Nakapikit pa rin ‘yong mata ko no’ng nakarinig ako ng ilang ulit na pagkatok mula sa aking pinto. Nako! Si Manang na naman ‘yan.
"Ainah? Iha, pinapapunta ka na ni Sir Theo sa ibaba para sabay na daw kayong kumain ng agahan," pag-i-explain sa akin ni Manang sa labas ng aking kuwarto. Buti na lang at hindi sound proof ito at naririnig ko pa rin siya.
"Manang pakisabi kay Grandpa na bigyan muna ako ng at least 10 minutes please." Akala ko ay may sasabihin pa siya subalit wala na akong narinig na nagsalita siya. Narinig ko na lang ‘yong kalabog ng mga paa niya papalayo.
It's been 8:30 in the morning pero wala pa rin akong balak na tumayo at mag-almusal. Tinatamad na naman akong gawin ‘yong daily routine as always. Konti lang ‘yong nainom kong alak kagabi sa bar pero nagkaroon pa rin ako ng headache. Ganoon ba talaga kalakas ang epekto sa akin no’ng alak? Hindi lang ‘yon ang rason kung bakit sumasakit ‘yong ulo ko, mas lalo siyang sumasakit kapag naaalala ko ‘yong buwesit na si Treckk! Kung nakakapatay lang ‘yong isipan ko, matagal na siyang nilalamayan ng angkan namin. Binalot ko ulit ‘yong katawan ko ng comforter kaya nagmukha tuloy akong snail na nasa loob nito. Pakialam ba nila kung ganito ako matulog.
Mayamaya pa ay may narinig na naman akong sunod-sunod na pagkatok. Si Manang talaga oh, wala pa ngang ten minutes pero kinukulit na naman ako. Hindi ba siya marunong magbilang ng oras? Instead na pansinin ko ‘yong pagkatok na ‘yon ay nagpanggap na lang akong tulog. Wala pa rin naman siyang magagawa kung matutulog ako dahil ini-lock ko naman ‘yong pintuan. Wala akong balak na magpa-istorbo sa tulog ko. Sa wakas ay tumahimik naman.
"Wake up." Narinig kong may nagsalita saka inalisan ako ng kumot.
"Manang naman. Wala pa namang ten minutes oh." Kinapa ko ‘yong phone ko sa study table ko saka inabot sa kanya para makita niya ‘yong ebidensiya. Hindi na ako nag-effort na buksan ‘yong mata ko kasi nga tinatamad pa ako. Gusto ko pang matulog. Tinapik niya pa ako ng ilang beses kaya nainis na ako.
"Ano ba!?" sigaw ko kaya napilitan na akong gumising. Ang kulit kasi.
"Grandpa's waiting," sabi niya ng madiin na tono. Wait? Bakit siya nakapasok sa kuwarto ko? Akala ko ba lock ‘yong pinto? I'm so sure ini-lock ko ‘yon.
"I have my ways." Sagot niya naman. Mind reader ba siya? Or ano? Vampire? I stared at him for a moment saka tumayo at hindi siya pinansin. Isipin mong hangin lang siya Ainah. Kunyari walang kang nakikita, kaluluwa niya lang yan dahil may third eye ako.
"Grandpa's waiting downstairs," pag-uulit pa niya sa akin sa pangalawang beses pero ‘di ko pa rin siya pinansin. I saw his jaw tightened.
"Ano ba Ain!? What's your problem?" He tried to keep his voice in a low tone.
"Problem?! God Treckk! Isipin mo kung ano ‘yong ginawa mo kagabi! You lied to me! Hindi pa ako pinauwi ni Grandpa. It's all your decision!" sigaw ko naman pabalik sa kanya. Kung ‘di lang niya ako ininis kagabi e ‘di sana hindi kami nagbabangayan ngayon. It's all his fault kung bakit wala ako sa mood ngayon. Lahat na lang pinapakialaman niya.
"Sinunod ko lang si Grandpa Ainah. He trust me. Sa akin ka lang niya pinagkatiwala," pagrarason niya naman.
"But that doesn't mean na kailangan mo nang pakialaman ‘yong gusto kong gawin," naiinis namang tugon ko.
"Pinapalayo lang kita sa lalaking ‘yon." Tumaas ‘yong isang kilay ko dahil sa naging sagot niya. Bakit? Hindi ko rin naman siya pinigilan na tingnan ‘yong babaeng ‘yon kagabi. Hindi ko naman siya pinakialaman kagabi.
