Chapter 4

Danie POV

Dinala niya ako sa isang pasilyo. Madilim dito at panay lakad ng mga waiter. May dala silang tray sa kanilang isang kamay. Iba’t ibang kulay ng inumin ang madalas na nakikita kong hinahatid nila sa loob ng isang kwarto. Tanging led lights lang sa baba ang meron para maaninag namin ang aming dadaanan. Ang naririnig ko, ito ang VVIP room na sinasabi nila.

Kung saan nangyayari ang auction sa mga babaeng baguhan.

“Ready ka na ba?”

“Ale. . . maawa po kayo. H-hindi ko po talaga kaya.”

“Hija, ano na nga ulit pangalan mo? Wala ka pa palang code name.” Napatampal siya sa kanyang noo. “And that Ale, eww. . .ganda ko kaya!”

“Danie, ho. . .” May sinenyas siya sa isang waiter. Huminto kami sa isang pintuan.

“Makinig ka, kung gusto mo maka-survive ngayong gabi, ayusin mo. Tumayo ka lang doon, mas maganda huwag ka ngumiti. Mas okay magmukha kang natatakot. Patok ‘yan dito karamihan ‘yan ang hinahanap. Mga baguhan sa ganitong klaseng kalakaran.”

Hinagilap ko ang braso niya. “Huwag niyo po ako ibibigay sa mga lalaki sa loob. K-kahit maghugas, magluto, maglinis na lang po ako nitong buong lugar— kakayanin ko. Huwag lang po niyo ako ibenta. Nagmamakaawa po ako.” Pinagsalikop ko ang mga kamay ko sa harap niya. Pinapanalangin na dingin niya ang hiling ko.

Bumuntong hininga siya't hinaplos ang lalamunan. “Pst!” Napalingon ako sa tinawag niyang lalaki. Kinabahan ako. Magmamakaawa sana ako ulit nang magsalita siyang muli. “Ano lagay sa loob? Tiba- tiba ba tayo?”

“Hindi nga madam, e. Hindi nila pinili ang dalawang baguhan sa loob. Mas nagustuhan pa ‘yong babaeng maingay at pala mura. Palaban yata ang gusto ng Kano.”

“Iinit na naman ulo ni Boss Z niyan. May isa pa naman, ‘di ba?” Pinatunog niya ang kanyang mga labi. Nagmamadaling umalis ang lalaki nang may tumawag sa kanya. “Oh, narinig mo naman, ‘di ba? Dalawa lang ang VVIP ngayon. Ang iba sa VIP, sila ‘yung mga may dati nang babeng nilalabas. Baka hindi mo pa gabi ngayon para makakuha ng big clients. Pagdasal mo, hindi ka piliin ng isa pa. May the best virgin wins.” Tumawa siya. Sumilip sa nakaawang na pintuan. Sa gilid nito, kumikislap ang kulay pulang ilaw.

“Ito tandaan mo, Denise, ako ang manager mo. Walang iba, okay? Polaris ang pangalan ko. Kung sakaling ikaw ang piliin, sabihin mo sa lalapit sayong assistant ang pangalan ko. Then, hintayin mo ako. Sasabihin ko sa ‘yo ang gagawin mo.” Saad niyang hindi ako nililingon.

“Naiintindihan mo ba?” Mabilis akong tumango-tango. Natakot sa tono niya. Hindi ko na kinorek ang tinawag niya sa akin. “Mas bata lang sa ‘yo ang anak ko. Nasa VIP room siya ngayon.” Aniya.

Anak niya? Dito. . . dito rin nagta-trabaho?

Nawala ang pag-iisip ko nang itulak niya ako papasok sa kwarto. Nahigit ko ang hininga ko nang makita ang dalawa pang babae. Umiiyak ang isa. Ang isa naman ay nakayuko. Pinaglalaruan ang mga daliri niya. Hindi rin mapakali ang paa niya sa panginginig. Tumaas ang tingin niya sa akin. Lalapitan ko sana siya nang lumapit sa amin ang isang babae.

