Chapter 23

(Dahlia POV)

“Of the present age… Ngayon Dahlia. Ngayon yan.”

“Oo, mas maraming magbabasa na gustong basahin yung modern kesa Mandeville times pa, Grandma. Gusto nila modern. Yun na ang modern ngayon.”

Ulit ko.

Baga naiwan na nga talaga siya ng panahon.

Alam niyo na ang mga matatanda. Memories nila ang mga pinagdaanan sa panahon nila.

“Dragons and werewolves have hidden their wings and fangs. Blend in the human society without knowing by weak creature like us.”

“Porque ba Grandma wala tayong superpower? Grandma naman eh.  Gawin mo naman may power yung mga tao. Kunwari nakaka-lipad. Ganoon.”

“Tsk. Sinisira mo lang Dahlia ang kwento ko.”

“Hehehe. Ako ang first critics mo Grandma.”

Nahiwa ko na ang kamatis, bawang, at sibuyas. Tinignan ko ang kumukulong tubig.

“Dragons are now the rich and charming CEOs, while werewolves are the dangerously handsome gangsters.” Napatango ako. Lagi naman ganoon talaga.

Kung sino pa ang nakaka-angat sila pa ang may mga superpower.

Superpower kung paano mandaya, mangurakot at magtanim ng takot sa mga mahihinang nilalang kagaya na lang ng mga tao.

Yung mga ganyang tao kasi…

Mga hayop na sila. Buwaya at tusong unggoy.

“The great war between the two races have lasted for centuries. Bloods have been shed on both sides. The knot of hate is strong and unbreakable.”

See. Magaling talaga yan si Grandma manahi ng kwento. Kaya di ako nagtataka na nangaling ako sa pamilya niya.

“Dragons are powerful and protected by magic. One fully-grown dragon can easily eliminate a dozen werewolves.” Nakita kong napasuntok pa si Grandma at napasipa.

Hahaha. Feel na feel ni Grandma ang pagiging narrator ng kwento niya.

“However, their numbers are much fewer, as dragon is not a productive race. Their shapeshifting is also restricted, since the dragon form is too big and will arouse unnecessary attentions.”

Ahahaha. Mapapalakpak talaga ako Grandma kapag nakakita ako ng totoong dragon.

Ngunit kathang isip lang naman sila. Kagaya ng ilang superhero. Example si Superman, Batman at iba pang kasama sa league ng superheroes.

“As individuals, werewolves are not as strong and not favored by magic, but when in great number, they can still rival a dragon. The restrain on their shifting is much lifted, which makes them the perfect assassins.”

Maganda din ang pagka-plot ni Grandma ng kwento niya. At yung feeling nito kala mo naman na witness ni Grandma ang existence ng mga dragon at taong lobo.

Mapapa-iling ka na lang talaga sa kanya.

“Humans, tayo Dahlia.”

“Syempre. The weak creature.”

“Wag mong minamaliit ang tao Dahlia. Minsan sila ang susi para magkaroon ng kapayapaan sa pagitan ng mga makapangyarihang nilalang. Balik tayo sa kwento. Tayong mga tao, we stuck between the two races, are largely unaware of the fight.  Di natin alam na may kahiwagaan silang ginagawa. However, they are not to be underestimated. They will show their true selves sometimes.”

Dinaig pa niya si Shakespeare nang mapatayo na ito at nakaharap sa akin. Di naman niya ako natitigan ng maayos.

Hitsura ni Grandma, nakakatakot talaga siya. Ngunit alam kong maganda ang puso niya. Dahil inampon niya ako.  

“Grandma…” Tinikman ko ang sinandok kong sabaw. Masarap.

Ang galing ko talaga.

“Tikman mo. Masarap yung timpla ko!”

@Death Wish