"Hindi naman kita pinagbawalan na tumingin sa babaeng ‘yon, bakit ako pinapakialaman mo?" tanong ko pabalik sa kanya na ngayon ay parang naiinis na.
"Tumingin lang ako pero hindi ako lumapit Ainah," pagbibigay kahulugan niya sa sinabi niya.
"Come on Treckk! Hindi naman ako ‘yong lumapit sa lalaki. Siya ‘yong kusang lumapit."
"That's it Ainah! Kinausap mo pa rin siya. I just don't want any baggage to lift whenever what happens. Grandpa ask me to protect you kahit ‘di ko gusto, what choice do I have? Yes is the only option. Hindi ko siya puwedeng tanggihan." I silenced for a moment. That's the problem. He just keep on looking at me because Grandpa ask him to.
"Oh I've remember that you're always be the favorite Treckk kaya ayaw mong ma-disappoint siya. Whatever! Will you just get out of here?" tanong ko habang nakaupo ako sa dulo ng kama.
"Take a bath then we'll eat downstairs. Grandpa's waiting," he said sabay tingin sa relo niya na para bang naiinip na. Nagkunwari na lamang akong hindi siya narinig at muling tumalukbong sa kama. Mas nanainisin ko pang matulog kaysa naman makasama siya sa hapag kainan. No way.
"Maliligo ka or ako mismo ‘yong magpapaligo sa iyo? Trust me Ainah, gagawin ko talaga ‘yon." Aaminin ko, nakakatakot siyang magsalita ngayon pero hindi sapat ‘yon para kikilos na ako. Maraming beses na niya ‘yang ginamit na tono kapag nagagalit siya kaya malamang ay nasanay na ako.
"Whatever Treckk," sagot ko naman sa plain na tono.
"Don't try my patient Viss." When he starts to call me with my first name, alam ko nang sobra na siyang galit niyan. I just hid my smile behind my sheet. At least, sa ganitong paraan nagalit ko siya. I really love seeing him angry.
"Oka– Shit! Treckk! Ano ba!? Let go of me!" Kahit anong pigil ko sa kanya sa pagkaladkad sa akin papuntang banyo ko ay hindi pa rin gumagana. Kahit gustuhin ko man kumawala pero ang higpit ng hawak niya sa braso ko. I wouldn't be anymore surprise if I'll have bruises for this. He's shit.
"Don't–" He started undressing me kaya mas lalong uminit ‘yong ulo ko.
"Stop this Treckk! Ano ba!? Maliligo na nga ako," I exploded. Sumusobra na talaga siya. I don't actually hate him for doing this. What I hated the most is that he can really annoys the hell out of me. He watches me for a moment until smirk plunged into his lips.
"Good girl. Kailangan pa talaga kitang kaladkarin para sumunod ka. You know what Ain, I really love watching you being annoyed by me. Keep inspiring me to be motivated in doing that everyday. It will always be my heaven." Hearing those from him, the only response I think I knew is to roll my eyes.
"Fuck you Treckk. Fuck you." Mas nainis pa ako no’ng tumawa siya sa sinabi ko.
"Sure. I really love that Ain. With all my permission, yes you can do it with me."
"Shut up!"
"I don't mind if you'll invite me in here with you. We can both take a bath." Ginamit niya pa ‘yong husky voice niya. Nakakasuka talaga.
"Get out Treckk. You're a shit." He glances at his watch then turn his head back to me.
"30 minutes, I'll wait for you outside," He said as he turned his back on me.
Thirty minutes later, natapos na nga ako at naisipan ko nang lumabas mula sa banyo.
I spotted Treckk laying in my bed staring at the ceiling habang ‘yong mga kamay niya ay nasa likuran ng ulo niya. No’ng namalayan na niyang tapos na ako ay tumayo na siya at inaya akong bumaba na. Tahimik lang kami no’ng bumaba kami. Panay bati sa amin ‘yong mga maid na nadadaanan namin patungong kusina kung saan naghihintay na daw si Grandpa but suddenly when we entered in the kitchen, it is the only two of us.
"Akala ko ba, hinihintay na tayo nina Grandma?" nakakunot noong tanong ko sa kanya noong nakaupo na kami pareho sa harap ng hapag kainan. He showed no emotion. Back to his old ways.
"Nah, they didn't wait us anymore ang tagal mo daw kasi. They are in hurry so they never had the chance to bid goodbyes. And please, wala ng angal pa at kumain na tayo." I sighed. No way isn't an option. Gutom na rin naman ako, isa pa ay mahirap tanggihan ‘yong mga pagkain na nasa harapan ko. Kanina pa ako natatakam.