“Okay, girls! Ayos naman na kayo. Make-up, okay! Dress, the legs— ikaw, tigilan mo na kakaiyak. Babaha na dito. Okay, on count of three, sampa sa stage and smile. Give the guest your best pose.”

Isa-isa niya kaming tinulak. Kumapit ang isa sa braso niya. Nagpapapigil. Ang isa naman, nagmamakaawa. Pinunasan ko ang luha ko. Kung sila wala magagawa, ako pa kaya. Naisalang na sila at swerte lang na ‘di sila napili. Ngayon kaya? Sino malas sa aming tatlo?

Halakhak ng mga lalaki ang narinig namin pag-akyat sa stage. Amoy ng matapang na sigarilyo ang nangangamoy. Nagtatawanan sila sa hindi ko maintindihan na lenguahe.

“Gentlemen, here are the lovely ladies. Please, choose the best girl you prepare.”

Napalunok ako ng ituro niya kami. Nangilabot ako nang sa amin lumingon ang tatlong lalaki. Kulay puti ang buhok ng lalaking nasa gitna, mayroon siyang hawak na matabang sigarilyo. Ang dalawa ay pinapasadahan kami ng tingin.

Pinaikot-ikot nila kami bawat angulo.

“These three are both young, fresh, and we assure you they are 100% innocent.”

Hindi ako makahinga sa bawat minutong nakatitig sa amin ang tatlong lalaki. Hinahagod niya kami sa kanyang mga tingin.

“I want that lady.”

Hagulgol ng babaeng tinuro nila ang sunod na narinig.

“Please. No, sir. Please. . .”

Nilapitan siya ng dalawang babae at hinila papunta sa lalaking may mga malapad na ngiti. Kami naman, inakay palabas ng kwarto. Hindi ko inalis ang tingin sa babaeng pinili nila. Panay pa rin siya sa pagmamakaawa. Ang isang lalaking kasama ng tinatawag nilang sir ay kinausap ang babaeng nagpakilala sa amin. May pinirmahan sila at nag-abutan ng kapirasong papel.

“Malaki ang bayad kung virgin ka. Kaya ang iba, ito na pinipili kaysa sa VIP. One night para sa ilang pursyento ng kita ng boss. Kung ako sana ang pinili, gagawin ko lahat para hindi na ako makabalik sa empernong lugar na ito.”

Napalingon ako sa babae. Nawala na ang panginginig niya sa kanyang katawan. Tinignan ko ang mukha niya. May sugat siya sa may pisngi. Hindi naitago ng make-up ‘yon.

“B-bago ka lang din?” tanong ko sa kanya. Baka pareho kami ng sitwasyon.

“Oo. Binenta ako ng tiyahin ko kapalit ng boyfriend niyang adik. Ikaw? Ano pangalan mo? Bago ka lang din?”

“O-oo, n’ung isang araw lang ako dinala dito. Binenta naman ako ng pinagkakautangan ni tatay sa Boss Z nila.”

“Hmm. . . ‘yung baklang matanda?”

Nagkibit balikat ako sa sinabi niya. Habang sumusunod kami sa dalawa, nagpalinga-linga ako. Nadaanan namin ang sinasabi nilang VIP. Maraming kwarto dito kaysa sa VVIP. Labas masok din ang mga babaeng maiiksi ang mga suot at mga waiter. Bawat madaanan naming bukas na pinto, sinisilip ko. Malalakas ang tunog na nagmumula doon. May couches din gaya sa VVIP.

Dinala nila kami sa kwarto kung saan ako inayusan kanina. Wala ng mga babae dito at tanging kami na lang dalawa ang naiwan.

“Ako nga pala si Marga. Ikaw? Tama ba magkasing-edad lang tayo?”

“Ewan ko, 18 na ako. Ikaw ba? Danie nga pala pangalan ko.”

