ISA"Sir Uno!"Mabilis na tinakpan ni Uno ang bibig ko na muntikan nang isubo ang banana niya. Narinig namin ang mga sigaw sa labas. Sinabayan pa ito ng pagkalampag sa pinto."Edna?" takang tanong ni Uno nang makilala ang boses nito.Mabilis niya akong itinayo at isinandal sa pinto. Ramdam ng likod ko ang lamig na hatid niyon. Nanuot ito sa aking balat."Sir Uno, si Alas po!"Nanlaki ang mga mata ko sa narinig. Mabilis akong humarap sa pinto at akmang bubuksan ito kung hindi lang ako napigilan ni Uno."You're still naked," bulong niya.Sa sobrang pag-aalala ko ay nakalimutan ko nang nakahubad pa pala ako. Takot na takot ang boses ni Ate Edna kaya sigurado akong may hindi magandang nangyari.Inayos ni Uno ang suot niyang pantalon saka lumabas ng silid. "Anong nangyari?""E, kasi sir, si Alas, kanina pa nananakit ang tiyan! Namimilipit na ang bata sa sakit.""What?"Nanginig ang mga kamay ko sa narinig. Nang umalis sila para puntahan si Alas, mabilis akong nagbihis at sumunod sa kanila.
UNOPINAMULAHAN ng mukha si Isa sa sandaling mahubad ko ang pantalon ko at bumungad sa kaniya ang pagkalalaki ko."O, ayan, ginalit mo ang alaga ko. Tatlong taon ka rin hinintay niyan."She bit her lower lip as I rubbed her pussy from behind. Hinding-hindi ko makakalimutan ang magaganda niyang biyas. Ang malalaking suso, bilugan na pang-upo at ang masikip niyang puwerta. She was almost perfect.She's not the only virgin I have ever fucked to be honest, pero ewan ko ba. Sa kaniya at sa katawan lang niya ako nabaliw noon. Pinagnanasahan ko siya hanggang ngayon."Alam kong na-miss mo rin ito, Isa." Hinimas ko ang katawan ng pagkalalaki ko sa basang-basa niyang puwerta. "Aminin mong tama ako at na-miss mo rin ang matusok ng alaga ko?"Nakita ko ang pagkagat niya ng labi niya na parang nagdadalawang isip sa isasagot, pero napangiti ako nang tumango niya habang nakapikit. Parang dinadama ang bawat hagod ng kargada ko sa mabasang bukana niya."Ayoko nang dinadaan sa tango, Isa. I want to hea
ISAHINDI ako mapakali habang nakaupo sa gilid ng kama ng anak ko. Kauuwi lang namin ni Uno at saktong naabutan kong natutulog si Alas."Let's talk.""Ayaw kong lumabas," mabilis kong sabi sabay baling sa anak ko.Ayoko na dalhin niya ako sa kuwarto niya. Baka anong milagro na naman ang magawa namin.Bumuntonghininga siya at saka naupo sa dulo ng kama. Tutok na tutok sa akin. "Why did you lie to me?"Pahamak talaga itong si Alicia! At bakit ba kasi kailangang sundan pa ako nitong Uno na ito? Nabuking tuloy ako.Wala kong balak sumagot kaya nanatiling tikom ang bibig ko."Kanina pa kita tinatanong."Tiningnan ko ang mukha ni Uno. Gusto kong makita kung galit ba siya, pero wala naman akong mabakas na galit o kahit katiting na inis sa mukha niya. He actually looked... happy?"Okay, I'll change the question then. May asawa ka ba?"Kagat-labi akong umiling. Nakakainis! Nakakahiya! Nagmukha tuloy akong kawawa."May nobyo?"Umiling lang din ulit ako."May lalaki ka na bang ibang gusto?""Iba
ISANAKITA ko kung paano naningkit ang mga mata ni Gwen matapos marinig ang sinabi ng manager. Napasinghap ang mga tao, kabila na ako, nang biglang umangat ang kamay nito at dumapo sa pisngi ng kawawang lalaki.Naglikha ng malakas na ingay ang sampal na ibinigay niya sa manager ng restaurant. Buong taong kumakain sa paligid ay nasa amin na ang mga mata, lalo pa't kilalang tao si Gwen."Bobo ka! Gusto mo ba talagang matanggal sa trabaho mo?"Pulang-pula ang mukha ni Gwen sa galit nang tuluyan nitong lapitan ang manager at tiningnan ang pangalan nito sa nametag."Listen here, Andrew Herrera! Starting today, you're fired! And I won't stop here! I'll make sure na walang ni isang restaurant sa Pilipinas ang magha-hire sa iyo!"Gusto kong tumayo pero hindi ko magawa. I know I should stop Gwen from harassing the manager, pero sa tuwing naaalala ko ang ginawa niya sa akin noon at kung paanong halos mawala ang aking mga anak sa sinapupunan ko, nawawalan ako ng lakas. Nanginginig ako sa takot.
