All Chapters of THE UNWANTED MARRIAGE: Chapter 1 - Chapter 10

“Seriously mom!? Gusto niyo na makasal ako sa lalaking hindi ko naman mahal!” hindi makapaniwalang bulalas ni Coleen sa kanyang ina. “I told you that before honey, didn't I?” mahinahong sagot ng mommy niya. “Kaibigan namin ng dad mo ang parents ni Vince at kilalang kilala na namin sila kaya panatag kami ng daddy mo na mapupunta ka sa tamang lalaki. Isa pa, mabait at gwapo si Vince, bagay kayong dalawa kaya wala kang dapat ipag-alala anak,” tila kinikilig na sabi ng mommy niya. Napahilot si Coleen sa sentido niyang bahagyang kumirot. Hindi siya makapaniwala na talagang ipagkakasundo siya sa lalaking ‘yon. Ilang beses naman na niya itong nakita at nakakasama sa tuwing may pa dinner or pa party ang mga magulang nila pero never niya itong nakakausap man lang. “Pag-isipan mong mabuti ito anak, para din naman sayo ‘tong ginagawa namin ng dad mo, isa pa 25yrs old kana anak, dapat may asawa ka na, sabik na kami ng dad mo na magkaroon ng apo,” masayang wika ng mom niya. “But mom, hind

Palakad lakad siya sa loob ng opisina niya at di mapakali, iniisip tuloy niya kong bakit siya pumayag na paakyatin ang lalaking yon sa opisina niya. Pero sa kabilang banda gusto nya din itong makausap. Baka tulad niya ayaw din nitong magpa kasal sa kaniya. Napangiti siya sa naisip na possibleng mangyari."Sana nga," bulong ng isip niya.Nakatalikod siya at nakaharap sa gawing bintana ng opisina niya ng marinig niya itong bumukas. Akala niya ang secretary niya ito kaya hindi muna siya humarap at hinintay itong magsalita. At ilang segundo lang ang lumipas ng marinig niya ang pag tikhim nito mula likuran niya.Doon niya napagtanto na boses lalaki iyon. Kaya naman unti-unti siyang pumihit paharap dito. Bumilis ang tibok ng puso niya.Nagtitigan muna sila at nagsukatan ng tingin, pero siya ang unang nagbaba ng tingin dito."SHOCKS!" totoo pala talaga ang sabi ng mommy niya na napaka gwapo nito at ang lakas pa ng dating. Ilang beses pa lang naman kasi niya itong nakikita at hindi naman niya

Inis na inis si Coleen dahil naipit siya ngayon sa napakahabang traffic. Dagdag pa na nakikita niyang nagsisi uwian na ang mga estudyante at ilang mga empleyado kaya ganon na lang ang dulot ng traffic.Tumingin siya sa labas at tumingala dahil sa biglang pagdilim ng kalangitan. Mukhang aabutan pa ata siya ng ulan, kong hindi lang kasi siya naipit sa traffic edi sana kanina pa siya nakarating sa pakay niya. Sumasakit na ang ulo niya marahil dala ng stress at dagdag pa na hindi siya nakakain ng lunch kanina sa kakamadali na matapos ang trabaho niya, at puntahan ang taong gusto niyang makausap.Ilang minuto pa ang itinagal niya sa kalsada bago niya narating ang kompayang pagmamay ari nito. Napakali ng building na to at napaka ganda ng disenyo. Malayo pa lang makikita mo na ang pangalang nakaukit dito. "SANTILLAN EMPIRE." Talagang hindi basta-basta ang pamilyang kinabibilangan ng lalaki, pero hindi yon ang ipinunta niya dito wala siyang paki alam kahit pa ito ang may-ari ng buong mundo. Ma

Tahimik sila pareho habang binabaybay ang daan pauwe sa bahay niya. Napahilot si Coleen sa ulo niya dahil parang mas lalo itong sumakit.Ipinikit niya ang mga mata dahil naluluha siya parang may init na sumisingaw dito. Dagdag pang nilalamig na siya dala ng pagkabasa kanina ng ulan, dagdag pa na fully aircon ang loob ng sasakyan. Kaya naman hindi na niya nakayan pa at tuluyan ng nakatulog sa sasakyan.Tiningnan naman ni Vince ang dalaga at nakita niyang mahimbing itong natutulog pero mukhang giniginaw, kaya naman pinatay na niya ang aircon. Gigisingin na lamang niya ito mamaya pagkarating nila sa bahay nito."Coleen, wake up were here," bahagya pang niyugyog ni Vince ang balikat ni Coleen para magising. Agad namang dumilat ng mata si Coleen pero napadaing siya sa sakit ng ulo niya. Inikot niya ang mata sa paligid at nakitang nasa tapat na nang bahay nila ang sasakyan nito. Agad naman niyang inayos ang sarili, pero bago tuluyang bumaba ay nagpasalmat muna siya sa lalaki sa paghatid sa

"Vince," tawag niya sa binata pero hindi siya nito pinansin." Hila-hila lang siya nito sa braso habang inaakay papunta sa sasakyan. "T-teka lang Vince, hindi ito ang sasakyan ko," aniya ay hinanap ng paningin niya kung saan nakapark ang kotse niya pero hindi niya ito makita. Pipilitin niyang mag-drive pauwe kahit pa sobrang nahihilo na siya dala ng kalasingan. Kating-kati na rin kasi siyang makauwe, dahil sobrang naiinitan na ang pakiramdam niya. Ililigo niya ito agad pag-uwe niya at baka sakaling mawala ang init, hindi siya inosente para hindi mahulaan kung anong klase ng gamot ang nilagay ng hayop na Kevin na 'yon sa inumin niya kanina. At muntikan na siyang mapagsamantalahan ng demonyong iyon, buti na lang dumating si Vince. "Hindi mo na kayang mag-drive Coleen kaya ihahatid na kita," wika nito sabay pasok sa kaniya sa loob ng sasakyan. "Ikaw lasing ka din naman uh," aniya. "Nakainom lang Coleen pero kaya ko ang sarili ko." "Ikaw ang hindi dapat naglalasing kung hindi mo kaya.