After all the struggles she had put through, hindi pa rin nakatas si Sierra sa bagsik ng tadhana. Makalipas ang ilang oras ay binalikan siya ng lalaki sa silid at nasa akto na siya ng pagtakas, pinagbuhol-buhol niya lahat ng telang makita niya sa silid. Ang kaso hindi pa rin umabot, masyadong pa ring maiksi para gamitin sa pagtakas niya.
At eksaktong itatago na niya ang mga tela ay pumasok naman ang lalaki.
Kunot ang noo nito, “What the hell are you doing?!”
Binitawan niya ang hawak, “Ah. Nothing, I was just playing?”
Bumuntong hinga ang lalaki, “You are crazy. Get back here. Now!”
Kaya mabilis naman na kumilos si Sierra at lumapit sa lalaki, tumingin ang lalaki sa kamay niya kaya napatingin rin siya sa mga kamay niya. Namumula pa rin ang palapulsuhan niya, masyadong malakas ang pagkakahawak ng lalaki kanina sa kanya.
“Sit,” he sternly said.
So she sat down on the mattress, “Can I go home now?”
His forehead creased, “Of course not.”
Her eyes widened in disbelief, “Ano?! Hindi ako ang asawa mo! I am Sierra Agustin, I am an OFW. I am sure you had me investigated-”
“Good thinking,” his lips formed a thin line.
Kunot-noo pa rin ang lalaki at nakatitig kay Sierra. Tila ba hindi pa rin makapaniwala na kamukhang-kamukha ni Sierra ang asawa niya.
“So can I go home?” pag-uulit ni Sierra.
Kung kanina ay para siyang nanginginig na pusa, ngayon ay nakahinga na siyang maluwag dahil alam niya sa sarili niya na wala siyang ginawang masama. In fact siya pa itong agrabyado.
“No, you can’t-”
“But why?!”
“You’ve been exposed to me. And you probably have hints who I am-”
“I don’t know you! And I don’t care who you are. Ang akin lang makauwi na ‘ko. Gusto ko ng bumalik sa trabaho! Saka oo may pagkachismosa ako, pero hindi kita ichichismis! I would never do that.”
“Damn it! Let me finish my words woman! You keep on interrupting me,” lumapit ang lalaki sa kanya at yumuko. “If you keep on doing that I will seal your mouth with my lips.”
Napalunok si Sierra sa takot, tinakpan naman niya agad ang labi niya. She can’t lose her second kiss! Hindi pwede! Umiling-iling pa siya. Lumayo ng kaunti ang lalaki kay Sierra nang masiguro na tumahimik na ang dalaga,
Napabuga ang lalaki ng hangin, “Good. You met my son, right?”
Tumango si Sierra. Gusto man niyang klarohin na kung si Yuto ba ang tinutukoy nito ay hindi na niya ginawa. Baka halikan na naman siya ng lalaki, kahit pa mabango ang hininga nito ay hindi na ulit siya magpapahalik sa lalaki.
“Yuto, thought you were his mom. My son loves his mother so much that when she left Yuto stopped talking. When he met you today, he spoke, right?”
She nodded.
“Why aren’t you answering?”
Umiling si Sierra.
“Damn. You’re not my wife, my wife's craziness can’t compete with your craziness. Anyway, Yuto started speaking today and he kept looking for you.”
Tinaasan niya ng kilay ang lalaki, implying, na ano naman ang kinalaman niya roon.
“Since you have been exposed to our family and secrets. I have decided to keep you here. Since you are also a great help for Yuto’s development. I will keep you safe so you need to stay here with us.”
“W-what? You are joking, right?!”
Umiling ang lalaki, “I am serious. Do you want me to tie you up so you will know how serious I am?” sumulyap ang lalaki sa mga telang pinagbuhol-buhol ni Sierra. “Even if you try to escape, you can’t this is a private property and miles away from the city. Either you’ll die in my hands or you’ll die being attacked by ferocious animals in the forest.”
Nanginginig ang mga kamay ni Sierra at unti-unting nagsink in sa kanya lahat. She is in danger! Wala siyang takas sa tusong lalaki na nasa harap niya.
“Why it has to be me?” halos pabulong na wika ni Sierra, parang nawalan siya lalo ng lakas dahil sa mga binitawang salita ng lalaki.
“I told you I want Yuto to be happy,” halos walang kabuhay-buhay na wika ng lalaki.
“What your son needs is your wife. Not me. I. Am. Not. Your. Wife.”
