CHAPTER NINE

Catharyn's POV

PAGKATAPOS naming kumain ay agad kaming bumalik sa kompanya. Kita ko ang mga mata ng chismosa kong ka-trabaho na nakatunghay sa amin. Palibhasa ay kasama namin ni Shiena si Xannon kaya ang lagkit ng tingin nila sa amin. 

"Mauuna na ho ako sa faculty namin, sir," pilit na nakangiting turan ko dahilan para mapahinto si Xannon at Shiena sa paglalakad. 

"Hindi ka muna ba sasama sa amin para i-tour si sir?" tanong ni Shiena dahilan para matutop ko ang aking labi. 

"Ahhh, hindi na hehe. Gagawa pa kasi ako ng content," turan ko habang pilit na ngiti ang ipinupukol ko sa kanila. 

"I already told you about your 'new' job, Ms. Gualvez. Do I still need to repeat it?" wika ni Xannon. 

Muli kong tinignan ang kanyang daliri kung saan nakasuot ang kanyang singsing. 

Kasal na siya at hindi ka niya kailanman minahal dahil s*x lang ang habol niya sa 'yo noon. Anong palag mo?

Binura ko ang isiping 'yon at nakangiting nagsalita. "Mas gugustuhin ko nalang po na mag-resign kaysa tanggapin ang ino-offer mo, sir," nakangiting turan ko pagkatapos ay tumalikod sa 'kanya. 

Dinig ko ang pagtawag nito sa aking pangalan nang tumalikod ako sa kanila subalit hindi manlang ako nag-abalang lumingon.

Ayaw kong maging rason para mag-away si Xannon at ang kanyang asawa. Okay na sa 'kin na mawalan ng ama ang aking anak basta't hindi kami ang maging rason ng pag-a-away nila. Nang makarating na ako sa faculty namin ay agad akong gumawa ng content para sa commercial na gagawin namin. Hindi ko alam pero hindi ako makapag-concentrate sa ginagawa ko dahil kay Xannon at sa anak ko. 

Ilang oras ang lumipas ay dumating na si Shiena. Ni hindi ko manlang naramdaman ang presensya niya. 

"Ang bait talaga ni Sir Xannon, ano?" nakangiting  wika ni Shiena dahilan para mapailing ako. 

"Sa kabila ng maamo niyang mukha alam kong may tinatago 'yang sikreto na hindi kailanman maaatim ng tao," kibit balikat na turan ko. 

Kumunot ang noo ni Shiena at lumapit pa sa akin lalo bago ito nagsalita. "Kilala mo ba si Sir Xannon, Cath?" tanong ni Shiena na siyang naging pag-alarma ng katawan ko. 

"H-hindi," kinakabahang wika ko. 

"Eh bakit kung makapagsalita ka parang kilalang kilala mo na si Sir Xannon? Judgerist ka masyado alam mo 'yon?" natatawang turan ni Shiena at kibit balikat na nag-type sa 'kanyang conputer. 

Hindi na ako nagsalita pa at nagpatuloy nalang sa aking ginagawa. Pagkatapos ng ginagawa ko ay nagpaalam muna ako kay Shiena upang makausap si Mr. Galilie upang makapagpaalam sa 'kanya na magle-leave ako ng isang linggo dahil pupunta kami sa probinsya namin sa Nueva Ecija upang bisitahin ang aming pamilya roon. Nangako kasi ako kay Xandro at alam ko na kapag nangako ka kay Xandro dapat tuparin mo 'yon. 

He doesn't want broken promises.

"Sir?" tawag ko sa 'kanya mula sa labas ng pinto. Dinig ko ang pagpasok nito sa akin kaya binuksan ko na ang pinto at pumasok roon. 

"Ano ang kailangan mo, Ms. Gualvez?" tanong ni Mr. Galilie habang ang kanyang paningin ay nasa computer.

Lumapit ako dito at umupo sa tapat ng kanyang lamesa. "Magpapaalam ho sana ako ng isang linggo, Sir," nakayukong turan ko. 

