Chapter 2

Faye

Muli ko siyang tinulak.

"Kung alam ko lang na hindi ang fiancé ko ang pumasok dito kagabi, walang mangyayari sa atin."

Puno ng pait ko siyang tinitigan.

"Alam ng Diyos kung paano nadudurog ang puso ko ngayon, pero hindi ko na maibabalik ang lahat ng nangyari."

Nameywang siya sa harapan ko.

"Sa sinasabi mo, para talagang pinapalabas mo na pinagsamantalahan kita."

"Hindi ba? Nang yinakap at hinalikan kita kagabi, sana tinulak mo ako. Kung matino kang lalaki, sana pinigilan mo ako—"

"I was drunk. Pareho tayong lasing."

Natigilan ako sa sinabi niya. Pero mapanuri ko ulit siyang tinitigan.

"Paano ka nakapasok sa kwartong ito?" tanong ko.

"Hindi ko alam," sagot niya.

Natawa ako nang mapakla.

Mabigat siyang nagpakawala ng malalim na hininga.

"Gusto kitang kausapin tungkol sa panloloko nila. Kaya gumawa ako ng paraan para makapasok sa kwartong ito. Tapos 'yun nga, bigla ka na lang sumunggab—"

Sumama ang tingin ko sa kanya, pero ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko.

Umatras ako, huminga nang malalim, at prinoseso ang lahat bago muling kumibo.

"Tell me more about them," wika ko.

"I don't want to talk about them. Let's talk about us."

Dumilim ang paningin ko sa kanya. "Lumayas ka kung ganun."

Bumuga siya at matagal niya akong tinitigan bago sumagot. At sa bawat salita niya tungkol kay Chad at sa babae, nadudurog ako. Pakiramdam ko, bumabaon ang bawat salita niya na parang kutsilyo sa puso ko.

"Maghihiganti ako sa kanila—kasama ka."

Pinalis ko ang mga luhang pumatak sa pisngi ko at matatag ko siyang tinitigan.

"Wala akong balak maghiganti," sabi ko sa mahina kong tinig.

Hindi lang ako ang maaapektuhan dito kundi pati na rin ang pamilya ko.

"Maghihiganti tayo."

"Mas marami akong dapat gawin kaysa diyan."

Anong mapapala ko sa paghihiganti? Malulusaw ba ang sakit na dinulot nila sa akin?

Mas lalo ko lang papahirapan ang sarili ko.

Isa pa, mas iniisip ko ngayon kung paano ko ito ipapaliwanag sa pamilya ko. Kung paano ako magsisimula ulit.

"Gusto mo man o hindi, kukunin kita," wika niya.

Bumalik ang atensyon ko sa kanya.

"Ewan ko sa iyo. Pwede ba, lumabas ka na lang? At sana ito na ang huli nating pagkikita," pagtataboy ko sa kanya.

Wala ako sa tamang pag-iisip para problemahin pa ang lalaking ito.

Binuksan ko ang pinto. "Alis—"

Sinara niya ito, at inilagay ang kamay niya sa gilid ko para ikulong ako.

Sa hindi ko malamang dahilan, bumilis ang pintig ng puso ko. Umakto naman ako na parang hindi ako naaapektuhan sa ginawa niya.

"Umabot na tayo sa ganito. Sa tingin mo, aatras pa ako, Faye," sabi niya na parang pamilyar na pamilyar sa akin.

Nakatingin ako diretso sa dibdib niya, at nalalanghap ko ang pabango niya. Kumalat ito sa sistema ko na para bang nahihipnotismo na ako.

"You can't force me to back out," dagdag pa niya.

Tuluyan na akong napipi dahil nabibingi ako sa lakas ng tibok ng puso ko.

"Magpapakasal tayo."

Nanlaki ang mga mata ko sa tinuran niya.

"Ang kapal ng mukha mo! Bakit naman ako magpapakasal sa iyo?!"

"Dahil iyon ang gusto ko. Magpapakasal tayo sa ayaw at sa gusto mo."

