"..อึก.." หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอเล็กน้อย ฝ่ามือเล็กค่อย ๆ เปลี่ยนจากลูบเป็นกำท่อนเอ็นอวบตรงหน้าอย่างแผ่วเบา
ท่อนลำร้อนผ่าวตรงหน้าชูชันชนปลายจมูกของเธออย่างชวนเชิญให้ลิ้มลอง
ดวงตาเซ็กซี่เหลือบมองใบหน้าหล่อเหลาของผู้ชายอันตรายตรงหน้า ในวินาทีที่สบสายตาเหมือนทุกอย่างมันหยุดหมุนไปในทันที
หัวบานเปิดออกเล็กน้อย ทำให้น้ำใส ๆ วาววับฉ่ำเยิ้มอยู่บริเวณหัวบาน
แผล๊บ! ปลายลิ้นนุ่ม ๆ ตวัดเลียชิมน้ำใส ๆ ที่ไหลเยิ้มอยู่บริเวณตรงหน้าทันทีเพื่อลองชิมรสชาติของมัน
และเมื่อฮันนี่เลียชิมน้ำใสที่ไร้ซึ่งรสชาติของเขา เพื่อหวังเอาใจอีกฝ่าย..
"อ่าส์..ซี้ด...อ่า!" ร่างสูงก็ครางออกมาอย่างพึงพอใจเป็นที่สุด
เมื่อเห็นท่าทีของเขาเธอก็พยายามทำเป็นเก่งต่อหน้าของเขาทันที
เพื่อกลบความประหม่าของตัวเอง ด้วยการจับท่อนเนื้อตรงหน้าเอาไว้ ก่อนจะก้มหน้าอมให้เขาทันที อย่างไม่รอช้า
ริมฝีปากเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงกำมะหยี่ครอบท่อนหัวบาน ๆ ของเขาด้วยริมฝีปากของตัวเอง

ก่อนจะเริ่มดูดเบา ๆ ที่ปลายหัวมน ๆ กลม ๆ ตรงหน้า ก่อนจะกลั้นใจก้มโน้มลงไปอมตั้งแต่หัวจรดถึงปลาย
"บ๊วบ...อะอ๊อก!" แก่นกายมหึมาเกร็งขยายมากกว่าเดิมในขณะที่เธอกำลังอมลงไปเกือบครึ่งลำได้..
ด้วยขนาดที่ทั้งอวบทั้งยาวเกินกว่าที่เธอจะกลืนลงไปได้มิดด้าม ทำให้ร่างบางจำต้องหยุดเพียงเท่านั้น เพราะเธอกลัวจะสำรอกออกมาแทน
อ๊อก...อึก!
แม้ว่ามันจะคับแน่นลำคอจนแทบอยากจะอาเจียนแต่เธอก็ฝืนเอาไว้และใช้มือสาวขึ้นลง ๆ เพื่อช่วยไปพลาง ๆ ก่อน
มันเป็นครั้งแรกและเธอต้องทำให้เขาประทับใจเธอให้ได้มากที่สุด
บ๊วบ ๆ ๆ อ๊อก ๆ ร่างบางทั้งชักรูดขึ้นลงและทั้งใช้ริมฝีปากดูดทั้งขบเม้มและใช้ปลายลิ้นเกลี่ย ๆ ที่ส่วนหัวไปด้วย
ในขณะที่เธอกำลังใช้ริมฝีปากปรนเปรอ และเลียให้เขาด้วยความตั้งใจอยู่นั้นเอง
"โอ่ว..เบบี๋..ซี้ด..." ร่างสูงครางออกมาอย่างเสียวแทบใจจะขาด เมื่อเขาก้มลงมองไปที่ริมฝีปากอวบอิ่มลิปสติกสีแดงฉานกำลังดูดกลืนท่อนเนื้อของเขาที่มันใหญ่คับเต็มโพรงปากสวยของเธอในตอนนี้
บ๊วบ ๆ ๆ หญิงสาวก้มอมดูดกลืนน้ำสวาทที่ไหลออกมาเป็นระลอก ๆ ทุกหยดอย่างหมดจด
"ซี้ด...จะแตกแล้วยู" ร่างหนาครางออกมาขณะที่ไฟสวาทได้ครอบงำสติที่มีอยู่ของเขา
"ดูดแรง ๆ เลยที่รัก" ร่างสูงหายใจออกมาอย่างไม่ทั่วท้อง แก่นกายแข็งกระตุกเกร็งในริมฝีปากของเธอ ในขณะที่ฮันนี่ก็พยายามจะก้มอมให้ลึกมากที่สุดเท่าที่เธอจะทำได้...
