Share

CHAPTER 12

Author: PayneAzalea
last update Last Updated: 2020-08-01 11:33:48

MONTHS PASSED.

Sa loob ng ilang buwan na pagsasama ni Brie at Lanche, hindi niya akalain na lalo siyang mahuhulog sa asawa. Napagpasiyahan na rin niya na magsama sila sa iisang kwarto, kahit na hindi pa siya nagagalaw nito.

Marami siyang natutunan sa lalaki sa loob ng maraming buwan. At ngayon, pauwi na sila galing sa batangas. Kailangan na nilang bumalik dahil maguumpisa na ng klase si Brie.At kailangan niya nang pumasok.

Magkahawak sila ng kamay habang naidlip sandali si Brie.Hindi binitawan ni Lanche ang kamay niya. 

Ilang minuto ang lumipas ng magising si brie dahil sa bako-bakong daan.Minulat niya ang kamay niya. Ilamg sandali pa ay tinahak na nila ang daan patungong manila.

Subalit parang may kakaiba, hinayaan na lamang niya si Lanche na mag drive. Habang patagal nang patagal, lalong hinigpitan ni Lanche ang paghawak sa kamay ni Brie.Na ikinagulat ni Brie.

"Dine, Are you okay?" tanong niya.

Gaya noon, hindi ito sumagot at nanatili lang ang atensyon sa gitna ng daan.

Pinagpapawisan ito na parang namumutla. Kaya naman doon na nagtaka si Brie. Hindi niya alam kung ano ang nangyayari sa asawa. 

"Dine, sure ka bang okay ka lang?" tanobg niya ulit. 

Sa pangalawang pagkakataon, muling tumingin ang lalaki sa kaniya. Hindi niya mawari kung ano ang nangyayari o nararamdaman nito.

"I love you no matter what." sabi ng lalaki habang nakatingin sa babae.

"Dine ano ba ang nangyayari?" tanong niya ulit.Maski siya ay kinakabahan na rin sa inaasta ni Lanche sa kaniya.

"Mahal na mahal kita Brie. Patawarin mo ko Mahal ko." 

Sa pagkakataon ito bigla siyang nakaramdam ng kaba. Na sobrang nagpalakas ng tibok ng puso niya. 

"A-ano ba talaga ang nangyayari Dine?? Sabihin mo sa akin!" kinakabhang tanong niya. Tinatago niya ang takot niya kahit na sobra siyang kinakabahan.

"Mahal na mahal kita. Mahal na mahal." Paulit-ulit na sabi ni Lanche.

Nasa bandang tulay na sila ng mapasigaw si Brie.

"D-DINE! MAY TRUCK!" Sigaw niya ng makita ang truck na paparating. Masyado silang mabilis kumpara sa truck.

Ilang sandali pa ay iniliko ni Lanche angsasakyan para iwasan ang truck. Subalit huli na, Tumama ang likod ng kotse nila sa bunganga ng truck.Sumalpok sila sa isang sasakyan. Nanatili pa ring nakahawak si Lanche sa kamay ni Brie.  Tumilapon sila sa ilalim ng tulay.

Ilang sandali pa ay agad na rumesponde ang nga pulis. Inayos nila ang kaguluhan sa kalsada habang ang iba ay nirescue ang sasakyan ni Lanche.

Ilang oras silang naghanap sa kotse ni Lanche sa ilog. Malakas ang agos kaya alam nilang inanod ito. 

Lumipas pa ang ilang oras at matagumpay nilang nahanap ang kotse ni Lanche.Agad nilang dinala si Lanche sa hospital subalit nawawala si Brie, Hindi nila ito mahanap. Kaya nagtiyaga silang hanapin ito sa malapit na ilog.

"Sir! A-asan po si Madame Brie?" tanong ni Meshua sa mga police ng dalhin nito si Lanche na nag-iisa.

"Hindi namin siya nakita sa kotse. Nakatanggal ang seatbelt sa kaniya.Tanggal din ang setbelt ni Mr. Claveria na batid naming sinubukan ni Mrs. Claveria na iligtas siya subalit hindi niya kinaya si Mr. Claveria." pahayag ng mga police.

"Hindi po tumitigil ang team namin para mahanap si Mrs. Claveria."

Maluha-luhang tumango si Meshua. Maya-maya lang ay dumating ang pamilya ni Brie.Ipinaliwanag naman ni Meshua ang lahat. Hindi nila matanggap ang nangyari kaya panay ang iyak ng magkapatid.

