EP.5 TURN ME ON : CLOSE FRIEND

 

"เฮ่อ!" ร่างสูงถอนหายใจออกมาด้วยความหงุดหงิดใจเมื่อมีใครบางคนมาขัดความสุขของเขาแบบกลางคัน

บราวน์เดินไปคว้ากางเกงมาสวมใส่แบบเร่งรีบ พร้อมกับหยิบเสื้อผ้าของฮันนี่เดินมาส่งให้เธอ

"ยูใส่เสื้อก่อนนะ" เขาเดินเข้ามาลูบหัวเธอเบา ๆ พร้อมกับรีบสวมใส่กางเกงของตัวเอง

"อืม" ร่างบางพยักหน้าอย่างว่าง่าย

ตุ๊บ ๆ ๆ ๆ จากเสียงเคาะก็เริ่มเปลี่ยนเป็นเสียงทุบดังขึ้นแทน

"มีอะไร?" บราวน์เปิดประตูไปพร้อมกับเอ่ยถามอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์สักเท่าไหร่

"เหล้านอกที่ฝากซื้อ" แขกที่ไม่ได้รับเชิญยื่นขวดเหล้าให้กับบราวน์ทันทีที่เขาเปิดประตูให้

"เชี้ยบราวน์..กูได้ข่าวว่ามึงหิ้วดาวมหาลัยสุดสวยขึ้นมากินบนห้องนิ" เสียงของผู้ชายคนหนึ่งเอ่ยถามขึ้น..

"…" ฮันนี่ชะงักไปเล็กน้อยเมื่อได้ยินอีกฝ่ายกำลังพูดถึงเธอแบบนั้น

"ไอ้เชี้ยรัน..คือ" บราวน์ยังไม่ทันจะห้าม เพื่อนของเขาก็พูดสวนขึ้นมาไม่ยอมหยุด

"เป็นไงเด็ดไหม? กูยังไม่เห็นหน้าเลยแต่เพื่อนในคณะบอกนมโคตรใหญ่..โคตรน่า YED" หนุ่มหน้าหวานปากร้ายในชุดนักศึกษายังคงพูดต่อไม่ยอมหยุด ซึ่งฮันนี่ก็ค่อย ๆ ย่างเท้าเข้าไปฟังเขาอย่างชัด ๆ

ฟุ่บ! บราวน์รีบยกมือปิดปากเพื่อนของเขาทันที และคว้าเพื่อนของเขาเดินออกไปนอกห้องทันที

"ไอ้เชี้ยมันเงียบก่อน ไอ้เวร!" บราวน์สบถด่าแทบไม่ซ้ำคำ

"รอบนี้ถ่ายคลิปไว้ไหม กูขอดูหน่อยดิ!" อีกฝ่ายยังคงพูดต่อด้วยท่าทีเมามาย

"น้องเค้าอยู่ในห้อง!" บราวน์รีบบอกไปทันทีก่อนที่เพื่อนของเขาจะพูดมากไปกว่านั้น

ฮันนี่ที่เดินตามออกมาก็ชะงักไปเล็กน้อยกับคำพูดของร่างสูงที่ยืนหันหลังคุยกับบราวน์อยู่ในตอนนี้

"ฮันนี่กลับก่อนนะคะ" ร่างบางรีบเดินออกจากห้องทันทีอย่างทำอะไรไม่ถูกเลยจริง ๆ

"เดี๋ยวก่อนฮันนี่.....พี่ไม่ได้ทำนะ" บราวน์ที่เงยหน้ามาเจอฮันนี่ก็รีบอธิบายต่อทันที

"ไอ้เชี้ยรัน ผีเจาะปากมึงมาพูดเหรอวะ?" บราวน์หันไปบ่นให้เพื่อนรักเขาทันที

รันเวย์สะบัดหัวตัวเองเบา ๆ เพื่อให้สร่างเมามากขึ้นเพราะเขาเองก็เพิ่งจะกลับมาจากไนต์คลับใกล้ ๆ มหาลัย หลังจากไปส่งแฟนสาวถึงบ้านก็แวะไปดื่มต่อทันที เหมือนเช่นทุกวัน

"จิ๊! มึงทำไมไม่กลับมาหลังเอาเสร็จแล้ววะ! ไอ้เพื่อนเวร!" เขาเดินกลับเข้าห้องไปคว้าเสื้อมาสวมทับและติดกระดุมอย่างเร่งรีบ

"ถ้ากูไม่ YED คนนี้นะ เรื่องที่มึงไปเอาผู้หญิงที่ไนต์คลับทุกคืน ถึงหูนับหนึ่งแน่" บราวน์หันมาชี้หน้าคาดโทษ เพื่อนสนิทของเขา ก่อนจะคว้ากุญแจรถหรูรีบวิ่งตามง้อเหยื่อสาวของเขาในทันที

"ใครจะไปรู้วะ เห็นหายมาตั้งแต่หัววันจนล่อไปเกือบเที่ยงคืน กูนึกว่าเสร็จไปหลายรอบแล้วจนสาวสวยของมึงตายคาเตียงไปแล้ว!" ร่างสูงสบถตามไล่หลังก่อนจะเดินถือคีย์การ์ดไปเปิดเข้าคอนโดหรูห้องถัดไป

