LOGIN“May nangyari ba?” Mabilis na lumapit si Justin kay Sanya. “Where’s Athena?”“Si Mama… nasa loob, Justin…”“Call the firefighters and the police. I’ll go inside!” utos ni Justin.Mabilis siyang tumakbo papasok ng tindahan. Nanlaki ang mga mata niya nang makita niyang wasak at magulo ang loob. Pero wala siyang oras para ma-shock.Binasa niya agad ang jacket niya sa gripo, tapos bumalik siya sa bahay ni Sanya. Isinuot niya ito at tinakpan ang ulo at likod bago pumasok.Buti na lang, hindi pa ganoon kalakas ang apoy. Isang lundag lang, nakapasok si Justin sa pintuan.“Aling Elvira!” sigaw niya.“Justin…” nanginginig na nakaluhod si Elvira sa loob.“Labas po muna tayo bago lumaki ang apoy!”Dinala niya palabas si Elvira, nakatakip ang jacket para hindi tamaan ng apoy. Nauna silang makalabas, si Elvira sa harap.Habang tumatalon palabas si Justin, tinamaan ng apoy ang manggas ng polo niya. Sumigaw siya sa sakit. Sina Sanya at ang mga kasama niya ay may dalang mga timba ng tubig at nagsimula
“Ugh… ang sakit ng ulo ko,” ungol ni Sanya na paos ang boses.Mag-uumaga na at dahan-dahang nagmulat si Sanya. Pinisil-pisil niya ang mga mata, pero lalo lang sumakit ang ulo niya. Minasahe niya ang kanyang sentido habang nakapikit ulit.Gustong igalaw ni Sanya ang buong katawan niya para ma-relax kahit kaunti, pero hindi siya makakilos. Para bang may mabigat na nakapulupot sa kanya.May amoy na pamilyar at napaka-maskulin na sobrang lapit sa ilong niya. Nakakagulat, pero nakakapagpakalma sa kanya ang amoy na iyon, kahit dati ay sobrang ayaw niya iyon.Dumampi ang kamay ni Sanya sa matigas at matipunong dibdib na hindi niya pa napagtatanto kung kanino. Imbes na magising, lalo pa niyang inilapit ang mukha niya doon, hinahanap ang init na nakapalibot sa kanya.Inilusot niya ang mukha niya sa dibdib ni Adler, at hindi alam ni Sanya na halos pigilan ni Adler ang hininga niya sa sobrang hirap ng sitwasyon.Napakakomportableng pakiramdam, parang ligtas siya. Gusto na sana niyang bumalik sa t
“Nasiraan ka na ba ng bait?! Paano mo nagawang iwan si Athena sa bahay para lang magpasarap kasama kung sinong lalaki, tapos ganito ka pa kalasing?! Anong klaseng ina ka?!” sigaw ni Adler.Hinaplos-haplos ni Sanya ang braso ni Adler at pagkatapos ay iniyakap ang dalawang kamay sa leeg niya. May mga salitang lumalabas sa bibig ni Sanya pero hindi maintindihan, kasabay ng pagbiling nito. Huminga nang malalim si Adler. “Sino bang kausap ko ngayon?” bulong niya.Maingat niyang isinakay si Sanya sa kotse. Pero bago niya maisara ang pinto, lumapit si Justin at hinawakan siya sa balikat.“Saan mo dadalhin si Sanya?” tanong ni Justin, mabigat ang tono.“Nakalimutan mo na agad yung warning ko sa ‘yo kanina?”Nanigas ang panga ni Adler, at mariin niyang sinuntok ang hangin. Gusto pa talaga niyang bugbugin si Justin.Ang kapal ng mukha nitong si Justin, nagkaroon pa talaga ng lakas ng loob na ilayo ang ina ng anak niya. Kung si Athena ay sa kanya, pakiramdam ni Adler, si Sanya ay kanya rin, kahi
“Ano bang ginagawa mo rito?” si Justin agad umatake. Mahigpit niyang hinawakan ang pulso ni Adler, saka iyon sapilitang hinila hanggang mapabitaw si Adler kay Sanya.“Don’t meddle with my business!” matalim ang tingin ni Adler kay Justin.“Syempre may pakialam ako! Kasama kong dumating si Sanya. Alam ba ni Belle at ng Lolo mo na nandito ka para magpahabol sa ibang babae?!”“Sumama ka sa akin, Sanya. Hindi pa tayo tapos,” singhal ni Adler habang hinahatak ang kabilang braso ni Sanya.“Unahin mo na lang ‘yung fiancée mong naghihingalo dahil sa kagagawan mo!” balik-sigaw ni Justin.“Stop it, enough!” biglang sabi ni Sanya at mariing binawi ang dalawang braso niya. Napabitaw ang dalawa.Isinapo ni Sanya ang kamay niya sa braso ni Justin. Tiningnan niya si Adler nang may malamig na paghamak.“Ayos na, Justin. Let’s go.”“Stop, Sanya,” babala ni Adler.Lalo pang binilisan ni Sanya ang lakad palayo kay Adler. Napilitan si Justin na sumabay habang sinusulyapan pa si Adler na parang nanalo sa l
“Lolo… bakit po kayo nagsasalita nang ganyan?” mahinang tanong ni Belle, may halong pag-aalala ang mukha.“May mali ba sa sinabi ko? Nabuntis siya nang walang asawa. Kung hindi ‘yan kahihiyan, ano ang tawag doon?” balik na tanong ni Don Augustine, puno ng pangungutya.Masakit sa dibdib ni Sanya ang narinig niya. Ang lalaking naglagay sa kanya sa ganitong sitwasyon ay mismong apo ni Don Augustine.Gusto na niyang sabihin ang totoo. Pero ayaw na niyang palalain ang gulo. Baka palabasin pa na inaakit niya ang apo nito.“Ang hirap kausap ng mga taong akala nila sila ang Diyos,” bulong ni Justin.“Anong sabi mo?!” biglang tumaas ang boses ni Don Augustine. “Akala mo hindi ko narinig ‘yon? Hindi mo kailangang magpaka-hero, Justin! Hiwalayan mo na ang babaeng ‘yan! Ayokong balang araw, magamit ka niya para perahan ang tunay na nakabuntis sa kanya.”Nakita ni Sanya ang reaksyon ni Adler sa gilid ng mata niya. Namumula ang mukha at mata nito, pero tahimik lang.Ano pa nga ba ang inaasahan niya?
“Ay, bakit hindi dumating si Daddy, Mommy?” reklamo ni Athena.“Busy pa ang daddy mo.”Dalawang araw na simula noong huli silang makita ni Adler. Hindi rin nito sinusundo o hinahatid si Athena. Mula nang tawagan si Adler ni Belle noong araw na iyon, parang bigla itong naglaho.Ilang beses na siyang tinawagan ni Sanya, pero naka-off palagi ang cellphone ni Adler. Parang sinasadya talaga nitong umiwas sa kanya.At ang kinatatakutan ni Sanya noon, nangyari na. Dumaan lang si Adler para mag-iwan ng panandaliang saya kay Athena, pagkatapos ay iniwan uli ang bata sa sakit at pangungulila.At dahil nakabalik na rin si Belle, malamang ay itutuloy na nila ang kasal kahit kailan nila gusto. “O baka… buntis si Belle? Baka nakabuo sila sa gabing magkasama sila sa hotel?”Sa mismong pag-iisip ni Sanya na hinawakan o hinalikan ni Adler si Belle, kumirot ang dibdib niya. Hindi niya alam kung bakit siya nagagalit at nasasaktan. May karapatan ba siya?Pero kung totoo ngang may anak sina Belle at Adler







