MALIA'S POV Isang malalim na buntong-hininga ang aking pinakawalan at nagtungo sa kuwarto pagkatapos kong patayin ang tawag ni Ashton. Kagagaling ko lang sa kompanya nila at hindi pa nga ako nakapagbihis ay agad siyang tumawag. Tss. I won't marry him. It's my final decision.Ngayong wala na si Daddy ay wala na rin akong dahilan para pakasalan pa si Ashton. Nasa kanila na rin naman ang pangangalaga ng kompanya namin na hindi ko lubos maisip kung bakit iyon ginawa ni Daddy. What's the use of marriage? Hinding-hindi ako maghahabol kahit gaano pa kalaki ang pamanang iniwan ni Daddy para sa 'kin. Kahit na nasasaktan ako sa ginawa niyang ito.Napabangon ako bigla mula sa kama at agad na binuksan ang aking phone. It's been a while since I opened my social media accounts. Hindi na ako magtataka kung umuulan ng notifications ang phone ko. Isa na ang nagpaulan ng messages sa F******k at I*******m ay ang best friend ko na si Melizza. "Sana maganda ang kalalabasan ng meet-up niyo hehe." Napan
MALIA'S POV I don't know the reason why they bullied me. Maybe because I chose to hide my identity. Hindi ko pinaalam sa kahit sino ang totoo kong pagkatao. I don't want a nuisance. Ayokong paligiran ako ng mga pekeng tao dahil lang sa aking apelyido."Malia? Are you okay?"Ang malambing na boses ni Mommy ang pumukaw sa 'kin. Agad akong tumango at sinubo ang aking pagkain. Ayoko ring pag-aalahanin ang mga magulang ko."Did something happened? May nanggulo ba sayo sa school?" Ngayon naman ay si Daddy ang nagtanong. I can sense his eyes were suspecting my moves that's why I make my voice more convincing.I immediately shook my head and smiled, "Wala po Mommy, Daddy. Hindi lang maganda ang pakiramdam ko kasi maraming activities kanina sa school. Pwede po bang mauna na po akong magpahinga?" "Of course, baby!" Mommy agreed. I gave them both a kiss and a hug before climbing up to my room. Masakit halos ang buong katawan ko ngayon dahil kami ang naglilinis ng room at dahil sa kakatakbo. I
MALIA'S POVMy eyes can't stop blinking as waves of memories flashed in my head. My knees were shaking so bad habang nakatitig sa kaniya na mapayapang natutulog. Maamo ang mukha at hinding-hindi mo akalaing gagawa siya ng mga masasamang bagay. Hindi ko rin inaakala na kaya niyang isugal ang sariling buhay para sa 'kin.It was supposed to be me. Para sa akin dapat ang balang iyon. Ako ang target ng mga taong iyon ayon sa imbestigasyon ng kapulisan at wala pa silang nakilalang suspek at wala silang makitang motibo maliban sa isa akong anak na kilalang Maximus Ferreira."So, it was you. Ashton Campbell," I whispered to myself. That's why his presence was familiar the whole time. Hindi ko lang matukoy. Natatakot akong lumapit sa kaniya dahil baka kung ano ang kaya niyang gawin para sa 'kin. Pero mas nangingibabaw ang utang na loob ko kaniya. Utang ko sa kaniya ang aking buhay."Natatandaan mo na ba?" His howling voice and predatory eyes keeps interrogating me. I took a step backward.I swa
MALIA'S POVI don't know what happened next. Pagkamulat ko ay sinalubong ako ng amoy panlalake at bumungad sa 'kin ang maabong kulay ng kisame. Nakapulupot ang buong katawan ko sa comforter.Ang sakit ng ulo ko! Parang minartilyo at biniyak kapag igagalaw ko ito! Ano bang ginawa ko last night?! Bakit ang sakit ng ulo ko?!W-wait... Nasaan nga pala ako? Kaninong kuwarto ito? Paano ako napunta dito? Naguguluhang sunod-sunod na tanong ko sa sarili.Kahit ang sakit-sakit ng ulo ko ay dahan-dahan akong tumayo at lalabas na sana nang biglang bumukas ang pinto at iniluwa doon ang mukha ng taong hindi ko inaasahang makikita ko sa umaga. Hindi ako makagalaw at agad na namilog ang mga mata. I checked myself only to witness how this big shirt of his suited well on my body. Hanggang above the knee ko iyon at wala akong ka-ideya-ideya kung paano ko nasuot 'yon! Wala akong matandaan!I immediately covered myself. I crisscrossed my arms on my chest to protect myself. Just in case."A-anong ginawa mo