Nagkibit-balikat ang lalaki, “Then you will be my wife. Problem solved.”
Tinignan ni Sierra ng matalim ang lalaki, “Do you think this is funny?”
Umiling ang lalaki, “Not at all. You see I am dead serious, I am still showing you some kindness. Be grateful for that.”
She scoffed, “Kindness? You’re making me laugh.”
Yumuko ang lalaki at hinawakan ang mukha ni Sierra, “I am showing you kindness, Sierra Agustin. Because if I am not, you are already dead. If my son can’t be happy, then you don’t deserve to live too.”
Halos hindi na huminga si Sierra sa takot, nanginginig ang katawan niya. Kahit gusto niyang murahin ang lalaki ay ‘di niya magawa, dahil nakikita niya sa mga mata ng lalaki na kayang-kaya siya nitong patayin. That he is actually showing a little kindness to her.
Ngumiti ang lalaki nang mapansin na hindi na makapagsalita pa si Sierra.
“Good girl. Now come with me,” saka binitawan ng lalaki ang pagkakahawak sa mukha ni Sierra.
Lutang siyang sumunod sa lalaki, lumabas sila sa silid na kung saan siya nakakulong at naglakad sila sa madilim na hallway hanggang sa makarating na naman sila sa isnag silid, o mas dapat sabihing opisina.
Nagtungo ang lalaki sa swivel chair at kinuha ang papel na nasa mesa.
“Read that,” he handed the paper to Sierra.
Kinuha naman iyon ng dalaga, isa iyong kontrata kung saan ay babayaran siya nang lalaki na magpanggap bilang asawa at ina ng anak niya. Napalunok si Sierra nang makitang walang nakasaad kung hanggang kailan sila magpapanggap.
“Oh,” usal ng lalaki kaya napatingin si Sierra. “I will make a new contract. I will let you sign it tomorrow.”
“Bakit-- I mean why? I will pretend to be Yuto’s mother right?”
He shook his head, “I told you I changed my mind.”
Her forehead creases, “What do you mean?”
His lips curved a smile, “We will get married for real and you’ll be my substitute wife.”
Hapong-Hapo si Sierra, buong araw ba naman siyang nag-ensayo sa paghawak ng baril. It was Kieffer who taught her. Ito raw kasi ang pinaka magaling humawak ng baril. She enjoyed it naman kaso nababawasan ang oras niya kay Yuto. Miss na miss na niya ang anak niya. Kakatapos lang nila mag-ensayo, she headed straight to her room and found Yuto sleeping on the bed.Akmang lalapitan niya ang bata pero napatigil siya ng maalala na amoy pawis siya at galing siya sa labas. She sighed and headed to the bathroom, habang nasa banyo siya ang nagmumuni-muni muna siya. Nang makontento ay napagpasyahan niyang huminto at lumabas– nakabalot lang g tuwalya ang katawan niya. When she opened the door she saw Cohen, naka-suit pa rin ito at mukhang kakadarating lang nito. After what happened two days ago ay umalis si Cohen at may inasikaso sa syudad. Although, he calls from time to time. Na minsan kapag hindi niya sinasagot ay tinatawagan nito ang bantay nila ni Yuto.Cohen smiled at her, “Hey my pretty, W
As the atmosphere shifted, nagging seryoso ang ekspresyon ni Cohen. Napabuntong hininga si Sierra. Tumayo si Cohen mula sa swivel chair at lumapit ito sa kanya. Naupo ito kaharap ni Sierra. “I told you the first day we met that my life should be kept secret that’s why I took you and forced you to stay here, right?” he pressed his lips together. “Of course! You. Threatened. Me!”Cohen let out a soft laugh. “Of course. I was there, Wife.”She glared at him, and he grinned. “I don’t even know why I am still here. That, will there be a time that I can leave? I asked myself often. I don’t know–” she grunted. “I feel like a different person. I don’t understand myself. This is your damn fault!” “You are…” he paused. His soft expression was gone. He went poker face. “A blessing in disguise, Wife. It was a good thing that my men mistook you for my ex-wife.”She crinkled her nose, “Isn’t it weird? That I looked exactly like your ex-wife.”He shrugged, “At first it was. But I realized you wer
