Inunat ko ang braso ko bago tumayo at pumasok sa bathroom ko. Mabilis akong naligo at nagbihis ng makarinig ng pagtunog ng buzzer ng unit ko.
Tinutuyo ko ang buhok ng lumapit ako roon at binuksan. Natigil lang ako sa ginagawa ng makilala kung sino ang bwisita ko ngayon.
My brows shut as my hand went down, still holding the towel.
"What are you doing here, Engr. Montecillo?"
"I am here to offer you again."
"I already made it clear to you, I lost my interest. Siguro naman, may magagaling kayong architect na magagawa ng maayos ang project hindi ba?"
"Pero---"
"Leave now draven." Pagkasabi ko noon ay agad ko siyang tinalikuran at pinagsarhan ng pinto.
I just do my work out routine before cooking for my breakfast. Sunod na ginawa ko'y nilunod ang sarili sa pagiimbestiga sa nakuha kong sim at mga pangalan sa messages at calls sa cellphone ni wei
I groaned when I feel sore between my thighs. I was thinking about what happened, when scenes last night flashed in my mind, my face---the way my lips parted and on how his face darken with his lips parted too moving inside of me.Fvck! That was so embarassing! Mabilis kong minulat ang mata ko at binalak na gumalaw ng may brasong nakayakap sa bewang ko. I can feel his breathe against the back of my neck, that brought shivers down my spine.Mariin akong napapikit sa kahihiyang nararamdaman. Pikit matang kinapa ko ang kamay niya para alisin mula sa pagkakayakap at marahang bumangon. I reach for my undies at mabilis iyong sinuot kahit hirap pa akong igalaw ang katawan ko sa panghihina. Nanginginig ang mga hita ko ng sandaling tumayo ako, I wanted to walk fast but that pain down there forbid me and made my lips twisted.I took a hot shower to ease the pain. Hindi ko matanggap ang nangyari and the way I remembered i
Nagmadali akong magbihis sa loob ng kotse bago nagmaneho pauwi.My mind was occupied by things I don't understand anymore.Nagpavallet parking nalang ako saka marahang naglakad papasok sa building ngunit bahagya akong nahinto nang maramdamang tila may mga matang pinagmamasdan ang bawat kilos ko. Tumagilid ng konti ang mukha ko and right from my peripheral vision I saw the same man in black hood silently watching my steps. Muli kong pinagpatuloy ang paglalakad hangang sa makapasok sa building.May araw karin sakin.Nang makarating sa unit ay agad akong nagshower at nagpalit ng damit bago nagluto ng matapos ay pinili kong ipagpatuloy ang trabaho dito ng biglaang tumunog ang buzzer ng unit ko.Sinong bisita ko ngayon?Marahan akong lumapit at binuksan iyon halos magsalubong ang kilay ko ng makita kung sino ang nasa harapan ko
"Is she okay now Doc Savalla?""Yes, she's okay now. She just needs to rest and continue medication. Maybe 2 days rest could bring her strength back.""Thank you doc,"" I advice you to take care of her first, while her wound's still new, she's not still allowed to move with force or her suture will open.""Yes doc thank you."Naalimpungatan ako ng makarinig ng nag-uusap.I woke up and waited my eyes to adjust before roaming my vision. My lips twisted when I felt pinch of pain on my back.What the hell?I groaned, that's why I caught draven's attention. Nagpaalam na ang doctor dito kaya mabilis itong lumapit sa akin.I can see his worried eyes checking me."How you feeling?""My back, i-is aching...what happened?""Naba
Marahan ko siyang inihiga sa couch, kumuha ako ng basin at tubig saka malinis na towel at isang tshirt na maluwang na alam kong kakasya sa kaniya.He collapsed after he cried while hugging me. Muntik pa kaming matumba sa bigat niya at kumirot ang likot kong may sugat na papahilom na.Marahan kong hinubad ang damit niya at maingat siyang pinunasan, may bakas pa ng luha sa pisngi niya na marahan kong nilapatan ng towel. I brushed his hair up as I stares at his face.Inabot ko ang kamay niya at maingat iyong hinawakan bago hinalikan.I really love his hand, the veins on it and how redish his palm was, napakamanly. Pinagsalikop ko iyon at tinitigan siya.I shouldn't suspected him like that. Masyado lang akong naparanoid, hindi ko lang matanggap ang naisip na baka gawin niya sa akin 'yon. Hindi ko matanggap na magagawa niya iyon kahit hindi ko naman napapatunayan.It is my mist
Tulala ako sa unit ko, amanda was here ranting about her journey on accomplishing her mission."Nakikinig ka ba?!" Dinig na dinig ko ang tunog ng chips na nginunguya niya.I sip on my beer still staring at nowhere."Mav, mav, mav! Alam ko na 'yang mukha na 'yan! Si draven nanaman no? Tsk! tsk!""How?""Huh? Anong how? Ano ipapadala na ba kita sa mental? Nababaliw ka na 'yata sa lalaking 'yun?""How did, they last longer than I thought.""Ano?! Anong ineenglish english mo jan?! Nasa Pilipinas ka tagalugin mo!""Alam mo bang si Draven at Zaira parin?" Kunot noong tanong ko na kinatahimik niya."S-sinabi niya na sayo?""So alam mo nga?" Hindi siya ulit nakaimik.I thought he's single?"Inom pa tayo mav, ang dami pa nito oh." She's avoiding the topic. Hindi nalamang ako
Nang lumabas si draven ay mabilis akong naglakad. Hindi ko alam kung bakit apektadong apektado ako. Hangang ngayo'y hiyang hiya ako sa nangyari."Architect!" Shit! Kung kailan umiiwas.Awkward akong tumingin kay clover na malisyosong nakangisi sa akin at sumusulyap kay draven na nakasunod sa akin."Tara na architect!" Clover was about to wrap his arms around my shoulder when we heard drei's venomous voice."Touch her and you're dead.""S-sabi ko nga didistansya nalang, tss! selosong inhenyero!""Fvck you!""Architect oh!" sumbong nito sa akin kaya umiling lang ako.&
Tulala ako sa daan habang nagmamaneho pauwi, pasulyap sulyap pa ako sa review mirror nang mapansin ang isang itim na kotse na halatang sumusunod sa akin. Sa t'wing bumibilis ako'y bumibilis rin iyon, na tila takot na makawala ako.'George''Red, emergency?' Narinig kong nabahala siya at mukhang napatayo. Alam kasi niya na kapag ganitong bigla akong kumonekta sa linya may hindi magandang nangyayari.'Di naman masyado, may isang langaw lang ang nakabuntot.''Where's your location?'
I have watched thousands of romance movies, and they all claimed that love is something mysterious and magical, love is the center of the universe, that love is something we have to feel and to acquire just to say that we are humans. People end up being so foolish, fighting for it. Without knowing that it was actually a disease that could slowly consume us until it left us nothing but a pain.Dahil sa love, maraming matatalino ang nagiging tanga.Dahil sa love, maraming buhay ang nasisira.Does love even requires us to destroy?I don't even know what am I thinking, but the pain I am feeling right now makes me think about how cruel love is.Hindi ko alam kung sadyang mababaw lang ako o masakit lang talagang makitang 'yung lalaking minahal at mahal mo'y hindi parin pwedeng maging sayo.Love sucks, to the point that it will make