ISA"I need some time."Natatakot ako habang nasa loob ng kuwarto ni Alas at pinagmamasdan itong matulog.Anong gagawin ko? Paano kung palabas lang ang lahat at may binabalak talaga sina Uno at Senyora Celestia? Hindi kaya... alam na nila ang tungkol kay Heart?"Oh, Diyos na maawain, huwag naman po sana."Marahan kong hinaplos ang buhok ni Alas. Mahimbing siyang natutulog. Sa loob ng tatlong taon, halos mabaliw ako sa pag-iisip kung nasa maayos ba siyang kalagayan. Pinagdadasal ko na sana hindi siya sakitin, hindi katulad ng kakambal niya.Paano kung kunin din nila sa akin si Heart? Hindi ko kakayanin. Baka mabaliw ako o mapatay ko sila."Anak, kailangan na natin umalis dito."Gagawa na ako ng paraan. Isang pagkakataon lang ang kailangan ko. Isang pagkakataon na mailabas si Alas, magiging malaya na kami.***Todo iwas ako kay Uno pagsapit ng umaga. Hindi ko nilulubayan si Alas kahit saan pa ito magpunta kaya walang pagkakataon si Uno na makausap o malapitan man lang ako.Kapag sinusub
UNO3 YEARS AGO"Isa's pregnant. She's pregnant with my child."Huminto sa ginagawa nito si Mama, but she smiled while holding her cup of tea. Nandito kami sa malawak na hardin—sa loob ng kaniyang greenhouse. Madalas siyang magtsaa rito tuwing ganitong oras ng hapon."Then we should dispose her.""Didn't you hear me? She's pregnant with my own flesh and blood! Ako ang ama ng batang dinadala niya!"Mahina siyang natawa habang umiinom ng tea. "Ako yata ang hindi mo narinig. Kung nagbunga ang pagkakamali mo, mas lalo natin kailangan dispetsahin ang babaeng iyon!"Matagal akong natigilan. Hindi ako makapaniwala na ganitong klaseng tao ang babaeng kaharap ko. Ang sarili kong ina. I know she's capable of doing this, but not to her own grandchild."Don't hurt her.""Too late."Matalim niya akong tiningnan matapos ilapag ang tasa ng tsaa."Noong pinatulan mo ang pulubing iyon, dapat alam mo na ang mangyayari sa kaniya.""Ma, please! Nakikiusap ako, don't hurt Isa! Huwag mo siyang saktan—huwag
UNOTUMIGIL sa pakikipag-usap si Mama sa mga kasama nito nang makapasok ako sa malawak na sala. Agad akong binati ng mga kasamahan niya, pero siya ay sandaling natigilan sa gulat."Oh, look who's here? My son!" Nilapag niya ang hawak na tasa at tumayo. "I thought I'd never see you again. This is surprising!""I have something to talk with you.""I'm sorry, hijo, but as you can see, I'm busy—""Now."Natigilan siya nang mapansin ang seryoso kong mukha. Hindi ko siya nilubayan ng tingin hangga't hindi siya tumatango."Excuse us, my amigos & amigas. Mukhang importante ang pinarito ng binata ko," nakangiti siyang nagpaalam sa mga kasama niya kahit halata sa mukha na hindi niya nagustuhan ang ginawa ko.Nagpatiuna siya sa paglabas. Nakasunod lang ako sa likuran niya hanggang sa makapasok kami sa loob ng library. Tumigil siya sa mismong gitna at lumingon sa akin. I locked the door behind me and walked towards her."Pinahiya mo ako sa mga amiga ko! Ano bang kailangan mo—""May kailangan akon
ISAMAHIGIT isang araw na rin ang lumilipas simula nang umuwi si Uno mula sa probinsya. Isang araw na rin mula nang itanong niya sa akin ang bagay na iyon. Magmula no'n, iniwasan na niya ako."Uno, nagluto ako ng breakfast. Kain ka muna?" Humabol ako sa kaniya sa pintuan. Pilit akong ngumiti para pagaanin ang mood.Pero nawala rin ang ngiti sa mukha ko. Hindi na nga niya ako sinagot, hindi pa ako nilingon. Disappointed at malungkot ko siyang hinatid ng tanaw hanggang sa makalayo ang sasakyan niya sa mansion.Nanlumo ako at buong araw na walang gana. Hindi ako sanay na iniiwasan ni Uno, lalo pa't ang dahilan ay dahil sa naging trabaho ko.Nahihiya na rin ako sa kaniya. Paano ba kasi niya nalaman na ako ang babaeng naghubad sa birthday niya noon?Hindi ako proud sa trabaho ko, pero para sa anak ko, nilunok ko lahat. Ngayon na iniiwasan ako ni Uno dahil sa pagsasayaw at paghuhubad ko sa harap ng mga lalaki, pakiramdam ko, diring-diri ako sa sarili ko."Yaya, did you fight with daddy?"Na