Chapter 7 - Pananakot sa Likod ng Telepono, Huli Ka!

Matapos ang gabing puno ng saya, biglang nagbago ang ihip ng hangin. Sa mukha ni Bhem ay mababakas ang lungkot, takot, at pag-aalala lahat ng ito ay nagsimula dahil lamang sa isang misteryosong tawag mula sa hindi kilalang numero. Isang tinig na hindi niya matukoy kung kanino, ngunit malinaw ang mensahe: may nagbabantang panganib.

Kinabukasan, maaga na namang dumating si Bhem sa opisina ni Jack. Tulad ng nakagawian, siya pa rin ang unang dumarating, ngunit ngayon ay may halong kaba ang bawat hakbang niya. Hindi na niya tinangkang umupo sa upuan ng CEO gaya ng dati. Sa halip, pinili niyang sa sofa na lamang magtrabaho—mas malayo sa sentro, mas ligtas sa pakiramdam.

Habang abala siya sa pag-aayos ng mga dokumento, may kumatok sa pintuan. Agad siyang napatayo. Bumilis ang tibok ng kanyang puso. Inakala niyang si Jack na ang dumating, ngunit pagbungad ng pintuan, isang delivery man lamang ang naroon.

"Good morning po, si Sir J po nariyan? May dala po kasi ako para sa kanya," magiliw na bati ng lalaki.

"Ah, wala pa siya. Maaga pa kasi. Halika, pumasok ka na lang at ilagay mo na lang sa mesa niya, ayun oh," sagot ni Bhem, pilit pinapakalma ang sarili.

Pagkalapag ng mga dokumento, agad namang nagpaalam ang delivery man. Ngunit ilang saglit lang matapos nitong umalis, muling tumunog ang cellphone ni Bhem. Muling unknown number. Muli, nanginginig niyang sinagot ito.

"Hello? Sino po sila?"

Isang malamig na tinig ang narinig niya.

"Humanda ka."

Agad naputol ang tawag. Nanlaki ang mga mata ni Bhem. Kinilabutan siya. Hindi niya alam kung ano ang dapat gawin. Sa buong araw, hindi siya makapagpokus sa trabaho. Sa bawat tunog ng cellphone, tila sasabog ang kanyang dibdib sa kaba.

Upang kahit paano'y makalibang, lumabas siya ng opisina at naglakad-lakad sa hallway malapit sa elevator. Doon niya nakasalubong si Ken, ang senior editor ng kompanya matangkad, matipuno, at may karisma.

"Hi Miss, may hinahanap ka ba? Si Sir Jack ay wala ngayon. May emergency meeting siya sa Baguio, sa farm niya roon. Nag-leave siya ngayon," wika ni Ken.

"Ah, hindi naman. Lumabas lang ako para magpahangin. Tapos na rin kasi ako sa tasks ko," sagot ni Bhem na may bahagyang ngiti.

"Bagong empleyado ka rito, ano? Parang ngayon lang kita nakita. Pero anong ginagawa mo sa opisina ni Sir Jack?"

"Bago lang po ako. Wala pa akong isang buwan. Wala pa kasing available na opisina kaya doon muna ako pinapapasok ni Sir Jack."

"Ah, kaya pala. Oo, pinapaayos pa kasi 'yong kabilang building kaya siksikan muna lahat dito. Mabuti nga't sa opisina ka ni Sir Jack, matututo ka talaga sa kanya. Ako nga, sampung buwan din akong nag-opisina roon sa kanya bago ako lumipat."

Sa kanilang masayang usapan, kahit papaano'y naibsan ang takot sa puso ni Bhem. Ikinatuwa rin niya ang balitang naka-leave si Jack—wala ang mga tingin nitong tila sinusuri ang kanyang kaluluwa.

Ngunit makalipas ang isang linggo, hindi pa rin natigil ang mga tawag. Lalo lamang naging madalas at mapangahas. Mula umaga hanggang gabi, paulit-ulit ang parehong boses: "Humanda ka."

