Ilang minuto pa ang lumipas ng mag-umpisa ang klase nila. Maayos naman siyang nakapagaral. Kahit na naninibago siya dahil hindi siya sanay sa ganito.Hanggang sa natapos ang ilang subject niya.
Pumasok sila sa Cafeteria, gaya kanina. Tahimik ring kumakain ang mga ito at walang ni isang nagsalita ng masama sa kaniya.
Mag oorder na sana siya kaso naaalala niyang wala na siyang pera.Kaya tinignan siya ng nagtataka ni Chillet.
"Beshy? Tara na! Don't tell me na wala kang baon?" sabi ni Chillet.
Ngumiti naman siya. Actually, fifty pesos na lang ang pera niya. Juice lang ang maibibila niya rito. Hindi naman siya nag baon ng pagkain.
Nagulat siya ng hilahin siya ni Chillet sa isang sulok.
"Hoy gaga! Anong walang baon?! Ang yaman ng asawa mo walang baon? niloloko mo ba ako?" sabi niya kay Brie.
"Alam mo naman na wala na akong trabaho--"
"So hindi ka nga binibigyan ng pera ni Mr. Claveria?" tanong niya ulit kay Brie.
Hindi siya sumagot. Hindi naman talaga siya binibigyan nito dahil dineretso nito sa bank account niya.
Akmang paalis si Chillet ng pigilan niya ito.Ipinakita niya ang BDO card niya.
"Ito ang binibigay niya sa akin. Kaso ayoko namang gastusin ito."
Nagulat si Chillet ng makita iyon.
"Wow! Iba ka na besh! Ako nga wala pa niyan eh! Ilan laman niyan?" namamanghang sabi nito.
"100,000"
Halos mapasigaw si Chillet ng marinig iyon.
"Seryoso ka ba?! Big time ka na beshy! Libre mo naman ako!" sabi nito habang hininila si Brie.
Wala siyang nagawa kundi ang kumuha sa Card niya. Nabawasan lang naman ng 500 iyon.Dahil nilibre niya si Chillet.
"Thank you beshy ah?"
Ngumiti siya sa kaibigan.
"Kulang pa nga yan besh eh. Ang dami mong nilibre sa akin noon." sagot niya.
"Edi sa susunod naman besh.Joke!" natatawang sabi niya.
Ilang oras ang lumipas at pauwi na si Brie. Mag c-commute sana siya ng makita si Lanche na nakatayo sa gate.
"OMG! Si Mr. Claveria oh! Ang hot niya!"
"Si Captain! Kyaah!"
Mabilis siyang lumapit rito.
"You're fifteen minutes late."
Mabilis naman siyang pumasok sa kotse. Ayaw niyang marinig ang bulungan ng mga tao kaya minabuti na niyang pumasok.
"Akala ko ba aalis ka?" tanong niya sa asawa.
"I Cancelled my appointment. I just want to fetch you." sabi niya.
Hindi niya maiwasan na kiligin. Lalo na ng titigan siya ni Lanche.Nakarating naman sila sa mansion.
"Your professor told me that next week is your sembreak right? So I planned to vacation."
"Eh, seryoso ka ba?" nagtatakang tanong niya.
"Yeah. And our flight is on sunday."
Hindi niya alam kung bakit ganon kabilis mag decide ang lalaki.Hindi na siya nakipagtalo pa. After nang kumain, nagbihis na siya dahil pupuntahan niya ang mga kapatid niya.
"Ill go with you."
Natigilan naman siya ng sabihin iyon ni Lanche at tumayo ito para magbihis. Tahimik lang sila habang nag drive si Lanche papunta sa kanila.
"Hindi naman ako tatakas eh." bulong niya dito.
Ilang oras lang ay nakarating naman sila sa dating bahay ni Brie. Masaya siyang sinalubong ng mga kapatid nito. Inilabas naman ni Lanche ang mga pasalubong nila na ibinili nila kanina habang nasa biyahe.
"ATE BRIEEEE! I MISS YOU!"
