Share

1

Author: peachesandme
last update Last Updated: 2021-11-30 12:36:32

8:00:03 p.m; Florence, Italy

"Target going east, AC," Aiden heard his partner, Armand, say from his earpiece. Siya ang umasikaso ng surveillance ngayon.

Aidan shifted his body along with the sniper he's holding, carefully locating the target. There he was, peacefully sipping wine and talking to other businessmen.

Aidan has his set up on the rooftop of a hotel across their target's location. He's been crouched on his position with his sniper gun for almost an hour now, naghihintay ng tamang tyempo. Ito na yata ang pinakamatrabahong misyon na natanggap niya. Kinailangan nilang bantayan ang target nang halos isang buwan para lamang makagawa ng ng pulidong plano, at ngayong gabi na nila balak tapusin ito. Hindi biro ang kinailangan nilang gawin lalo pa't hindi masyadong naglalalabas ang target, at masyadong limitado ang impormasyon na ibinigay sa kanila. Dagdag pa na isa itong bigating businessman na dati na ring pinagtangkaan ang buhay kaya naman sandamakmak ang security na palaging nakapaligid. They figured they can't kill him face to face because of that, kaya naman kahit na boring ang nagawa nilang plano, minabuti na lamang nila na mag-settle sa long-range killing. Si Armand, ang kapartner niya sa misyon na ito, ang nag-babantay at kumokontrol ng surveillance nila. Nakapwesto naman siya sa isang kwarto sa hotel na malapit sa venue, napapaligiran ng maraming computer.

"10 minutes," paalala ni Armand. Humigpit naman ang hawak ni Aiden sa kanyang baril, any moment now.

His eyes stayed on the target. His breathing is steady, maybe he's too calm for someone who's about kill a person tonight. Ngunit matagal niya na kasi itong ginagawa, sanay na sanay na siyang makakita ng dugo at humawak ng baril. Halos almusalin niya na nga ang bala ng baril kung minsan. With the death threats and suicide missions he's done in the past.

"3 minutes."

Aiden did not move, waiting for the right signal. He's getting bored. He wonders what he'll eat after this.

"30 seconds."

His finger hovered on the trigger.

"10...9...8...7..."

He locked his target.

"4...3...2..."

"Target acquired," he muttered lowly.

"1."

Shoot.

He watched the scene unfold through his sniper. Halos marinig niya ang sigawan ng tao habang pinapanood nila ang walang-buhay na katawan ng target na bumgsak sa sahig, naliligo sa sarili nitong dugo.

"Nice," Armand praised through the earpiece.

"Police are on their way. You better get out of there, man."

Aiden was quick to put away his things, even double-checking the area to make sure he doesn't accidentally leave any possible evidences. Mahirap na. isang pagkakamali lamang ay maaari silang mapahamak.

Kalmadong bumaba si Aiden, ang briefcase na naglalaman ng ginamit niyang baril ay iniwan niya sa tagong parte ng elevator. May taong naatasang kukuha 'non, kasama anng iba pang mga ginamit niya. He reached the ground floor, a hall where a party is also happening. It makes a good excuse, madali rin para sa kanya na magblend in sa crowd kung sakaling may habulan man na mangyari.

He swiftly swipes a flute of champagne from a waiter. He smiles at everyone he passes by, calmly sipping his champagne as he watches the ruckus from across the street. Napataas ang kilay niya nang makita ang sandamakmak na police car. Mabibilib n asana siya sa bilis ng responde kung di siya mismo ang pumatay sa biktima.

"AC," he almost startled at the sudden call of his code name. Muntik niya nang makalimutan si Armand.

"Yes," Aiden answered, subtly pushing his earpiece upang magmistulang may kausap lamang siya sa kanyang Bluetooth earphone.

"Cleared my things. Mission accomplished."

Aiden smirked before downing the remains of his champagne, he gave it to a passing waiter before finally walking to the exit of the hotel. He basks at the swell of pride that bloomed in his chest. Isa nanamang mission ang natapos nila. Bukod sa malaking halaga ng per ana matatanggap niya, ang mission na ito ang mag-aangat sa posisyon niya sa organisasyon nila.

He was already in the hotel parking lot when Armand spoke again.

"Aight, man, got my things cleared too. See you at the headquarters."