แต่เหมือนว่ามันยังไม่ถึงใจของเขาสักเท่าไหร่นัก
"..จะแตก ๆ ๆ เชี้ยเอ๊ย!" บราวน์ครางออกมาอย่างทนต่อไปไม่ได้อีกแล้ว
ฝ่ามือหนาทั้งสองข้างกดลงที่ศีรษะของเธอ พร้อมกับกดศีรษะของเธอลงกระแทกเข้ากับท่อนล่างของเขาด้วยสัญชาตญาณอันดิบเถื่อนเกินความเป็นมนุษย์
ปั่ก ๆ ๆ
"อ๊อก ๆ ๆ แค่ก ๆ " ร่างบางเบิกตาโตเมื่อแก่นกายถลำลึกเข้าไปในโพรงปากอวบอิ่มของเธออย่างไม่ทันตั้งตัว..และความมหึมาใหญ่ยาวของมันก็ถลำลึกเข้าไปแบบทั้งดุ้นจนเธอแทบจะสำลัก
ฟุ่บ! ฝ่ามือหนากระชากเส้นผมของเธอจนหน้าหงาย ริมฝีปากคายแก่นกายที่เปียกชโลมไปด้วยคราบน้ำลาย ก่อนที่ร่างสูงจะ
โยกเอวอัดกระแทกดันเข้ามาซ้ำ ๆ
ความคับแน่นและแรงกระแทกที่ป่าเถื่อนแรงขึ้น ๆ เสียงแก่นกายกระแทกลงคอดังขึ้นระรัว
"ผั่ว ๆ อ๊อก ๆ " เสียงแก่นกายกระแทกเข้ากับลำคอของเธอดังก้องไปทั้งโสตประสาท
ใบหน้าสวยแดงก่ำ น้ำตาคลอเบ้าด้วยความจุกแน่นที่ลำคอแทบไม่สามารถหายใจได้
เธออดทนต่อสู้กับมันอย่างไม่ย่อท้อใด ๆ แต่มันก็ดูจะยากเหลือเกินที่จะทำให้แก่นกายของเขาสงบลงได้ในเวลาสั้น ๆ
"ซี้ด..อ่าส์....ดูดแรง ๆ สิที่รัก!!" ร่างสูงคว้าไหล่ของเธอพร้อมกับขยับร่างกายโยกสะโพกเข้าใส่โพรงปากของเธออย่างไร้ความปรานีใด ๆ ด้วยความเสียวมากและควบคุมสติไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
ตับ ตับ ตับ ใบหน้าสวย ๆ ถูกกดกระแทกเข้ากับช่วงล่างของเขาแรงขึ้น ๆ
"อ๊อก ๆ อ๊อก ๆ " ฮันนี่ส่งเสียงออกมาด้วยน้ำทรมาน เหมือนคอเธอจะพังให้ได้เลย
แต่เธอกัดฟันสู้ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เลยว่าความทรมานนี้เมื่อไหร่มันถึงจะสิ้นสุดลง
"ซี้ด..อ่าส์แบบนั้น ๆ เบบี๋ซี้ด!!" ร่างสูงส่งเสียงครวญครางออกมาผ่านดังก้าว
ใบหน้าหล่อเหลาแสดงความเสียวซ่านออกมาอย่างชัดเจน ฝ่ามือหนาบีบไหล่ของเธอแรงมากจนเป็นรอยช้ำและร้าวระบมไปหมด
"อ่า..ซี้ด..อ่า ๆ อ่าส์เชี้ย!" ร่างสูงครางออกมาลั่น ขณะที่ดุ้นอวบกระตุกเกร็งในโพรงปากของเธอ ก่อนที่มันจะพรวดลาวาร้อนผ่าวจะพุ่งกระฉอกทะลักเต็มริมฝีปากของเธอในทันที..