Nanggigigil ko siyang tinitigan. Ngayon lang ako nakakita ng ganitong klaseng lalaki—napakadominante!

"May fiancé ako!"

"Tapos na kayo."

Umurong ako nang ilapit niya lalo ang mukha niya sa akin.

"May balak ka pang ikasal sa kanya?" tanong niya.

Nakagat ko ang gilid ng labi ko nang gumapang ang kamay niya sa bewang ko.

"It's none of your business," sagot ko sa bumubuhol kong boses.

Nakapinid na ako sa likuran ng pinto dahil muli siyang humakbang palapit.

Ano ba itong lalaking ito? Hindi na ako makapag-isip nang tama dahil damang-dama ko ang presensya niya.

"Hindi kita kilala," sabi ko.

"Kilalanin mo na ako ngayon. We have all the time in the world, Faye."

Tumingala ako sa kanya.

"Bakit mo ba ito ginagawa?" tanong ko.

Halo-halong emosyon na ang nararamdaman ko. At hindi ko na alam kung anong dapat kong gawin.

Hindi siya sumagot. Tinitigan lang niya ako. Bumaba ang ulo niya, at konti na lang, madidikit na ang mga labi namin—

"Stop—"

Naitakip ko ang kamay ko sa bibig ko nang bahagyang magdikit ang mga labi namin.

Nangusap ang mga mata niyang nakatitig sa akin.

Pakiramdam ko, nakikipagkarera ako sa lakas ng tibok ng puso ko.

Ayokong maapektuhan, pero may kakaiba sa kanyang haplos at titig.

Iniharang ko ang kamay ko nang tinangka niyang ilapit ulit ang labi niya.

Bumaba ang mga mata niya sa kamay ko.

"As if that could really stop me, Faye," sabi niya.

"Tumigil ka—"

Bigla niya akong siniil ng halik—mainit at marubdob.

Gumalugad ang kanyang labi kasabay nang paggalaw ng kanyang mga kamay, hinahaplos ang bewang ko.

Tumaas ang kanyang mainit na palad sa likod ko upang yakapin niya ako ng tuluyan.

Alam kong hindi dapat ako naaapektuhan, hindi dapat ako nadadala pero bakit.....

Unti-unti kong sinuklihan ang mainit niyang halik.

Ayokong maalala ang nangyari pero bumabalik ang naramdaman ko sa bisig ng lalakeng ito kagabi.

A night with him felt so raw, yet so real.

It was....passionate.

Tumagal ang paniniil niya sa labi ko, hanggang sa nagkaroon ng intensidad ang pinagsasaluhan namin.

Yumakap ako sa leeg niya at tumugon sa parehong paraan.

"Miss Faye?"

Mabilis ko siyang naitulak nang may kumatok sa pinto at tinawag ako.

Para akong nabuhusan ng tubig.

What the hell I'm doing right now?

Pero imbes na maalarma rin ang lalakeng nasa harapan ko, inilapit niya lang ulit ang labi niya sa akin at muli niya itong sinakop.

Umaapura siya na mas lalong nagpadala sa akin.

Pakiramdam ko nagliliyab na ang katawan ko sa mainit niyang halik at haplos.

Pero muli akong nakarinig ng katok mula sa pinto.

Lumipat na siya sa taenga ko, "See you later,"

Napasinghap ako nang maramdaman ko pang hinalikan niya ako sa leeg.

Tsaka siya tumalikod, at nanlaki ang mga mata ko nang mabilis niyang tinawid ang kwarto papunta sa balkonahe at basta-basta na lang siyang tumalon mula dito.

Dali-dali naman akong tumakbo papunto sa balkonahe. At tinignan ko ang baba.

Naitakip ko ang bibig ko nang nakatingala na siya sa akin mula sa balkonahe ng ikalawang palapag.

"Miss Faye!"

Lumingon ako sa pintuan nang marinig ko ulit ang katok. Tsaka ko rin binalik ang paningin ko sa baba pero wala na ang lalake.

Sino ba talaga ang lalakeng iyon?