Grey! Ganoon mo na lang ba kadaling bitiwan ang bagay na mayroon tayo?! God Grey! Ang tanga ko dahil minahal kita. Binigay ko sa iyo lahat. Sa iyo umikot ‘yong mundo ko. You're shit," panunumbat ko sa kanya. Gusto ko mang umiyak pero napipigilan ko pa ‘yong mga luha ko sa pagtulo. I'm not that weak para umiyak sa harapan niya. I'm not that stupid para iyakan siya. Not."I'm sorry Ain." I show no emotion when I heard those words coming from his mouth. I just have realized that he is walking away from me. Kasabay ng pagtalikod niya sa akin ay ang pagtaksil rin ng mga luhang kanina pa gustong kumawala sa mga mata ko. I'm still stupid. Hindi ko na namalayang bumuhos na pala ‘yong ulan pero hindi ako nagpatinag sa mga patak nito at nanatiling nakatayo pa rin doon hindi dahil sa ayaw ko, kundi ayaw ng mga paa ko. Wala akong ginawa hanggang sa nakita kong naglaho na lang lahat bigla at tanging dilim na lamang ‘yong nakita ko.I woke up from the sudden buzz of my alarm clock. That nightmare.
"What?!" Napatayo ako mula sa kama ni Kina no’ng narinig ko na lahat ng napagplanuhan niya para sa 'revenge-operation' ko sa kapatid niyang si Treckk. Halos mabingi ako sa narinig kong plano mula sa bibig niya. Pinapunta niya ako dito sa kanila para mapaghandaan daw namin ‘yong plano namin."No way! I'll never do that scene... Again." Pareho pa rin kasi ‘yong plano niya noon na ginawa ko naman no’ng nasa college pa kami. Natatandaan ko pa nga na sobrang nainis talaga si Treckk noon at muntik na akong patayin sa mga titig niya dahil sa iskandalo na ginawa ko sa karamihan ng tao."That's the best revenge you can have for Treckk. Wait, are you scared to my brother?" She grins slightly. Napaisip naman ako saglit sa naging saad ni Kina. Kailan pa ako natakot sa kanya? Isa pa, magaling naman akong umarte at mahilig ako sa kalokohan kaya bakit naman ako uurong."Fine," isang salita lamang ang naging tugon ko senyales ng pagpayag ko. "Para malaman mo ‘yong schedule niya para sa date niya buk
Mariin kong hinilot ang aking sentido dahil sa sakit ng ulo ko kakaisip sa muntikan nang mangyari sa amin kanina sa kupal na lalaking yun kung hindi lang dumating si Tita. Nabwesit ako dahil sa tumugon rin ako sa paghalik pabalik sa kanya. He won the game this time, one point for you Dela Vega. Patuloy na naglakbay sa isipan ko ang pangalan ng babaeng iyon. Ang pangalang Leiandra Mortez. Sa hindi ko malamang dahilan ay may kung anong bagay ang nararamdaman ko. I don't believe that he is taking seriously that girl. I know Vince. He always thought that everything is just a game. Why it's a big deal to you then? Bakit sobrang apektado mo dun sa bagay na yun. My inner thought played in my mind. I shook my head. "No." I shook my head. I just pity the girl. Yun lang yun. Maya-maya pa, narinig kong tumunog yung phone ko. Wala sana akong planong sagutin kung sino man ang tumatawag sa akin dahil masyadong full yung utak ko sa mga bagay-bagay na hindi naman talaga importante. Akala ko ay ti
Nilock niya ulit yung pinto at hinawakan na naman niya ako sa braso ko. Kinakabahan na talaga ako sa lalaking to. Walang paliguy-ligoy pa'y binato niya agad ako sa kama niya. Narealized ko na lang na nasa ibabaw ko na siya. I keep on struggling. "Vince! Stop it or else papatayin talaga kita!" But he'd pretend as if he hears nothing. "Then try me." Pinagsisimulan na niya akong halikan sa bandang leeg ko habang yung kamay niya ay hawak-hawak niya sa magkabilang gilid ng ulo ko. Kahit ano pang pagpupumiglas ang gagawin ko ay di pa rin sapat para makawala ako."Gago ka!" I shouted it to him. Gusto ko na talagang umiyak sa mga pinagagawa niya pero kailangan kong ipakitang matapang ako at hindi natatakot sa kanya.Palaban ako. Kilala si Viss Ainah bilang isang palaban na babae. Lumalim na rin yung mga halik niya, sa mga labi ko, sa leeg ko, maging sa bahagi ng tenga ko. Ilang sandali pa'y namalayan kong hinubad na niya yung shirt ko. At first nanlaban pa ako pero sadyang mapwersa siya kay
