Disclaimer: Purely a product of imagination. Not an actual court scenario.I miss your comments, AVAngerS! Feel free to share your thoughts below. Kundi next month ko na ito tatapusin! ahahahha___________________________"Dra. Aldover is obsessed to someone she can't have. Your Knight, Sam.""Liar! You conniving asshole!" Dra. Aldover exclaimed loudly. "You're lying. I never threatened you! You do it on your own will. Matagal mo nang gusto si Dela Vega. Ikaw pa ang unang lumapit sa akin para tulungan kang makuha mo siya.""Atty. Romulo..." tawag ni Judge sa abugado ng kabilang kampo na ngayon ay pinapatahimik na ang kliyente niya."You are lying, Acosta! I will never do that to Knight. He's my friend. He's important to me." Pilit itong kumakawala sa mga pulis na pumipigil sa kanya. "Don't make your business as the reason. I don't know what you are saying. You're a loser! Liar!""Order in the court!" The judge exclaimed. "Miss Aldover! Silence!" Nakita kong namo-mroblema na si Atty. R
Oh God! My baby is here. My baby is alive!"S-Sam..." I stood up from my seat and was about to walk towards them pero natulos ako ng biglang may sumigaw sa aking likuran. Si Caren na punong-puno ng luha ang mga mata at nagmamakaawang tumingin kay Knight.Ang kapal ng pagmumukha! Pagkatapos ng lahat ng kasamaang ginawa niya sa amin siya pa ang may mukhang nagpapaawa. Gusto ko siyang sugurin at ingudngod sa sahig."Knight, Baby. Oh God! Babe, you're back..." umiiyak nitong sabi. Mabilis siyang tumayo pero natigil ito pagkakita niya sa batang babae na nakahawak sa kanang kamay ni Knight. "You're not pretty! Who are you?" Baby Sam asked cutely. Her plump lips is pouting, her brows are frowning while looking at Caren. Maldita pa nitong hinawi ang buhok niya bago tumingin sa ama niya. "Who is she Daddy? Why is she calling you, Babe? I don't like her. She's not maganda."Biglang umurong ang mga luha ko. Parang bigla kong nakita ang sarili ko sa kanya habang sinasabi niya yun. Hindi ko tu
"Stop with your lies." Malakas kong sigaw sa doktora. Umayos ako ng tayo at matalim na tumingin sa kanya. Nawalan ako ng pakialam sa mga nangyayari sa paligid.Inilang hakbang ko ang distansya naming dalawa at bago pa man ako mapigilan ng abugado ko at ni Major Castillo, sunod-sunod na malalakas na sampal ang pinadapo ko sa mukha ng doktora. "Order in the court! Silence Everyone!" dinig kong sigaw ng judge. Inutusan niya ang mga oulis nanpaghiwalayin kami. Pinupokpok niya na din ang gavel sa ibabaw ng mesa niya pero nandidilim na ang paningin ko para kay Caren. Hindi ko na napigilan ang galit na gustong kumawala sa akin na kahit anong pigil nila sa akin ay hindi ko na napigilan ang sarili kong saktan siya."How dare you, Bitch!" she screamed like an animal. "Kulang pa yan sa lahat ng kasalanan mo sa akin. Kulang pa yan sa panlilinlang mo sa amin ni Knight. Kulang pa yan sa sakit na pinagdaanan ko ng mag-isa havang ikaw ay nagpapakasaya sa lahat ng kasamaan mo! Kulang pa yan sa la
After Dr. Caren Aldover's admission to the crime, there's no further arguments happened in the court. Kinausap pa siya ng abugado niya at mga magulang niya pero hindi na ito nagsasalita. Tahimik lang itong umiiyak sa upuan niya. The judge announced for a thirty minute break and informed to give final judgement for the case after the break. Pagtalikod nila agad na lumapit ang pamilya ko sa akin. Mahigpit akong yumakap sa mga magulang ko at doon ko na binuhos ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan. After years of being in pain, finally makukuha ko na din ang hustisyang matagal ko ng inaasam. Makakabalik na din ako sa dating ako, yung Samantha na masayahin, buo at puno ng pagmamahal ang puso. Makakabawi na rin ako sa ilang taong nalayo ako sa mga magulang at kapatid ko. "Thank you for taking the case of my daughter, Atty. Gonzales. " I heard my Dad said. Umangat ang tingin ko at nakita kong kinamayan ni Daddy si Atty. Gonzales. Pati din si Major Castillo na nakatayo katabi ng p