Hinintay din ni Meshua ang doctor ni Lanche na lumabas sa emergency room. Mula ng tawagan siya ng mga police at sabihing naaksidente sila, mabilis niyang tinawagan ang mga magulang ni Lanche na nasa Italy.

At ngayon ay nasa Airport na ito.

Ngunit si Brie, hanggang ngayon ay wala pa ring balita sa babae.

Kinabukasan, pilit pa ring hinahanap ng mga police si Brie. Subalit wala pa rin silang mahanap na babae sa mga kalapit na ilog.

Pumunta si Meshua sa Airport uoang sunduin ang mga magulang ni Lanche. 

Nakarating sila kaagad sa hospital. Hindi rin tumitigil ang mga doctor na asikasuhin si Lanche. Dahil hindi pa ito gumigising.

"Sinuri po namin ang kotse nila. At doon nakita namin ang dahilan kung bakit sila naaksidente. Nawalan po ng preno ang sinasakyan nila. Kaya bumangga sila. Makakaiwas sana sila sa truck subalit nabangga ito ng isa pang Van na kasunod ng truck. Tumilapon sila sa ilog ng nakasalampak ang kotse kaya mahihirapan ang kahit na sino na iligtas ang sarili nila. Batid din namin na sira ang seatbelt na naka kabit kay Mrs. Claveria kaya maaring tinangay siya ng anod."  mahabang salaysayin ng police.

"Mrs. Claveria?" nagtatakang tanong ng mommy ni Lanche.

"A-ah tita, si Lanche na po ang magpapaliwanag ng about don." 

Hindi pa nasasabi ni Lanche na ikinasal siya kaya ganon ang pagtataka ng mommy nito.

Hinintay nila ang Doctor na lumabas mula sa ER. Maya-maya lang ay lumabas ito at ipinalipat si Lanche sa kabilang kwarto.

Nakahilata si Lanche ng makarating sila sa kwarto nito. Maya-maya ay dahan-dahan itong dumilat.

"HIJO!"niyakap siya ng mommy niya.

"M-mom?" 

Masayang niyakap siya nito habang nakatulala siya.

"Captain! Mabuti na lang at--"

"Anong nangyayari?! Bakit wala akong makita?!" 

Bigla silang nagtaka kaya tinawag nila ang doctor. Nagwawala si Lanche habang pinapakalma siya ng mga nurses. Tinurukan siya ng pangpatulog para matest din siya.

Ilang sandali pa ay hinarap sila ng doctor.

" Dudiretsuhin ko na po kayo.May ilang particle ng bubog ang pumasok sa mata niya at hindi natanggal. That is why he is temporay lost his sight. I recommend you na dalhin niyo siya sa States dahil mas kompleto ang mga kagamitan nila. I will surely na makakabalik muli ang paningin niya sa lalong madaling panahon. Excuse me."

Halos humagulgol ang mommy ni Lanche sa narinig. Hindi rin makapaniwala si Meshua na mangyayari ito kay Lanche. Kailangan pa siyang i test dito bago dalhin sa States. 

Muling nagising si Lanche. Ipinaliwanag naman sa kaniya ng doctor ang lahat. Subalit gaya kahapon, nagwala ito. Subalit kumalma siya ng maalala nito si Brie.

"Where's my wife?" tanong niya. 

Walang ni isang nagsalita. 

"Where 8s my wife?! Calvin? Where is my wife? Where is Elle?" 

Huminga ng malalim si Meshua bago lumapit kay Lanche. 

"She still finding Captain." 

"What?! Ilang araw na ang lumipas!" 

Akmang tatay siya ng pigilan siya ni Meshua. Gusto niyang hanapin si Brie subalit hindi siya makakita.

"Makikita rin siya Captain. Tutulong na ako para mahanap siya." sabi ni Meshua.

Nagulat ito ng magwala si Lanche.

"I'M FUCKING USELESS! I DIDN'T SAVE HER! I'M FUCKING USELESS!" sigaw ni Lanche habang nagwawala.

Wala silang nagawa kundi damayan si Lanche. Sinisisi ni Lanche ang sarili dahil sa nangyari  At hanggang ngayon ay wala pa rin si Brie. 

"Sir wala pa rin po bang balita?" tanog ni Meshua nang pumunta siya sa ilong kung saan nangyari ang aksidente.  

Halos mag iisang linggo na subalit wala pa ring Brie ang natagpuan. Bagsak ang balikat niya na bumalik sa hospital.

"Sorry Captain, pero wala pa ring balita kay Madame." malungkot na balita ni Meshua kay Lanche.

Tahimik lang itong nakadungaw sa bintana. Kahit hindi niya ito makita. May tumulong luha sa mga mata ni Lanche. Wala siyang magawa upang hanapin si Brie dahil hindi rin niya ito makikita.

