Chapter 22

CHE-CHE'S POV

Nang maramdaman ko na niyakap niya ako pabalik ay bumitaw na ako sa kanya dahil nahihiya ako. Pina-uwi ko na ang mga kapatid ko at kaming dalawa na lang ni Jayson ang naiwan dito sa ospital. Magtatagal pa si inay dito hanggang sa tuluyan siyang gumaling. Hindi pa rin kasi siya nagigising.

"Umuwi kana," sabi ko kay Jayson.

"Dito lang ako, sasamahan kita." Sagot niya sa akin.

"Uwi kana, para maka-pahinga ka." Saad ko pa sa kanya.

"Okay," sagot niya sabay tayo.

Nakatingin ako sa likod niya habang naglalakad ito. Kahit na palagi kaming nag-aaway ay masasabi ko na mabuting tao naman siya. Mas okay na rin na tinanggap ko ang alok niya kaysa nakipagt*lik ako sa hindi ko naman kilala. Si Jayson ang lalaki na halatang galing sa mayamang pamilya. Sa tindig at itsura niya ang malalaman ito kaagad. Kaya magiging maganda ang buhay ng magiging asawa niya. Ang tunay na asawa niya. Dahil ako ay binayaran lang naman niya.

Ang buong akala ko ay umalis na ito pero nakikita ko siyang papala