Aiden got in his car, a slick black alpine a110 he got from the company when he got his promotion the last time. He wonders what their present for him is this time. He removed his earpiece, tossing it in the glove compartment, before starting the engine and finally driving away to his apartment.

--

Aiden impatiently tapped his foot on the floor while waiting for the elevator to finally reach the floor. He almost sighed in exasperation when it finally pinged open, he walked out to get to the double door waiting at the far end of the hallway.

"AC, my favorite agent," bati ng kanyang boss, Mr. Blaine. He's sitting on his big swivel chair behind his equally big table. He looks regal like this, a man in his early forties, running an organization that allows people to hire hitmen. He often wonders why the man ended up in this business, wala sa itsura niya ang nagpapakita na ganitong klase ng business ang hinahawakan niya. But Aiden thinks that's the point. It's a business that works to fool people after all.

"Sir," he greeted back.

"Congrats on another mission cleared. As expected of my best agent," Aiden's chest swelled with pride. He gave the man a small bow.

"Thank you so much, Sir."

The man's words hold so much weight for him. Ilang ulit na siyang nailigtas at ginawan ng napakalaking pabor ng taong ito. Tama lamang na makaramdam siya ng napakalaking utang na loob dito.

"You're getting promoted, I'm sure you expected that," binigyan niya ito ng tipid na tango.

"I'm sure you're expecting a present too."

They both chuckle at that. Mr. Blaine then proceeded to rummage on his drawer.

"You've been here in Italy for how many years now, AC?" tanong ni Mr. Blaine bago ilapag ang isang brown envelope sa kanyang lamesa.

"Five, Sir," he answered. Matagal na rin pala.

Mr. Blaine hummed, looking at him straight in the eyes. He gestured at the envelope in front of him kaya naman dahan-dahang lumapit si Aiden at dinampot ito.

"Congrats on your promotion, AC. I hope you like the gift we prepared for you."

Aiden's breath is stuck in his throat as he looked at the content of the envelope.

It's his documents, travel documents and his passport to be specific. Dahan-dahan niyang iniangat ang kanyang paningin upang muling salubungin ang mata ng boss niya.

"Sir...?" he called out, partly confused and hopeful. His voice sounds vulnerable even, nothing like the ruthless spy that just killed someone without even batting an eye last night.

"Five years is a long time, AC."

Indeed, it is. At hindi rin biro ang pinagdaanan niya bago makapunta dito. He had just completed a suicide mission at that time. Akala niya okay na, akala nila tapos na. Pauwi na sana siya mula sa misyon na iyon nang makatanggap siya ng tawag mula sa agency. Delikado. Hindi siya maaring umuwi o may malaking mawawala sa kanya. He thinks he still lost that thing though, when he had to go and fake his death, watch his long-time girlfriend mourn for that and move to a different country, with a different identity at that. He knew he had to do it or he'll lose her. He thinks he still lost her, ngunit mas maigi na yung ganito. Mas mabuti nang palabasin na lamang na namatay na siya kaysa ang girlfriend niya ang habang buhay na mawala. It hurt. Even thinking about it right now, five years later, it still hurt. But he's like to think he did what was right, and that was to keep her safe.

"A mission is already waiting for you back there. Your flight and ticket are also already booked. You just have to pack your things," Mr. Blaine said, sharp eyes watching his every move.

"Make sure to go to the agency as soon as you can."

Nanginginig na ininaba ni Aiden ang kanyang mga kamay na may hawak na envelope.

"Thank you so much, Sir," he said, voice steady in an effort to keep himself composed. He looked at the man, eyes grateful. Sinalubong nito ang kanyang tingin. There's something unreadable in his eyes, he looks...apologetic? He has nothing to apologize for, Aiden thinks. The man did what he could to save him and his girlfriend before. Even if it hurt him in the process, he's still grateful and thinks he owes his life to the man.

Binigyan lamang siya ng isang tipid na ngti ni Mr.Blaine bilang sagot.

"Thank you for your five years of service here, Mr. Williams. You may now go back to the Philippines."