Noong mga panahong hindi pa nagsisimula ang kaso ilang gabi akong hindi makatulog na maayos. I have my anxiety and panic attacks and mom never left my side. Ilang beses aking nagigising kalagitnaan ng gabi at laging nakabantay si Mommy sa akin. Laging nakaalalay kahit pa ilang beses ko na siyang sinaway.Kumalas ako sa pagkakayakap kay Mommy at bumaling kay Daddy."Daddy, thank you for loving and understanding me despite everything I've done. Please know that I am here for you too. Things will be better soon, Dad. Mahahanap din natin ang asawa ni Kuya at kapag nangyari yun makakabalik na tayong lahat sa dati." Dad smiled sadly and pulled me for a tight hug. " I miss you Daddy. I want you to know that you are still the best Daddy for me. I love you Dad.""I love you, Princess. Thank you for not closing your heard for me anak. Always remember that forever you are Dad's princess. Babawi ako sa inyo nak. Babawi ako sa inyo ng mga kuya mo at sa mga apo ko. Aayusin ko ang buhay natin. Ibab
"Yun naman pala, Sam! Sayo naman pala nanggaling eh. Sleep talk yern?" I frowned when Kuya's friends laughed after Kuya William said that to me in a teasing tone. I glared at him pero mukhang tuwang-tuwa pa ito sa reaksyon ko. Pati sina Tita Miranda at Tito Mariano ay nakikitawa na rin. Si Rook naman kasi eh, pahamak. Malay ko ba na nagsasalita pala ako habang natutulog? Pero, seryoso ba talaga? Bakit hindi ko alam? Tsaka sa dinami dami ng pangalan, yun pa talagang pangalan niya ang binabanggit ko? Like no way! Ano yun? Baka isipin pa nina Tita at Tito na patay na patay ako sa anak nila. Hell no!Pero baka naman gino-goodtime lang ako ng anak ko? But knowing Rook, hindi naman ito nagsisinungaling sa akin. Tsaka nung mga panahong yun hindi niya pa naman siguro kilala kung sino at ano ang pangalan ng tatay niya. Hindi nga ba? O pinipigilan niya lang din ang sarili dahil alam niya na nasasaktan ako?"It's okay Mommy. It's a nice name though. Bagay po sa name ko kasi, I'm Rook and my
"Mom?"Rook looks confused. Palipat-lipat ang tingin niya sa akin, sa tatay niya at sa bibang kambal na ngayon ay nakalapit na at agad na yumakap sa kanya. Nakita ko ang panlalaki ng mga mata ni Rook sa gulat dahil sa ginawa ni Sammy."Omg! Ikaw nga ang twinnie ko. Gossssh! I can't believe it. You really look like daddy." Sammy said still hugging Rook. Walang lumabas ni isang salita mula kay Rook. Talagang nagulat ito.Mabilis kong inalalayan si Knight na tumayo . Sabay kaming nagpahid ng mga luha namin bago ako lumapit sa mga bata. Ang kaninang inaantok na mata ni Rook ay puno na ng kuryusidad. He is still looking at his twin, confused. Habang si Sammy naman ay mukhang tuwang-tuwa pa sa nakikita nitong reaction ng kakambal niya. "Kuya kambal, ako lang to! Ano ka ba? Haha!" she said cutely covering her mouth with her hand. " Look at my face oh, I'm so Mommy's look a like. We are both pretty, right?" biba nitong sabi kay Rook na hanggang ngayon ay hindi pa rin nagsasalita. He remai
Hi AVAngers! I'm quite sad but at the same time happy that finally another story has come to an end. It's hard to let go but I have to so that we can give way to another Brute's journey in finding his forever. (Sino kaya next? hahaha!)Maraming salamat sa inyo AVAngers! Thank you for being with me since Hendrick and Ava's story. From 134 AVAngers now to 14k! The family is growing! Yehey!Thank you for not leaving me all through out Knight and Sam's journey. You, my AVAngers are the reason why I continue writing. You all inspire me to do better each chapter. _______________________________"Go Daddy! Go Daddy! Go Daddy!"The kids are cheering when it is Knight's turn to dance. Hindi talaga siya tinantanan ng mga kaibigan niyang sumama sa sayaw nila. Actually there are few left in front. Si Kuya William, Kuya Ethan, Kuya Calyx, Kuya Derick at Kuya Joe na lang ang mga nakatayo doon at sumasayaw. Mga tiktokerist yern? Si Knoxx kasama si Major Castillo ay nakatayo nalang sa tabi kasam