Ramdam ko ang paningin ni Sir Galilie na dumapo sa akin. Pinaka istrikto sa lahat ng boss dito sa aming kompanya si Sir Galilie sa kadahilanang importante ang bawat segundo sa trabaho para sa 'kanya. 

"Para saan?" tanong nito. 

"Pupunta ho sana kami ng anak ko sa Nueva Ecija, Sir," wika ko.

"You know something about the shoot that we were talking about right?" tanong ni Sir Galilie dahilan para bumaling sa 'kanya ang aking paningin.

"Y-yes sir."

"Ipapasama ko sa 'yo ang crew para makapag-shoot sa probinsya mo," desididong sabi ni Sir Galilie. 

Wala akong ibang magawa kung hindi ay ang tumango dahil may isang salita si Sir Galilie. Kapag sinabi niya ay gutso niyang mangyari kaagad. 

"Alright! So it's set already?" tanong nito pagkatapos ay inayos ang kwelyo ng kanyang suot na suit.

"Y-yes sir," tanging nasabi ko.

Pagkalabas ko sa opisina ni Mr. Galilie ay gulat akong napatingin kay Xannon nang makasalubong ko ito sa labas ng opisina ni Mr. Galilie. 

"Bakit hindi ka sumama kanina? Is there something wrong?" kunot noong tanong nito.

"May tinatapos pa ho kasi akong content, sir," nakayukong turan ko.

"I have something important to ask, Ms. Gualvez," sabi nito na siyang naging dahilan ng pagtingin ko sa maamo niyang mga mata.

"Ano ho 'yon, sir?" puno ng kyuryosidad na tanong ko. 

Dinig ko ang buntong hininga nito bago muling nagsalita. "Can we talk about this at the coffee shop?" tanong niya. 

Ayaw kong sumama sa 'kanya dahil hindi naman magandang tignan na may kasama akong lalaki kung saan ay kasal na at maliban pa roon ay CEO siya ng kompanya. 

"Hindi ho kasi ako pwede, sir eh. Marami pa ho akong aayusin. Dito niyo nalang po sabihin dahil may kakausapin pa ho akong crew," sabi ko. 

Panandaliang natahimik si Xannon na siyang naging dahilan ng pag-angat ko ng aking kanang kilay senyales na inaantay ko ang kanyang sagot. "About what happened a few years ago. I just want---.." hindi na nito natuloy pa ang dapaty niyang sasabihin nang putulin ko ang dapat na sasabihin niya.

Ayaw ko ng balikan ang nakaraan. Nakaraan kung saan puno ng kalungkutan ang aking puso. Matagal na 'yon at hindi na dapat pa balikan sapagkat ang dapat na binibigyan ng pansin ngayon ay ang kasalukuyan. Kasalukuyan na maaaring makapagpabago ng mga pangyayari sa kinabukasan. 

"Kalimutan na ho natin 'yon, sir. Matagal na po 'yon," nakangiting wika ko at akmang aalis na sana kaso muling nagsalita si Xannon.  

"May nabuo ba sa ginawa natin? What I meant is that may bata ba na nabuo o wala? May bata ka bang pinalaglag?" dire-diretsong tanong nito. 

Tila ba nagpantig ang aking pandinig at umangat ang dugo ko sa aking ulo dahil sa mga tanong niya. Alam ko naman na ayaw niya ng bata pero bakit kung tanungin niya ako ay parang kasalanan ang nabuo naming dalawa? 

Sa sobrang galit ba naramdaman ko ay sinampal ko siya ng sobrang lakas. "Huwag kang mag-alala. Walang batang nabuo! Nanganak 'man ako pero hindi ikaw ang ama. Laking pasalamat ko nga sa Diyos dahil walang nabuo sa ginawa natin noon dahil hindi mo deserve magkaroon ng anak kasi wala kang ibang iniisip kung hindi ang sarili mo!" galit na sabi ko pagkatapos ay tinulak siya sa 'kanyang dibdib at umalis sa harapan niya. 

Dinig ko ang pagtawag niya sa aking apelyido pero hindi na ako nag-abala pang lumingon dahil ayaw kong makita niyang umaagos ang mga luha ko pababa sa aking pisngi. 

Pasensya na anak, pasensya na. 

TO BE CONTINUED