Kahit nakausap niya si Kate, hindi pa rin maalis ang masamang pakiramdam ni Hiraya. Pero ang mas ikinagulat niya ay ang bilis ng pagkalat ng tsismis sa loob ng istasyon."Narinig ko, nag-away daw kayo ni Team Leader Juls sa baba?"Pagkaupo ni Hiraya sa kanyang mesa, lumapit agad sa kanya si Xian —kilalang tsismosa ng istasyon—at tahimik na nagtanong tungkol sa insidente."Ang bilis mo naman makabalita!" gulat ni Hiraya."Natural!" tumango si Xian. "Isang malaking internet celebrity ang dumalaw sa'yo, tapos sa harap pa ng TV station nangyari, imposibleng hindi pag-usapan."Na-underestimate ni Hiraya ang kasikatan ni Katelyn."Saan na umabot ang tsismis?" tanong ni Hiraya habang papalapit kay Xian."Una sa mga group chat, tapos pati sa internal forum ng kumpanya." Ipinakita ni Xian kay Hiraya ang ilang komento. "Gawa ang forum na ito ng dating programmer dito sa atin. Anonymous lahat. Dito mo mababasa ang pinaka-totoong mga hinaing."Gulat si Hiraya, "Alam mo? Paano ka nakapasok?""Ting
"Ah, bakit ka nandito?" Masayang nagulat si Hiraya."Narinig kong nag-o-overtime ka, kaya pumunta ako para tingnan kung anong nangyayari."Batay sa pagkaintindi ni Kate kay Hiraya at sa karanasan niya sa trabaho, mula sa ilang salitang sinabi ni Hiraya, alam niyang siguradong may nangyaring hindi maganda—naapi si Hiraya.Nagkuwentuhan ang dalawa sa gilid ng kalsada nang ilang sandali, at agad na nakatawag ng pansin ang kanilang magagandang itsura.Habang nag-uusap sila, biglang lumitaw si Juls sa tabi ni Hiraya—kakabalik lang mula sa pagkain. Kasunod niya ang pamilyar niyang alalay na tiningnan nang pababa-pataas sina Hiraya at Kate, na may halatang inis sa mukha."Hiraya, mag-ingat ka. Ang pangit tingnan na naghihilahan kayo sa harap ng istasyon ng TV."Pagkarinig sa sinabi ni Juls, agad nawala ang ngiti sa mukha ng dalawang babae.Gustong magsalita ni Katelyn, pero nauna na si Hiraya."Hindi ko inaasahan na si Team Leader Juls, bukod sa pagsusulat ng artikulo, ay tagapangalaga rin p
Medyo nahiya si Liam. “Eh kasi naman, tinago mo pa sa akin! Kaya gusto kong i-check. Pero ngayon na nakita ko na, hindi na ako uulit.” Itinaas niya ang isang kamay, parang nanunumpa. “Pangako, hindi ko na guguluhin ang masayang buhay ninyong mag-asawa.”Muling iginala ni Nexus ang mata, pero hindi na siya nagsalita pa.Alam naman niya na nag-aalala lang si Liam. Kung siya nga ang nasa sitwasyon—kung bigla na lang mag-uwi ng asawa si Liam at wala man lang paunang salita—malamang ay magalit rin siya, kahit hindi niya ipakita.“Pero seryoso, ang daming magaganda, bakit siya pa?”Naalala ni Liam ang mukha ni Nexus nang lumabas ito mula sa kwarto kanina. Matagal-tagal na rin kasi mula noong huli niyang nakita si Nexus na ganoon kasaya.Napaisip si Nexus—baka nga na-misinterpret ni Liamang ngiti niya dahil galing siya sa kwarto. At ilang araw lang ang nakakalipas, si Liam pa nga ang nagsasabing gusto niya si Sonya.Pero okay lang. Minsan, mas maganda pa ngang ma-misunderstand.“Ramdam ko an
Kinabukasan, ginising si Hiraya ng alarm clock. Bago pa man siya makadilat, pilit niyang pinipindot ang alarm clock habang inaantok pa. Pero sa halip na pindutan, nakahipo siya ng isang mabalahibong bagay.Napakunot ang noo ni Hiraya at ilang beses pa niyang hinipo iyon, pero hindi ito pamilyar sa kanya. Pagdilat niya, laking gulat niya nang makita niyang may taong nakahiga sa tabi ng kama.“Aahhh!”Hindi agad naka-react si Hiraya at napatalon mula sa kama kasabay ng malakas na sigaw. Nagising rin ang taong nasa tabi ng kama.“Ikaw ikaw ikaw, ako ako ako...” Nabulol si Hiraya sa nerbiyos. Sa una’y sobrang gulat niya, pero nang mapansin niyang pareho pa rin ang suot nilang damit ni Nexus mula kagabi, at mukhang kagigising lang din ni Nexus, unti-unti siyang kumalma.Habang si Hiraya ay nabigla, si Nexus naman ay tila natuwa nang maalala ang nangyari kagabi.Nakakatulog siya? Nang walang gamot? Isang tuluy-tuloy at mahimbing na tulog?Isang napakagandang balita ito para kay Nexus. Sa un
