CHAPTER 97.

"Hindi ka pa ba pagod, hubby?" tanong ni Coleen kay Vince.

"Hindi ako mapapagod sayo love. Dalawang taon akong tigang at nagtiis na walang mapasukan. Kaya babawiin ko ang mga panahong iyon," sagot ni Vince na nanatiling nakapatong sa ibabaw niya at nakabaon pa rin ang sandata sa pechay niya.

Hindi nga nagbibiro ang lalaki sa sinabi nito.

They make love again and again. Halos walang kasawaan sa isa't isa. Siguradong kakailanganin niya ng saklay bukas or malala wheelchair. Buti na lang at wala sa bahay nila ang mga anak nila. Vince was undeniably strong when it comes to bed.

Buong magdamag silang nagpakasasa sa isa't isa. At sinulit ang bawat oras. Hanggang sa nakatulog na lang siya dala ng matinding pagod. Si Vince hindi niya alam kung anong oras ito nakatulog, dahil naipikit na lang niya ang mga mata na sa nasa ibabaw niya pa rin ang asawa.

***

KINAUMAGAHAN....

Hindi na alam ni Coleen kung anong oras siya nakatulog kagabi. Hindi na pala gabi dahil naalala niyang inabot sila ng mada