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Target Acquired    28

    Monday - 10:32:04 a.m – Two months before Aiden’s flight back to the PhilippinesThe folder made a loud sound as it hit the table. Sinundan lamang ito ng tingin ni Artemis. Akala niya ay hahayaan na siyang umalis ng kumpanya. Ilang taon na siyang nahinto sa pagtatrabaho rito. Nahinto siya mula noong…at nang malaman niyang buntis siya. Alam niyang kailangan niya alagaan ang sarili niya para rito. Kaya naman hindi niya talaga inaasahan ang muling pagtawag sa kaniya ng kumpanya.“That’s your mission,” her boss said, itinuturo ang folder na kababato lamang nito sa lamesa.“Kailangan mong mapatay ang taong ‘yan sa lalong madaling panahon.”“Bakit ako?” tanong ni Artemis bago dahan-dahang kinuha ang folder. Hindi niya ito agad na binuksan, naghihintay ng sagot ng kaniyang boss.“Bakit hindi ikaw?” makahulugang sago

  • Target Acquired    27 (part II)

    Nang muli itong bumalik sa sala, si Aiden ay prenteng nakaupo na sa sofa. Her eyes are swollen from crying but emotionless. Aiden can’t help but think, bakit ito pa ngayon ang may ganang magalit sa kaniya? Tinago nito ang anak nila! “Leave,” malamig na ani nito, ang mga mata ay determinado. “You were about to kill me, weren’t you?” mahinang tanong ni Aiden, completely ignoring her command. “Hindi ba’t ikaw din naman?” Aiden sighed exasperatedly before standing up, angry as he faced her. “May anak tayo?” nanghihinang tanong niya. “Kapag sinabi ko bang hindi siya sa’yo ay maniniwala ka?” “Artemis—” “Leave, Aiden,” matigas na utos muli nito, ang kamay ay nakaturo sa direksyon ng pinto. “That’s not my name,” he replied.“Call me by my name, Artemis.”

  • Target Acquired    27 (part I)

    Everything seemed to stop. For the first time in years, his breath hitched as he pointed his gun at his target. Hindi, hindi siya kinakabahan. Malayo sa kaba ang nararamdaman niya ngayon.The living room where they are currently in is dark, ang tanging ilaw na nagbibigay ng liwanag sa kanila ay ang poste ng ilaw na direktang nakatayo malapit sa bintana ng sala ng maliit na bahay. Aiden’s eyes slowly trailed from his target’s eyes to the gun she is currently pointing back at him. Ano ang ibig sabihin nito? His eyes met her gaze once again. They are sharing the same wide-eyed look, both surprised at the turn of events. Ano ang nangyayari?The room felt heavy. Ang tanging tunog na naririnig ni Aiden ay ang ang malakas tibok ng kanyang puso. Gulong-gulo siya. Paano nangyari ito?Ang isip niya ay bahagyang lumipad pabalik sa planong inilatag niya sa kanyang utak. Pulido ito. Ilang ulit niya itong nirebisa upang ma

  • Target Acquired    26

    Aiden tightened the bandage on his wounds. Uminom na rin siya ng pain killer upang makasiguro. Matapos niyang dumaan sa café ay dumeretso na siya sa kaniyang bahay upang maghanda. Tonight. He’s doing it tonight. Habang inaayos ang kaniyang mga gagamitin, Evelyn’s words replayed in his mind. Binuksan nito ang back door bago muling isinara at humarap sa kaniya. “You’re actually so funny,” anito. Kumunot ang noo ni Aiden dito. She shook her head, laughing to herself before once again opening the door. “Telling someone you’re about to kill to take care?” she chuckled.“You’re fucked up. Both of you are fucked up.” Aiden shook his head at the memory. He grabbed a gun, loading it properly before setting it aside to grab a new one. Ang pistol niya ay nakatago na sa gun holster vest na kaniyang isinuot kasa

  • Target Acquired    25

    Nanatiling nakahiga si Aiden sa sahig. Hindi niya na namamalayan pa ang daloy ng oras. His body is aching all over, both from the fight with Mir. Suarez and the latest attack. He closed his eyes, panting. His whole body tensed when he heard another sound, it’s the sound of the door knob. He waited; senses still heightened from the adrenaline. His body relaxed when he felt the familiar presence of Klyden.“Aiden?” marahang tawag ni Klyden. Aiden wants to answer, but even speaking feels so fucking hard for him. Kaya naman hinintay niya na lamang na makarating ito sa kung nasaan siya.Aiden winced when light suddenly flooded the dark living room.“Aiden—Owen!”Maya-maya lamang ay narinig niya ang yabag ng mga paa nito papalapit sa kaniya. Klyden kneeled beside him, hands hovering over him.“What the fuck?” mura nito. Ang mga mata nito

