CHAPTER 11: "You look gorgeous."

Hindi ko nga ba alam kung bakit parang pinaglalaruan ako ng tadhana. Minsan ang mga bagay na gustong gusto na nating kalimutan at iwasan ay kusang magpaparamdam sa mga buhay natin. Sino nga ba naman ang may gustong masaktan ng paulit ulit? O kaya naman ay mahalungkat pang muli ang nakaraan na gusto na nating kalimutan.

Eto ako ngayon. Nasa harapan ko ngayon ang lalaking unang nagpatibok ng aking puso at umangkin sa aking pagkababae. Naglalakad palapit sa akin na tila ba nagka amnisya. Walang bahid sa kanyang mukha na naaalala pa nya ako.

Nagkukunwari lang ba ito?

o talagang ibang iba lang talaga ang hitsura ko ngayon kesa nung nasa ospital?

Ganun ata talaga ang mga mayayaman. Sa pantaha ko, sa dami ng nakikilala nilang mahahalagang tao sa pang araw araw nilang pamumuhay ay hindi na nila alintana ang mga maliliit na bagay o tao para pahalagahan. Ibang iba sa mga katulad naming mga laki sa hirap.

Kitang kita ko si Marcus na palapit sa akin. Malaki ang pagkakangiti. Wala pa ding n