Niyakap niya ang mga ito.Ang daming ikinwento ng mga kapatid niya tungkol sa kabaitan ni Lanche dito.
"That is not all."
Napalingon naman sila ng magsalita ang lalaki.
"Anong ibig mong sabihin?" takang tanong ni Brie habang nakatingin dito.
Maya-maya ay dumating si Meshua.
"Si Kuyang pogi!"
"Captain, ito na.Andiyan na ang lahat pati titulo." sabi ni Meshua habang inabot ang isang envelop.
Sinilip naman iyon ni Lanche bago ibigay kay Brie.
"Ano ito?" naguguluhang tanong ni Brie.
"Open it."
Naguguluhan niyang inabot at dahan-dahang binuksan ang folder.
"2,300,000?!" tanong niya ng makita ang price. Sunod niyang binuklat ang second page. Andon ang titulo ng bahay at lupa.Sobrang gandang bahay nito. Hindi man ganon kagmyaman ang style pero masasabi mong mayaman pa rin dahil sa modern design nito.
"D-dine..."
"Your new house is already finished. You can move there." nakangiting sabi ni Lanche sa mga kapatid niya.
"Pero Dine sobra-sobra ito--"
Hindi siya pinakinggan ni Lanche at hinawakan lang ang kamay nito.
"S-salamat."
Nahihiyang sabi niya habang nakatingin sa titulo.Naiiyak siya sa sobrang tuwa.
"Yehey! May bago tayong bahay!" masayang sabi ni Becky.
"Maraming salamat Boss--"
"Im your daughter's husband. Tito..."
Sa sobrang tuwa nayakap ng papa niya si Lanche.
"Hindi ako nagkamali, aalagaan mo nga siya." naiiyak na sabi niya.
"What are you waiting for? The car is waiting."nakangiting sabi ni Lanche.
"Paano ang gamit namin?" tanong ni Brie kay Lance.
"May gamit na don Madame. Bagong bili ni Captain last week. Sila na lang ang kulang." sabi ni Meshua.Hindi maitago ni Brie ang kasiyahan niya.
Sobra-sobra ang kaibitan naipinapakita ni Lanche sa kanila.Hindi niya alam kung deserve niya si Lanche dahil sa sobrang swerte niya rito.
"From now,Your father is working on my shop. "
"Maraming salamat talaga hijo!"
Hindi na sila nagtagal pa at umalis na sila.Lumipat na sila sa bagong bahay na ipinagawa ni Lanche sa loob ng dalawang buwan. Ito dapat ang magiging rest house niya pero naisip niya na ibigay ito sa pamilya ni Brie.
After nilang makapag bonding magkakapatid, umuwi na rin sila sa mansion.
"Salamat talaga Dine." nakangiting sabi ni Brie. Nadito sila sa garden,naabutan niya kasing nandito si Lanche.
Nagulat siya ng hawakan ni Lanche ang kamay niya.
NOW PLAYING: NOTHING'S GONNA CHANGE MY LOVE FOR YOU
If I had to live my life without you near me
The days would all be empty
The nights would seem so long
With you I see forever, oh, so clearly
I might have been in love before
But it never felt this strong
"Do you love me?"
Hindi niya inaasahan na itatanong ito ng lalaki.Kaya naman hindi agad siya nakasagot
"Elle..."
First time na may tumawag sa kaniyang Elle. Kaya naman mas lalo siyang natouch.
"Our dreams are young and we both know
They'll take us where we want to go
Hold me now, touch me now
I don't want to live without you"
"I know you love me. But I want to hear from you."
Tinitigan niya ito. Hindi niya maiwasan na mainlove lalo dito. "Bukod sa gwapo na, sobrang bait pa. Sino nga bang hindi maiinlove sa kaniya?" Bulong niya sa sarili.
"OO Dine. Mahal na kita."
Pagkatapos niya masabi iyon ay mabilis siyang niyakap ni Lanche. Unti-unti itong bumitaw at idinikit ang noo niya sa noo ni Brie.