“W-wait... W-what do you mean na tumakas ka mula kay Ashton? W-where are you now?” Gulat at sunod-sunod na tanong ni Melizza. Magkasalubong ang kilay nito kahit bakas sa mukha ang pagod. Ala una na ng hapon dito sa Pilipinas kaya mag-uumaga na rin sa kanila.“Are you married with him, right?”Dahan-dahan akong tumango sa tanong niya. Kasal na parang hindi. Kasal sa papel. Pinakasalan ko lang naman siya para makuha ang kung ano ang akin.“Then why did you leave him?! Did he treat you like a slave?”Agad naman akong umiling. Isang kasinungalingan. Hindi maganda ang relasyon namin sa isa't-isa. Hindi ko rin malilimutan ang mga panahong pisikal niya akong sinasaktan. Sa mga panahon na 'yon, gustong-gusto ko ang lumayo sa kaniya. “Then why?!” “B-because I don't like to be with him!” Tumaas ang boses ko na kaagad ding sinaway ng may-ari ng computer shop. Thinking what happened that night, I can't looked straightly at Melizza. I was ashamed to admit that I have been disliking Ashton while I
Akala ko simple lang ang pagiging isang ina. I never thought this was hard until I experienced it on hand. I never expected that my Mom went through this kind of endurance and suffering.Hindi pala madali ang gumising ng madaling-araw para pasusuin at palitan ng diaper ang bata. Minu-minuto kang gigisingin nito sa iyak. Babantayan kung nasa tamang ayos ito sa pagtulog. Bantay sarado mula sa mga insektong lumalapit dito. Buhay na buhay ang takot sa dibdib habang iniisip kung ano ang posibleng mangyari dito habang ikaw ay tulog.“Umidlip ka muna. Ako muna ang bahala kay Baby Maia.” Bungad ni Trisha pagkatapos kaagad niyang magbihis. Kagagaling niya lang sa trabaho at halatang pagod ang mukha niya. Her hair was messy but it was the least of her concern. I couldn't say a word. My embarrassment stopped me from saying so. We were both busy and tired for the whole day. Nahihiya akong tumango dahil alam kong pagod din ito sa maghapong trabaho niya habang ako ay maghapong nag-aasikaso kay Mai
It was a long lashed on my shoulder blade. I gritted my teeth as the pain consumed my body. “Ah!” Mahinang daing ko ng kung may anong idinampi ang Nurse sa sugat ko. “The wound is deep. Halatang bagong hasa ang kutsilyong gamit ng holdaper na 'yon,” anito sa aking likuran.“Babalikan kita mamaya, Ma'am. Huwag po kayong masyadong gumalaw para maghilom kaagad ang sugat niyo.”“Thank you, Nurse.”Naiihi ako kaya luminga-linga ako sa paligid para maghanap kung nasaan ang comfort room. Mabuti nalang at nahanap kaagad ng mga mata ko kung saan banda. The problem is I cannot find my slippers. I tried to look beneath only to realize that I went here without any of those.“Did the nurse told you to stop moving around?” I stopped from moving when I heard a deep manly voice. For such no reason, I could not attain to look at him. Hindi ko alam kung bakit. Basta hindi ko siya kayang tingnan sa mata kasi nakakalito siya. “U-uhm... Y-you’re here...” I greeted him, awkwardly. Still, without lookin
It was a long lashed on my shoulder blade. I gritted my teeth as the pain consumed my body. “Ah!” Mahinang d***g ko ng kung may anong idinampi ang Nurse sa sugat ko. “The wound is deep. Halatang bagong hasa ang kutsilyong gamit ng holdaper na 'yon,” anito sa aking likuran.“Babalikan kita mamaya, Ma'am. Huwag po kayong masyadong gumalaw para maghilom kaagad ang sugat niyo.”“Thank you, Nurse.”Naiihi ako kaya luminga-linga ako sa paligid para maghanap kung nasaan ang comfort room. Mabuti nalang at nahanap kaagad ng mga mata ko kung saan banda. The problem is I cannot find my slippers. I tried to look beneath only to realize that I went here without any of those.“Did the nurse told you to stop moving around?” I stopped from moving when I heard a deep manly voice. For such no reason, I could not attain to look at him. Hindi ko alam kung bakit. Basta hindi ko siya kayang tingnan sa mata kasi nakakalito siya. “U-uhm... Y-you’re here...” I greeted him, awkwardly. Still, without looking