KABANATA 31

Sinadya niya talagang hintayin si Sean since hirap din naman siyang matulog. Nang marinig na dumating na ang lalaki ay agad na lumabas siya ng kwarto bago pa man ito makapasok sa loob ng kwarto nito.

Kinausap niya agad ito tungkol sa mga damit sa loob ng kabinet niya.

Hindi niya alam kung bakit parang natigilan itong nakatingin lang sa kanya. Dumako ang mga mata niya sa exposed na dibdib nito dahil hindi nakasara ang ilang butones sa itaas ng polo nito. Hawak pa ng isang kamay nito ang nakasabit sa balikat na coat.

Siya naman ang parang natigilan. Medyo magulo ang buhok ng lalaki at namumula ang mukha.

Nakainom ba ito?

"Let's not argue about it. Nabili ko na ang mga iyon. Hindi na pwedeng ibalik. Kung ayaw mong isuot, you can give them away if you want." Walang ano mang sabi nito na bigla na lang siyang tinalikuran na para bang ayaw na siyang harapin.

Parang nainsulto ang pakiramdam niya. Napatingin tuloy siya sa sarili. Maayos naman ang mukha niya, ah! Bakit parang nagmamadali na it