ibig sabihin ay alam nitong dito siya nakatira? H-how? Naalala niya ang sinabi ni Carrie noon. Na wag mamaliitin ang kayang gawin ng tito nito. "P-Prime..." Nagmamadali siyang tumakbo para lumabas, pero maagap siyang nahawakan ng kapatid niya. "Stay here, Miracle. That man is dangerous!" Babala nito. "No! I want to see h— "Your brother is right. Stay in your room!" "But, dad—No, Anzel! Bitiwan mo ako!" She was locked in her room, walang nagawa ang pakiusap niya kay Anzel. Kinulong siya nito. "Let me see him! Please! Dad! Anzel! Mommy!" Kinalampag niya ng malakas ang pinto. Hindi niya ininda ang pagsakit ng kamay. Kahit mamaos pa si
MUNTIK na siyang mapasigaw sa gulat ng makasalubong si Anzel. Nakatayo ito at nakasandal sa pinto ng backdoor na tila hinihintay ang kanyang pagdating. "Where are you going? Don't tell me na aalis ka ng hindi nagpapaalam?" Hindi siya nakasagot. Kahit magkaila siya alam niyang hindi ito maniniwala sa kanya. Tumingin ito sa bag na dala niya. Pumintig ang sintido nito ng mahulaan ang plano niyang pagtakas. "Miracle, will you stop being stubborn? Alam mo kung bakit ito ginagawa nila dad, it's for your own good. Once and for all listen. Mahirap bang gawin 'yon?" "Hindi mo ako naiintindihan--- "Then make me understand!" Tila nauubusang pakli nito. Nag init ang sulok ng kanyang mata. "May kailangan akong balikan. Babalik din ako agad.” “Babalik?” Tumingin ito sa dala niya. “I don’t think so.” “Pabayaan mo na lang ako, pwede ba? Anzel—ano ba! Bitawan niyo ako! Anzel!” Nagpumiglas siya sa hawak ng mga tauhan ng kanyang ama. Hindi lang pala si Anzel ang naghihintay sa kanya, naroo
Pagdating sa kwarto ay saka niya pinakawalan ang malalim na buntong hininga. Pigil na pala niya ang paghinga kanina dahil sa kaba. “Ano ba kasi ang nakain mo at nanloob ka sa bahay namin, Prime. Nababaliw ka na ba? My god! Maloloka ako sayo!” She sat on her bed. A few minutes later ay bumukas ang pinto. Madilim ang mukha na pumasok si Anzel roon. “Stop lying, Miracle.” “W-what are you talking about?” Nag iwas siya ng tingin. Pati si Anzel halatang hindi naniniwala sa kanya. “Then tell us who is it!” Galit na lumapit si Anzel sa kanya. “Sa tingin mo maniniwala kami na binili mo online ang singsing na ‘yan? We know you, Miracle! You’re lying—ouch! The fvck!” Napatalon ito sa gulat ng sipain niya sa paa. “Ate mo ako kaya umayos ka! Mas matanda ako sayo! Baka nakakalimutan mo!” “Pero mas matangkad ako sayo! Pandak—ouch! Damn it!” “Sumasagot ka lang surot ka! Baka nakakalimutan mong ako ang sumama sa’yo noong tuliin ka! Alam ko ang sikreto mo… kaya umayos ka!” Namutla ito s
Masakit ang ulo niya ng magising siya. “Wait, nasaan ako?” Hinilot niya ang ulo. Ang huling natatandaan niya ay nanlaban siya para hindi makuha ng mga tauhan ng daddy niya. Kaya napilitan ito na paamuyin siya ng chemical na pampatulog. Kasalanan ito ni Viena. Kung hindi siya nito niloko at pinagtangkaan ay hindi siya matatagpuan ng mga tauhan ng daddy niya. Nilibot niya ang mata sa Pink and White na theme ng kanyang kwarto. Nakabalik na ng siya sa kanila. Kumunot ang noo niya ng makitang wala na ang malaking picture niya sa pader kung saan malapit sa vanity nirror niya. Kuha iyon ng ika-eighteenth birthday niya. Tinanggal nila? Umiling siya. Imposibleng tanggalin iyon ng mommy niya. Tumayo siya at naligo. Pagkatapos magbihis ay lumabas siya ng silid para puntahan ang mommy at daddy niya. Nang malapit na siya sa sala ay napahinto siya ng marinig ang pinag uusapan ng mga ito. “Sigurado ka ba? Pero imposible ang sinasabi mo, Noah. Baka replika lang ang singsing na suot ng anak







