Novel-novel oleh Felicidad

BeatriceSa mga ekspresyon ng mga reporter, alam kong ang mga salita namin ang hindi nila gustong marinig. Alam kong gusto nila kaming kornerin para maging usapan-usapan kami ng publiko ngunit wala silang nakuhang impormasyon sa amin.Tumingin ako sa relo ko.5 minutes are already done.May mga tanong pa sila pero tumalikod na ako, sumunod naman sa akin ang mga kasamahan ko.Pagpasok ko, bumilis ang mga hakbang ko papasok sa lobby.“Beatrice,” habol sa akin nila Gary at Aika. Tumigil naman ako at liningon sila.“Bumalik na kayo sa office, you need to secure all confidential documents,” sabi ko bago ko tuluyang tinungo ang conference hall.Sinalubong ako ni Sir Alfred nang pumasok ako sa loob tsaka niya inabot sa akin ang mic.“Kayo sir ang magsabi sa kanila ang mga posibleng papel na titignan ng NERA–” umiling si Sir Alfred.“This is your final assessment, Beatrice. Show them that you are the one deserving the position I will leave. And this is my final instruction to you as your chie

BeatriceHindi ako nabigyan ng oras na magreact sa sinambit ni Lucien dahil dumating na rin si Grandma at Papa para batiin siya. Paatras kami nang biglang magkaroon ulit ng bulungan. Pero iba kesa sa una kaya napalingon ako.Humigpit ang dibdib ko at kinutuban nang humawi sa daanan si Tito Logan at iba pang kamag-anak ni Lucien.Wala silang dalang cake o regalo kundi papel..“Good morning, Madam Chairwoman, our apologies for disrupting this heartfelt birthday celebration of the president, but we’ve been looking at this as urgent.”Bumaba ang mga mata ko sa hawak na folder ni Tito Logan.Mahina ang aking paghinga at ramdam ko ang bahagyang paninigas ng balikat ko.Ipinasa ni Tito Logan ang folder kay Grandma. “This,” he continued, “is a formal proposal to the Board of Directors… for the removal of the sitting President from the upcoming board meeting.”Parang binuhusan ako ng malamig na tubig. Napalunok ako pero tuyo ang lalamunan ko.Nagpatuloy si Tito Logan, walang bahid ng pag-aal

Beatrice“Bea,” untag sa akin ni Lucien. Bumaling naman ako sa kanya.“Are you okay?” tanong niya. “Oo naman, bakit?” ngiting tanong ko sa kanya.“ Kanina ka pa nakatingin sa labas ng bintana at ang lalim ng iniisip mo,” puna niya tsaka niya ako tinitigan.Umiwas naman ako ng tingin. Lately, hindi ko nagagawang salubungin ang mga mata niya. Dahil habang tumatagal mas napapagtanto ko ang nararamdaman ko sa kanya, naiisip ko rin kung nakakaramdam din kaya siya tulad ko.Gusto kong pagalitan ang sarili ko dahil hindi ito ang tamang panahon para pagtuonan ng pansin ito. Maraming gawain sa opisina, tapos may final assesment pa ako at birthday na rin niya bukas pero nahuhulog talaga ang utak ko sa kaisipang ito. May pagnanais ako na malaman kung anong tunay niyang nararamdaman tungkol sa akin.Kung ang ipinapakita niya at lahat ng ginagawa niya para sa akin ay dahil lang sa asawa niya ako o dahil mahal na niya ako.“Bert, ibalik mo kami sa bahay.” Napabalik ako sa presensya ko nang marini

BeatriceNangunot ang noo ko ng matanaw ko ang mga truck sa kalayuan. Tumingin ako kay Venice, nagkibit-balikat siya.Lumapit ako kay Lucien at nagtataka ko siyang tiningnan. “Anong ginagawa ng mga iyan dito?”Bumaling siya sa akin, “They will construct the road going here.”Gulat ko siyang tiningnan. “Did you ask permission to your family?” tanong ko, “Alam ba ito ni Grandma?” balisa kong tanong.“Yes, iha.”Kaagad akong lumingon nang marinig ko ang boses ni Donya Elviria, akay siya ni Venice. At nasa tabi nila si Mama. “Lucien mentioned this to me, and I allowed him,” may ngiting sagot na sabi ni Donya Elviria.“And aside from that, I will also transfer the ownership of this lot and the guesthouse to your name, Beatrice," makahulugan niyang sabi.Nanlaki ang mga mata ko. Pero kaagad din akong umiling.Hindi ko matatanggap dahil isa itong ari-arian nila. At pagdating sa ganitong bagay, nasisigurado ako na may mga opinyon ang ibang miyembro ng kanilang pamilya.Baka lumala pa lalo a