“18 na rin. Sana hindi na mag-19.”

“Kailan ka pa dito? Bakit hindi kita nakita?”

Bumuntong hininga siya sa huling sinabi. Pasimple kong pinagmasdan ang katawan niya. Gaya ko, may mga pasa rin siya at galos. Maganda siya at matangkad. Maputi din.

“Kanila lang ako dinala dito. Kaninang umaga ako binenta ng tiyahin ko. Basta nagising na lang ako, nandito na. Maraming babaeng walang malay kasama ko sa kwartong nagisingan ko.”

“W-walang malay?” Napanganga ako sa kanyang sinabi. Mga patay kaya?

Umirap siya. “Lasing or naka-drugs or ewan ko.”

Napanguso ako. Hindi siya natatakot sabihin iyon? Parang hindi ito ang unang beses niyang nakakita ng walang malay na mga babae.

“Taga-saan ka?” takhang tanong ko sa kaniya. Tumayo siya at kumuha ng inumin sa water dispenser. Dalawang baso ang nilagyan niya ng malamig na tubig. Nakaramdam ako ng uhaw nang makita ko iyon.

“Dito lang ako sa Tondo. Ikaw? Sa probinsya ka, ano? Sa Batangas?” Sandali niya ako nilingon bago muling ibinalik sa ginawa ang atensyo niya.

“Bakit mo alam?”

“Nasa accent mo.”

Binigay niya sa akin ang tubig. Ini-straight ko iyon at gusto ko pa. Tumayo ako para kumuha ulit. Nang biglang bumukas ang pinto. Pumasok si Aling Lenita na nasamid pa bago kami binate.

“Hey, ladies! Nandito na pala kayo. Well, tapos na muna ang gabi niyo ngayon, magpahinga muna kayo then tomorrow, same pa rin. Manunuod kayo ng practice sa hapon, manunuod sa gabi ng show and iyon lang. Sa Friday ulit ang auction niyo. Okay? Dahil mukhang magkakilala na kayo, sa room ka na ni Denise. . .?”

“Danie po.” Pagliliwanag ko sa kanya.

“Yes, Danie. Sa room ka niya matutulog Marga. Gotcha go! Have a nice rest, ladies.”

Bumuntong hininga ako habang kumukuha ng tubig. Gusto ko magpasalamat ngayon dahil nakaligtas ako. Malayo sa sinasabing panghihinayang ni Marga na sana raw siya ang pinili para makaalis siya rito.

“Ano pala pangalan ng babae kanina? Bago din iyon, ano?”

“Hindi ko alam. Kakarating lang kanina noon. Mukhang pinangbayad lang din. Sa narinig ko, 16 pa lang iyon. Sana okay lang siya. And good luck to her.”

Napasinghap ako sa sinabi niya. Nakakatakot talaga sa lugar na ito. Masasamang mga tao ang mga nandito. Walang awa. Parang mga hayop lang kami na binebenta nila sa kung sino. Mga walang kunsensya.

Nagising kami ni Marga sa mga katok sa pintuan. Nagtatawag na si Aling Bebang para sa mga gagawin. Masakit ang ulong tumayo ako. Ganoon din si Marga. Wala kaming gaanong tulog dahil sa takot na may manguha sa amin. Ilang gabi na ako ganito. Trauma sa mga nangyayari.

“Tayo na mga, girls! Huwag niyo na ako pahirapan. Puyat pa ako, my gad!” maarteng anas niya sa hamba ng pinto. Binuksan ng mas malaki ang pintuan para makita kami. “Dahil wala pa kayong mga costumer at wala pang trabaho, kailangan niyo tumulong sa mga gawain dito sa club at house. Kaya let’s go!” sinenyas niya sa amin ang labas.