"อ๊อก ๆ " ร่างบางสำลักน้ำกามของเขาที่เต็มช่องปาก จนทำให้เธอเผลอกลืนลงคอไปจนหมด
"เฮ่อ ๆ ๆ " ร่างสูงหายใจอย่างหอบเหนื่อย เขาเงยหน้าขึ้นมองบนเพดาน พลางยิ้มออกมาด้วยใบหน้าที่ดูผ่อนคลายมากกว่าทุกที
บ๊อก (เสียงถอดถอนท่อนลำสวาทออกจากริมฝีปากของหญิงสาว)
"ที่รักใครเนี่ย..อมเก่งจัง" เขาหยิกแก้มของเธอเบา ๆ พร้อมกับประคองร่างบางให้ลุกขึ้นจากพื้นทันที
ฝ่ามือหนา ประคองใบหน้าเช็ดคราบน้ำกามที่เลอะมุมปากของเธอเบา ๆ
แต่ทว่า...
ก๊อก ๆ ๆ
4 ปีต่อมาบ้านพักตากอากาศณ ประเทศสวิตเซอร์แลนด์"อื้อ ๆ " ร่างบางบิดตัวไปมาบนเตียงนุ่มที่กว้างใหญ่ เธอเอื้อมมือไปควานหาคนข้างกาย แต่กับไม่พบใครเลย"พี่บราวน์..พี่บราวน์คะ..ไปไหนของเขาแต่เช้ากันนะ?" ฮันนี่ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นและชื่อแรกที่เธอเรียกหาก็ไม่พ้นคนรักของเธอนั้นเองร่างบางมองหาบราวน์ไปรอบห้อง แต่ก็ไม่เจอใครเลย เธอก้าวขาลงจากเตียงก่อนจะเจอโพสอิทที่แปะเอาไว้ตามทางเดินเป็นสัญญาลักษณ์บอกทาง รวมไปถึงมีโน้ตเขียนกำกับเอาไว้อีกต่างหากว่าเธอต้องทำอะไรบ้างในเช้าวันนี้ ใบหน้าสวยยิ้มออกมาทันทีอย่างพอรู้ว่าบราวน์คงมีอะไรรอเซอร์ไพรส์เธออยู่แน่ ๆหลังจากที่เธออาบน้ำ แต่งตัว และสวมใส่ชุดที่บราวน์เป็นคนเลือกเอาไว้ให้เสร็จแล้วเธอจึงเดินออกมาจากบ้านพักตากอากาศสุดหรูที่เงียบสงบ ใจกลางหุบเขาในช่วงฤดูใบไม้ผลิ"ปีนี้จะเล่นใหญ่แค่ไหนกันนะ คุณพ่อ" ฮันนี่พูดถึงบราวน์อย่างยิ้ม ๆ เพราะวันนี้คือวันเกิดของเธอนั้นเองและแน่นอนว่าการเซอร์ไพรส์วันเกิดของเธอในแต่ละปี ไม่ซ้ำกันเลยสักครั้งเดียวหลังจากที่ฮันนี่ทำตามที่กระดาษโพสอิทได้เขียนบอก เธอก็ยังคงเดินไปตามรอยลูกศรที่เขียนอยู่บนกระดาษฮันนี่ยืนมองหาลูก ๆ ไปด้วย
