Ayon, wakas na sila Jalene. Next chapter, ang 1st Chapter ni Kai naman.... Sana po abangan niyo...
JALENE“I LOVE YOU,” masuyong sambit ni Frank bago niya hinugot ang sarili sa akin. Hinalikan pa niya ako sa tungki ng ilong bago nahiga sa tabi ko at yumakap nang mahigpit. “Ngayon ko lang napagtanto, sobrang miss pala kita.”Bumaling ako sa kanya. “Dahil sa hypnosis kaya parang ang dami mong na-miss sa akin.” Hinaplos ko ang pisngi ni Frank. “Kahit sa buhay ng mga anak natin, marami na.”Dinala niya ang kamay ko sa labi niya at hinalikan. “Pero kahit na under hypnosis ako, hindi ko kayang ipagpalit ka kay Kassandra.”Napataas ako ng kilay. “Hindi raw. Eh, ano ‘yong dinala mo sa farm tapos tinago mo pa sa akin? Saka narinig ko kung paano mo kausapin si Kassandra, parang mas mahal mo pa siya kesa sa akin.”Kinurot ni Frank ang ilong ko. “Under hypnosis nga, e. Saka nasabi ko kay Kassandra na hindi kita kayang iwan. Kaya ssa tingin ko, matindi ang pagmamahal ko sa ‘yo talaga.” Dito ako napangiti. “Biruin mo, ang tagal nang effect sa akin ng hypnosis nila. Pero sa iba? Madali lang. Kay
Jalene’s POV INIS na kinuha ko isa-isa ang unan ni Frank at binigay iyon sa kanya. “A-akala ko ba okay na tayo, baby?” “Okay tayo kapag nasa harap ng mga bata. Pero kapag tayo lang-” Umiling-iling ako. “Naamoy ko pa rin si Kassandra sa ‘yo.” “Baby… ” “Sa kabila ka matutulog, huh? Make sure na hindi ka makikita ng mga anak natin na doon ka natutulog, huh? At dyan ka lang dapat na dumaan.” Sabay turo ko ng adjacent door. “Naiintindihan mo?” Kumamot-kamot siya kaya napataas ako ng kilay. “Ayaw mo?” “Gusto,” anito. Sumabay pa ang paghaba ng labi niya. “Alis na sa harapan ko.” Taboy ko sa kanya. “Paano kung ma-miss mo ako?” Yakap-yakap na niya ang unan. “Anong ma-miss? Kung na-miss kita, hindi sana ako umalis ng ilang linggo.” Akala ko tatalikod na siya, hindi pa pala. “Miss na kita. Paano ‘yan?” “Bahala ka sa buhay mo.” Sumampa ako sa kama at pumuwesto sa gitna. Mukhang wala siyang balak na umalis kaya tiningnan ko siya nang masama. “Ano pang hinihintay mo?” “Lilipat na p
Jalene’s POV NAPATIGIL ako sa pag-scroll sa social media nang makita ang pangalan ni Philip. Update sa kaso ang ibabalita niya sa akin kaya agad kong sinagot iyon. “Hey! Kumusta?” bungad niya. “Ayos lang.” Tumingin ako sa dalawa kong anak. Himbing na himbing na sila sa pagtulog ng mga sandalling iyon. “Mabuti naman.” Saglit na nawala ito sa linya. “Um, si Frank, tumestigo rin pala laban kay Doc Vivien.” Natigilan ako sa sinabi niya. “T-talaga?” “Um. Nagkausap na ba kayo?” “Naka-block siya, e.” “Aw.” May himig na tawa iyon. “Ayaw mo ba siyang kausapin? Worth it naman ang pakikipagpalaban mo, e. Try mong pakinggan ang sasabihin niya. Kasi parang pinag-isipan niya nang maayos ang pag-testigo niya. Mas marami pa ng siyang nakuhang ebidensya kumpara sa atin.” Napaisip ako. Pero naiinis pa rin ako. Pahupain ko na lang siguro. “Kung hindi dahil sa kanya, baka talo tayo, e.” “Naiinis pa rin kasi ako sa sinabi niya nang araw na iyon. As if si Kassandra ang pinipili niya. Alam mo iyon