BeatriceMabuti na lamang at hapon ng dumating sina mama. Walang nakapansin na umagang-umaga, gumawa kami ng milagro ni Lucien.Instead na magpa-cater pa kami, nagsuggest ako na homemade na lang ang pagkain na ihahanda sa birthday ni Lucien. Since, napagdesisyunan ng kami-kami lang. Sumang-ayon naman sa akin si mama so naglista na kami ng mga putahe. Nandiyan naman sila Nay Lourdes para tulungan kaming mamalengke at magluto. Kinausap ko rin si Venice na turuan niya akong magbake ng cake. Itotodo ko na, ako rin gagawa ng birthday cake. Mabuti na lang at free siya.Kinaumagahan, maaga akong nagising. Natutulog pa si Lucien nang bumaba ako. Nagulat ako nang madatnan ko si mama at Venice sa dining area. kasama si Nay Lourdes. Ang aga nila, mabuti na lang at bumaba ako kaagad.“Good morning, ate!” masiglang bati sa akin ni Venice.“Goood morning,”ngiti kong bati.“Wahhhh,” bulalas ni Venice. “ Ba’t ang blooming mo, ate?”“Ako?” Nailang ako dahil nakita ko ang pagngiti ni mama at Nay Lour

BeatriceNakakagat ko ang labi ko habang patuloy na hinahagkan ni Lucien ang leeg ko habang masuyo niya akong kinukulong sa braso niya. Tumatahip ang dibdib ko sa panlalambing niya.“Lucien…” tinig koTumaas ang labi niya sa taenga ko. “Yes, honey…” paanas niyang bulong.Tumihaya ako at tinitigan siya, pinagmasdan din niya ako.Ngumiti siya sa akin, mabini rin akong ngumiti pabalik sa kanya. Hindi ko talaga mapigilan ang sarili ko.Hinaplos niya ang buhok ko, nangusap ang mga mata niya habang pinagmamasdan niya ako. “Kung alam ko lang na ganito pala kaganda ang asawa ko, sana noon pa ako umuwi rito.”“Tsk, nasa huli ang pagsisisi,” sagot ko at sinabayan na lang ang sinabi niya kahit alam ko ang katotohanan. Kinintalan niya ng halik ng labi ko. “I really regret it,” hinga niya at. “Matagal na sana akong masaya,” saad pa niya na ikinatigil ko.Nagtatanong ang mga mata ko sa kanya.Yinapos niya ang pisngi ko. “Bea, anuman ang pinagdadaanan ko ngayon. Mas matimbang ka pa rin sa akin. A

FayeInaya ko na si Renz na umupo at pinainom ko na rin siya ng tubig. Pero nanatili siyang tahimik.I’ve always thought that he is a straightforward man. Sasabihin niya ang gusto niyang sasabihin. Hindi siya nagpapapigil pero sa pagkakataon na ito, hindi siya umiimik.“Ang talas pala ng memorya mo,” basag ko sa katahimikan.Nakuha ko naman ang atensyon niya at tumingin sa akin.Gumalaw ang ulo ko at nginuso ang mga rosas na nasa mesa, “Naalala mo ang paborito kong kulay at rosas,” wika ko“I appreciate your effort so don’t feel bad about it,” sabi ko pa at kinuha ko na ulit ang mga rosas.Muli akong ngumiti habang hawak ko na ang mga ito. Sapat na sa akin iyong maalala niya ang gusto ko.Bumaling ako sa kanya nang tanggalin niya ang suot niyang necktie. Nakasunod ang mga mata ko sa kanya ng ginamit niya ito para talian ang mga rosas na hawak ko. Sa dami naman talaga kaseng binigay sa akin, makakabuo talaga kami ng isang bungkos.“Thank you,” sambit ko matapos niyang higpitan ito.Tu

FayeAng reaksyon ng mga bisita ay higit pa sa inaasahan ko, lahat ay excited na makita ng malipatan ang collection. Naging abala na nga ang staff ng casa sa paglilista ng pre-order ng lahat. Natutuwa naman akong pinapanood sila hanggang sa inaya ako ni Renz na makipag-usap sa mga bisita. Sa mga reaksyon naman nila sa amin mukhang satisfied naman sila sa naging event. Tsaka lang ako nakaupo ng haharapin na namin ang mga reporter dahil sinabihan ako ni Renz na siya na ang kakausap sa kanila. Hinayaan ko naman na siya at tahimik kong pinanood ang mga bisitang nagsisi-uwian na rin. Hanggang sa hindi ko namalayang naka-idlip na ako, paggising ko wala na akong makitang tao kaya napatayo ako kagagad. Bumaba ang mata ko ng may naramdaman akong nahulog mula sa balikat ko. Dinampot ko ito ng makita kong suit ni Renz ang nalaglag mula sa akin.Luminga ako sa paligid para hanapin siya. Maluwag naman akong nakahinga ng makita ko siya sa stage nakahawak ng mic pero nakatalikod sa akin. Nangunot

