SophiaMaghapon ako na sa opisina pero hindi ko man lang nakita ang anino ni Hendrix. Hindi din ito tumawag o nag text man lang sa akin. Nakaramdam naman ako ng lungkot pero mas lamang ang galit.Porke ba nakuha na niya ang gusto niya ay ganito na lang? Hindi na niya ako kakausapin? Yun lang ba ang habol niya? Kung yun nga, nanalo na siya! At ako ang talunan dahil ako ang tanga na naniwala sa kanya.Nakagawa lang ako ng ilang disenyo dahil okupado ang isip ko sa pangyayari. Hindi ko maiwasang masaktan na sa ganun lang matatapos ang lahat. Pinahid ko ang luhang naglandas sa pisngi ko. Hindi ko maiwasang matakot. Paano kung mabuntis ako? Paano ang mga pangarap ko para sa pamilya ko?Kasi naman, Sophia! Bumigay ka agad agad!“Sophia?” bigla naman pumasok si Ma’am Andrada kaya naman agad kong pinahiran ang luha ko.“Ah Ma’am? May kailangan po ba kayo?”tanong ko sa kanya“Are you crying?” tanong nito pero agad akong umiling“Hindi po Ma’am. Bakit naman po ako iiyak?” pagsisinungaling ko
SophiaMaaga akong nagising kinabukasan pero wala na si Hendrix sa tabi ko. Sinulyapan ko ang orasan sa bedside table at nakita ko ma alas sais na ng umaga. Dumeretso ako sa banyo at naghilamos at nagsipilyo bago ako lumabas ng kwarto. Nakita ko naman si Hendrix sa kusina. He was already setting the table up kaya naman naisip ko kung anong oras ba ito nagising.“Good morning, mi amor!” bati niya sa akin. He approached me and immediately kissed my lips.“Good morning!” sagot ko naman “Mag breakfast na tayo before going to work!” “Bakit naman kasi di mo ako ginising. Sana ako na ang nagluto.” sita ko sa kanya“That’s okay mi amor! Bisita kita so okay lang yun!” We started to eat breakfast at nang matapos na kami ay ako na ang nagligpit at naglinis ng kusina.“Ligo na tayo?” pabirong sabi ni Hendrix pero pakiramdam ko namula ang mukha ko“M-mauna ka na.” sabi ko at nagkunwaring busy ako sa pagpupunasNarinig kong natawa si Hendrix kaya nilingon ko ito at inirapan.“Biro lang! By th
HendrixAngry…Pissed…Frustrated…That is the exact feeling that I am feeling right now.Again, Sophia chose Trevor! And now ni hindi niya magawang sagutin ang tawag at text ko. I even prepared dinner for us pero lumamig na iyon dahil wala pa rin siya.Kinuha ko ang wine at tinungga iyon mula sa bote.I am hurt! I love her and I didn’t know that loving her would hurt me this much.At exactly ten PM tumunog ang doorbell. Hindi ko na nga pinansin iyon dahil baka si Coleen lang yon o isa sa mga kaibigan ko. Gusto kong mapag-isa.It didn’t stop kay nairita na ako! Agad ko iyong binuksan and to my surprise, I saw Sophia. Her eyes reflects worry as she stared at me.Agad ko siyang hinila papasok and kissed her hungrily. Hindi naman ako nabigo at tumugon siya sa halik ko. We kissed, na para bang isang taon kaming hindi nagkita until we ran out of air.“I’m hungry!” sabi niya and I can’t help but smirk“Malamig na yung pagkain!” I made it look na nagtatampo ako pero niyakap niya ako agad“I’m
RiaNagmamadali akong bumangon ng masulyapan ko ang oras. Alas otso na ng umaga! May pasok pa kami ni Hendrix pero itong katabi ko, heto at parang wala pang balak gumising.“Hendrix! Hendrix! Gising!” yugyog ko sa kanya pero umungol lang ito“Gising na! Papasok pa tayo!” Ulit ko pero hindi pa rin ito tuminag“Hendrix!” Medyo nilakasan ko na ang boses ko kaya bigla itong dumilat“Mi amor! Natutulog pa ako!” reklamo niya saka tumagilid at yumakap sa bewang ko“Papasok tayo diba? Usapan natin yan!” pilit ko siyang niyuyugyog para tuluyan na itong magisingNagulat na lang ako ng ihiga ako nito ay agad na pinatungan. We are both naked kaya naman ramdam na ramdam ko ang kahandaan niya.“Hendrix!” I warned him dahil hindi ko gusto ang tumatakbo sa isip ko given our position“Ako muna ang papasok!” nakangising sabi nito and then I felt his fingers touching my core“Hendrix isa!” pigil ko dito pero parang mas gusto ko atang umungol dahil sa ginagawa niya sa akin“What? You are wet mi amor! Huwa