"Nothing's gonna change my love for you
You oughta know by now how much I love you
One thing you can be sure of
I'll never ask for more than your love"
Hindi maiwasan na titigan din siya ni Brie. Halos magkalapit na ang mukha nila sa sobrang dikit ng mga noo nila.
"Promise me. That, YOU WILL NEVER LEAVE ME." seryosong sabi ni Lanche habang unti-unting inilayo ang noo nila. At inilapit ang mukha sa isa't-isa.
"Nothing's gonna change my love for you
You oughta know by now how much I love you
The world may change my whole life through
But nothing's gonna change my love for you"
"Just promise me Elle."
Hindi agad siya nakasagot. Masiyadong mabilis ang lahat. Hindi pa siya handa sa ganito.Kahit na asawa niya na ito. Nahihiya pa rin siya dito, pero matapos niyang umamin. Bigla na lamang nawala ang lahat ng doubt at hiya niya.
"I Promise Dine." sabi niya habang ngumiti.
"If the road ahead is not so easy
Our love will lead the way for us
Like a guiding star
I'll be there for you if you should need me
You don't have to change a thing
I love you just the way you are"
Hinalikan naman ni Lanche ang noo niya. Na nagpagaan ng loob niya.
"Mahal na mahal kita Elle."
Tagos na tagos sa puso niya dahil sinabi ni Lanche sa kaniya. First time niya itong marinig mag tagalog kaya naman sobra siyang natatamaan.
"So come with me and share the view
I'll help you see forever too
Hold me now, touch me now
I don't want to live without you
Nothing's gonna change my love for you
You oughta know by now how much I love you
One thing you can be sure of
I'll never ask for more than your love"
Ito ang araw na mas lalo niyang napatunayan sa sarili niya, na mahal din siya ng lalaki. Ang unang lalaki na nagpatibok ng puso niya. Ang unang lalaki na umamin na mahal din siya nito.
Two years later"Madame!" masayang bungad ni Melody sa kararating lamang na si Lauren. Bumaba siya galing sa eroplanong kaka-landing pa lamang mula sa New york.Sinalubong siya ng mga staff habang may banner pa. Napangiti siya sa nakita niya. Sa di kalayuan nakatayo si Luanne hbaang nakangiti sa kaniya. Nasa VIP hallway sila kaya hindi nakakaabala sa mga costumer ang celebration nila."Thank you!" masayang sambit ni Lauren na hindi inaasahan ang ganitong eksena sa company nila.Natigilan siya nang maalala na may kasama pala siya."OMG! It's him?" tanong ni Luanne at dali-daling lumapit sa kanila.Isang ngiti lamang ang sinagot ni Lauren bago hinawakan ni Hiro ang kaniyang kamay."OMG! Nakakainggit ka, Sis!" kinikilig na sambit naman ni Luanne kaya natawa na lamang si Lauren habang isinandal ang ulo niya sa
Nakarating ako sa parking. Hindi ko namalayan na gabi na pala. Para akong lutang na naglalakad sa kahabaan ng parking habang nakatulala. Hindi maalis sa isip ko ang lahat ng narinig at nalaman ko. Oarang paulit-ulit ko iyong naririnig.Hindi ko rin magawang umiyak dahil ayokong may makakita sa akin. Lalo na si Chiara at si Luanne. Ipinikit ko na lang ang mata ko at huminga ng malalim. Gustong-gusto ko nang umuwi para makapagpahinga ako.Papasok na ako ng kotse nang may magsalita sa likod ko. Para akong nagising nang marinig ko nag boses niya."Lauren," sambit niya. Huminga muna ako ng malalim at pinunasan ang luha na feeling ko ay paaptak na. Tumingala pa ako bago inayos ang sarili at humarap kay Lanche.Nakita ko siyang nakatingin sa akin. Ngumiti naman ako para hindi niya mahalata ang nararamdaman ko. I can pretend that I'm happy."Lanche," sabi ko sa kaniya at nanatiling
