Chapter 36

Hindi ko alam kung kailan pa siya naroon, pero mas makakabuti kung hindi ko na lang alam. Wala din naman akong pakialam.

Pumasok na ako sa loob ng bahay at umakyat sa aking silid.

Nagpalit ako ng pajama bago tinignan ang mga mensahe sa aking celphone. Inaantok na ako pero hihintayin ko muna ang text ni Xavier na nakarating na siya sa kanila.

While waiting, naisip kong i-text si Marko upang sabihin na nandito na naman ang kaibigan niya.

"Okay, tatawagan ko at paaalisin," ito ang kaniyang reply.

Sandali lang ay tumawag na si Xavier.

"I'm home," sambit niya. "Hindi na ako makapaghintay na umuwi sa bahay kasama ka."

Nakangiti kong tinanaw ang chandelier dito sa aking kuwarto.

"Puwede naman tayong magsama na muna," natatawa kong suhestyon kahit na alam kong hindi siya papayag sa idea na ito.

May pagka-conservative ang kaniyang mommy at lola kaya tiyak na hindi ito papayag sa aking sinasabi. Sasabihin ng mga iyon na kasal muna.

Sa magdadalawang taon na relasyon namin ni Xavier, n