Nanatili siyang tahimik at dinamayan naman si ni Meshua. 

Maya-maya lang ay dumating si Lauren na may dalang prutas. Alam nilang ito lang ang magpapagaan ng loob ni Lanche.

"Lanche..." Lumapit ito at umalis naman si Meshua. Iniwan silang dalawa sa loob ng kwarto. Lumingon naman si Lanche sa gawi ni Lauren.Niyakap siya ni Lauren. 

"That is not your fault Lanche. Everything will be okay. "

"That is my fucking fault!"

"Just calm down please. Okay, Ipapahanap ko na rin siya para makita na siya. Just rest at kailangan mong magpaopera." sabi ni Lauren at niyakap siya.

"I can't go to States. I just want to see my wife." sabi ni Lanche.

Wala silang ibang nagawa dahil ayaw talagang pumayag ni Lanche na pumuntang states hanggat hindi pa nakikita si Brie.

Ilang araw pa ang lumipas  halos lahat ng ilog ay nilibot na nila, subalit wala pa ring Brie ang nakita.Marahil ay pinagpiyestahan na ito ng mga buwaya.

Tumigil na rin ang mga police sa paghahanap. Kaya mas lalong nagalit si Lanche. Hindi niya matanggap na wala an ang dalaga lalo na at may nakita itong bracelet ni Brie na lumulutang sa ilog. Bali-balita rin sa ibang baryo na madalas na may mga buwaya silang nahuhuli sa ilog na iyon.

Maski ang mga kapatid ni Brie hindi matanggap na wala na ito. Na wala na ang ate nila. 

"L-lanche..." lumapit si Lauren sa lalaki. Nakatulala ito at malalim ang iniisip. Mula ng ibalita iyon, mula ng itigil nila ang paghahanap kay Brie ay ganito na siya. Madalas niyang saktan ang sarili dahil hindi niya matanggap na wala na ang dalaga.Tanging si Lauren lang ay nagpapakalma dito. 

"You need to go in states Lanche. Kailangan mong makakita." sabi ni Lauren habang yakap niya si Lanche.

"I want to see my wife Lauren." malungkot na sabi ni Lanche.

Hindi alam ni Lauren ang isasagot dito. Dahil hindi rin niya sigurado na wala na nga ba ang babae.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • THE ONE THAT GOT AWAY (TAGALOG)   EPILOGUE

    Two years later"Madame!" masayang bungad ni Melody sa kararating lamang na si Lauren. Bumaba siya galing sa eroplanong kaka-landing pa lamang mula sa New york.Sinalubong siya ng mga staff habang may banner pa. Napangiti siya sa nakita niya. Sa di kalayuan nakatayo si Luanne hbaang nakangiti sa kaniya. Nasa VIP hallway sila kaya hindi nakakaabala sa mga costumer ang celebration nila."Thank you!" masayang sambit ni Lauren na hindi inaasahan ang ganitong eksena sa company nila.Natigilan siya nang maalala na may kasama pala siya."OMG! It's him?" tanong ni Luanne at dali-daling lumapit sa kanila.Isang ngiti lamang ang sinagot ni Lauren bago hinawakan ni Hiro ang kaniyang kamay."OMG! Nakakainggit ka, Sis!" kinikilig na sambit naman ni Luanne kaya natawa na lamang si Lauren habang isinandal ang ulo niya sa

  • THE ONE THAT GOT AWAY (TAGALOG)   CHAPTER 42

    Nakarating ako sa parking. Hindi ko namalayan na gabi na pala. Para akong lutang na naglalakad sa kahabaan ng parking habang nakatulala. Hindi maalis sa isip ko ang lahat ng narinig at nalaman ko. Oarang paulit-ulit ko iyong naririnig.Hindi ko rin magawang umiyak dahil ayokong may makakita sa akin. Lalo na si Chiara at si Luanne. Ipinikit ko na lang ang mata ko at huminga ng malalim. Gustong-gusto ko nang umuwi para makapagpahinga ako.Papasok na ako ng kotse nang may magsalita sa likod ko. Para akong nagising nang marinig ko nag boses niya."Lauren," sambit niya. Huminga muna ako ng malalim at pinunasan ang luha na feeling ko ay paaptak na. Tumingala pa ako bago inayos ang sarili at humarap kay Lanche.Nakita ko siyang nakatingin sa akin. Ngumiti naman ako para hindi niya mahalata ang nararamdaman ko. I can pretend that I'm happy."Lanche," sabi ko sa kaniya at nanatiling