RiaNapakapit ako sa braso ni Hendrix ng tuluyan kaming makapasok sa mansion ng mga Thompson. It was breathtakingly beautiful and grand. Ang swerte lang talaga ng mga taong mayayaman dahil nakakaranas sila ng ganitong karangyaan.Everyone was dressed elegantly tonight at siyempre hindi naman nagpakabog itong love ko dahil maganda at elegante din ang suot ko. It was a maroon evening dress na manipis ang tirante. The v neck is just enough para sa built ng katawan ko and it is not to low. Of course, knowing how possesive Hendrix is, hindi yan papayag na magsuot ako ng kita ang cleavage ko.Mahaba iyon at may suot akong white heels na hindi naman mataas ang takong. Hendrix is dashingly handsome with his three piece suit na kakulay ng damit ko.Sinalubong kami ni Sir Marcus, ang anak ng birthday celebrant. “Mi amor, this is Marcus, isa sa mga kaibigan ko. Wala pa yung iba but don’t worry makikilala mo din sila maya maya.” pakilala niya sa lalaking sumalubong sa akin.Bawal ba ang pangit s
RiaPauwi na kami ni Hendrix pero hindi pa rin maalis sa isip ko ang pangyayari kanina with Douglas. Sa apartment ako nagpahatid at pumayag naman ito dahil sinabi ko na kailangan ko ding icheck ang tinitirhan ko.Ano nga ba ang ginawa ni Hendrix sa kapatid ni Douglas? Bakit parang matindi ang galit niya dito? Hinanap ko kanina si Coleen dahil gusto ko sana itong makausap tungkol sa sinabi ni Douglas pero busy ito sa mga kaibigan niya. Tahimik lang kami hanggang sa nagsalita si Hendrix.“Nakasalubong ko si Douglas kanina ng puntahan kita sa restroom. Kinausap ka ba niya?” tanong nito na halatang nagpipigil ng galitAyaw kong sabihin sa kanya na binastos ako ni Douglas dahil baka magkagulo pa kaya naman pinili ko nalang na wag ng banggitin ito.“Alam kong may sinabi siya sa iyo tungkol sa kapatid niya, am I right?” Napatingin ako dito tanda na tama ang sinabi niya saka ako tumango.“Talagang gusto niyang sirain ako!” galit na sabi niya kaya naglakas loob na akong magtanong. Maybe it’
HendrixPalabas na kaming apat na magkakaibigan para umuwi after the party. Bumalik pa kasi ako sa Thompson mansion after kong maihatid si Sophia sa apartment niya.Ayaw ko na sanang umuwi pa siya doon dahil kakaiba talaga ang nararamdaman kong kaba the moment I saw Douglas approaching my girl.Alam kong hindi maiintindihan ni Sophia ang dahilan ko kaya naman kahit ayaw ko ng balikan ang kwento ng nakaraan ay napilitan akong sabihin sa kanya iyon.I felt my phone vibrating in my pocket kaya agad kong kinuha iyon. May miss call si Sophia kaya bigla naman akong nakaramdam ng kaba. I immediately answered it ang upon hearing her voice, I knew there was something wrong.“Love, may…” that was it pero wala na akong narinig na kahit ano mula sa kanya except for the banging sound.“Sophia! Sophia!” I kept on calling her pero wala akong nakuhang response except for that alarming sound“May problema?” nag aalala naman ang mukha ni Xavier ng lapitan niya ako“There’s something wrong with Sophia
SophiaSa condo na kami tumuloy matapos akong iclear ng doctor ngayong umaga. Sinabihan ako na mag relax at kung bumalik daw ang panic attacks ko ay may niresetang gamot sa akin para kumalma ako. Pakiramdam ko naman ay hindi ko na kailangang uminom ng gamot dahil okay naman na ang pakiramdam ko. The doctor even suggested na magpa theraphy ako pero hindi ko naman masyadong pinag ukulan iyon ng pansin.Nasa condo na ni Hendrix ang mga gamit na inayos ko ng gabing pasukin ang apartment na tinitirhan ko. He even told me na nakausap na niya si Tita Rose about this kaya wala na akong dapat alalahanin.“Are you hungry?” tanong ni Hendrix habang na sa sala kami.“Hindi pa naman!” sagot ko “Magpahinga ka muna mi amor. Dito ka nalang muna sa condo. You can work from here.” umiling ako dahil ayokong maburo dito sa unit niya.“I’m okay love. Ayokong maiwan dito mag isa.” sabi ko naman sa kanya“Are you sure?” he looks tired dahil alam ko na hindi naman ito nakatulog sa ospital“Yes love. Mas