ลานจอดรถ

"ฮันนี่ ฮันนี่" บราวน์ตะโกนเรียกร่างบางที่เดินกึ่งวิ่งออกจากคอนโดของเขา และตรงไปที่ยืนรอที่จุดเรียกแท็กซี่

"จะกลับแท็กซี่ทำไมดึก ๆ มันอันตรายนะ" บราวน์รีบวิ่งตามไปคว้าข้อมือของเธอเอาไว้ทันที

"แท็กซี่คงไม่อันตรายกับยูหรอกมั้ง?" เธอหันกลับมาพูดกับบราวน์พร้อมกับพยายามดึงข้อมือออกจากฝ่ามือหนา ๆ ของเขาทันที

"เฮ้ย ๆ ใจเย็นก่อนดิเบบี๋" บราวน์ดึงแขนของเธอเข้ามาหาตัวพร้อมกับโอบเอวเอาไว้แน่น

"เพื่อนไอมันชอบพูดเล่นอะ" บราน์จ้องมองเข้าไปในตาของเธอ พร้อมกับพยายามอธิบายด้วยความสัตย์จริง

"เบบี๋..ไอไม่เคยถ่ายคลิปนะถ้าเจ้าตัวไม่ยินยอมอะ" ร่างสูงดึงฝ่ามือของเธอเข้ามาจรดริมฝีปากจูบอย่างแผ่วเบา

"ไอเชื่อที่ยูพูดมานะ...แต่วันนี้ไอเหนื่อย ๆ เพลีย ๆ เลยอยากขอกลับห้องก่อนนะ" ฮันนี่เอ่ยตอบไปอย่างแบ่งรับแบ่งสู้

คั่นเธอจะตัดสัมพันธ์เขาเลยในตอนนี้

มันคงไม่ส่งผลดีต่อเธอในอนาคตแน่ ๆ

"ถ้าไม่โกรธไอจริง ๆ ก็ให้ไอขับรถไปส่งยูที่คอนโดสิ" บราวน์โน้มใบหน้าของเขาเข้าไปหาเธอจนปลายจมูกโด่งของทั้งคู่ชนบดเบียดกันเล็กน้อย

"..โอเค" ฮันนี่ฝืนยิ้ม ๆ พร้อมกับพยักหน้ารับไป บราวน์ประคองเธอเดินกลับไปยังรถของเขา และไม่รีบที่จะเปิดประตูให้หญิงสาวก้าวขึ้นรถหรูของเขาอย่างสุภาพบุรุษเป็นที่สุด

บนรถหรูของแบร์บราวน์

"เดี๋ยวขับตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายตรงข้างหน้านะคะ" ฮันนี่นั่งบอกทางกลับคอนโดเธอของเธอ ซึ่งอยู่ห่างจากคอนโดหรูของบราวน์ไปพอประมาณ

"เฮ่อ.." ร่างสูงแสร้งถอนหายใจออกมาแบบถี่ ๆ จนทำให้เธอจำเป็นต้องเอ่ยถามไถ่ไปตามมารยาท

"ยูเป็นอะไรรึเปล่า?" ฮันนี่หันไปถามเมื่อเห็นบราวน์เอาแต่นั่งกุมหน้าท้องของตัวเอง

"วันนี้..ไอลืมกินข้าวทั้งวันเลยรู้สึกปวดท้องอะสงสัยโรคกระเพาะจะกำเริบ" เขาเม้มปากและพูดด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ

"จริง ๆ หน้าคอนโดมีร้านข้าวต้มรอบดึกอยู่ " ฮันนี่กำลังจะแนะนำร้านอาหารใกล้ ๆ คอนโดของเธอ

แต่จู่ ๆ เธอก็คิดขึ้นมาได้ว่า

"แต่คนระดับยูคงไม่เคยทานอาหารข้างทางแน่ ๆ เลย" ร่างบางรีบพุดแทรกขึ้นทันที เพราะกลัวว่าบราวน์จะดูถูกเธอเอาได้

"ใครบอกยู..ไอชอบมาก ๆ เลย..ว่าแต่ร้านข้าวต้มรอบดึกที่ยูแนะนำนี่อร่อยไหม?" บราวน์เบิกตาโตรีบถามเธอกลับไปทันที อย่างลืมอาการปวดท้องไปเสียสนิท

"เออ..ไอก็ไม่เคยลองทานอาหารข้างทางแบบนั้นหรอกนะ!" เธอรีบพูดสวนกลับไปทันที

"อ้าวเหรอ?" บราวน์หัวเราะกับท่าทีของฮันนี่อย่างไม่ได้คิดอะไร

"งั้นเราลองไปทานด้วยกันนะ...ไอหิวข้าวมาก ๆ เลยจริง ๆ นะ" เขาจับมือของฮันนี่มาทาบเข้ากับใบหน้าของตัวเองและใช้สายตาเจ้าเล่ห์อ้อนใส่เธอไม่หยุด

"ก็ได้" ฮันนี่พยักหน้าไปอย่างไม่รู้จะปฏิเสธไปยังไงดี