  • THE ONE THAT GOT AWAY (TAGALOG)   CHAPTER 41

    LAUREN'S POVPapalabas na ako ng office dahil kanina pa ako hinahanap ni Chiara. Pagkalabas ko nasalubong ko si Meshua kasama si Chillet na papasok rin ng elevator. Akmang pipindutin na nila nang bigla nila akong nakita na papasok. Kaya naman napatingin sila sa akin ata agad na nagbigay ng space."Good afternoon, Madame," nkangiting bati sa akin ni Meshua kasama si Chillet. Ngumiti lang ako sa kanila bago ako pumasok ng elevator. Ilang sandali lang iyon nang bigla ng bumukas. Same lang pala kami sa ground floor pupunta. Nang makalabas ako ay agad kong hinanap si Chiara. Ang sabi niya nasa field raw siya kaya naman nagpunta na ako doon.Sa di kalayuan ay natanaw ko naman siya na nakatayo habang nakatanaw sa di rin kalayuan sa kaniya. Agad akong pumunta doon at nagsalita."Anong ginagawa mo dito? Bakit hindi ka na lang dumiretso sa office?" nagtatakang tanong ko sa kaniya. Agad siyang lumingon sa akin at paran

  • THE ONE THAT GOT AWAY (TAGALOG)   CHAPTER 40

    LAUREN'S POVNagising ako nang may yumogt=yog sa akin. Npadilat agad ako ng mata at nakita ko naman si Launne na nakangiti sa akin habang pilit akong itinatayo."What's wrong with you?" nakabusangot na tanong ko habang pilit na tumatayo dahil aalam kong hindi ako tatatantanan ni Luanne hangga't hindi ako natayo sa kama ko."Let's go. Mag-mall tayo," sabi niya pa at hinighila ako patayo."LUANNE!" masama ko siyang tiningnan bago ako tumayo ng tuluyan s akaam ko."What's wrong with you brain huh? Im sleeping!" sigaw ko at masama pa ring nakatinmgin sa kaniya."C'mon, Sis. Huwag kang mag-emot lang diyan. Baka kulang ka lang sa relax kaya ka ganiyan," sabi niya pa kaya naman mas lalong napataas ang kilay ko."Emot? Mukha ba akong nag-emot dito? Pwede ba Luanne. Stress na stress na ako sa Carniva. Wala akong panahon mag-emot," sabi ko s akaniya at tumatyo b

  • THE ONE THAT GOT AWAY (TAGALOG)   CHAPTER 39

    Bumangon si Lauren mula sa pagkakahiga. Ilang oras na siyang nakahiga subalit hindi siya dinalaw ng antok.Hindi maalis sa isip niya ang mga nakita at narinig niya kanina. Muli siyang dinalaw ng lungkot. Niyakap niya ang unan na nasa tabi niya.Hindi niya magawang maalis sa isip niya si Lanche. Kahit na gustuhin niyang bumalik ay hindi niya magawa dahil ayaw na niyang guluhin muli ang lalaki.Isang malalim na paghinga ang ginawa niya bago siya bumaba ng kwarto. Uminom na lamang siya ng wine upang mawala ang pagiisip niya ng kung anu-ano.Nang magtagal siya sa kusina ay agad rin siyang bumalik sa kwarto para matulog.***Isang pagtunog ng alarm clock ang nagpagising sa kaniya. Hindi niya namalayan nag oras at agad siyang tumayo upang mag-asikaso. Matapos iyon ay pumunta na siyang Carniva. Maraming papeles ang kailangan niyang aiskasuhin lalo na wala ang Dad niya

  • THE ONE THAT GOT AWAY (TAGALOG)   CHAPTER 38

    THREE MONTHS PASSED.LAUREN'S POVNakatanaw ako sa eroplanong papalipad na. It's already five pm."Madame, pwede na ba akong umuwi?" tanong ni Melody sa akin."Sure," nakangiting sagot ko sa kaniya.Ngumiti lang siya sa akin bago umalisHuminga ako ng malalim bago lumakad papuntang parking lot.Nag-drive ako papuntang condo ko. Tahimik akong nakatanaw sa kalsada. Muli kong naalala ang lahat.Three months ago, nang umamin si Luanne sa lahat ng kasalanan niya. Nakulong siya pero agad naman rin siyang nakalaya dahil nakipag-usap ang mga biktima at pinatawad naman siya.Huminga siya ng tawad sa akin, hindi pa man ganon naghilom ang sugat ko. Mas pinili kong patawarin siya.Habang nakahinto ang sasakyan ko, napalingon ako sa teddy bear na bigay ni Lanche.&

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status