Chapter 32

Katatapos lang ng klase niya at pupunta sana sa garden niya para tapusin na ang pagbubungkal nang harangin siya ng isang babae. Matangkad ito at tuwid na nakatayo sa harapan niya. Her hair was meticulously tied in a ponytail. Walang kolorete na nakalagay sa mukha nito. At nakasuot ito ng uniform ng mga intern ng korsong criminology.

Napaatras agad siya at alertong nakipagtitigan sa babae. Hindi niya ito kilala kaya dapat lang na makaramdam siya ng kaba.

“M-May kailangan ka ba sa’kin?” Nagkunwaring matigas siya at itinaas ang noo. Ang pinakaayaw niya sa lahat ay ang nai-intimidate siya sa isang estrangherong tao. Pakiramdam niya ay tinatapakan nito ang pagkatao niya. Lalo pa at blangko ang ekspresyon ng mukha nito habang nakatingin sa kanya.

Ngunit sa halip na sumagot ay tinignan nito ang oras sa relos nito sa kaliwang kamay bago bumalik ang tingin sa kanya.

“We still have one hour, let's go,” ito ang namutawi sa bibig ng babae at hinila na siya sa kamay.

Agarang pumalag siya at pilit