"ต้องขอบคุณทุกคลื่นลมแรงที่พัดพาเข้ามาเพื่อทดสอบความรักของเราสองคนเหมือนกันนะ" บราวน์บีบมือของเธอและพูดขึ้นก่อนจะค่อยๆ ละสายตาจากท้องทะเลมาสบสายตาของหญิงสาวอันเป็นที่รักของเขา"ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ก็ไม่เคยคิดจะเปลี่ยนใจไปจากเธอเลย" บราวน์ค่อย ๆ คุกเข่าลงกับพื้นและโอบเอวอย่างแผ่วเบา"เราสองคนก็คือเหมือนทรายกับทะเลเนี่ยแหละค่ะ" ร่างบางโน้มตัวลงโอบอุ้มใบหน้าของชายคนรักและลูบข้างแก้มของเขาอย่างแผ่วเบา"ไม่เคยแยกกันได้เลย แม้ว่าคลื่นจะซัดห่างไกลชายหาดแค่ไหน สุดท้ายคลื่นก็ซัดกลับเข้ามาในอ้อมกอดของทรายอยู่ดี" เธอโน้มจมูกลงไปแนบชิดกับจมูกของเขา"ฮันนี่รักพี่บราวน์นะคะ" หญิงสาวเอ่ยตอบก่อนจะใช้จมูกถูไถคลอเคลียกันเบา ๆ ขณะที่แสงสว่างจากพระอาทิตย์สอดส่องผ่านช่องว่างระหว่างใบหน้าของทั้งคู่และค่อย ๆ ตกดินไปอย่างช้า ๆบราวน์และฮันนี่บรรจงโน้มริมฝีปากจูบกันอย่างช้า ๆ และแผ่วเบาก่อนจะเริ่มบดขยี้และปล่อยให้ความรู้สึกนำพาร่างกายของพวกเขาไปริมฝีปากจดจ่อประกบแนบชิด ดื่มด่ำน้ำผึ้งพระจันทร์ในยามค่ำคืน ฝ่ามือหนาลูบท้องของเธอเบา ๆ อย่างทะนุถนอม"ฉันรักเธอ เป็นของเธอ และจะดีกับเธอคนเด
ตับ!...แบร์บราวน์กดกระแทกท่อนรักของเขาเข้าลึกลงไปอีกครั้งเพื่อเติมเต็มน้ำแห่งรักเข้าไปในตัวตนของหญิงสาวจนล้นช่องทางรักท่อนเนื้อแน่นเต้นเบา ๆ และยังคงพ่นน้ำขาวขุ่นออกมาเป็นระลอก ๆ จนเลอะเทอะเปรอะเปื้อนตามเรือนร่างของหญิงสาว"ซี้ด.." มือเล็ก ๆ ดันกล้ามท้องของเขาให้เยิบล็อก...เขาวางท่อนเนื้อแกร่งลงบนเนิ่นสวาทของเธอ เพื่อผ่อนคลาย"เฮ่อ ๆ ๆ " หญิงสาวหายใจหอบเหนื่อยจากแรงกระแทกที่หนักหน่วงของชายคนรัก เขาโอบอุ้มกายของเธอพากลับไปนั่งที่โต๊ะเครื่องแป้ง ก่อนจะนำผ้าเช็ดตัวมาคลุมให้พร้อมกับซับน้ำตามเนื้อตัว และคราบน้ำกามที่เลอะเทอะตามลำตัวฟุ่บ! ฮันนี่คว้าร่างของเขาเข้ามากอด พร้อมกับแนบใบหน้าสวยลงกับกล้ามท้องช่วงล่างของร่างสูง"ฮันนี่รักพี่บราวน์มากนะ" เธอพูดอย่างเสียงออดอ้อน"พี่ก็รักฮันนี่ครับ...พูดแบบนี้พี่ไม่ไปแล้วดีกว่านอนกอดเมียต่อน่าจะสนุกกว่าไปหาเพื่อนแน่ ๆ " บราวน์เริ่มลังเลใจเพราะเขาเองก็ติดเมียหนักมากจริง ๆ จนไม่คิดอยากจะห่างไปไหน"ไม่เอาสิค่ะ ฮันนี่แค่อยากบอกรักเฉย ๆ พี่บราวน์นะไปเจอเพื่อนเจอฝูงบ้างก็ดี เพื่อน ๆ ลืมหน้าลืมตาหมดแล้วมั่งเนี่ย" ฮันนี่ค่อย ๆ คลายอ้อมแขนออกช้า ๆทั้