JALENE“BABY!”Hindi ko pinansin ang tawag ni Frank sa akin. Ngayon naalala na niya ang endearment niya sa akin, pero nitong mga nakaraang buwan, nakalimutan niya.Binilisan ko pa ang lakad ko para makalayo sa kanya, pero naabutan niya ako nang papalabas na ako ng ospital na iyon.“Excuse me?” pagtataray ko sa kanya. Kasunod niyon ang pagtanggal ko ng kamay niya sa aking pulsuhan.“Let me explain.”“No need, Frank.” Natawa ako sa sinabi niya. “Hindi ka worth it na ipaglaban. Kaya makakaasa kang hindi matutuloy ang kaso sa kaibigan mong doktor para makapagpatingin ka sa kanya hanggang sa magising ka na lang na wala na kami ng mga anak mo.”“N-no. That won’t happen.”Akmang bubuka ang labi ko nang unahan niya ako.“Alam ko na ang lahat, baby. I’m sorry.”“Nag-sorry ka? Anong alam mo na ang lahat? Eh ano ’yong narinig ko, huh? At pwede ba, ‘wag kang mag-sorry sa akin dahil wala kang kasalanan sa akin. Kay Kassandra ka mag-sorry ngayon dahil iniwan mo siya ngayon. Baka mamaya tawagan ka ni
FRANKNAPAANGAT ako nang tingin para basahin ang nakalagay sa signage ng lugar na sinabi ni Jalene sa text. Clinic?Bakit kaya? Nagpapatingin din ba si Jalene dahil sa stress sa akin? Dahil ba sa kasalanan ko? Umakyat ako sa 3rd floor kung saan naroon ang clinic. May upuan sa labas kaya naupo ako roon. Hindi ko siya makita sa glass wall kaya wala pa siguro siya. Hihintayin ko lang si Jalene rito. Mag-iisang oras na pero wala pa rin si Jalene kaya nainip na ako.Paano kung iniwan na talaga niya ako?Akmang tatawagan ko si Jalene nang mag-pop up ang pangalan ni Kassandra. Tumatawag siya. Hindi ko na siya nabalikan kanina kaya sinagot ko iyon. Gusto niyang makipagkita sa opisina ni dok ngayon. Hindi ko alam kung bakit.“Hi, it’s urgent. Pwede ka ba ngayon?”“I’m trying to find my wife. Would it be alright if we do this tomorrow instead?” pakiusap niya.“It’s about Jalene.”Natigilan ako. “What about her?”“Sa office na lang ni Doc. She needs us.”Dahil tungkol kay Jalene ang pag-uusa
JALENE“ANO ba ang kailangan kong gawin?” tanong ko kay Philip pagkaupo na pagkaupo.Dapat kikitain ko si Frank ngayon. Pero mas kailangan ako ni Philip dahil nga sa kasong naisampa na sa doktor na iyon.“Better brace yourself. She’s about to get served the complaint, and that means we’ll be summoned too.”“Balak ko pa naman sanang umuwi para makapagpahinga mga problema ko ngayon. Pero sige, hindi na lang muna para matapos na itong problema naming mag-asawa.”Matagal pa kaming nag-usap ni Philip dahil sa mga pinakita niya sa akin. Bukas raw ay makikipagkita ito sa mga nabiktima ng doktor na iyon. Inuna lang niya akong kitain dahil nga sa may anak raw ako na binabantayan.“Ingat,” anito nang ipagbukas ako ni Philip ng pintuan ng sasakyang nai-book ko.“Salamat,” ani ko sa kanya.Hindi naman ako galing sa bahay kaya wala akong sasakyan. Naiwan ko ang mga bata sa bahay nila Warren kaya ako lang mag-isa ngayon.Late na ako sa usapan namin ni Frank kaya nagmadali ako papunta sa lugar na si