  • Target Acquired    24

    Natahimik si Klyden sa sagot ng kaniyang kaibigan. He sounded so sad. Nais niyang pagaanin ang loob nito ngunit hindi niya malaman ang sasabihin.Muling dinampot ni Aiden ang kaniyang mga kubyertos at nagpatuloy sa pagkain. Natapos ang kanilang hapunan na puno ng katahimikan. Pinanood na lamang ni Klyden ang kaniyang kaibigan, Aiden insisted on cleaning up, kaya naman wala na siyang nagawa.“Are you going back?” Klyden asked as they both sat down in the living room.“Hindi pa naman malalim ang gabi, pero kung nais mong manatili muna rito ay walang problema.”Aiden looked at him, almost blankly. Maya-maya ay binigyan niya si Klyden ng isang maliit na ngiiti, at saka tumango.“I want to stay,” he answered.Later, as he arranged the blankets and pillows Klyden let him borrow on the couch, his friend standing by to watch him. Nang matapos ay i

  • Target Acquired    23

    “What the fuck happened to you?” hindi makapaniwalang tanong ni Klyden nang mapagbuksan nito ng pinto si Aiden. Duguan ito. Blood gushing down his temple, black eyes, and bruises all over his body. Paano ito nakarating sa kaniyang apartment na ganito ang itsura? He immediately opened the door wider, letting his friend in. Aiden went straight to the sofa, dumping his body there while Klyden went to get his medical kit. Nang makuha niya ito, agad niyang tinabihan ang kaniyang kaibigan at sinimulang gamutin ang mga sugat nito. “Ano ang nangyari sa’yo?” nag-aalalang tanong niya habang pinupunasan ang mukha nito upang alisin ang mga dugo. Aiden hissed occasionally. “Went to the company,” Aiden slurred in answer. His eyes are closed as he let his friend fuss on him. “Tapos? Bakit ka nagkaganyan? Ano ang ginawa mo ‘don?” “Fought with Suarez,” Aiden chuckled. Nangunot naman lal

  • Target Acquired    22

    Aiden stepped out of the shower. Ang tuwalyang kaniyang ginamit ay nakasabit sa kaniyang batok, catching droplets of water from his still wet hair. Dire-diretso siyang naglakad papunta sa kaniyang dresser upang magbihis. Nang matapos ay dinampot niya ang kaniyang cellphone na iniwan niyang nakacharge sa kaniyang nightstand. He frowned at the number of notifications displayed. Isang notification ang nakakuha ng kaniyang atensyon, it’s from his mom. His brow furrowed further at that. The last time he talked to her was when he made sure that his brother—his family, was safe. Ano ang dahilan ng pagmessage nito sa kaniya ngayon?Agad niyang binuksan ang message at takang-taka sa nabasa.‘Natanggap naming ang regalong ipinadala mo. Salamat daw sabi ng kapatid mo.’Ang mata ni Aiden ay napadako sa mga supot ng regalong kaniyang binili na nakatabi sa isang sulok ng kaniyang silid.Reg

  • Target Acquired    21

    His body went rigid with tension, ano ang ginagawa nito rito?“What do you want?” he asked sharply. It’s not that he’s afraid for his safety, he knows he can take up to the man. Ngunit nasa mall sila ngayon, at kasama niya si Artemis.The man smirked at him. Ibinaling nito ang ulo pakila’t kanan, arrogantly stretching. His tattoo is peeking out, Aiden can see it clearly.“Relax,” the man cockily said. Mayroon itong nakakainis na ngiti sa labi, Aiden badly wants to wipe it off.Napabuntong-hininga si Aiden.“Ano ang kailangan mo? Maraming tao rito,” kalmadong ani niya.“Wala naman akong kailangan. Nangangamusta lang,” nag-igting ang panga ni Aiden, lalo namang lumaki ang ngiti nito.“I found it! Here—"Napalingon siya nang marinig ang boses n

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status