Chapter Twenty: Mistreatment

ILANG araw na akong balisa. Maging si Wesley ay napapansin na rin ang biglaan kong pagbabago.

"Hey, are you okay?'' untag niya sa'kin isang umaga habang nag-aalmusal si Wesley. Nauuna itong mag-almusal kaya't madalas ay si Aling Bebang ang kasabay kong kumain sa umaga.

Kung hindi pa nga ito kumaway-kaway sa mismong pagmumukha ko ay hindi ko ito mapapansin.

"Huh? Ah...oo, okay lang ako.'' pagsisinungaling ko.

''Kanina pa kita kinakausap pero hindi mo 'ko sinasagot.'' Dagdag pa ni Wealey na tila ba may pagmamaktol sa tinig. ''Ang aga pa eh ang lalim na ng iniisip mo. May problema ba?'' pangungulit pa niya.

''Wa-wala. Na-naisip ko lang sina nanay at tatay.'' Palusot ko na agad naman'g pinaniwalaan ni Wesley.

''Tss...huwag mo na silang masyadong isipin. Pinadalhan ko sila ng pera kahapon. Kaya nga ginabi na ako ng uwi dahil nakipagkita ako sa kapatid mo para iabot ko 'yong pera.''

''Sa-salamat Wesley.'' Garalgal ang tinig na sambit ko.

''Wala 'yon. Payakap nga ako sa baby ko na masy