Umirap lang si Sierra saka muling ibinalik ang tingin sa gitna, nakatingin sa kanila lahat. Parehong may nakakalokong ngisi sa labi. Si Cohen naman sa tabi ni Sierra ay may seryosong ekspresyon. Tumikhim ang lalaking may suot na eyeglass, “Mrs. Fujiwara, I am Amari.” Tumango naman ang katabi nito, “I am Javier.” Someone tugged Sierra’s hand and to her surprise, it was Cohen. Kunot ang noo nito, namumula ang labi. Ramdam ni Sierra ang respeto ng mga lalaki kay Cohen, Cohen holds the highest position. Pakiramdam ni Sierra ay out of place siya, nanliliit siya sa sarili. Literal na nanliliit dahil lahat sila ay 6 footer, siya lang itong maliit. Pakiramdam niya ay duwende sia at kapre ang mga ito. “Enough with the pleasantries. As you can see, the annual clan meeting will be held next month. And I want all of you to train and help my wife. I want her to know the things she must and must not do. I expect all of you to teach my wife and treat her with utmost respect.” She snapped her hea
“Where are we going?” nakangusong tanong ni Sierra habang nakasunod kay Cohen. Matapos kasi niyang tabihan si Yuto para matulog ay bigla itong dumating. Kakausapin daw siya nito, wala naman siyang problema roon. Buong araw niya rin kasing ‘di ito nakita. “Just follow me, Wife.”Dire-diretso lang silang naglakad hanggang sa nagtungo sila sa isang pinto sa first floor ng bahay. Nang buksan iyon ni Cohen ay bumulaga sa kanila ang isang hagdan. Lumingon si Cohen at inilahad ang kamay sa kanya.Nagtatakang tumingin naman si Sierra sa asawa.“What?” she asked, pinandidilatan pa ng mata si Cohen.Cohen shook his head, bigla nitong kinuha ang kamay ni Sierra. “Let’s go downstairs. Don’t worry, I’ll be here so you’ll be safe.”Ngumiwi si Sierra saka inirapan ang asawa, “Where are we going ba kasi?”“I don’t understand your full sentence but we will be heading downstairs,” he said as he started walking, ensuring Sierra was safe while walking.“Ano ba kasi mayron sa baba?” nag-angat siya ng tin
Luminga-linga si Sierra sa buong silid, ito ang unang beses niyang makapasok sa silid ni Cohen. Kakabalik lang nito mula sa syudad, si Yuto naman ay bagsak matapos nilang mag-aral ng wikang Filipino at kulturang pinoy. Nais niyang matuto si Yuto ng mga lenggwahi, maliban sa english at nihongo. Hindi naman kasi mahirap turuan si Yuto kaya nga nais niyang makausap si Cohen para bigyan ng pormal na edukasyon si Yuto, sa palagay niya ay mataas ang IQ ng bata. Magaling rin ito sa paglalaro ng nga puzzle. Noong isang araw ay sinukuan na niya iyong five hundred pieces puzzle samantalang si Yuto ay inabot lang ng ilang minuto at natapos na niya ito. Akala talaga ni Sierra ay mabobored siya kaya nga humingi siya ng cellphone kay Cohen. Pero simula ng ibigay nito sa kanya ay hindi niya ito halos magamit. Kundi pagbi-bake, ay tinuturuan ni si Yuto. O ‘di kaya ay naglalaro sila sa malawak na bakuran. Narinig niyang bumukas ang pinto kaya napaayos ng upo si Sierra. Hindi siya lumingon pero ala
Buong buhay ni Sierra, makapal ang mukha niya. Matapang at maldita pero sa pagkakataong ‘to ay tiklop siya. Paano ba naman ay kaharap niya ang isa mga tauhan ni Cohen, matapos siya nitong ipagbilin kay Ran, ang head ng security system ni Cohen.“Mrs. Fujiwara,” wika ni Ran. Ilang beses lang nakita ni Sierra si Ran, kadalasan kasi ay kasama ito sa mga lakad ni Cohen o ‘di kaya ay wala ito sa villa. Hindi matukoy ni Sierra kung masungit ito o iyon na talaga ang hilatsa ng pagmumukha nito. Akala nga niya artista ito nang una niyang makita noong nakaraang araw. Sa tikas ng tindig nito at galanteng kilos ay akala niya isa itong artista o ‘di kaya isang modelo, dahil walang ka pores pores ag mukha ni Ran– pero wala talagang makakatalo sa asawa niya.Ngumiti siya, ngunit mas nagmukhang ngiwi iyon. “Yes?”Ran sighed, “As you can see. Cohen entrusted you to us. And that is protecting you,” he paused and sighed. “And teaching you the things you need to learn.”Her forehead creased and gazed at