Nalulula na si Bhem. Halos hindi na siya makatulog. Lahat ng numero ay iniwasan niya, pinilit niyang palitan ang kanyang SIM card, ngunit bago pa niya ito maisakatuparan, isang tawag ang muli niyang natanggap. Sa pagkakataong ito, tila may pamilyar sa boses ng tumatawag. Isang tinig na hindi niya maalis sa alaala, ngunit hindi rin niya mahanap sa kanyang gunita kung kanino ito.

Nagdesisyon siyang kumilos. Gumawa siya ng hakbang upang matukoy kung sino ang nasa likod ng mga pagbabanta. Palihim siyang humingi ng tulong sa isang kaibigang may koneksyon sa cybersecurity.

Dalawang buwan ang lumipas. Mabigat ang bawat araw na hindi niya alam kung ligtas pa ba siyang magtrabaho. Hanggang isang araw, dumating ang resulta ng imbestigasyon. Kinumpirma ng teknolohiya ang kanyang hinala—at ang pagkadismaya niya ay mas malalim pa sa anumang takot.

Ang taong nasa likod ng lahat...ay kaibigan niya.

Hindi lang basta kaibigan. Isang matalik, pinagkakatiwalaan, at itinuring niyang kapatid. Isa sa mga taong alam niyang hinding-hindi siya pagtataksilan si Nikki, ang dati niyang kasamang tumatawa, umiiyak, at nangangarap sa iisang bubong.

Lumamig ang buong katawan ni Bhem. Hindi siya makapaniwala. Si Nikki pala ang kumuha ng litrato niya habang nakaupo sa silya ni Jack. Si Nikki rin ang tumatawag at nagbabanta. Lahat pala ng ito ay bunga ng inggit dahil lamang sa kaunting tagumpay at atensyon na hindi nakuha ng kaibigan.

Hindi na nagdalawang-isip si Bhem. Lumipat siya ng tirahan. Iniwang tuluyan ang condo unit na dati nilang pinaghahatian, kahit pa siya ang mas maraming naiambag roon. Ayaw na niyang makasama pa ang isang traydor. Higit pa sa pera, mas mahalaga ang kapayapaan ng isip.

Sa kabutihang palad, natagpuan niya ang isang unit sa Muse Residences. Sa hindi inaasahan, magkatabi pala ang unit niya sa mga condo nina Jane at Lara mga bago niyang kaibigan sa kompanya. Nagbigay ito ng kaunting ginhawa sa kanyang puso.

Bagamat naninibago sa bagong tirahan, pinilit ni Bhem na yakapin ang panibagong simula. Mas pinili niyang palayain ang sarili sa isang sitwasyong maaaring humantong sa trahedya. Alam niya sa sarili niyang hindi siya perpekto, pero hindi niya kailanman inasahan na ang taong mahal niya bilang kaibigan ang magpapabagsak sa kanya.

Sa kabila ng lahat, pinili niyang manahimik. Hindi siya nagsampa ng kaso. Hindi siya nagpost sa social media. Hindi siya naghimagsik. Sa halip, isinulat niya ang lahat sa kanyang journal ang tanging saksi ng mga luhang hindi niya pinakita sa iba.

Ngunit sa katahimikan, tanong sa kanyang puso ang patuloy na bumabalik:

Kaya mo bang lagpasan mag-isa ang mga ganitong klaseng sakit? Kaya mo bang patawarin ang taong nagtaksil sa’yo? At hanggang kailan mo kayang indahin ang isang sugat na walang dugo, ngunit patuloy na dumudugo sa kalooban mo?

Isang bagong kabanata na ang nagsisimula kay Bhem. Ngunit sa bawat simula, may kasamang takot. At sa bawat hakbang, may pangakong hindi na muling magpapalinlang sa taong hindi marunong magmahal ng totoo.

Sa buhay, may mga taong darating upang turuan tayong magpatawad. Ngunit may mga darating din upang turuan tayong lumayo kahit pa ang layo ay may kasamang sakit.

Masarap mag mahal ngunit pano kong yong mahal mo may mahal ng iba ? Ipaglalaban o papalayain ?

Pano kong may mahal na siyang iba?

Ang tanong: handa ka bang tanggapin ang katotohanang wala na talaga siya at hindi kana Ang mahal niya ?

-to be continued -