Nauna si Marga sa banyo para maghilamos. Sandali lang siya sa loob at ako naman. Dumiretso kami sa kitchen pagkatapos ko. Gaya sa unang dating ko dito, mga sampay ang bumungad sa akin ngunit wala ang mga babaeng nakita ko nang araw na iyon. Mga lalaki at ang cook nila ang nandito. Kumain kami ng sabay-sabay. Gutom na gutom kami ni Marga. Nakiusap kaming dagdagan ang sukat ng kanin namin at isa pang itlog.

“Grabe sila. Magtira naman kayo!” reklamo ng isang lalaki.

“Tsk! Sige, dahil parang gutom na gutom kayo— sa inyo na itong itlog ko.” Nagpasalamat ako sa isang lalaking may salamin. Siya iyong naglilinis sa club kahapon.

“Kayo, hindi ko pa pala sinasabi mga bebe na dito— share sa kung anong meron. Libre naman, pero dapat pagpaguran. At rules talaga one cup of rice and 1 egg lang ang pwede sa umaga. Kung gusto niyo pwede naman kayo bumili ng sarili ninyo stock. Dalhin niyo niyon sa room niyo pero— sa ngayon, bawal kayo lumabas at wala pa kayong pera pambili, ‘di ba?”

Tumango kami. Kahit gusto ko pa, ininuman ko na lang ng maraming tubig ang gutom ko. Nakakahiya naman. Wala na rin itlog, tanging mantika na lang ang naiwan sa plato ng pinaglagyan nila.

Pinaglinis nila kami ng banyo, club at mga VIP rooms. Ganito pala ang trabaho nila. Sa umaga, may mga taga-linis ng bawat kwarto. Sa hapon, magpa-practice ang mga babae sa kanilang performance. Sa gabi hanggang alas-4 ng umaga ang operasyon naman ng club. Kaya walang mga babaeng makikita ngayon dito dahil sa tulog sila sa araw at lalabas na lang pag-oras ng practice nila.

Pagod na pagod kami ni Marga na bumalik sa aming kwarto. Naligo kami at natulog matapos kumain ng tanghalian. Ginising kami muli ni Aling Bebang para manuod sa practice ng mga sayaw nila. Tutulong din kami sa pag-aayos sa mga babae mamayang gabi. Ito muna ang ina-assigned nila sa aming trabaho hanggang sa susunod na auction.

Nang sumapit ang gabi, nagmamatiyag ako sa mga nangyayari. Malaki ang club. Hinati ito sa tatlong palapag. Club ang baba at pangalawang floor. Sa pangatlo naman ang VIP at VVIP. Sa likod ang aming tinatawag na house. Doon ang mala-boarding house ng mga ibang babaeng stay-in, staff at ilang mga bouncer. Libre ang tirahan at pagkain sa walang makain. Kahit papaano, maayos naman ang mga naging araw namin ni Marga kahit na bawat araw, dinadalangin kong tumagal ang oras para ‘di dumating ang araw ng auction.

“Marga and Danie. . .” tawag sa amin ni Aling Lenita. Nakalimutan ko ang sinabi niyang pangalan niya. Nakasuot siya ng fit na fit na damit. May hawak siyang papel at isang paper bag. “Isasalang kayo bukas ng gabi sa dance floor. Mag-practice kayo kasama si Bebang. Ito ang mga isusuot niyo.” Inabot niya sa amin ang paper bag.

Nagsalita si Marga para umalma. Tinitigan ko ang damit para sa akin. Pareho kami. Magkaiba lang na kulay. Ang liit ng bestidang ito! Para lang siyang pantulog ngunit ang design ay parang sa isang katulong gaya sa uniporme sa hasyenda sa amin.

“No more reklamo. Rinding-rindi na ako d’yan. Gawin niyo na lang, pwede? Manunuod ang VVIP na ‘tin, so, galingan niyo! Ito nga pala mga code name niyo.”

Inabot niya sa amin ang kakulay na mask ng damit namin. Nakasulat dito ang bagong pangalan ko. Pangalan na magpapabago sa buhay ko oras na gamitin ko ito.