"กูหมายถึงแม่อะ..แม่กู" บราวน์ตะกุกตะกักเล็กน้อย"แต่เมื่อกี้พี่บราวน์พูดว่า..เมียนะ" ไพลอทรีบทักท้วงต่อทันที"กูทำงานหนักไงเลยมึน ๆ เอาเป็นว่าไงเดี๋ยวกูโทรหาอีกทีแล้วกัน" บราวน์รีบพูดตัดบทไปก่อนจะเดินออกจากห้องทำงานไปทันทีด้วยท่าทีเร่งรีบ"ถ้าคืนนี้เบี้ยวนัดอีก โกรธจริง ๆ ด้วยนะ" ไพลอทพูดไล่ตามหลังรุ่นพี่ของเขาอย่างแกล้ง ๆ"เออ ๆ กูรู้แล้ว" บราวน์ขานตอบกลับขณะที่เดินเข้าไปในลิฟต์คฤหาสน์หลังใหญ่ของครอบครัวบราวน์"ไปเถอะค่ะ เพื่อนอุตส่าห์มาชวนถึงที่เลยนะคะ" ฮันนี่ยืนอาบน้ำพร้อมกับบราวน์เหมือนเช่นทุกวัน"อีกอย่างทำงานหนักทุกวัน พักผ่อนบ้าง เที่ยวบ้างก็ดีนะคะ" เธอยืนเอนหลังไปพิงอกของบราวน์ในขณะที่เขาสระผมให้เธอและนวดศีรษะให้เบา ๆ"แล้วเธออยากจะ..ไปแนะนำตัวกับเพื่อน ๆ ของพี่ไหม?" บราวน์เอ่ยชวนฮันนี่ ถึงแม้ว่าเขาจะรู้คำตอบของเธออยู่แล้วก็ตาม"…" ฮันนี่ชะงักไปเล็กน้อย นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาชวนเธอเข้าสังคมด้วยกันและนี่ก็ไม่ใช่คร้ังแรกเหมือนกันที่เธอเอ่ยปฏิเสธ"ตอนนี้..ฮันนี่ยังไม่พร้อมที่ไปพบเจอกับใครจริง ๆ ค่ะ" เธอหันหน้ากลับไปหาเขา ในขณะที่บราวน์เปิดน้ำจากฝักบัว เพื่อชำระล้างเส้นผมของเ
หลังจากที่ทั้งสองคนได้ใช้เวลาด้วยกันตามลำพังแล้ว ยอมรับว่าทั้งบราวน์และฮันนี่ก็แอบคิดถึงเจ้าลูกชายตัวแสบอยู่ไม่น้อยเลยแม้ว่าจะโทรวิดีโอคอลหาแวร์วูฟตลอดแต่พออยู่ห่างกันนาน ๆ แบบนี้แล้วก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีบางอย่างขาดหายไปอยู่ดี"รอบหน้าเราควรจะพาลูกมาด้วยนะคะ" ฮันนี่พูดขึ้นหลังจากกดวางสายลูกชายสุดที่รักไป"แน่นอนครับ" บราวน์รับปากในทันที เขาค่อย ๆ เอนตัวนอนลงมองดูท้องฟ้าในยามค่ำคืน ขณะที่ฮันนี่เองก็เอนตัวลงนอนซบอิงบนไหล่ซ้ายของเขาเช่นกัน"คืนนี้พระจันทร์สวยกว่าทุกคืนเลยแฮะ" บราวน์พูดขึ้นพร้อมกับชี้ไปบนท้องฟ้าที่กว้างไกล"สวยจริงด้วยค่ะ" เธอมองไปรอบ ๆ ท้องฟ้าที่มืดมิดและมองเห็นแสงดาวระยิบระยับอย่างชัดเจนแต่พอหันกลับมาก็เจอกับสายตาของบราวน์ที่แอบมองเธออยู่พอดี"ขอถามอะไรหน่อยสิคนดี" ร่างสูงดึงมือของฮันนี่มากุมเอาไว้แน่น"ถามมาสิคะ" ฮันนี่บีบตอบรับมือของบราวน์ไว้แน่น"ตอนที่ไม่มีพี่อยู่ด้วย 5 ปีที่ผ่านมา..ลำบากมากไหม?" บราวน์ลูบแก้มนุ่มนวลของเธอเบา ๆ"ไม่เลย....ไม่ได้ลำบากเลยค่ะ" ฮันนี่ตอบกลับไปได้อย่างไม่เต็มปากสักเท่าไหร่"พี่บราวน์ไม่ต้องรู้สึกผิดหรอกนะคะ ทุกอย่างที่เกิดขึ้นมันดีที่
"เอาฮันนี่ละกัน....เพราะว่าผสมกับอะไรก็อร่อย" บราวน์เป็นฝ่ายล้มลงกระแทกกับพื้นเรือแล้วตามด้วยฮันนี่ที่โน้มกายถาโถมทับเขาลงมาทีหลัง"จริงเหรอ?" ฮันนี่เอ่ยถามก่อนจะเกาปลายคางของแบร์บราวน์เบา ๆ"อื้มหื้ม" บราวน์พยักหน้าตอบกลับราวกับต้องมนต์สะกดของเธออีกครั้ง ฝ่ามือเล็กเกาที่คางก่อนจะไต่ปลายนิ้วลงมาจรดที่แผ่นอกแกร่ง"อึก..." ร่างสูงกลืนน้ำลายอึกใหญ่ เขาบิดฝาขวดเตกีล่าราคาแพงเปิดออก ฮันนี่คว้าขวดเตกีล่าขึ้นมา และค่อย ๆ ป้อนเตกีล่าร้อน ๆ ใส่ริมฝีปากของเขาทีละนิด ๆแววตาของเธอจดจ้องมาที่ริมฝีปากสวยของบราวน์ ขณะที่ลำคอก็กลืนเตกีล่าลงไปทีละนิด ๆ ลูกกระเดือกของชายหนุ่มขยับขึ้นลงอย่างช้า ๆ ยิ่งดูก็ยิ่งเซ็กซี่อย่างบอกไม่ถูกเลยฮันนี่โน้มใบหน้าเข้าหาและดูดดื่มเตกีล่าที่เหลือในโพรงปากของเขาก่อนจะบดขยี้จูบลงไปร่างบางโน้มตัวทับลงบนเรือนร่างกำยำกล้ามแน่นของชายหนุ่มใต้ร่างของเธอ ขณะที่ฝ่ามือหนารีบคว้าจับขวดเตกีล่าตั้งขึ้นเพราะฮันนี่โน้มลงมาจนมันเอียงแทบจะหกลงพื้นแทนแม้มันจะกระฉอกขึ้นเล็กน้อยตามแรงสั่นสะเทือนของเรือที่จอดอยู่กลางคลื่นทะเล มือเย็นเฉียบของเธอเอื้อมไปจับท่อนเนื้อที่ตรงหน้า ปลุกเร่ามันให้