That Seductive President is my Baby's Father의 모든 챕터: 챕터 1 - 챕터 10

“Nalasing po kayo at ayaw mo akong paalisin, kaya hindi po ako nakauwi. Ngayong umaga mo lang po ako pinaaalis.”Habang nakaupo sa malaking couch, naalala ni Adler ang paliwanag ni Sanya.Marahas na na hinilamos ni Adler ang palad sa kanyang mukha. Ilang beses na niyang sinubukang alalahanin ang nangyari kagabi, ngunit ayaw makipagtulungan ng isip niya.Talaga bang ginawa nila iyon ni Sanya?Gayunpaman, hindi nag-demand ng kahit ano si Sanya sa kanya. Hindi rin naman siya sigurado… Sino ba talaga ang babaeng kasama niya noong gabing iyon?Si Sanya? O iyong misteryosong babaeng na huli niyang naalaala?Hindi niya talaga matandaan!Samantala, pinatatag naman ni Sanya ang puso nang makaalis sa kwartong ‘yon ng hotel. Bakit naman siya hihingi ng kahit ano sa lalaking hindi man lang matandaan ang ginawa nito?Nag-aalangan si Sanya na pumasok sa opisina. Hindi pa siya handang harapin muli si Adler. Hindi niya kailanman inakala na hahantong sila sa puntong iyon. Lasing si Adler, oo, pero sig

“Hindi po rito ang waiting area, ma'am. Ihatid ko na po kayo,” sabi ng isang nurse at tinulungan si Sanya na tumayo.Si Adler, na sandaling napahinto, ay nagpatuloy sa paglalakad nang hindi masyadong iniisip ang empleyadong nakita niya.Inalalayan ng nurse si Sanya papunta sa medication counter. Nagpasalamat siya sa tulong nito na agad na napansin na hindi niya kayang maglakad mag-isa. Pagkatapos uminom ng mga vitamins, matagal na naupo si Sanya sa garden ng ospital, pinag-iisipan nang mabuti ang kapalaran niya. Nang tuluyan nang kumalma ang damdamin niya ay nagpasya na siyang umuwi.Sinalubong siya ng galit ng ina dahil sa hindi pag-uwi nang maaga at hindi niya pagsagot sa mga tawag nito. Sa mukha pa lang, halata nang nag-alala si Elvira kahit may halong galit ang ekspresyon nito. "Ano ka ba namang bata ka! Muntik na akong tumawag ng pulis! Akala ko hinimatay ka na sa kalye o kung ano! Sa susunod, huwag kang bigla na lang mawawala nang buong araw nang walang sinasabi, lalo na at may

Naestatwa sa kinatatayuan si Sanya nang makita niya si Adler. Kung gano’n, ang lalaking mae-engage sa araw na ‘yon ay walang iba kundi ang dati niyang boss? Mapait na ngiti ang sumilay sa mga labi niya. Minsan nang sinabi ni Adler na hindi ito magpapakasal, pero ngayon ay nakatakda na itong ikasal sa ibang babae. Siguro, ang ibig sabihin ni Adler noon ay gusto lamang nitong maikasal sa isang sopistikadang babae. “Huy, Sanya. Bakit natulala ka diyan?” Hinawakan ni Macey ang braso niya, dahilan para bumalik siya sa realidad. "Tara na.""O-Oo, sige."Naglakad silang dalawa patungo sa bulwagan ng hotel.Sa pag-alis ni Sanya sa venue, ang may-ari ng mga itim at panggabing mga matang iyon, ang lalaking kanina pa niya tinititigan, ay bumaling sa kanya.“That woman…”***Sa loob ng ballroom, ilang waiter ang naghihintay kina Macey at Sanya. Tumulong ang dalawang babaeng staff sa pag-aayos ng pagkain, ipinapaliwanag ang menu at kung paano dapat ihain ang bawat putahe.Naputol ang kanilang ab

Nagsisisi si Sanya na iniwan si Athena kahit ilang oras lang. Hindi niya maintindihan kung bakit bigla na lang lumitaw si Adler para makipagkita sa anak niya. Wala siyang pakialam kung ano ang dahilan, ang malinaw lang, ayaw niyang makita si Adler na malapit kay Athena.“May kailangan lang akong ayusin dito.” Dumaan si Adler sa tabi ni Sanya at pumasok sa kotse, hindi man lang siya pinakinggan.“Anong kailangan ng isang Adler Samaniego sa playgroup?” naisip ni Sanya. “Nagsisimula na ba siyang magduda? Nakakainis talaga!”Nasagot ang tanong ni Sanya kinabukasan. Limang truck ng pagkain ang nakaparada sa tapat ng playgroup. Ilang tao ang naka-costume ng hayop at mga clown, masayang sumasalubong sa mga batang bagong dating.“Mommy! Mommy! I wanna play kay Mr. Rabbit!” sigaw ni Athena habang nakaturo sa lalaking nakasuot ng malaking costume ng kuneho sa gitna ng park.“Oo, pero huwag kang tatakbo, ha, Athena.”Nakihalo si Sanya sa mga nanay na nakaupo sa gilid ng playgroup habang pinapanoo

Hindi mapigilan ni Adler ang ngumiti habang nakatingin sa screen ng cellphone niya. Sa litrato, nakangiti ang batang tatlong taong gulang na may parehong itim na mata tulad niya, si Athena na nakaupo sa kandungan niya.Isang kakaibang pagbabago ang napansin ng mga tao sa paligid. Ang dating seryosong si Adler, na halos walang emosyon, biglang naging mas kalmado at masayahin dahil lang sa presensiya ng batang iyon.Napakaganda ng ngiti ni Athena. Kahit mga salita niyang mali-mali pa, nakakahawa ang tawa niya. Kahit pagod si Adler sa trabaho, basta naiisip niya si Athena, gumagaan ang pakiramdam niya. Unti-unti, napalitan ng lambing ang dati niyang malamig na ekspresyon.Pero nang makita niya ang picture na pinadala ni Charles, biglang nawala ang ngiti ni Adler. Naalala niya agad ang sinabi ni Sanya kahapon tungkol sa ama ni Athena.Kinabukasan, dumagdag pa ang sinabi ni Charles.“Sir, kahapon po nakita ko si Ma’am Sanya kasama ang asawa’t anak niya. Yung bata po, si Athena, yung naglaro