Hindi niya alam kung dahil ba sa sobrang pagod ngayon o kung ano ang nangyari, pero naubos niya agad ang isang mangkok ng lugaw.Nakita ni Nexus ang nangyayari sa harap niya at nakita rin niya si Hiraya na itinaas ang tingin."Isa pang mangkok?""Opo."Napalaki ang mga mata ni Hiraya at tumango nang masunurin. Magkatabi silang dalawa, at dahil sa lapit, kita ni Nexus ang pilikmata ni Hiraya na parang pamaypay. Ang mainit na dilaw na ilaw sa paligid niya ay lalong nagpatingkad sa kanyang kagandahan.Sandaling nawala sa focus si Nexus, pero agad siyang bumalik sa sarili at nilagyan ng isa pang mangkok si Hiraya.Nang gustong kumain muli ni Hiraya matapos ang ikalawang mangkok, tinanggihan ni Nexus ang hiling niya."Hatinggabi na. Kapag kumain ka pa ng marami, baka hindi ka makatulog.""Sige." Ayaw pa sanang tumigil ni Hiraya, may lungkot sa kanyang mukha.Nang makita ni Nexus ang itsura ni Hiraya at ang puting benda sa kanyang braso, muling sumagi sa kanya ang pagkakonsensya.Siguro hin
"Sorry, sorry, ayos ka lang ba?""Aray..."Boses ng lalaki, parang nasaktan. Itinutok ni Hiraya ang flashlight sa lalaki, at doon niya nakita—pamilyar ang hitsura."Sir Nexus!"Hindi niya inasahang si Nexus pala ang kanyang nabunggo.Medyo malakas ang banggaan kanina. Hinahaplos ni Nexus ang kanyang dibdib habang pilit na pinapalma ang sarili."Sir Nexus, ayos ka lang ba? May tama ka ba?"Ikinaway ni Nexus ang kamay at umiling, senyales na ayos lang siya."Sabi mo kasi nag-o-overtime ka, kaya pinuntahan kita," paliwanag ni Nexus. "Kakapasok ko lang, biglang nawalan ng kuryente."Maya-maya, nang makita ni Hiraya na maayos na ang ekspresyon ni Nexus, saka lamang siya nakahinga nang maluwag. Siya ang sponsor niya—hindi pwedeng may mangyaring masama rito."Kakapasok mo pa lang sa trabaho, bakit sobrang dami na agad ng overtime?" Sa pagkaalala ni Nexus, hindi naman dapat ganoon ka-busy sa TV station. At mukhang si Hiraya lang ang natira—siya lang ba ang nag-overtime?"May pinagawa lang po
Pagkasabi pa lang ni Nexus, halatang nagulat ang mga tao sa paligid. Sa lahat ng pagpipilian, ang TV Station A kung saan nagtatrabhao ang asawa ang may pinakamaliit na kalamangan.Pero dahil galing sa presidente ang utos, wala na silang nagawa kundi sundin.Pagkatapos ng trabaho, si Marky ang nagmaneho ng sasakyan. Habang nakatanaw si Nexus sa mga ilaw sa labas, tinawagan niya si Hiraya."Anong ginagawa mo?"Hindi inaasahan ni Hiraya na tatawagan siya ni Nexus sa ganoong oras."Baka gabihin ako ng uwi ngayon, nag-o-overtime ako." Habang tinitingnan ang PPT na apat o limang pahina pa lang ang natatapos, pakiramdam ni Hiraya ay napakahirap ng task."Sige.""Bumalik tayo sa lumang bahay." Pagkababa ng tawag, saglit na nag-isip si Nexus at pinahinto si Marky upang bumalik."Bakit parang may gusto kang sabihin?" tanong ni Nexus nang mapansin ang ekspresyon ni Marky."Inaayos kasi ngayon ang bahay ni Lola," sagot ni Marky."Ayos lang ‘yan, magandang may bagong itsura."Hindi naisip ni Nexus
“Bakit ganyan si Sir Juls? Sobrang bastos niya.” Pagkaalis ni Team Leader Juls, hindi napigilan ni Diana ang pabulong na reklamo.Hindi niya nakita mismo ang mga kilos ni Team Leader Juls, pero sa tono at ekspresyon nito ay halatang ayaw talaga nito. Sa ilang araw na pakikisalamuha, napansin nina Diana at Calvin —na kapwa bagong empleyado —na ang akala nilang si Xian ang mahirap pakisamahan, pero sa totoo lang, si Xian pa ang pinaka-nagprotekta sa kanila.“Xian, paano mo alam ang lahat ng ‘yan?” Hindi napigilang humanga ni Calvin sa husay ni Calvinsa pakikitungo sa tao at sa pagkalap ng mga tsismis.Napangiti si Xian nang may pagmamalaki. “Pangarap kong maging number one entertainment reporter sa domestic entertainment industry.”Tumingin si Xian sa kanilang tatlo na puno ng determinasyon sa mukha.“Dapat nating tanggalin ang maskara ng pagkukunwari at ipakilala sa publiko ang mga tunay na artistang may talento at moralidad. Yung mga nagkukunwaring may ambag pero wala naman, dapat nan
Pagkatayo ni Hiraya, tumapon ang buong tray ng pagkain papunta kay Team Leader Juls.Ang inumin na hawak nito at hindi pa nauubos ay umangat pa sa ere bago bumagsak.Maraming tao sa cafeteria—puro taga-TV station—at agad na napalingon ang marami sa eksena.“Naku po, Team Leader Juls, pasensya na talaga, nadumihan ko ang damit n’yo.”Basang-basa ang puting polo ni Team Leader Juls ng sabaw na kulay dilaw.Nagsalita si Hiraya na parang concern, pero ang mga mata niya ay malamig at hindi man lang gumalaw ang kamay para tumulong. Ang ibang empleyado pa ang nag-abot ng tissue kay Team Leader Juls.Napakunot-noo si Team Leader Juls at gustong pagalitan si Hiraya, pero nang tumingin siya sa mga mata nito—mata na malamig at walang takot—parang bigla siyang napaatras.“Team Leader Juls, kasalanan ko talaga. Ang pabaya ko. Natapon ko lang ngayon ang pagkain… ‘di ko alam kung ano na ang susunod.”Parang paghingi ng tawad, pero sa tono ni Hiraya, malinaw ang babala.Naramdaman ni Team Leader Juls