FayeSa mga sumunod na araw, walang tigil na ang pagtatrabaho namin sa production ng Timeless Flame collection at pati na rin ang paghahanda ng launching nito.Hanggang sa dumating na nga ang mahalagang araw sa amin.Sumilip ako mula sa backstage ng banquet hall. Dinekorahan ng staff ng Casa Blanca ang buong lugar at nakaayos ng mabuti ang mga mesa pero ninenerbyos ako sa pagkakita ko ng mga prominenteng personalidad—art collectors, kilalang negosyante, mga lifestyle editors, at ilang celebrities na kilala sa pagkahilig sa artisan pieces. At napalunok na lang ako ng makita kong nakapuwesto rin ang mga reporter sa isang mahabang lamesa—may mga kamera, notepad, at ang mausisa nilang mga mata.“Faye.”Umatras naman ako at humarap. Ngumiti ako ng makita ko si Renz, lumapit naman siya sa akin. Nakasuot siya ng dark navy suit na lalong nagpatingkad sa kanyang tindig. "Handa ka na?" tanong ko pero ako ang kinakabahan.Marahang hinawakan niya ang kamay ko at tumango sa akin.“Mabuti kung ga

FayeMadaling-araw na ng maisipan na namin ng asawa ko na bumalik sa loob at matulog. Kaya naman, naalimpungatan lang ako ng papaalis na siya.“Hubby…” hila ko sa kamay niya.“You need something?” tanong niya. Umiling ako, medyo tulog pa ang isipan ko.“Sinabihan ko na si Nay Miriam sa almusal at pananghalian mo. Huwag ka munang tumulong sa baba. Just rest, okay?”Tumango ako habang bumababa na ulit ang talukap ng mga mata ko.“I’ll go now,” narinig kong sabi niya.Naramdaman ko muna nang halikan niya ang noo ko bago ako dalawin ulit ng tulog.Bandang alas diyes ng umaga ng magising ako. Nag-inat muna ako ng katawan at nag-ayos ng sarili ko bago ako bumaba sa komedor.Nagulat na lang ako nang mapansin ko ang todong pag-aasikaso ng mga kasambahay sa akin.“Anong nangyayari?” naguguluhan kong tanong kay Berna.“Anong–anong nangyayari ma’am? May nangyayari ba ma’am?”“Jusko ka, Berna, umayos ka nga,” puna ni Manang Pacing kay Berna at lumapit na siya sa akin.“May masakit ba sa iyo, m

FayeNakasandal ako sa dibdib ng asawa ko pagkatapos ang walang-sawang pagtatalik namin. “Wag ka munang lumabas bukas,” wika niya sa akin kapagkuwan.Tiningala ko siya, “Bakit?” tanong ko.“You need to rest,” sagot niya naman.“Makapagpapahinga na ako mamaya, kinukuha ko na lang ang tulog ko,”“Wife, what we did took a lot of strength from you. At…”“At?”“At mahihirapan kang makalakad bukas.”Nanlaki ang mga mata ko, “Grabe ka naman, makakalakad pa rin naman ako. Malakas ako no,” sabi ko at bumangon na ako–Bahagyang umawang ang labi ko nang makaramdam ako ng kirot sa pagkababae ko.“Wife–”Bumaling ako sa kanya at nakangiwi akong tumingin sa kanya.Kaagad siyang bumangon at dinaluhan ako.He massaged my waist down to my thighs, even reaching my lips to kiss me.. “Gusto kong makita rin iyon pagseset-up niyo ng timeless flameless,” sabi ko.Mabilis siyang tumutol.“Hubby…”sambit ko at ngumuso sa kanya.“Sunduin kita sa hapon at tingnan mo na lang ang finish product,” suko niya at h

FayeLinukob ako ng makamundong pagnanasa ng simulan ng asawa kong romansahin ang kahubdan ko. Hinalikan niya ang pisngi ko papunta sa taenga ko. Naipikit ko ang mga mata ko at naging senswal ako sa bawat galaw ng labi niya. “Renz….” anas ko nang dumausdos pababa ang labi niya. Ramdam ko ang basa ng dila niya sa balat ko.“Ummmm…” kagat-kagat ko ang labi ko nang maabot na niya ang dibdib ko at dilaan ang utong ko. Sinubo niya ang kabuuan at sinipsip ito ng paulit-ulit.Umarko ang likod ko, “Ohhhhhhh….Ohhhhhhh….Ohhhhh…”Nanggigil ang labi ko nang pumintig ang pagkababae ko dahil sinapo na ito ng isang kamay niya.Mas lalo lang akong nakaramdam ng antisipasyon, para akong nasilaban at hindi na makahintay.When he switched to my other breast, he also inserted his two fingers in my mound simultaneously, bringing pleasure to me.Umawang ang labi ko sa rumagasang sensasyon sa kalooban ko. Subo-subo niya ang suso ko habang nilalaro ng mga daliri niya ang kaselanan ko.“Renz…ohhhhhhh,” ung