LAUREN'S POVPapalabas na ako ng office dahil kanina pa ako hinahanap ni Chiara. Pagkalabas ko nasalubong ko si Meshua kasama si Chillet na papasok rin ng elevator. Akmang pipindutin na nila nang bigla nila akong nakita na papasok. Kaya naman napatingin sila sa akin ata agad na nagbigay ng space."Good afternoon, Madame," nkangiting bati sa akin ni Meshua kasama si Chillet. Ngumiti lang ako sa kanila bago ako pumasok ng elevator. Ilang sandali lang iyon nang bigla ng bumukas. Same lang pala kami sa ground floor pupunta. Nang makalabas ako ay agad kong hinanap si Chiara. Ang sabi niya nasa field raw siya kaya naman nagpunta na ako doon.Sa di kalayuan ay natanaw ko naman siya na nakatayo habang nakatanaw sa di rin kalayuan sa kaniya. Agad akong pumunta doon at nagsalita."Anong ginagawa mo dito? Bakit hindi ka na lang dumiretso sa office?" nagtatakang tanong ko sa kaniya. Agad siyang lumingon sa akin at paran
LAUREN'S POVNagising ako nang may yumogt=yog sa akin. Npadilat agad ako ng mata at nakita ko naman si Launne na nakangiti sa akin habang pilit akong itinatayo."What's wrong with you?" nakabusangot na tanong ko habang pilit na tumatayo dahil aalam kong hindi ako tatatantanan ni Luanne hangga't hindi ako natayo sa kama ko."Let's go. Mag-mall tayo," sabi niya pa at hinighila ako patayo."LUANNE!" masama ko siyang tiningnan bago ako tumayo ng tuluyan s akaam ko."What's wrong with you brain huh? Im sleeping!" sigaw ko at masama pa ring nakatinmgin sa kaniya."C'mon, Sis. Huwag kang mag-emot lang diyan. Baka kulang ka lang sa relax kaya ka ganiyan," sabi niya pa kaya naman mas lalong napataas ang kilay ko."Emot? Mukha ba akong nag-emot dito? Pwede ba Luanne. Stress na stress na ako sa Carniva. Wala akong panahon mag-emot," sabi ko s akaniya at tumatyo b
Bumangon si Lauren mula sa pagkakahiga. Ilang oras na siyang nakahiga subalit hindi siya dinalaw ng antok.Hindi maalis sa isip niya ang mga nakita at narinig niya kanina. Muli siyang dinalaw ng lungkot. Niyakap niya ang unan na nasa tabi niya.Hindi niya magawang maalis sa isip niya si Lanche. Kahit na gustuhin niyang bumalik ay hindi niya magawa dahil ayaw na niyang guluhin muli ang lalaki.Isang malalim na paghinga ang ginawa niya bago siya bumaba ng kwarto. Uminom na lamang siya ng wine upang mawala ang pagiisip niya ng kung anu-ano.Nang magtagal siya sa kusina ay agad rin siyang bumalik sa kwarto para matulog.***Isang pagtunog ng alarm clock ang nagpagising sa kaniya. Hindi niya namalayan nag oras at agad siyang tumayo upang mag-asikaso. Matapos iyon ay pumunta na siyang Carniva. Maraming papeles ang kailangan niyang aiskasuhin lalo na wala ang Dad niya
THREE MONTHS PASSED.LAUREN'S POVNakatanaw ako sa eroplanong papalipad na. It's already five pm."Madame, pwede na ba akong umuwi?" tanong ni Melody sa akin."Sure," nakangiting sagot ko sa kaniya.Ngumiti lang siya sa akin bago umalisHuminga ako ng malalim bago lumakad papuntang parking lot.Nag-drive ako papuntang condo ko. Tahimik akong nakatanaw sa kalsada. Muli kong naalala ang lahat.Three months ago, nang umamin si Luanne sa lahat ng kasalanan niya. Nakulong siya pero agad naman rin siyang nakalaya dahil nakipag-usap ang mga biktima at pinatawad naman siya.Huminga siya ng tawad sa akin, hindi pa man ganon naghilom ang sugat ko. Mas pinili kong patawarin siya.Habang nakahinto ang sasakyan ko, napalingon ako sa teddy bear na bigay ni Lanche.&