"Pwede ba? Sabihin niyo na nga sa akin?!" I said with the high pitch tone of my voice. Kanina pa nila ako binibitin. Malalagot talaga sila sa akin pag nagkataon."Do you still remember Fellis?" tumango naman ako. Si Tita Fellis yung pangatlong anak nina Grandpa. Sa lahat ng anak niya ay siya lang yung pinakaayaw ko. Kaya hindi nakakapagtatakang may hidwaan na nangyayari sa kanila nina Grandpa. Naalala ko pa nga noon na di niya ako tanggap bilang kapatid niya cause for her I'm just a total stranger in the family. Di daw ako nababagay sa kanila pero I'm thankful cause there is still Ate Stacy in my life who is ready to protect me when I'm still a kid."Kilala mo ba yung mga anak niya na pinsan natin?" tumango naman ako. Sila lang yung mga pinsan namin na di namin close kasi di namin trip yung mga ugali."Kung ganun kilala mo si Avas." maarteng tanong ni Kina. Napangiwi ako nung narinig ko ang pangalang iyon."Of course. Sinong di makakalimot nun whe
Hindi na ako kumibo sa naging sagot niya. Tamang-tama rin at nasa tapat na kami ng bahay. Nanatili lamang siyang tahimik."Thanks for riding me home Vince and sorry." sabi ko sa kanya. Wala siyang sinagot kaya naisipan ko na lang na bumaba na ng sasakyan."You've hurt me Ainah. You really did." sabi niya subalit ay huli na nung napalingon ako. I was left dumbfounded there habang nakatingin sa papalayong sasakyan niya. I know he mean more than that or I was just assuming? Nasaktan ba siya dahil sa ginawa ko kanina? O nasaktan siya dahil bawal akong mahalin? I shook my head. Imposible namang ako yung tinutukoy niyang forbidden. Baka may mahal ng iba yung nais niyang ipakahulugan.Agad na akong dumiretso sa kwarto ko. It's a very long day. Maraming nangyari sa araw na ito. While I'm lying in my bed, there's one thing that registered in my thoughts. Kung takasan ko na lang kaya yung kasalanan at problema ko? Baka makalimutan rin naman yun ni Vince ka
Isang buntong hininga ang kumawala sa akin. Labis kong ipinagpapasalamat na nakarating na rin ako sa patutunguhan ko. Mahaba-habang biyahe rin pala papunta rito. Malayo kasi ito sa kabihasnan. Papalubog na yung araw sa may dalampasigan nung nakarating ako sa rest house. Nasa may pangpang kasi nakatayo yung rest house na malapit lang talaga sa may dagat. I was taken a back nung napansin kong open lang yung door ng rest house. Wala naman sigurong magnanakaw dito dahil malayo ito sa mga tao pero di ko na yun inisip at pumasok na lang bitbit yung aking maleta. Nakapikit pa ako while massaging my head. Mas lalo ko lang tuloy naramdaman ang pagod.Narealized ko na lang na may nabangga na pala akong isang matigas na bagay. Should I say matigas na katawan ng tao? Inangat ko yung tingin ko sa kung sino man yung nabangga ko. Heaven! I mean hell. He's a drop dead gorgeous but I can feel a bad aura of him. Para siyang si Theo james. Iyong mga mata niya na nakakamesm
Bahala na. Makikiusap na nga lang ako sa kanya. Bahala na si batman.Lumabas na ako ng kwarto at nagtungo sa kwarto niya. Ilang pagkatok pa ang naulit bago niya ito buksan."What?" he asked me. There a hint of irritation on his voice. Mukhang nadistorbo ko siya sa tulog niya."Can you give me favor?" simula ko. "I don't do favors." plain na sagot niya kaya nanlumo ako. Akmang isasarado na niya yung pinto nung pinigilan ko siya."I can pay you double if you want." desperada kung tugon. "I don't need money. Marami ako niyan." Ano bang gusto nito? Ang hirap niyang pakiusapan."Sige na Trojan. Please pumunta ka na sa bayan. Bilhan mo na ako. Pati gamot na rin bilhan mo na ako please. Baka di ko na kayanin ang sakit na ng puson ko." pangongonsensya ko pa sa kanya. Sana naman makonsensya siya. "What?! Ang layo kaya nun. And to say nakakahiyang bumili nun!" sabi pa niya. "Please." pagmamakaawa ko pa.