Passenger Princess

“Dad, hayaan na natin, besides hindi naman nalulugi ang company para magkaroon ng arranged marriage sa dalawang bata.” singit ni Tito Savion. 

Ako, heto at hindi makahinga ng maayos dahil sa tensyon na nararamdaman ko. 

Hinawakan ni Stefan ang kamay ko at ma-ingat na inalalayan hanggang sa makaupo kaming muli. 

“Dad, hindi ba’t ang sabi mo masaya ka kung saan masaya ang apo mong si Stefan, kaya dapat maging masaya ka sa desisyon niya. Katulad namin ni Savion.” paliwanag ni Mrs. Leone. Talagang nagtutulungan silang makumbinsi ang Lolo niya. 

"Let's get one thing straight - just because you don't know me yet doesn't mean you can dismiss my worth compared to Diara. I'm not just-just and my record at Lions University proves it. My GWA is consistent, and I've worked hard to maintain a flat 1.00 average. Don't even think about implying I'm not good enough." hindi na ako nakapagtimpi pa. Kahit hindi totoong fiancee ako ni Stefan, aba hindi ko pwedeng hayaan na maliitin na lamang ako ng kung sino. Ito lang din kasi talaga ang kaya kong ipagmalaki. 

Natahimik ang paligid, ultimo ang mga katulong nila na nagseserve na ng pagkain sa hapagkainan ay napatulala na sa akin. 

“I-I’m sorry po.” paghingi ko ng paumanhin ng maramdaman ko ang awkwardness. Tiningnan ko si Mrs. Leone dahil naririnig ko ang mahinang pagbungisngis niya. 

Kinindatan niya ako, “see? She’s not a daughter of anyone” binigyan din niya ng diin ang salitang iyon. “And I know she’s a perfect fit for my son, Stefan.” ani ni Mrs. Leone. 

“Kung kailan ako nag set ng lunch natin with the Leviste’s bakit ngayon mo lang sinabi ang tungkol sa relasyon niyo? Is this intentional or coincidetal?” diretso ang mga mata ng Lolo ni Stefan sa akin, ako ba ang tinatanong niya at ako ba ang kailangan sumagot ng tanong niya?

“Lolo, I don’t know what’s your plan, kakauwi ko lang din ng Pinas how would I know that? This is the reason why I’m here, for you to know that I’m engaged now, and you have nothing to worry about me anymore, Lolo. Calliste is a good person that’s why I planned to propose to her in private but I want the whole world to know that I’m engaged with her.” humanga ako sa lalaking ito. Aaminin kong humanga ako kay Stefan dahil kung totoo man itong relasyong ito, napakaswerte ko naman dahil hindi niya ako hinahayaan na balewalain lang. 

“Tama si Stefan, Dad. Hindi ba’t ito lang din naman ang gusto mo? Ang may makaintindi kay Stefan kung gaano siya ka-busy sa business niya may nag-aalaga pa rin sa kanya.” ani ni Mrs. Leone. 

Huminga ng malalim ang Lolo ni Stefan, “this is not what I want, kahit pa sabihin kong gusto kong may mag-alaga sa apo ko, bakit ko naman hahayaan na hindi mapunta si Stefan sa tamang tao.” 

“You’re saying po ba na hindi po ako ang tamang tao para kay Stefan? Si Diara po ba, masasabi niyo bang tamang tao talaga siya para sa apo mo?” muli, hindi ko na naman mapigilang hindi makisali sa usapan dahil pati ako ay naaapektuhan sa ‘di ko malamang dahilan. 

“You're completely out of your depth here. You don't know the first thing about my business and have no right to interfere in our family's private conversations.” nilagay ng Lolo niya ang mga kamay niyang magkasaklob sa ibabaw ng lamesa at pekeng ngumiti ito sa akin. 

“Lolo, you’re insulting Calliste—my fiancee.” sabi ni Stefan, nabigla ako ng hawakan niya ang kamay ko at hinila ako patayo. Hindi ako makatingin sa mga mata ng Lolo niya dahil para bang may alam ito sa akin o baka nakita ko na siya noon, parang sa mga titig niya sa akin ay sinasabing kilala niya ako at ‘wag akong magkunwari na.

Hindi na rin ako nakapagpaalam pa sa mga magulang ni Stefan dahil dire-diretso kami ni Stefan papalayo sa dining room. 

“Saan tayo pupunta?” tanong ko dahil napansin kong papalabas na kami ng kanyang mansyon. “Pwede bang umuwi na lang ako?” wala sa sarili kong tanong. 

Tiningnan lang niya ako ng parang hindi siya makapaniwala sa inaasta ko ngayon, “Sir Stefan, baka naman pwede na akong umuwi?” muli kong tanong sa kanya. 

“No! You’re coming with me!” galit niyang sagot sa akin. 

Kinuha ko ang kamay kong hawak niya dahil nakaramdam ako ng higpit sa pagkakahawak niya. “Saan ba kasi tayo pupunta?” 

“Sa comfort place ko.” 

Sumenyas lang siya sa isa sa mga guard ng mansyon niya at mayamaya lang ay may pumarada na sa harapan naming color black na Ferrari 458 Italia, iniabot sa kanya ang susi at pinagbuksan niya ako ng pintuan sa harapan. 

“For now, you’re my passenger princess.”