Chapter Seven

“Ouch! My back!”

Hindi na umaarte si Harry this time. Talagang masakit ang likod niya dulot ng pagbagsak niya sa sahig. Nadagdagan ang sakit ng kaniyang likod mula sa pagkakabagsak din niya kanina nang nawalan siya ng ulirat.

Pero mas masakit ang katotohanang walang umagapay sa kaniya para makaupo ng sofa. Nakatingin lang ang lahat sa kaniya, inoobserbahan siya. Nalilito naman si Jemima kung ano ang gagawin.

“So, what is it now?” Naiinis na ang kaniyang ama. Halata sa mukha nito ang disappointment. Sablay ang plano nila, o pinlano ni Jemima.

“I’m…” Wala siyang maapuhap na sabihin sa ama. Ayaw din naman niyang mapahiya sa mga Te.

HINDI na naituloy ng dalawa ang pagbabakasakaling makumbinsi ang mga magulang nila na   posibleng nagka- amnesia si Harry. Pareho naman kasi silang hindi sanay na umarte o magsinungaling sa magulang kaya hindi nila ito napanindigan. 

Habang sakay sila ng kotse para m